ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Γλυκιά "Λημνιά"

Ωρα γλυκιά. Ξαπλώνει και ονειρεύεται, ωραία η νύχτα, μακριά από την Αθήνα. Ακούγεται απόκοσμο ένα βιολί στη νυχτερινή ησυχία του Αυγούστου. Σωπαίνω και ζηλεύω τον εαυτό μου, που δέχτηκα αυτή την πρόσκληση από την Ναντίνα και τον Γιάννη. Ηρθα να κρυφτώ για λίγες ώρες, μέσα στη φιλία τους και στα άστρα της Αναβύσσου που τραγουδούν για μοναξιές και έρωτες στον ίδιο το σκοπό. "Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι". Τέτοιες ώρες περίεργα σε επισκέπτονται οι ποιητές. "Ολα τα σύννεφα στη γη εξομολογήθηκαν/ Τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε/ Κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε/ Το αμετανόητο χέρι/ Δέθηκα σ' έναν κόμπο λύπης.

Τον κόμπο λύπης έλυσαν με τη φωνή τους οι καλοί μου φίλοι. Διαβάζοντας τη μελαγχολία μου, που η νύχτα φέρνει, μικρές σειρήνες οι φωνές τους, που τραγουδούσαν, με ταξίδευαν στο δικό τους λιμανάκι ξεγνοιασιάς που "κλέβουν" κάθε Σαββατοκύριακο, σε πείσμα της Αθήνας και των υποχρεώσεών τους. Η Ναντίνα επιμένει να ονομάζει "το νησί μας", το περιβάλλον εκείνο, που αγκαλιάζει η θάλασσα. Μα η φαντασία όλα τα μπορεί. Νησί της είναι, πιο ωραίο και από το ιδιόκτητο νησί τον "Πάτροκλο", που βρίσκεται λίγο πιο κάτω. Πώς αγοράζουν τα νησιά; Απορία αναπάντητη. Μα εγώ επιστρέφω στο "νησί" της Ναντίνας. Φεύγω μαζί τους για το παρελθόν, που όπως επιμένει ο Γιάννης η ομορφιά του καμιά σχέση δεν έχει μ' αυτήν που βλέπω τώρα. Καταφέρνω να βλέπω με τις δικές τους αναμνήσεις.

Πριν καταληφθεί από μπετόν, αυτή εδώ η ακτή ήταν ονειρεμένη. Περπατούσες στο γιαλό και τα όνειρα θαύμαζαν την ομορφιά της φύσης, που με τα χρώματα της νύχτας, θαρρούσες πως ζωγράφος σπουδαίος, στα μάτια σου, ζωγράφιζε"χρυσή Λημνιά" στην ερημιά μας. Πάνω από το δρόμο υπήρχαν μόνο δέντρα και πέρα μακριά φωτίζονταν μόνο κάποια σπίτια. Τώρα τα δέντρα έχουν κοπεί και τη θέση τους πήραν μαγαζιά και ταβέρνες. Και να πάλι ο ποιητής με τις μύριες απαντήσεις. "Εκεί κάτω κοιτάξετε, φθάνει ο πομπώδης στρατός των εχθρών" της φύσης. Μακάρι η πρόοδος να ήταν πάντα για το καλό της φύσης και του ανθρώπου. Σιωπούμε, γιατί καρδιοχτυπούμε από τη θέαση όσων κανένα χέρι δεν μπορεί να αγγίξει και να μεταβάλει. Φεγγάρι, άστρα, ουρανός και θάλασσα. Αυτά μας φτάνουν. Φαντασία να 'χουμε και όλα μπορούν να είναι ωραία, έστω για μια στιγμή μονάχα. Τη γαλήνη μας ταράζουν οι ήχοι από μοτοσικλέτες, κορναρίσματα αυτοκινήτων, κάποιες μουσικές από τις ταβέρνες, μπερδεμένες με κείνες της διπλανής "πίστας", αλλά και με τραγούδια που έρχονται από κάποια ψαροκάικα. Προσπαθούμε να επωφεληθούμε από τη γαλήνη της θάλασσας. Αρκετά για απόψε, αύριο πάλι.

Και την άλλη μέρα, την τελευταία, βράδυ, στη βεράντα, προσπαθήσαμε να μαντέψουμε το ηλιοβασίλεμα, ακόμη κι αν χρειαζότανε να το κοιτάμε με ανασηκωμένα τα δάχτυλα των ποδιών μας, αφού τα σπίτια που χτίστηκαν μπροστά μάς έκρυβαν τη θέα. Ναι, τώρα ο ουρανός καίει απέραντος, ο ήλιος κατακόκκινος πώς βουτάει στη θάλασσα και το φεγγάρι από την άλλη στέκεται από πάνω μας "θηριό ελπίδας". Στυλωμένοι στα κάγκελα της βεράντας, "δίχως χθες και αύριο, στους κινδύνους των βράχων", με τη γαλήνη της θάλασσας αποχαιρετούμε το αίνιγμα του κόσμου.

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

Παρέμβαση του ΚΚΕ για την Κόνιτσα

Στο ύπαιθρο συνεχίζουν να μένουν 2.500 και πλέον κάτοικοι της Κόνιτσας ύστερα από τους δύο ισχυρούς σεισμούς που έπληξαν την περιοχή. Παρέμβαση στο θέμα, για την αποκατάσταση και στήριξη της σεισμόπληκτης περιοχής έκαναν χτες, με Ερώτησή τους στη Βουλή προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Υγείας και Πρόνοιας, Ανάπτυξης, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γεωργίας, Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ Σπύρος Στριφτάρης και Γεράσιμος Αραβανής.Στο μεταξύ, επεισόδιο προκλήθηκε κατά την επίσκεψη χτες του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Κόνιτσα.

Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία των κατοίκων της Κόνιτσας συνεχίζει να μένει σε αντίσκηνα, καθώς τα λυόμενα που φτάνουν στην περιοχή δεν επαρκούν για να καλύψουν τις οξύτατες ανάγκες στέγασης. Επιπρόσθετα, δεν έχουν διαμορφωθεί, ακόμα, οργανωμένοι καταυλισμοί. Από την πλευρά τους, οι βουλευτές του ΚΚΕ τονίζουν ότι οι σεισμοί της Κόνιτσας αποκάλυψαν την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων. "Ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν, δεν έχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της προσωρινής στέγασης των σεισμόπληκτων, δεν έχουν διαμορφωθεί καταυλισμοί που να πληρούν τους όρους υγιεινής, καθυστερεί η καταγραφή των ζημιών, δεν ελέγχεται το δίκτυο ύδρευσης και οι κάτοικοι της περιοχής γίνονται θύματα ανεύθυνης πληροφόρησης.

Επιπλέον, ρωτούν ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε στην περιοχή της Κόνιτσας άμεσα: να δημιουργηθούν επαρκείς, λειτουργικοί και υγειονομικά ελεγχόμενοι καταυλισμοί σε σκηνές και λυόμενα σπίτια. Να εξασφαλιστεί υγιεινό πόσιμο νερό, τροφή, περίθαλψη, και δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Να χορηγηθεί στους σεισμόπληκτους οικονομική βοήθεια για την αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών. Να πραγματοποιηθεί ταχύς χαρακτηρισμός των ζημιών και να κατεδαφιστούν οι επικίνδυνες οικοδομές. Να αποκατασταθούν όλες οι ζημιές που προκάλεσαν οι σεισμοί. Να ενισχυθεί η αγροτική παραγωγή και η απασχόληση των εργαζομένων και γενικότερα να τονωθεί η οικονομική ζωή της περιοχής, που δέχτηκε ισχυρότατο πλήγμα. Και να υπάρχει υπεύθυνη και έγκυρη πληροφόρηση των κατοίκων από τις αρμόδιες κρατικές αρχές.

Εξάλλου, κατά την επίσκεψη χτες του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Κόνιτσα, η 45χρονη Ελένη Γαλάνη - Σουρέλη,καθηγήτρια - φιλόλογος, από τον Πύργο Κόνιτσας, κάτοικος Αθηνών, πέταξε στον Κ. Στεφανόπουλο και τη συνοδεία του δοχείο με μπογιά. Στη συνέχεια συνελήφθη και μέχρι χτες το βράδυ κρατούνταν στο Αστυνομικό Τμήμα Κόνιτσας. Οι λόγοι της επίθεσης δεν έγιναν γνωστοί. Πάντως, η δράστης έδωσε υπόμνημα, με τους λόγους της πράξης της, στον Αστυνομικό Διευθυντή Ιωαννίνων. Το υπόμνημα δεν κοινοποιήθηκε. Αστυνομικές πηγές, βέβαια, απέδωσαν την ενέργεια σε ψυχολογικά προβλήματα...

Στο μεταξύ, μεγάλα ερωτηματικά γεννούν πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και που θέλουν τον οικισμό των εργατικών κατοικιών της Κόνιτσας, που σωριάστηκε στο έδαφος από το σεισμό, να έχει θεμελιωθεί στις προσχώσεις του χειμάρρου "Μπάμπλιακα" και ότι για την οικοδόμησή του χρησιμοποιήθηκαν οικοδομικά υλικά από τον κοντινό ποταμό που δεν ενδείκνυνται για κατασκευές.

Το κατεστραμμένο κτίριο της Μαθητικής Εστίας Κόνιτσας

Σε σκηνές στεγάζονται οι περισσότεροι σεισμόπληκτοι, καθώς τα λυόμενα που έχουν φτάσει στην πόλη δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες