"Ο ΟΑΕ αποφάσισε το '86 την αναδιοργάνωση του ομίλου κατά τρόπο ώστε κάθε παραγωγική μονάδα να αποτελεί αυτοτελές νομικό πρόσωπο. Επιδίωξη ήταν να βρεθούν επενδυτές για τις εκάστοτε θυγατρικές της "Πειραϊκής - Πατραϊκής". Κρίνοντας σήμερα το ex post, το εγχείρημα αυτό ήταν σε ικανοποιητικό βαθμό επιτυχές..." (από έγγραφη απάντηση του τότε υπουργού Βιομηχανίας, Κ. Σημίτη, σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ, τον Αύγουστο του '94).

Δεν υπάρχει πιο αποκαλυπτική ομολογία για το προσχεδιασμένο απ' το '86 - τουλάχιστον - "έγκλημα" ενάντια στο "διαμάντι" της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, την Πειραϊκή - Πατραϊκή" και στα 11 εργοστάσια του ομίλου.

Η διαλυτική πολιτική αρχίζει σχεδόν ταυτόχρονα με την οδηγία της Κομισιόν για μείωση του κλωστικού και υφαντικού δυναμικού της χώρας κατά 33%.Και επιταχύνεται από τις μετέπειτα κατευθύνσεις ΕΕ και πολυεθνικών για ακόμα πιο δραστική μείωση του κλάδου και μεταφορά των επιχειρήσεων σε χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, σε χώρες φθηνού εργατικού κόστους. Φέρει τη σφραγίδα ξένων και ντόπιων ανταγωνιστών κλωστοβιομηχάνων, που θεωρώντας την Π - Π σαν το μεγάλο ανταγωνιστικό "αγκάθι", επιδίωξαν την εξαφάνισή της από τον χάρτη της ελληνικής βιομηχανίας.

Ιδού το "επιτυχές" εγχείρημα: Από τα 11 εργοστάσια της Π - Π, σήμερα να υπολειτουργούν μόλις δύο, της Π - Π Σάμου και της Π - Π Καρπενησίου με αβέβαιο το μέλλον και αυτών. Από τους 7.000 εργαζόμενους που είχε, να απασχολούνται περίπου 300, και με "δικαιώματα" στα πρότυπα της "Λευκής Βίβλου"!

Το μέγεθος της "επιτυχίας" αποδεικνύει η προσφορά του ομίλου στην εθνική οικονομία. Επρόκειτο για μια απ' τις μεγαλύτερες κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, με επώνυμο ανταγωνιστικό προϊόν και με σαφή εξαγωγικό προσανατολισμό, αφού ακόμα και όταν έχει αρχίσει η διάλυση, οι ετήσιες εξαγωγές της ξεπερνούσαν τα 33 δισ. δραχμές. Με μια τεράστια συμβολή στην αγροτική οικονομία, απορροφώντας ετησίως πάνω από 30.000 τόνους βαμβάκι. Εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις λειτουργούσαν σαν "δορυφόροι" γύρω απ' αυτήν, ενώ για ολόκληρες περιοχές αποτελούσε την κύρια παραγωγική δραστηριότητα.

Ακόμα και με τα πολύ στενά οικονομικά δεδομένα, πρόκειται για μια άνευ ορίων λεηλασία. Τα στοιχεία δίνουν ένα ηχηρό "χαστούκι" στις προεκλογικές δημαγωγίες της ΝΔ, τις οποίες περιφέρει ανά τα κανάλια, ο γνωστός Μάνος, πως δηλαδή οι αποκρατικοποιήσεις θα φέρουν λεφτά στο κράτος.

Το ξεπούλημα του ομίλου απέφερε έσοδα - στα χαρτιά - περίπου 1 δισ. δραχμές, όταν στοίχισαν πάνω από 28 δισ. μόνο οι αποζημιώσεις των εργαζομένων για να γίνουν άνεργοι! Να προσθέσουμε σε αυτά, τα 49 δισ. χρέη (30,5 μακροπρόθεσμα και 19 βραχυπρόθεσμα) των προηγούμενων ιδιοκτητών Στρατοκατσαμπαίων, τα οποία κλήθηκε να πληρώσει ο ελληνικός λαός. Τεράστιες είναι οι ζημιές και από την υφαρπαγή των χιλιάδων τόνων αποθεματικών που υπήρχαν στα εργοστάσια, από τους "επενδυτές".

Ας δούμε ένα - ένα τα "πετυχημένα" ξεπουλήματα και τα "έσοδα" που απέφεραν:

Την αρχή κάνει η ΝΔ και διαλέγει σαν πρώτο "θύμα" τα "Κλωστήρια Φιλιατών", τα οποία παραδίδονται τον Αύγουστο του '92 στον πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ και νυν ευρωβουλευτή της ΝΔ, Στ. Αργυρό.Η αξία τους υπερβαίνει τα 5 δισ. δραχμές, ενώ τα αποθέματα νήματος το 1 δισ. δραχμές και όμως του προσφέρονται έναντι 810 εκατ. δρχ. Δείχνει ιδιαίτερη "στοργή" στους 410 εργάτες, σε σημείο που να τους μειώσει τους μισθούς κατά 10.000 δραχμές. Τρία χρόνια μετά, τον Αύγουστο του '95 τα κλείνει, χωρίς να έχει αποδώσει ούτε τα 627 εκατ. δρχ. που χρωστά στην ΕΤΒΑ με βάση το συμβόλαιο μεταβίβασης.

Π - Π ΓΑΒΡΙΗΛ: Τον Οκτώβρη του '92 παραδίδεται έναντι εγγυητικής επιστολής 350 εκατ. δρχ. στους Παπαθανασίου - Κατσάμπα. Η αξία της υπερβαίνει τα 7 δισ. δραχμές, ενώ τα αποθέματα τα 2,5 δισ. δρχ. Την ξεζουμίζουν και μετά από δύο χρόνια την κλείνουν, πετώντας στο δρόμο 360 εργάτες και απαιτώντας από πάνω και 600 εκατ. δραχμές σαν αποζημίωση για το ξεζούμισμα.

Η ΝΔ ξεπουλάει επίσης τα εργοστάσια VAN - DELDEN,BIANCA και την Π - Π Βόλου που είναι κλειστά. Επίσης κλείνει τα εργοστάσια της Πάτρας και της Χαλκίδας.

Τη συνέχεια αναλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ, που τον Ιούλη του '94 ξεπουλά έναντι 40 εκατ. δρχ. σαν προκαταβολή, την Π - Π Σάμου στον Χατζή, όταν η αξία της ανέρχεται στο 1,5 δισ. δρχ. Του προσφέρονται "δώρο" 450 εκατ. δραχμές σε αποθέματα νήματος. Καθεστώς "μαύρης εργασίας" επικρατεί στο εργοστάσιο που βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα του κλεισίματος.

Π - Π Καρπενησίου: Ξεπουλιέται τον Αύγουστο του '94 στους παλιούς ιδιοκτήτες του ομίλου, Στρατοκατσαμπαίους, έναντι προκαταβολής 50 εκατ. δρχ. Η πραγματική του αξία, αποτιμάται στα 2 δισ. δραχμές, ενώ είχε αποθέματα νήματος 350 τόνων.

Π - Π Ν. Ιωνίας: Παραδίδεται στον Σακαλίδη, έναντι 1,2 δισ. δρχ., απ' τα οποία δίνονται σαν προκαταβολή μόλις 220 εκατ. δρχ. και τα υπόλοιπα σε... 5 χρόνια. Η αξία του υπερβαίνει τα 2,5 δισ. δραχμές, ενώ προσφέρεται και "καθαρό" από εργαζόμενους.

Π - Π Σύρου: Ξεπουλιέται στον Ιγνατιάδη έναντι 110 εκατ. δραχμών, όταν μόνο αποθεματικά και πάγιο ενεργητικό (εκτός μηχανήματα) αποτιμούνται στα 650 εκατ. δραχμές. Το προσωπικό, μειώνεται αμέσως από 75 άτομα σε 30.

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

"... Ειδικότερα για τις εταιρίες Π - Π Βιομηχανία Βάμβακος και Π - Π Κλωστοϋφαντήρια ΠΑΤΡΩΝ, η πολιτεία συνεισφέρει για την επαναλειτουργία τους, με νέα όμως υγιή δεδομένα. Υλοποιείται άμεσα πρόγραμμα συντήρησης του εργοστασίου της Πάτρας". (Ανακοίνωση του υπουργού Βιομηχανίας, Κ. Σημίτη, στις 3/12/93).

"Το εργοστάσιο της Π - Π Πάτρας βρίσκεται στο στάδιο ολοκλήρωσης της συντήρησης και αμέσως μετά τη σχετική νομοθετική ρύθμιση, θα διενεργηθεί ο 3ος διαγωνισμός για την πώλησή του...". (Από την απάντηση που έδωσε ο υφυπουργός Βιομηχανίας, Χ. Πάχτας, σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ τον Ιούνη του '94).

"Υπήρξαν προβλήματα στην ιδιωτικοποίηση της "Πειραϊκής - Πατραϊκής"... Μετά τις εκλογές θα δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε την περιουσία της Π - Π". (Απόσπασμα από συνέντευξη της υπουργού Ανάπτυξης σε ραδιοφωνικό σταθμό στις 28/8/96).

Ντ. Ν.

Στάση εργασίας από τις 8πμ έως τις 12μ πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι της "Χαλυβουργικής", εκφράζοντας αγωνιστικά την αντίθεσή τους στην απόφαση της εταιρίας να προχωρήσει στο κλείσιμο ενός ακόμη τμήματος παραγωγής και σε μαζικές απολύσεις και διαθεσιμότητες, δρομολογώντας έτσι το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.

Συγκεκριμένα, η εταιρία ανακοίνωσε ότι τις επόμενες μέρες θα κλείσει ένα τμήμα παραγωγής σιδήρου και ήδη από την περασμένη Παρασκευή έβαλε μπροστά πρόγραμμα 120 "συναινετικών" - όπως τις χαρακτηρίζει - απολύσεων. Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι τίθεται σε διαθεσιμότητα για ένα μήνα το σύνολο των εργαζομένων που απασχολούνται στο τμήμα του ελασματουργείου (θερμή έλαση), που ανέρχονται στους 200.