- Τι περιμένουν οι εργαζόμενοι από τις εκλογές;

- Δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα θετικό γι' αυτούς και για τα προβλήματα που τους απασχολούν, αν δε χτυπηθεί ο δικομματισμός. Το θετικό γεγονός μπορεί να προέλθει μόνο από τη μεγαλύτερη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, του κόμματος που στήριξε κάθε αγωνιστική προσπάθεια, κάθε αγωνιστική φωνή, που στην πράξη αμφισβήτησε την κυριαρχία των πολυεθνικών και των κομμάτων που στήριξαν με την πολιτική τους τα μεγάλα ταξικά συμφέροντα. Στο διάστημα μέχρι τις εκλογές, τα δύο μεγάλα κόμματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά και τα τρία μικρότερα ΣΥΝ - ΔΗΚΚΙ - ΠΟΛ. ΑΝ θα προσπαθήσουν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους με ψεύτικα λόγια, με συνθήματα περί εκσυγχρονισμού, για λιγότερο κράτος, για κοινωνική συναίνεση, για κράτος δικαίου κλπ.

- Πώς αποπροσανατολίζουν;

- Αποκρύπτουν συνειδητά από τον ελληνικό λαό ποιος φταίει για το κλείσιμο δεκάδων μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, για το ξεπούλημα στους ιδιώτες των δημοσίων οργανισμών, των ναυπηγείων, των τομέων της κοινωνικής ασφάλισης και της υγείας. Δε λένε τίποτα για την καθημερινή μείωση του εισοδήματος, για το χτύπημα των ασφαλιστικών και των εργασιακών δικαιωμάτων. Και αυτό το κάνουν συνειδητά, γιατί θέλουν να καλύψουν τις ευθύνες τους, τη συμφωνία τους με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με τη Λευκή Βίβλο, με τις εντολές των βιομηχάνων, συνολικά της άρχουσας τάξης της χώρας μας και της Ευρώπης.

- Πώς αντιδρούν οι εργαζόμενοι;

- Φυσικά οι εργαζόμενοι δε θα τους κάνουν τη χάρη - ιδιαίτερα τα τμήματα που βρέθηκαν μαζί με τους κομμουνιστές στους αγώνες για την περιφρούρηση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, θα στηρίξουν το ΚΚΕ, τη μοναδική πολιτική δύναμη που αντιπαλεύει τα μεγάλα συμφέροντα, που προωθεί μια εντελώς διαφορετική πολιτική προς όφελος του λαού.

Οι οικοδόμοι, οι μεταλλεργάτες της Ζώνης, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι νέοι στις τεχνικές σχολές, μαζί με άλλα κοινωνικά στρώματα συμμετείχαν αγωνιστικά ενάντια στις βασικές αντιλαϊκές επιλογές, ενάντια στα συμφέροντα της ολιγαρχίας, βρέθηκαν στους δρόμους του αγώνα, συντόνισαν τα βήματά τους, προώθησαν σε ένα βαθμό μέτωπα ενάντια στα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστές. Σ' αυτό τον αγώνα οι εργαζόμενοι στήριξαν τις ελπίδες τους στο ΚΚΕ.

- Δυναμώνουν αυτές οι ελπίδες;

- Το ΚΚΕ συμπαραστάθηκε, στήριξε τους αγώνες, σε αντίθεση με όλους τους άλλους που προωθούσαν τη συναίνεση και την υποταγή στα συμφέροντα των Βρυξελλών. Για να δυναμώσουν οι ελπίδες χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ μπορεί να δώσει νέα, πιο αποφασιστική δύναμη στο λαϊκό κίνημα. Θα ενισχύσει τη φωνή της αντεπίθεσης, της στήριξης κάθε πρωτοβουλίας που αμφισβητεί το σημερινό σάπιο κοινωνικό καθεστώς. Θα συμβάλλει ένα ισχυρό ΚΚΕ στην αφύπνιση αρκετών εργαζομένων, στη συσπείρωσή τους στη βάση μιας άλλης πολιτικής, στη δραστηριοποίηση πιο αποφασιστικά στο μαζικό κίνημα, στη δημιουργία ενός μετώπου πάλης που εναντιώνεται στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, που θα αμφισβητεί την εξουσία τους. Αυτό είναι που φοβούνται οι βιομήχανοι και τα κόμματα της συναίνεσης και της υποταγής. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να μειώσουν τη δυναμική των θέσεών μας. Ομως οι εργαζόμενοι θα τους χαλάσουν τα σχέδια, θα απαντήσουν μαχητικά ρίχνοντας στον κάλαθο των αχρήστων τις προσπάθειές τους. Θα ενισχύσουν και με την ψήφο τους το ΚΚΕ, το κόμμα που ήταν και θα είναι πάντα στο πλευρό τους. Λ.Σ.

Οι αγρότες ψηφοφόροι μπορούν και πρέπει να τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ, κυβερνητικά στελέχη - όπως οι κατά σειρά υπουργοί Γεωργίας Γ. Μωραϊτης, Θ. Στάθης, Στ. Τζουμάκας - και κομματικούς εγκάθετους - όπως η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ - οι οποίοι, κάθε φορά που η ΕΕ έπαιρνε μέτρα εναντίον τους, θέτοντας περιορισμούς στην παραγωγή, πρόστιμα στους παραγωγούς κι αποφασίζοντας μειώσεις στις τιμές των προϊόντων, όχι μόνο συμφωνούσαν, αλλά πανηγύριζαν κιόλας, προσπαθώντας να πείσουν πως αυτά τα μέτρα ήσαν υπέρ της ελληνικής αγροτιάς. Κι όταν ο παραγωγός - παρά και ενάντια στις κυβερνητικές υποσχέσεις - αναγκαζόταν να πουλήσει το βαμβάκι μέχρι και 50 δραχμές φθηνότερα, να διαθέσει σε εξευτελιστική τιμή το σιτάρι και το καλαμπόκι, να θάψει τα καρπούζια και τα φρούτα που έμειναν απούλητα, να πετάξει το γάλα, τότε οι "πανηγυριτζήδες" δεν ένιωθαν καν την ανάγκη να δικαιολογήσουν την υποτακτική στάση τους στις εντολές των Βρυξελλών, που οδήγησε στην καταστροφή.

Ησαν αυτοί οι ίδιοι, που, στη διάρκεια των μεγαλειωδών αγροτικών κινητοποιήσεων, έβριζαν χυδαία τους αγρότες, χαρακτηρίζοντάς τους "αγροίκους", "ταραχοποιούς", "υποκινούμενους", ακόμα και "εθνοπροδότες", επειδή βγήκαν στους δρόμους για να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

***

Αλλά και ως αντιπολίτευση η ΝΔ συνηγόρησε και στήριξε την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και έκανε ό,τι μπορούσε για να "φρενάρει" τους αγροτικούς αγώνες, ώστε να μην πληγεί το "ευρωπαϊκό προφίλ" της χώρας μας. Ο αρχηγός της Μ. Εβερτ, ο Γ. Σουφλιάς, η Ντόρα Μπακογιάννη και άλλα στελέχη της καλούσαν ή και απειλούσαν τους ξεσηκωμένους αγρότες να πάρουν τα τρακτέρ από τους δρόμους για να υποταχθούν στις επιλογές της ΕΕ και έβαζαν συνδικαλιστές τους να υπονομεύσουν την ενότητα του αγροτικού κινήματος και να αποπροσανατολίσουν το διεκδικητικό πλαίσιο της πάλης.

Εχει, επίσης, την ευκαιρία ο αγρότης ψηφοφόρος, να μαυρίσει και τα μικρότερα κόμματα, που συνετέλεσαν και στήριξαν τις επιλογές της ΕΕ και την πολιτική του δικομματισμού. Που δε στάθηκαν στο πλευρό του την ώρα που ξημεροβραδιαζόταν, δίπλα στα "τρακτέρ της οργής και του αγώνα". Ετσι δε θα αφήσει περιθώρια για "κεντροαριστερές" ή "κεντροδεξιές" κυβερνητικές λύσεις που θα συνεχίσουν την ίδια καταστροφική πολιτική σε βάρος του.

***

• Εγκαιρα είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους που εγκυμονεί και τις επιπτώσεις που θα έχει η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων στον αγροτικό τομέα.
• Δε συμβιβάστηκε σε καμιά περίπτωση και αντιπάλεψε μέσα κι έξω από τη Βουλή, τα επιχειρήματα των υποστηριχτών του Μάαστριχτ, της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ.
• Βρέθηκε πάντα και παντού στις πρώτες γραμμές των αγροτικών αγώνων.

Το ΚΚΕ δίνει στον Ελληνα αγρότη την ελπίδα, εκτιμώντας, ακόμα και τώρα, ότι η κατάσταση είναι ανατρέψιμη. Η αγροτική οικονομία της χώρας μας έχει μεγάλες δυνατότητες να αναπτυχθεί, να θρέψει το λαό μας και να φέρει και συνάλλαγμα. Αρκεί να συνεχιστεί και να ενταθεί η ενωτική πάλη της αγροτιάς. Και, ταυτόχρονα, να ενταχθούν όλες οι λαϊκές δυνάμεις - εργάτες, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, επιστήμονες, συνταξιούχοι, νέοι - σ' ένα κοινό, πανίσχυρο, ενιαίο, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, δημοκρατικό μέτωπο, ικανό να ανατρέψει αυτή την αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξει το δρόμο για μια άλλη Ελλάδα. Στη δημιουργία αυτού του μετώπου θα συμβάλουν και οι αγώνες της αγροτιάς, αλλά και η ψήφος της υπέρ του ΚΚΕ, ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί και σε πολιτικό επίπεδο, να χτυπηθεί ο δικομματισμός και τα ξένα και ντόπια αφεντικά του και να ανοίξουν προοπτικές για μια αλλαγή υπέρ του λαού και του τόπου.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ηρθε, λοιπόν, η ώρα να "μιλήσει" και εκλογικά - όπως μίλησε αγωνιστικά - η ελληνική αγροτιά. Με την ψήφο της μπορεί και πρέπει να δηλώσει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, την απαντοχή της σ' ένα ευοίωνο μέλλον. Και μπροστά στην κάλπη έχει εναλλακτική λύση. Μπορεί να ψηφίσει το ΚΚΕ