Μάλιστα, σ' αυτές τις εκλογές, ο δικομματισμός παρουσιάζεται πιο ισχυροποιημένος μέσω και της εμφάνισης των "μικρών" αστικών κομμάτων (ΠΟΛ.ΑΝ., ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ). Οσο κι αν ακούγεται παράδοξο, ο δικομματισμός ουσιαστικά ενισχύεται από τα μικρά κόμματα. Ενα από τα οχήματα αυτής της διαδικασίας είναι π.χ. οι "νέες" (που παραπέμπουν στο '50 και το '60) αντιλήψεις περί"Κεντροαριστεράς", "Κεντροδεξιάς" κλπ. Γίνεται προσπάθεια, ώστε στη συνείδηση του λαού τα δύο μεγάλα κόμματα να αντικατασταθούν με τους ασαφείς και ρευστούς όρους και χώρους της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Μ' αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται, ώστε το αστικό κομματικό σύστημα, διατηρώντας την επίφαση του διπολισμού ή και τον πλουραλισμό:
α) Να αποκτήσει μεγαλύτερη ευελιξία στη σύναψη πολιτικών συμμαχιών και "μεταγραφών" αστών πολιτικών από το ένα κόμμα στο άλλο και στη διαχείριση της κρατικής εξουσίας (κάτι που, εξάλλου, έχει ξεκινήσει από καιρό και εκφράζεται ανάγλυφα στην εκλογή του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας. Να μην ξεχνάμε πως ο κ. Στεφανόπουλος, όντας αρχηγός ενός σχεδόν ανύπαρκτου κόμματος με μηδενική επιρροή, έτυχε της "καθολικής αποδοχής" του αστικού πολιτικού κόσμου. Και μάλιστα διατηρούσε ένα προφίλ παρόμοιο με αυτό αρκετών ηγετών των κομμάτων σήμερα. Ποιος δε θυμάται τα άοσμα, άχρωμα και "ουδέτερα" επιχειρήματα, περί "ήθους", "αξιοπιστίας", "νηφαλιότητας" κλπ.), και
β) επιδιώκεται, ώστε να μεγιστοποιηθεί η ικανότητα του αστικού πολιτικού συστήματος για την ενσωμάτωση των όποιων ριζοσπαστικών και αντιπολιτευτικών διαθέσεων των λαϊκών στρωμάτων που εκφράζονται και στην εμφάνιση των μικρών κομμάτων.
1. Η πολιτική που πηγάζει από την προσπάθεια της άρχουσας τάξης και του αστικού κράτους για τη διαιώνιση του υπάρχοντος καπιταλιστικού καθεστώτος.2. Η πολιτική που εκπορεύεται από τη σκοπιά της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης, που στη σοσιαλιστική επανάσταση απελευθερώνει τον εαυτό της, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα και όλες τις άλλες εκμεταλλευόμενες και καταπιεζόμενες τάξεις και στρώματα της κοινωνίας.
Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος. Για την εργατική τάξη και το λαό της Ελλάδας, ο δικομματισμός του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είτε μόνων τους είτε με τη συνδρομή των μικρών συνοδοιπόρων τους (ΠΟΛ.ΑΝ., ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ), αποτελεί τη μία πλευρά του νομίσματος. Οι μεταξύ τους καυγάδες και διαφορές για μικροπροβλήματα δεν είναι παρά "αλήθειες δίχως πάθη και πάθη δίχως αλήθειες" (Μαρξ).
Η εργατική τάξη και ο λαός εκείνο που μπορούν και πρέπει να κάνουν είναι να αποστρέψουν το βλέμμα τους απ' αυτού του είδους το άθλιο πολιτικάντικο παζάρι και να αντεπιτεθούν, δυναμώνοντας τη δική τους πολιτική, αναπτύσσοντας το δικό τους κοινωνικό και πολιτικό κίνημα, δίνοντας δύναμη στη δική τους δύναμη και όχι στη δύναμη του κεφαλαίου.
Και σ' αυτές τις εκλογές, το πολιτικό καθήκον της εργατικής τάξης και του λαού της Ελλάδας συνίσταται στην υπερψήφιση του μοναδικού δικού τους κόμματος, της μοναδικής έκφρασης της δικής τους πολιτικής, του ΚΚΕ.
Α. ΧΑΡΙΣΗΣ