Θα προχωρήσει, επιτέλους, η κυβέρνηση στα αναγκαία μέτρα, για να μετατραπεί ο Ελαιώνας σε πηγή ζωής για όλο το λεκανοπέδιο Αττικής και στις αλλαγές του πρόσφατου Προεδρικού Διατάγματος, που δεν εξυπηρετεί αυτό το σκοπό; Τα αγωνιώδη αυτά ερωτήματα θέτουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορέστης Κολοζώφ,Λέων Αυδής και Μήτσος Κωστόπουλος, με ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή και απευθύνεται στους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης και Εσωτερικών.

Η στρεβλή οικονομική, πολεοδομική, περιβαλλοντική εξέλιξη της Αθήνας - επισημαίνουν οι βουλευτές - αντανακλάται χαρακτηριστικά στην περίπτωση του Ελαιώνα, σε μια εκτός σχεδίου περιοχή 9.000 στρεμμάτων, όπου συμβιώνουν κατοικίες, μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, χιλιάδες μικρότερες βιομηχανίες και βιοτεχνίες παρωχημένης τεχνολογίας, αποθήκες, εργαστήρια, πρακτορεία μεταφορών, αμαξοστάσια, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ακόμα και αγροτικές καλλιέργειες, όπως και εγκαταστάσεις οργανισμών κοινής ωφέλειας και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ολο αυτό το ρυπογόνο δυναμικό, με τις ακατάλληλες συνθήκες εργασίας για 60.000 εργαζομένους και 5.000 μόνιμους κατοίκους, δημιουργεί τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα, ενώ ο Ελαιώνας μπορεί να γίνει, χωρίς υπερβολή, ακόμη και σήμερα πηγή ζωής για όλο το Λεκανοπέδιο.

Ομως - αναφέρουν οι βουλευτές του ΚΚΕ - το ΠΔ της 30.11.95, με το οποίο εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη της περιοχής, ούτε τέτοια κατεύθυνση χαράζει, ούτε τέτοιο περιεχόμενο έχει και αποτελεί μεσοβέζικη λύση μεταξύ του ΠΔ του Φλεβάρη του 1991 και των αναγκών όλου του Λεκανοπεδίου. Δεν ικανοποιείται η απαίτηση να γίνει ο Ελαιώνας, όπως καταγράφηκε και από το Σύνδεσμο Οργάνωσης Διαχείρισης και Ανάπτυξης του Ελαιώνα (ΣΟΔΑΕ), "πνεύμονας πρασίνου για το Λεκανοπέδιο με σύγχρονη ταυτόχρονα παραγωγική ανάπτυξη με κριτήρια και έλεγχο".

Σύμφωνα με αυτό το ΠΔ:

1. Το κοινόχρηστο πράσινο καλύπτει περιορισμένη έκταση 34%, αντί 54%.

2. Οι πολεοδομικές, χωροταξικές ρυθμίσεις μαζί με τη μη αποδέσμευση από τη λογική της αυτοχρηματοδότησης, οδηγούν με σαφήνεια τον Ελαιώνα σε έναν από τους τέσσερις υπερτοπικούς πόλους στο Λεκανοπέδιο.

3. Δεν αναλαμβάνει καμία δέσμευση για την οργάνωση των νέων χώρων, που θα υποδεχτούν τα βυρσοδεψεία, χυτήρια, επιμεταλλωτήρια κτλ. και ούτε γίνεται καμιά μνεία για τους 20.000 εργαζομένους που δουλεύουν σ' αυτά.

4. Προβλέπεται η μετεγκατάσταση σε περιοχές του Ελαιώνα βιομηχανιών και βιοτεχνιών απ' όλη την εντός σχεδίου έκταση των Δήμων Ρέντη, Περιστερίου, Αιγάλεω, Ταύρου, Αθήνας και Μοσχάτου, χωρίς καν να τίθεται περιορισμός για το είδος και το όριο όχλησης αυτών των μονάδων. Δεν καθορίζονται θέσεις σε συγκεκριμένα βιομηχανικά και βιοτεχνικά πάρκα.

5. Δεν υπάρχει ρητή δέσμευση για εκπόνηση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, παρά μόνο για ελάχιστες χρήσεις.

6. Παραμένει ο χαρακτηρισμός του Ελαιώνα ως "Ζώνης Ελεγχόμενης Ανάπτυξης", γεγονός που δίνει τη νομική ευχέρεια στον εκάστοτε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, να ασκεί παρεμβάσεις ερήμην της Τοπικής αυτοδιοίκησης.

Τέλος, σε ό,τι έχει σχέση με το Φορέα Ανάπτυξης και Διαχείρισης, αυτός που προτείνεται δεν ανταποκρίνεται σε καμιά περίπτωση στις προτάσεις του Συνδέσμου των Δήμων. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές απόψεις θα δημιουργηθούν δύο φορείς ιδιωτικού δικαίου, με βάση τις διατάξεις των νόμων 2052/92 και 2229/94, οι οποίες δεν πρόκειται να δώσουν τις απαιτούμενες προοπτικές, αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού δε συμμετέχει και δεν έχει τον πρώτο λόγο. Στις παραπάνω κυβερνητικές απόψεις είναι ριζικά αντίθετοι ο Σύνδεσμος και οι δήμοι, καθώς και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, οι οποίοι προτείνουν φορέα ανάπτυξης στον οποίο Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και Δήμοι θα έχουν την πλειοψηφία και φορέα διαχείρισης, όπου την πλειοψηφία θα την έχουν οι ΟΤΑ και για τον οποίο θα χρειαστεί να προηγηθεί απαραίτητα οικονομοτεχνική μελέτη διαχείρισης και μορφής του φορέα.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν συγκεκριμένα τους υπουργούς αν προτίθενται να προχωρήσουν στην τροποποίηση του ΠΔ/ 30 - 11 - 95, με βάση τα παραπάνω.

Ισως το ευφυολόγημα ν' ακούγεται αστείο, μερικά χιλιόμετρα μακριά από τα τουρκικά σύνορα. Εντός αυτών, αποτελεί ύβρη. Η, στην καλύτερη περίπτωση, ξόρκισμα του θανάτου - του αργού, βασανιστικού θανάτου, σε υγρά κελιά, με την απειλή της "εξαφάνισης", των βασανιστηρίων και των απατηλά όμορφων όπλων, να απέχει όσο ένας διάδρομος της φυλακής.

Αν μόνο αυτοί οι παλιοί, φθαρμένοι τοίχοι μπορούσαν να μιλήσουν, τι θα μας έλεγαν; Ισως πώς ο Γιασάρ Κεμάλ μηχανεύτηκε, στο μισοσκόταδο ενός σκοτεινού κελιού της Πόλης, πριν μερικά χρόνια, το επόμενό του μυθιστόρημα. Ισως πώς, το περασμένο καλοκαίρι, εκατοντάδες τρελοί, υπέροχοι τρελοί άνθρωποι απαρνήθηκαν τους εαυτούς τους, για να τους ακούσουν, επιτέλους, οι απόμακροι κυβερνώντες της Αγκυρας, σε μια απεργία πείνας, που κόστισε τη ζωή των δώδεκα από αυτούς. Ισως ότι οι μικρές, καθημερινές μάχες, και οι μεγάλες, ποτέ δεν τελειώνουν.

Εχουν τον τρόπο τους οι Δυτικοί -οι καυμένοι δεν ξέρουν τίποτα για το φόνο!- να εκμεταλλεύονται την "κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία" (τι φθηνές λέξεις, αλήθεια!..), για να αποκομίζουν δικά τους οφέλη. Επικριτικές εκθέσεις οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Σκληραίνουν οι όροι της Τελωνειακής Ενωσης. Θάνατοι στις φυλακές; Αλλάζουν ύφος οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και λένε ότι "η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στις δομές μας καθίσταται, υπ' αυτές τις συνθήκες, δυσχερής". Και τα δάνεια - α, τα δάνεια...

Μπ. Γ.

Με το Προεδρικό Διάταγμα του ΠΑΣΟΚ, ο Ελαιώνας "πρασινίζει" μόνο στις μακέτες...

"Τι μέτρα έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα για τους χώρους μετεγκατάστασης των βιομηχανιών - βιοτεχνιών, που θα φύγουν από τον Ελαιώνα;", ρωτούν οι βουλευτές του ΚΚΕ