Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τους σήμερα κυρίαρχους, τους ηγέτες της πλουτοκρατίας. Κι όχι μόνο τους απασχολούν, αλλά και τους καίνε. Δεν το δείχνουν όμως. Φαίνονται ησυχασμένοι, αφ' ότου επέτυχαν μια νίκη κατά του σοσιαλισμού κι επεξέτειναν το σύστημά τους. Κι ενώ έχουν όλη τη διάθεση να πουν στον εαυτό τους αυτό που είπε ο άφρων του Ευαγγελίου, τώρα "φάε, πίε, ευφραίνου", δεν το λένε. Γιατί μέσα τους κρυφοκαίει η ανησυχία για τους νέους. Τι γίνεται μ' αυτούς;

Τι γίνεται με τους δεκαεξάρηδες, τους εικοσάρηδες, τους τριαντάρηδες; Αυτοί είναι που πλήττονται περισσότερο από τις συνθήκες ζωής, που έχουν διαμορφώσει οι πλουτοκράτες. Και αυτοί είναι το δυναμικό της ζωής. Είναι το μέλλον του ανθρώπου. Αυτοί, λοιπόν, που υποφέρουν ποικιλοτρόπως, είναι ο μέγιστος κίνδυνος για την άρχουσα τάξη.

Αυτά κάνει αυτή η άτιμη πλουτοκρατική τάξη, η εγκληματικότερη και σατανικότερη της ιστορίας. Αυτό το μέγα έγκλημα κατά του ανθρώπινου είδους. Υποσκάπτει με σατανικότητα στην ψυχή της νεολαίας τις μεγάλες, τις κύριες αξίες, που συγκροτούν την ανθρώπινη ύπαρξη: Την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη. Ως προς την πίστη, λέει στους νέους:

- Είδατε τι έγινε στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες Ανατολικές Χώρες. Μια αλλαγή - ψυχρολουσία για όσους πίστεψαν στο σύστημα που εκεί εφαρμόστηκε. Αρα, πίστη σε κοινωνική αλλαγή δεν υπάρχει. Η αστική κοινωνία είναι η τελική, η οριστική. Σ' αυτή σταματά κάθε εξέλιξη. Σ' αυτήν τελειώνει η ιστορία...

Θα μπορούσε να επαναλάβει η άρχουσα τάξη - και απορώ, πώς δεν το έκανε - τη ρήση του μακαρίτη Λάιμπνιτς, ότι ο σημερινός κόσμος είναι "ο καλύτερος δυνατός". Μάλιστα!.. Καλύτερος ο κόσμος της μαφίας, της ζούγκλας και της διαφθοράς!

- Ελπίδα; Υπάρχει σήμερα εν αφθονία. Σας την προσφέρουν τα τόσα ευαγή ιδρύματα: Καζίνο, λέσχες, ιππόδρομοι, χρηματιστήρια. Θα τη συναντήσετε σε κάθε βήμα σας, σκοντάφτοντας στα αναρίθμητα λαχεία. Με αυτή την πολύμορφη ελπίδα και με λίγη καλή τύχη πλουτίζετε και ευτυχείτε...

Ετσι κι αυτή την ιερή αξία της ψυχής την αχρήστευσαν. Την εξευτέλισαν. Την εξαχρείωσαν. Οσο για την τρίτη, την ιερότερη αξία, την αγάπη, και για τη θέση της στη σημερινή κοινωνία, καλύτερα ας μη γίνει λόγος.

Ανήκω στη γενιά που έχει πολύ αραιώσει. Και δεν είναι μακριά το φυσικό τέλος της. Αυτή η γενιά αγωνίστηκε, μαρτύρησε, θυσιάστηκε. Και τώρα, που απέρχεται, παραδίδει σε σας τα καθημαγμένα λάβαρα των αγώνων της, να τους συνεχίσετε. Σε σας τα οράματά της, να τα δικαιώσετε. Σας εμπιστευόμαστε. Μη μας προδώσετε.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ

Με "όραμα" τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της πρωτεύουσας στα πλαίσια της διεθνοποίησης της αγοράς, καθώς και τη βελτίωση της "εικόνας" της, για την προσέλκυση επενδύσεων, έκλεισε χτες το συνέδριο "Ενα Οραμα για την Αθήνα", που συνδιοργάνωσαν το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) και ο Δήμος της Αθήνας. Το "όραμα" συμπλήρωσε η "ανάγκη" συμμετοχής του ιδιωτικού κεφαλαίου στη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων, αλλά και σ' έργα αστικού περιεχομένου.

Τα παραπάνω αποτελούν την κεντρική ιδέα και γενική κατεύθυνση των συμπερασμάτων του συνεδρίου, όπως αυτά παρουσιάστηκαν χτες τελευταία μέρα του συνεδρίου. Στην κατεύθυνση που θέλουν να χαράξουν επέλεξαν σαν εργαλείο αυτό που βάφτισαν "Μητροπολιτική Διοίκηση", μια διοίκηση δηλαδή που θα επιβάλει στο λαό, στην περιφέρεια, τις επιδιώξεις των δυνάμεων της αγοράς, που κρίθηκαν - στο συνέδριο - ούτε λίγο - ούτε πολύ ως ο καθοριστικός παράγοντας και κριτήριο πριν από κάθε σχεδιασμό για την Αθήνα.

Συγκεκριμένα, στα συμπεράσματα του συνεδρίου περιλαμβάνεται η "ανάγκη" για ένα διαφορετικό πρόσωπο της Αθήνας, με τουριστική ακτινοβολία, συγκεκριμένη τεχνογνωσία και κέντρο συγκέντρωσης υπηρεσιών. Ενώ απουσίαζε η αναφορά σε μια συνολική ανάπτυξη της χώρας, που κέντρο της προσοχής της θα έχει τον άνθρωπο, τον εργαζόμενο. Παράλληλα ειπώθηκε ότι δε νοείται μητρόπολη χωρίς το μελλοντικό αεροδρόμιο των Σπάτων, ενώ την ίδια στιγμή διατείνονταν την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος! Κρίθηκε, ακόμη, ότι τα μεγάλα έργα στόχο έχουν την εξυπηρέτηση του ρόλου της μητροπολιτικής περιοχής, τον εθνικό και διεθνή χώρο.

Στα συμπεράσματα του συνεδρίου ήταν και η ανάγκη συνεργασίας των αρμοδίων φορέων - κυβέρνησης, Αυτοδιοίκησης, Περιφέρειας - πριν από κάθε σχεδιασμό, όπως αυτός γίνεται μέσα από το Ρυθμιστικό Σχέδιο για την Αθήνα. Δεν αναδείχτηκε όμως ο κυρίαρχος ρόλος των μεγαλοεργολάβων και κερδοσκόπων στο σχεδιασμό για την Αθήνα, ως αυτός που θα έπρεπε να καταπολεμηθεί για μια πρώτη εξυγίανση της πόλης.

"Τα 27 σημεία του περιβόητου καταστατικού χάρτη για την Αθήνα υπηρετούν τους στόχους της αστικής τάξης και όχι το λαϊκό, εργατικό κίνημα. Δεν τα δεχόμαστε ούτε καν ως βάση συζήτησης". Αυτό υπογράμμισε ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο χτεσινό στρογγυλό τραπέζι μεταξύ εκπροσώπων κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του συνεδρίου "Ενα όραμα για την Αθήνα". Η βασική σκέψη που οδήγησε στην πρόταση για τη Μητροπολιτική Αθήνα, τόνισε ο Σπ. Χαλβατζής, δεν απορρέει από συγκεκριμένες ανάγκες της χώρας και των εργαζομένων, αλλά από μία συγκεκριμένη πραγματικότητα. "Αυτή η πραγματικότητα λέει ότι ο Δήμος Αθήνας και οι γύρω δήμοι δεν έχουν περιθώρια ανάπτυξης, έχει πλέον κορεστεί αυτός ο χώρος. Τώρα θέλουν να διαμορφωθεί η Μητροπολιτική περιοχή από τον Ισθμό της Κορίνθου μέχρι τη Χαλκίδα για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τα δάση, το έδαφος και να κερδοσκοπήσουν στην ευρύτερη περιοχή. Εμπλέκονται πολυεθνικές, άλλες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις, παράγοντες και συμφέροντα. Αυτή είναι η πραγματικότητα", τόνισε.

Απουσιάζει το πολιτικό περιεχόμενο του οράματος, σημείωσε σε άλλο σημείο ο Σπ. Χαλβατζής. Για να τονίσει: "Για το ΚΚΕ το όραμα για την Αθήνα συνδέεται με το όραμά μας για την ανάπτυξη της χώρας. Και οι κομμουνιστές έχουν όραμα, αφορά τη συνολική ανάπτυξη της χώρας, η οποία θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του και όχι το ατομικό κέρδος".

Στο στρογγυλό τραπέζι, το οποίο διηύθυνε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κ. Λιάσκας, συμμετείχαν ακόμη ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, ο βουλευτής της ΝΔ Στ. Μάνος, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μ. Παπαγιαννάκης και ο εκπρόσωπος της ΠΟΛ. ΑΝ. Α. Λεντάκης. Η ταύτιση απόψεων μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων για έναν όραμα για την Αθήνα, που θα οδηγεί στη "Λιβανοποίηση" της πρωτεύουσας και θα εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα ήταν απόλυτη.

Χ. Δ.