Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τους σήμερα κυρίαρχους, τους ηγέτες της πλουτοκρατίας. Κι όχι μόνο τους απασχολούν, αλλά και τους καίνε. Δεν το δείχνουν όμως. Φαίνονται ησυχασμένοι, αφ' ότου επέτυχαν μια νίκη κατά του σοσιαλισμού κι επεξέτειναν το σύστημά τους. Κι ενώ έχουν όλη τη διάθεση να πουν στον εαυτό τους αυτό που είπε ο άφρων του Ευαγγελίου, τώρα "φάε, πίε, ευφραίνου", δεν το λένε. Γιατί μέσα τους κρυφοκαίει η ανησυχία για τους νέους. Τι γίνεται μ' αυτούς;

Τι γίνεται με τους δεκαεξάρηδες, τους εικοσάρηδες, τους τριαντάρηδες; Αυτοί είναι που πλήττονται περισσότερο από τις συνθήκες ζωής, που έχουν διαμορφώσει οι πλουτοκράτες. Και αυτοί είναι το δυναμικό της ζωής. Είναι το μέλλον του ανθρώπου. Αυτοί, λοιπόν, που υποφέρουν ποικιλοτρόπως, είναι ο μέγιστος κίνδυνος για την άρχουσα τάξη.

Αυτά κάνει αυτή η άτιμη πλουτοκρατική τάξη, η εγκληματικότερη και σατανικότερη της ιστορίας. Αυτό το μέγα έγκλημα κατά του ανθρώπινου είδους. Υποσκάπτει με σατανικότητα στην ψυχή της νεολαίας τις μεγάλες, τις κύριες αξίες, που συγκροτούν την ανθρώπινη ύπαρξη: Την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη. Ως προς την πίστη, λέει στους νέους:

- Είδατε τι έγινε στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες Ανατολικές Χώρες. Μια αλλαγή - ψυχρολουσία για όσους πίστεψαν στο σύστημα που εκεί εφαρμόστηκε. Αρα, πίστη σε κοινωνική αλλαγή δεν υπάρχει. Η αστική κοινωνία είναι η τελική, η οριστική. Σ' αυτή σταματά κάθε εξέλιξη. Σ' αυτήν τελειώνει η ιστορία...

Θα μπορούσε να επαναλάβει η άρχουσα τάξη - και απορώ, πώς δεν το έκανε - τη ρήση του μακαρίτη Λάιμπνιτς, ότι ο σημερινός κόσμος είναι "ο καλύτερος δυνατός". Μάλιστα!.. Καλύτερος ο κόσμος της μαφίας, της ζούγκλας και της διαφθοράς!

- Ελπίδα; Υπάρχει σήμερα εν αφθονία. Σας την προσφέρουν τα τόσα ευαγή ιδρύματα: Καζίνο, λέσχες, ιππόδρομοι, χρηματιστήρια. Θα τη συναντήσετε σε κάθε βήμα σας, σκοντάφτοντας στα αναρίθμητα λαχεία. Με αυτή την πολύμορφη ελπίδα και με λίγη καλή τύχη πλουτίζετε και ευτυχείτε...

Ετσι κι αυτή την ιερή αξία της ψυχής την αχρήστευσαν. Την εξευτέλισαν. Την εξαχρείωσαν. Οσο για την τρίτη, την ιερότερη αξία, την αγάπη, και για τη θέση της στη σημερινή κοινωνία, καλύτερα ας μη γίνει λόγος.

Ανήκω στη γενιά που έχει πολύ αραιώσει. Και δεν είναι μακριά το φυσικό τέλος της. Αυτή η γενιά αγωνίστηκε, μαρτύρησε, θυσιάστηκε. Και τώρα, που απέρχεται, παραδίδει σε σας τα καθημαγμένα λάβαρα των αγώνων της, να τους συνεχίσετε. Σε σας τα οράματά της, να τα δικαιώσετε. Σας εμπιστευόμαστε. Μη μας προδώσετε.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ