Σκληρή μάχη με την κυβέρνηση και τους εφοπλιστές έδωσαν οι ναυτεργάτες κατά τη διάρκεια της 48ωρης απεργίας τους στις 4 και 5 Αυγούστου,απαιτώντας να ανακληθούν τα μέτρα που εξήγγειλε ο υπουργός Εμπορικής ναυτιλίας, ικανοποιώντας τις εφοπλιστικές αξιώσεις για το μαζικό διωγμό των Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία, τη μετατροπή της ελληνικής σημαίας σε σημαία ευκαιρίας και το ξεθεμελίωμα του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου.Στη διάρκεια του απεργιακού τους αγώνα οι ναυτεργάτες ήρθαν αντιμέτωποι με την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς των εφοπλιστών, οι οποίοι δε δίστασαν να εφαρμόσουν ακόμα και πειρατικές μεθόδους, αλλάζοντας στα πλοία τους τη γαλανόλευκη με πανί ευκαιρίας από τη μια στιγμή στην άλλη!

Ομως, δεν ήταν μόνο αυτές οι δυσκολίες που έπρεπε να αποκρούσουν οι ναυτεργάτες κατά την απεργιακή τους κινητοποίηση. Ηταν και η απροκάλυπτα υπονομευτική τακτική της πλειοψηφίας της διοίκησης της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.Η νόθα πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, από την πρώτη στιγμή της απεργίας φρόντισε να δείξει τις πραγματικές της προθέσεις, καθώς ούτε ένας συνδικαλιστής, από αυτούς που αποτελούν την πλειοψηφία, δε συμμετείχε στις αντιπροσωπείες για την περιφρούρηση του αγώνα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα λιμάνια του εσωτερικού της χώρας! Οι "μάσκες έπεσαν" κατά τη δεύτερη μέρα της απεργίας, όταν στη διάρκεια της Εκτελεστικής Επιτροπής η πλειοψηφία, η οποία προφανώς βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή, ψήφισε τα "κεφάλια μέσα". Αν και ορισμένοι, όπως ο πρόεδρος της Ενωσης Ναυτών Αντώνης Ντελακογιώργος ρίχνοντας "στάχτη στα μάτια" κάτι ψέλλισε για απεργία, χωρίς ωστόσο να καθορίσει το χρόνο της και αυτή μόνο στα... φορτηγά πλοία!

Ολος αυτός ο μηχανισμός που στήθηκε στη διάρκεια της απεργίας από τους εφοπλιστές και από τους νόθους της ΠΝΟ ένα στοιχείο έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι ναυτεργάτες "τραβάνε". Ο απεργιακός αγώνας της περασμένης βδομάδας αποτέλεσε τη συνέχεια μιας σειράς αγωνιστικών κινητοποιήσεων των ναυτεργατών, οι οποίες μάλιστα ανέδειξαν νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αποτελούν και αυτά, μετά βέβαια την 10ήμερη μεγαλειώδη απεργία του Γενάρη, πολύτιμη παρακαταθήκη για το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Συγκεκριμένα από τις 3 Ιούνη οι ναυτεργάτες - άνεργοι στην πλειοψηφία τους - αποφασίζουν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, δίνοντας τη μάχη για το μεροκάματο. Επί 60 και πλέον μέρες βρίσκονταν συνεχώς στο πεζοδρόμιο, καταφέροντας απανωτά πλήγματα στο δουλεμπορικό κύκλωμα, ένα από τα πλοκάμια του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ενα κύκλωμα, που αναπτύχθηκε με την ανοχή, αν όχι τη συγκάλυψη, των αρχών και του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.Το "χέρι του νόμου" δεν είχε τολμήσει να αγγίξει τους δουλέμπορους και τους συνεργάτες τους (αν και πρόκειται - εκτός των άλλων - και για οικονομικό έγκλημα, αφού μιλάμε για διακίνηση τεράστιων ποσών "μαύρου χρήματος"), μέχρι που άρχισε να ξεδιπλώνεται ο αγώνας των ναυτεργατών, οι οποίοι σύνταξαν λίστα με ονόματα δουλεμπόρων και τα έθεσαν στη διάθεση της Δικαιοσύνης.

Από την αρχή του Ιούνη οι ναυτεργάτες έκοβαν έναν έναν τους κρίκους του κυκλώματος. Εκοψαν τις συναλλαγές των ναυτιλιακών πρακτόρων με τις υπηρεσίες του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας,αποκλείοντας σε καθημερινή βάση τις εισόδους του, ενώ από τις 5 Ιούνη "αλώνιζαν" τους δρόμους γύρω από την Ακτή Μιαούλη, κλείνοντας το ένα πίσω από το άλλο τα γραφεία των δουλεμπόρων ναυτιλιακών πρακτόρων, τα οποία παραμένουν ακόμα κλειστά! Ηταν μια πρωτόγνωρη κινητοποίηση του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που χτύπησε στο "ψαχνό" μεγάλα συμφέροντα και στην οποία πρωτοστάτησαν ηΠανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού και η Πανελλήνια Ενωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής "Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ".

Τα κείμενα έγραψε η Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

Κυβέρνηση, εφοπλιστές και νόθα πλειοψηφία της ΠΝΟ θέλησαν να βάλουν "φρένο" στο αγωνιστικό κίνημα των ναυτεργατών, που ξετυλίχτηκε το τελευταίο διάστημα, όμως, ο γραμματέας της ΠΕΜΕΝ Σάββας Τσιμπόγλου ξεκαθαρίζει:

"Το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στηριγμένο στην αρχή ότι απαιτείται ενότητα στη βάση των προβλημάτων, που αναπαράγονται, διευρύνονται και οξύνονται, και δράση για τη λύση τους, ακολουθεί μια σταθερή ανοδική πορεία. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε. Γίνονται πολλές προσπάθειες από τους εφοπλιστές, την κυβέρνηση και τη νόθα πλειοψηφία της ΠΝΟ, να ανακόψουν αυτή την πορεία. Εκτιμάμε ότι το επόμενο διάστημα θα επιβεβαιωθεί στη ζωή και την πράξη η πρότασή μας για γενίκευση και κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων σε όλες τις κατηγορίες πλοίων. Για ανάπτυξη ισχυρού αγωνιστικού μετώπου, ενάντια στα ανασφάλιστα πλοία και στα γραφεία που εκμεταλλεύονται τη ναυτιλιακή υποδομή της χώρας μας και διευρύνουν τον κύκλο της πειρατείας και της ασυδοσίας".

Ο συνδικαλιστής επισημαίνει, επίσης, ότι "ο ναυτεργάτης και η οικογένειά του δε θα περιμένει να τον εκτελέσουν επαγγελματικά. Μέσα από τον αγώνα, με επικεφαλής συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι ναυτεργάτες θα μετατραπούν σε μία δύναμη αποφασισμένη να πάρει την τύχη της στα χέρια της. Δηλαδή όταν ο εργάτης έχει να διαλέξει, από τη μια, τον επαγγελματικό αφανισμό, κοινωνικό περιθώριο, εξαθλίωση, επαιτεία και όλα όσα συνεπάγονται και, από την άλλη, τον αγώνα, οι περισσότεροι θα διαλέξουν τον δρόμο του αγώνα. Μέσα από αυτό το πρίσμα, πρέπει να δούμε και την τελευταία απεργία και την παραπέρα προέκταση των αγώνων".

Ο πρόεδρος του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ Γιάννης Μανουσογιαννάκης, ειδικά για τη στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, δήλωσε: "Ο ανοιχτά υπονομευτικός ρόλος που έπαιξε η πλειοψηφία της ΠΝΟ - με εξαίρεση τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - στην προετοιμασία και στη διάρκεια της απεργίας, με την απόφαση να σταματήσει ο αγώνας, αλλά και η ανεκδιήγητη στάση της κατά τη διαπραγμάτευση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους ναυτεργάτες των ποντοπόρων πλοίων, κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη της αλλαγής του συσχετισμού των δυνάμεων στην Ομοσπονδία και στα κλαδικά σωματεία. Για να μπορέσουν οι ναυτεργάτες από καλύτερες θέσεις να αναπτύξουν την πάλη τους για την παραμονή τους στα πλοία, για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλιά, για την περιφρούρηση και διεύρυνση των κατακτήσεών τους. Η κατάσταση, που επικρατεί στα υπόλοιπα ναυτεργατικά σωματεία και η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, είναι από τους βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες για την απόκρουση της επίθεσης που δέχονται οι ναυτεργάτες. Εμείς, από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα την πάλη για την απόκρουση αυτής της επίθεσης. Στον αγώνα αυτό, καλούμε να συσπειρωθούν οι ναυτεργάτες κάθε ειδικότητας και, ταυτόχρονα, τους καλούμε να παρέμβουν ενεργητικά στα σωματεία τους, να τα πάρουν στα χέρια τους, για να αλλάξει η κατάσταση στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα".

Πάνω από 6.000 ναυτεργάτες σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις θα βρεθούν στη στεριά, από την πρώτη μέρα εφαρμογής των αντιναυτεργατικών μέτρων που εξήγγειλε ο υπουργός Εμπορικής ΝαυτιλίαςΣταύρος Σουμάκης στις 2 Ιούλη. Τα μέτρα προβλέπουν ως γνωστό τη μείωση τουλάχιστον κατά 50% του αριθμού των Ελλήνων ναυτεργατών - σε πρώτη φάση - από τα ποντοπόρα πλοία, τον αφανισμό ειδικοτήτων, την απαλλαγή από εισφορές προς το ΝΑΤ και την πριμοδότηση των εφοπλιστών και κατά συνέπεια τη διάλυση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος των ναυτεργατών. Τα "σφαγιαστικά" μέτρα για τους ναυτεργάτες παίρνονται στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και για την αύξηση δήθεν των υπό ελληνική σημαία πλοίων.

Ομως είναι γνωστό πλέον ότι όταν οι Ελληνες εφοπλιστές θέτουν πρόβλημα ανταγωνιστικότητας με τα ξένα νηολόγια και ειδικότερα με αυτά των σημαιών ευκαιρίας, εννοούν προφανώς την άλλη τους... τσέπη, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των πλοίων τους βρίσκεται υπό τέτοιες σημαίες. Πρόσφατο και χειροπιαστό παράδειγμα αποτελεί ο πλοιοκτήτης Διαμαντής, ο οποίος στις εγκαταστάσεις της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, είχε δύο πλοία του, το ένα με ελληνική σημαία και μάλιστα "κουρέλι", το δεξαμενόπλοιο ΒΑΡΚΙΖΑ και ένα υπερσύγχρονο με σημαία... Μάλτας, του οποίου το πλήρωμα το αποτελούσαν εξ ολοκλήρου αλλοδαποί χαμηλόμισθοι ναυτεργάτες!

Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (ΚΟΜΙΤΙ), οι Ελληνες εφοπλιστές με 3.200 πλοία άνω των 1.000 κ.ο.χ. ελέγχουν το 15,76% των παγκόσμιων θαλάσσιων μεταφορών και βρίσκονται στην πρώτη θέση!Ο στόλος των πλοίων με ελληνική σημαία βρίσκεται στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης,αφού αποτελεί στο46,5% του στόλου της. Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το Ναυτιλιακό Επιμελητήριο, τα πλοία υπό ελληνική σημαία αποτελούν μόλις το30,8% των πλοίων που ανήκουν στους Ελληνες εφοπλιστές!

Οσον αφορά τα κέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών αρκεί να αναφερθεί ότι ήδη κατασκευάζονται για λογαριασμό τους 90 πλοία, ενώ η αξία των τελευταίων παραγγελιών τους για τάνκερ, κρουαζιερόπλοια και επιβατηγά, υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 5 δισ. δολάρια! Ακόμα, όπως είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα "Ημερησία", οι διεθνείς τραπεζικοί κύκλοι αναφέρουν ότι οι λογαριασμοί που διατηρούν οι Ελληνες εφοπλιστές αφορούν διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων δολαρίων!

Δεν θα κάνουν πίσω οι ναυτεργάτες