Το ποσοστό αυξήσεων, που (συν)αποφάσισαν χτες ο ΣΕΒ και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ (4+σν4%, δηλαδή 6,1% σε ετήσια βάση), στα πλαίσια της εφαρμογής της διετούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που επίσης (συν)υπέγραψαν πέρσι, είναι αναμφίβολα απαράδεκτο. Ιδιαίτερα όταν είναι ξεκάθαρο πως διανύουμε μια νέα χρονιά σκληρής ακρίβειας με αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και ανατιμήσεις στα βασικά είδη κατανάλωσης. Οι 198 δραχμές αύξησης, από 1/1/95, στους εργαζόμενους που αμείβονται με το κατώτερο μεροκάματο είναι εμφανώς κοροϊδία. Εμπαίζονται, με τον πιο ωμό τρόπο, οι ίδιοι εργαζόμενοι που πέρσι έχασαν από το εισόδημά τους πάνω από 272 χιλιάδες δραχμές και φέτος διανύουν μια ακόμα χρονιά φτώχειας. Οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "ΣΥΝ") είναι ακόμα μεγαλύτερες, αν αναλογιστούμε το δυσβάσταχτο βάρος που επιφέρει αυτό το ποσοστό αυξήσεων στις ομοσπονδίες εκείνες που επιδιώκουν την υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων φέτος.
Τα παραπάνω, αν και προκλητικά, δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως δεν ήταν αναμενόμενα. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από τη διαμορφωμένη "νέα" πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που, ακόμα κι όταν "την έπνιγαν" τα αδιέξοδα της Εθνικής Σύμβασης που η ίδια υπέγραψε, δεν παρέκκλινε ούτε χιλιοστό από τη "γραμμή" της υποταγής; Ποιους αγώνες πρότεινε και συντόνισε η Συνομοσπονδία, για τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων; Κανέναν! Ποιο διεκδικητικό πλαίσιο κατέθεσε; Κανένα! Αντίθετα, σύρθηκε ανάμεσα στην κυβερνητική εισοδηματική πολιτική, που εκπορεύθηκε κατευθείαν από τις Βρυξέλλες, και στις ταυτόσημες επιδιώξεις του ΣΕΒ. Ο τελευταίος - διά στόματος του προέδρου του Ι. Στράτου - σε μια επίδειξη ...φιλανθρωπίας, δήλωσε πως "θέλει να βοηθήσει" (!) τους εργαζόμενους και αποδέχτηκε αυξήσεις 4+σν4%, αντί για 3,5+σν3,5%... Μέσα από το ίδιο το κτίριο της Συνομοσπονδίας, οι βιομήχανοι έφυγαν νικητές, από μια μάχη που δεν την άφησαν να γίνει. Πέντε τουλάχιστον φορές, τους τελευταίους τρεις μήνες, η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ και ο "ΣΥΝ" απέρριψαν τις προτάσεις της ΕΣΑΚ, που ζήτησε τη διεκδίκηση αυξήσεων, που να εμπεριέχουν το ελάχιστο μέσο άμυνας των εργαζομένων στην ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, την ΑΤΑ. Αλλες τόσες φορές απέρριψαν τις προτάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
"Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται". Για το συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους, το "πρωί" του 1995 δεν άρχισε καθόλου καλά. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του νέου χρόνου, είναι φανερό πως τίποτε δεν έχουν να περιμένουν από το "ευρω- εκσυγχρονιστικό" τρίο, που κατοικοεδρεύει στην κορυφή του μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας. Μόνη διέξοδος που τους μένει είναι ο δικός τους αγώνας, μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες τους. Μπροστά τους είναι η πρόκληση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, όπου πρέπει να διεκδικήσουν ουσιαστικές αυξήσεις, παρά τις δυσκολίες. Μπροστά τους και οι δυνατότητες για αλλαγή των υπαρχόντων συσχετισμών, ώστε - επιτέλους - το συνδικαλιστικό κίνημα να χαράξει μια άλλη πορεία.
Με ρυθμούς που ήδη καθημερινά κορυφώνονται, οι κομμουνιστές διανύουν το ξεκίνημα μιας νέας αγωνιστικής χρονιάς. Αίτιο και αφορμή γι' αυτό η μάχη της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ για την αποκατάσταση των ζημιών που υπέστη η έδρα της ΚΕ και η διάσωση του ιστορικού αρχείου του Κόμματος. Είναι η μάχη του κουπονιού, μέσα από την οποία συναντιούνται άνθρωποι από τις πιο διαφορετικές γενιές, πολιτικά κόμματα και οικονομικά στρώματα. Κοινή συνείδηση όλων είναι πως τώρα, που διανύουμε την 50ή μέρα της εξόρμησης, τα περιθώριά της όχι μόνο δε στενεύουν, αλλά, αν αξιοποιηθούν με μεθοδικότητα και αγωνιστικότητα, μπορούν να τη μετατρέψουν σε πανεξόρμηση όλου του λαού.
Η Εξόρμηση στην Αρκαδία
Για την πορεία της Εξόρμησης στην περιοχή, ο Νίκος Γόντικας,γραμματέας της ΝΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ, μας είπε:
"Οι Κομματικές Οργανώσεις σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό προχωρούν με πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς. Ειδικά οι Οργανώσεις της επαρχίας (Γορτυνία, Μεγαλόπολη, Κυνουρία) ήδη βρίσκονται πολύ κοντά στην υπερκάλυψη των αυξημένων πλάνων που είχαν βάλει. Οι δυνάμεις μας έχουν απευθυνθεί σε κόσμο πέρα από την πλατιά επιρροή του Κόμματος, σε εργαζόμενους επαγγελματίες, αγρότες κλπ. και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είχαμε καμιά άρνηση όταν κουβεντιάσαμε αναλυτικά τις ζημιές που είχαμε πάθει".
Αναφερόμενος στην αναγκαιότητα αποκατάστασης των ζημιών, αλλά και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ο Νίκος Γόντικας επισήμανε:
"Την αναγκαιότητα της διάσωσης του ιστορικού μας αρχείου και της αποκατάστασης των ζημιών που υπέστη η "Τυποεκδοτική" και ο "902" τη συνειδητοποιεί και συνεισφέρει οικονομικά όλο και περισσότερος κόσμος. Εχουμε όμως καθυστερήσει, αλλά απευθυνόμαστε από εδώ και πέρα με μεγαλύτερη συστηματικότητα σε μαζικούς φορείς, δηλαδή σε συλλόγους, σωματεία, δήμους, Κοινότητες κλπ.".
Feeds
