Στον "Αστέρα" Βουλιαγμένης, από τις 16 μέχρι και τις 19 Μάρτη θα διεξαχθούν οι εργασίες του 28ου Συνεδρίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, του κορυφαίου οργάνου της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Ηδη έχει σχεδόν τελειώσει το σύνολο των προσυνεδριακών διαδικασιών για την εκλογή αντιπροσώπων, αφού μόλις 4 Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες μένουν για να εκλέξουν αντιπροσώπους τις αμέσως επόμενες μέρες.

Δικαίωμα συμμετοχής στο συνέδριο έχουν 430 νόμιμοι αντιπρόσωποι (ανά 1.000 ψηφίσαντες εργαζόμενους εκλέγεται ένας αντιπρόσωπος), προερχόμενοι από 71 Ομοσπονδίες του ιδιωτικού και ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΔΕΚΟ), καθώς και από 88 Εργατικά Κέντρα από ολόκληρη τη χώρα.

Οι αριθμοί και η ερμηνεία τους

Οι σύνεδροι είναι λιγότεροι από αυτούς του 27ου Συνεδρίου - τότε συμμετείχαν 497 σύνεδροι, στοιχείο που καθρεφτίζει τη μείωση των φυσικών μελών που ψήφισαν στα πρωτοβάθμια σωματεία στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν. Η μείωση αυτή υπολογίζεται περίπου στις 50.000 - 60.000 και αποδίδεται στη σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας, λόγω της καλπάζουσας ανεργίας, της αποβιομηχάνισης και των ιδιωτικοποιήσεων. Επίσης, στην εξάπλωση της μερικής και της ωρομίσθιας απασχόλησης, καθώς και στη ραγδαία ανατροπή των εργασιακών σχέσεων που αποδιοργανώνουν τη συλλογική δράση. Σημαντικός, ωστόσο, παράγοντας στην απομαζικοποίηση - όπως επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΕ για το συνδικαλιστικό κίνημα - είναι ο ίδιος ο προσανατολισμός της δράσης της ΓΣΕΕ και άλλων νευραλγικών συνδικάτων, όπως αυτός καθορίζεται από τις εκάστοτε συνδικαλιστικές πλειοψηφίες.

Σε κείμενο που κατέθεσε πριν λίγες μέρες στα όργανα της Συνομοσπονδίας ο γενικός γραμματέας της Γιώργος Μαυρίκος,συμβάλλοντας στον προβληματισμό που αναπτύσσεται ενόψει του συνεδρίου, σημειώνει σχετικά: "Ο συναινετικός, ηττοπαθής προσανατολισμός της πλειοψηφίας του συνδικαλιστικού κινήματος, το δείχνει στα μάτια και στη συνείδηση των εργαζομένων αταξικό, άνευρο, αναποτελεσματικό.Την ώρα που όλοι βλέπουν τον ΣΕΒ να χαράζει σκληρή γραμμή, ταξική γραμμή, για την τάξη που εκπροσωπεί, τις κυβερνήσεις να ακολουθούν αταλάντευτα αντιλαϊκές επιλογές, βλέπουν το συνδικαλιστικό κίνημα να παλινδρομεί και να θέλει να γίνει συνδαιτυμόνας... Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει, ακόμα, πλήξει σημαντικά την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα του συνδικαλιστικού κινήματος. Το ίδιο, οι θεωρίες της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, καθώς και τα φαινόμενα του σύγχρονου εργατοπατερισμού, οι ιδιοτέλειες, οι καριερισμοί, η διατήρηση του ταμείου των εργατοπατέρων... ".

Παρ' όλα αυτά, διαπιστώνεται ότι μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες υπάρχουν σωματεία που αυξάνουν τα μέλη και τους ψηφίσαντες. Πρόκειται για συνδικάτα με ταξικό προσανατολισμό, που έχουν στο κέντρο της δράσης τους τα προβλήματα των εργαζομένων και τη συστηματική οργάνωση της πάλης για την προώθησή τους, με πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα τα συνδικάτα στο χώρο των οικοδόμων, της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, των λιθογράφων κ. ά.

Εξάλλου, όπως επιβεβαίωσε και η πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΕ, παρά τα πλήγματα που έχει δεχτεί η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος, η πλειοψηφία των εργαζομένων (58,3%) δηλώνει ότι τα συνδικάτα υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, ενώ ταυτόχρονα δείχνει το δρόμο προς την ανάκαμψη της συνδικαλιστικής δράσης, δηλώνοντας με αντίστοιχα ποσοστά εμπιστοσύνη στον αγωνιστικό προσανατολισμό των συνδικάτων.

Οργανωτικός κατακερματισμός

Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των δευτεροβάθμιων οργανώσεων, που θα εκπροσωπηθούν και σ' αυτό το συνέδριο, είναι εμφανές ότι ο στόχος που είχε τεθεί στο 26ο Οργανωτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ, για ενοποίηση Εργατικών Κέντρων, αλλά κυρίως ενοποίηση των Ομοσπονδιών σε 21, δεν προωθήθηκε. Για την ακρίβεια, αν εξαιρέσει κανείς την ενοποίηση τριών Ομοσπονδιών από τους κλάδους της Κλωστοϋφαντουργίας, του Ιματισμού και του Δέρματος που ενοποιήθηκαν σε μία (ΟΕΚΙΔΕ),δεν υπήρξαν άλλες ενοποιήσεις.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι λόγοι της μη ενοποίησης δεν ήταν αντικειμενικοί, αλλά υποκειμενικοί. Εχουν να κάνουν κυρίως με την πολιτική θέση - στάση των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, που πρακτικά δεν προώθησαν καμία ενοποίηση στις ομοσπονδίες που είχαν πλειοψηφία. Ουσιαστικά στην πράξη αναίρεσαν τη συνεδριακή απόφαση. Αν και τουλάχιστον 25 Ομοσπονδίες έπρεπε να ενοποιηθούν, αυτό δεν έγινε και τα κίνητρα που οδήγησαν σε αυτήν την πρακτική είναι εμφανώς η ουσιαστική κατάργηση σειράς συνδικαλιστικών "αξιωμάτων" (λιγότεροι πρόεδροι κλπ.), η ανάγκη για διατήρηση ψήφων και συσχετισμών, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί συνδικαλιστές δε θα μπορούσαν να ενταχθούν στο περίφημο Ταμείο Εργατικών Στελεχών, αφού θα έχαναν τη συνδικαλιστική ιδιότητα.

Ακόμα ένα "μείον"

Στα μείον του συνεδρίου συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι ανάμεσα στους συνέδρους που θα συμμετάσχουν υπάρχουν και κάποιοι που αντλούν την ψήφο τους ακόμα και πριν...6 χρόνια! Για να γίνει αντιληπτό αυτό, ας δούμε ένα παράδειγμα: Κάποιο πρωτοβάθμιο σωματείο της Αθήνας, που το καταστατικό του προβλέπει τριετή θητεία οργάνων, έκανε αρχαιρεσίες το Νοέμβρη του 1989 και εκπροσωπείται στη ΓΣΕΕ μέσω του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Το ΕΚΑ έκανε συνέδριο και εξέλεξε αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ στις 15 Νοέμβρη 1992 και μ' αυτούς τους αντιπροσώπους θα πάρει μέρος στο επικείμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Επομένως το συγκεκριμένο σωματείο - και είναι πολλά τέτοια - θα φτάσει στο συνέδριο της ΓΣΕΕ με τα δεδομένα που ίσχυαν στα τέλη του 1989!

Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό, αλλοιώνεται στο έναν ή στον άλλο βαθμό η θέληση των ίδιων των εργαζόμενων, αφού άλλα - σαφώς - ήταν τα δεδομένα το 1989 - '90 κι αλλά είναι τα δεδομένα σήμερα συνολικά στην κοινωνία. Εχουν αλλάξει ήδη δύο κυβερνήσεις από τότε, ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων της δύναμης της ΓΣΕΕ δεν είχε τη δυνατότητα να κρίνει τη στάση των παρατάξεων αυτή την περίοδο κλπ. Να σημειώσουμε ότι στο 28ο Συνέδριο έχουν κατατεθεί προτάσεις για ενιαίο χρόνο εκλογής αντιπροσώπων και θα συζητηθούν.

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

Την πορεία και προς το 28ο συνέδριο της ΓΣΕΕ σκιάζει ξανά το θέμα της νοθείας, παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση κάτω από την ασίγαστη πάλη των ταξικών δυνάμεων. Τόσο η ΠΑΣΚΕ,όσο και η ΔΑΚΕ όχι μόνο δεν έπαψαν να ερωτοτροπούν με τα συνδικαλιστικά απόβλητα - πολλά από τα οποία συντηρούνται ελέω Εργατικής Εστίας - αλλά και έφτασαν να στηρίζουν και να ενισχύουν πρακτικά και οικονομικά την εκλογή νόθων αντιπροσώπων, με στόχο την πλασματική αύξηση των δυνάμεών τους και την τεχνητή μείωση της ΕΣΑΚ!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σύμπραξη των δυο παρατάξεων στην... εκλογή και στη μοιρασιά οχτώ νόθων αντιπροσώπων από τη Ναυτική Ομοσπονδία,παρά την απόφαση της ίδιας της ΓΣΕΕ ότι δε θα κάνει δεκτούς στο συνέδριο αντιπροσώπους που δεν έχουν εκλεγεί με το σύστημα της απλής αναλογικής και ισότιμα με όλους τους άλλους αντιπροσώπους. Το πλέον εξοργιστικό σ' αυτή την υπόθεση είναι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια ωμή επέμβαση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας,ο οποίος κατ' επιταγή των εφοπλιστών, επιχειρεί να "νομιμοποιήσει" με ειδική τροπολογία στη Βουλή τους συγκεκριμένους... αντιπροσώπους!

Αλλο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η ...εκλογή εφτά (!) ψευτοαντιπροσώπων από την ομοσπονδία - φάντασμα του γνωστού Θεοφιλακτίδη στο χώρο των μεταλλωρύχων (ΟΕΜΛΕ), ο οποίος αφού στηρίχτηκε... υλικά και από τις δυο πλευρές, τώρα παζαρεύει την κατανομή των νόθων ανάμεσα στις δυο παρατάξεις!Πυκνώνουν, στο μεταξύ, οι εμφανίσεις στη ΓΣΕΕ πασίγνωστων εργατοκάπηλων, π.χ. Γ. Μαραβέλιας,οι οποίοι αναζητούν πλαστό διαβατήριο για το 28ο συνέδριο, ενώ η "ιερή συμμαχία" ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "ΣΥΝ" ανατρέπει σε πολλές περιπτώσεις νόμους και συνδικαλιστικές πρακτικές, με στόχο τη μείωση των δυνάμεων της ΕΣΑΚ. Ετσι, μεταθέτουν ημερομηνίες συνεδρίων (π.χ. Εργατικό Κέντρο Χανίων), προχωρούν σε πασιφανείς συναλλαγές (π.χ. ομοσπονδία ηλεκτροτεχνιτών) κλπ.

Η ΕΣΑΚ,πάντως, προειδοποίησε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί, ούτε να νομιμοποιήσει τη νόθευση του συνεδρίου.

Χωρίς να μιλήσουν για την ταμπακιέρα έκλεισαν, τελικά, όπως φαίνεται, οι εταίροι του δικομματισμού το μεγάλο πολιτικο - οικονομικό σκάνδαλο που αφορά στην ανάθεση της άδειας καζίνο στο Φλοίσβο. Ετσι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ περιορίστηκαν στην ανταλλαγή άσφαιρων πυρών, αφήνοντας στο απυρόβλητο αυτή καθεαυτή την ουσία που είναι η ίδια η πολιτική τους που γεννά τη διαπλοκή των συμφερόντων που κρύβονται πίσω από τις συναλλαγές του είδους. Γιατί, βεβαίως, και οι μεν και οι δε, γνωρίζουν καλά ότι δεν τους... "παίρνει" να θίξουν τα ιερά και όσια της διαφθοράς και της σαπίλας, γιατί είναι αυτό το ίδιο το σύστημα που με συνέπεια στηρίζουν.

Η θεατρική παράσταση που είδαμε να εκτυλίσσεται στη Βουλή την περασμένη Τρίτη, η ανταλλαγή αλληλοκατηγοριών, και βεβαίως, η "σιωπηρή" (;) συμφωνία μεταξύ των γαλαζοπράσινων εταίρων να μην αγγίξουν την ουσία της διαπλοκής των συμφερόντων οικονομικών - πολιτικών - εκδοτικών που άπτονται άμεσα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας σε εταίρους, ήταν η πιο κραυγαλέα έκφραση της ξεφτίλας και της ξετσιπωσιάς των υπηρετών αυτού του συστήματος.Οσο για τους άλλους μετόχους στο αλισβερίσι, τα μεγάλα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται με τον πλέον προκλητικό τρόπο τα προνόμια που τους παρέχει αυτό το σύστημα, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τα βρώμικα αλισβερίσια τους. Ετσι, ήρθε στο φως η υπόθεση ΣΚΑ+ΔΚΙ του - κατά τα άλλα - "κύριου" πολυπράγμονα Αλαφούζου, που το όνομά του έχει συνδεθεί με μια σειρά από κάθε άλλο παρά νόμιμες δραστηριότητες, και ήρθε να αποδείξει ότι σ' αυτό το παιχνίδι "όλοι φίλοι είναι, μέχρι κάποιος να θίξει τη λεπτή ισορροπία του παιχνιδιού". Τι έκανε αυτός ο κύριος; Απλούστατα, με άπατη - ξετσιπωσιά κατέφυγε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να τον... δικαιώσει, γιατί κάποιος από τους... "φίλους" στα άνομα συμφέροντα και στις παράνομες συμφωνίες έκανε... απιστίες!

Την επομένη της "συζήτησης" στη Βουλή, ο υπουργός Τουρισμού δήλωνε φανερά ικανοποιημένος από τη στήριξη της κυβέρνησης, και ότι "δεν τίθεται θέμα παραίτησής του". Το ίδιο δήλωσε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την ίδια μέρα. Από τη μεριά του ο βουλευτής της ΝΔ Θ. Κασσίμης, ένας εκ των "κατηγόρων" του Δ. Λιβανού, στη συζήτηση στη Βουλή της προηγούμενης μέρας, επιχειρώντας να διασώσει το προσωπικό του γόητρο, αλλά και τη ΝΔ, καθώς στελέχη της ΝΔ φάνηκαν δυσαρεστημένα από την παρουσία του στη Βουλή, είπε με δηλώσεις του όσα "παρέλειψε" να πει στη Βουλή. Κατόπιν εορτής, λοιπόν, και με περισσή υποκρισία ζητούσε τις εξηγήσεις που η "συμφωνία σιωπής" μεταξύ των δύο κομμάτων δεν του επέτρεψε να ζητήσει εγκαίρως στη Βουλή.

Θα έχει οπωσδήποτε ενδιαφέρον να δούμε εάν τελικά ο κύριος Αλαφούζος του οποίου οι δύο ραδιοφωνικοί σταθμοί και η τηλεόραση του ΣΚΑ+ΔΚΙ, ως εκ θαύματος σώθηκαν μετά τη δημοσίευση της μήνυσής του εναντίον του Π. Πανούση, που ξεσήκωσαν τόσο σάλο, ανοίξει τελικά το στόμα του στον εισαγγελέα όπου έφτασε η υπόθεση. Γιατί, το πιο πιθανό είναι για μια ακόμα φορά ένα σκάνδαλο με τεράστιες πολιτικο - οικονομικές διαστάσεις, να μπει στα συρτάρια αφού ο σκοπός "επετεύχθη". Και θα είναι πάλι "όλοι φίλοι"!

Αν όμως, η συζήτηση στη Βουλή έληξε "χωρίς θύματα", δεν αποκλείεται να υπάρξει και επόμενη μέρα, καθώς το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων - είτε αφορούν τις άδειες καζίνο και τις διαδικασίες με τις οποίες χορηγήθηκαν ή θα χορηγηθούν, είτε άλλους τομείς, όπως τα ναυπηγεία, ο ΟΤΕ κλπ. - αποτελεί από μόνο του ΤΟ μεγάλο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της δεκαετίας του 1990.

Ο "Ριζοσπάστης", ενόψει του 28ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ, ξεκινά από σήμερα μια ακόμα έρευνα για το συνδικαλιστικό κίνημα, προσπαθώντας να πάει πίσω από τους αριθμούς και να δείξει τις αιτίες της σημερινής κατάστασης, αλλά και τη διέξοδο. Θα το επιχειρήσει αυτό, στρέφοντας κυρίως τους "προβολείς" του εκεί που είναι τα κύτταρα του συνδικαλισμού - τα πρωτοβάθμια σωματεία - και προσπαθώντας να μεταδώσει την πείρα από τη δράση τους στους χώρους δουλιάς, μέσα στους εργαζόμενους. Να διερευνήσει τις νέες δυσκολίες που προστίθενται στις παλιές και που αποτελούν "αγκάθι" στις σχέσεις των εργαζομένων με τα συνδικάτα τους, σε συνθήκες επέλασης του κεφαλαίου σε οτιδήποτε αναφέρεται στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, σε συνθήκες ολομέτωπης επίθεσης σε οτιδήποτε έχει σχέση με τη συλλογική δράση και την οργανωμένη διεκδίκηση.

Τα κείμενα έγραψε η Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ