- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- "Μα, φυσικά, φταίει ο πρόεδρος και η περί αυτόν ηγετική ομάδα"!
Κι αν ξαναρωτήσετε το ίδιο στέλεχος τι πρέπει να γίνει, ώστε και το κίνημα να επανακτήσει όσες και όποιες ευαισθησίες είχε και η κυβέρνηση να λειτουργήσει αποδοτικά - χωρίς παλινδρομήσεις και χωρίς σκάνδαλα - και πάλι, χωρίς καμιά δυσκολία, θα σπεύσει να απαντήσει:
- "Μα, είναι φανερό ότι ο πρόεδρος και οι άμεσοι συνεργάτες του οφείλουν να πάρουν αμέσως διορθωτικές πρωτοβουλίες και προς τις δύο αυτές κατευθύνσεις..."!
Κι όμως: Κανένα από τα κορυφαία αυτά στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν ντρέπεται για τον τερατώδη όσο και βλακώδη αυτόν παραλογισμό!
Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε υπουργό ή υφυπουργό, ποιοι ευθύνονται για την αποτελμάτωση του Κυπριακού επί είκοσι και πλέον χρόνια και ποιοι ευθύνονται για την αύξουσα προκλητικότητα της Τουρκίας, θα σπεύσει να απαντήσει χωρίς δυσκολία:
- "Ευθύνονται, βεβαίως οι Αμερικανοί, οι Αγγλοι, οι Γάλλοι και γενικότερα οι δυτικοί, - είτε ως ΝΑΤΟικοί είτε ως κοινοτικοί - και η σταθερά προσανατολισμένη προς αυτούς ελληνική Δεξιά..."!
Κι αν ξαναρωτήσετε τον ίδιο υπουργό ή υφυπουργό, τι πρέπει να γίνει, ώστε και το Κυπριακό να βγει από την αποτελμάτωση και η τουρκική προκλητικότητα να μετριαστεί, θα σπεύσει να απαντήσει με την ίδια πάλι ευκολία:
- "Οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε την παρουσία μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ, να κερδίσουμε την αμερικανική ανοχή ή υποστήριξη, να αξιοποιήσουμε τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και να εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη λύση..."!
Κι όμως: Κανένας υπουργός ή υφυπουργός δεν ντρέπεται που υιοθετεί τον τερατώδη όσο και βλακώδη αυτόν παραλογισμό!
Για να ολοκληρωθεί, μάλιστα, η πολιτική αυτή του παραλογισμού, ζήτησαν και πέτυχαν (στο όνομα, δήθεν, της "εθνικής ομοψυχίας") τη σύμπραξη και του τελευταίου νεκροθάφτη της Κύπρου, - δηλαδή της "Ελληνικής Δεξιάς" και των παραφυάδων της...
Η άρνηση της ιμπεριαλιστικής Αγγλίας να ενσωματωθεί η Βόρεια Ιρλανδία (Ολστερ) στην Ιρλανδική Δημοκρατία, στηρίχτηκε (όπως ακριβώς και στην Κύπρο) στο εφεύρημα της δήθεν ύπαρξης δυο κοινοτήτων - των καθολικών και των προτεσταντών - που "όφειλαν να επιλύσουν τις διαφορές τους"!
Και το Δουβλίνο σύρθηκε 73 χρόνια πάνω σ' αυτή τη λογική, - όπως σύρεται και η Αθήνα 21 χρόνια πάνω στη λογική ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους - μέλους του ΟΗΕ, αλλά ζήτημα ανάμεσα στην ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα...
Πώς, λοιπόν, να μην αυξάνει η τουρκική προκλητικότητα, όταν εκτρέφεται ακόμη και στην Αθήνα επί δυο δεκαετίες;
Απ' τον Κώστα
στον Κωστή
επεράσαμε
τη νύχτα,
μ' αν καθήσεις
να σκεφτείς
θα φωνάξεις,
ξάφνου, κοίτα,
όλη κι όλη
η αλλαγή
είναι μόνον
ένα "ήτα"!
Απ' τον Κώστα
των Σερρών
στον Κωστή
της Αχαφιας,
αλλαγή
μόνο φρουράς,
αλλά όχι
και πορείας,
αλλαγή χωρίς
σκοπό,
αλλαγή
άνευ ουσίας!
Ο οίστρος
Μια προμελετημένη φιέστα για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου τα πάντα είχαν από τα πριν κριθεί από την πολιτική της συναίνεσης, προβλήθηκε πανηγυρικά και σε όλες τις ανούσιες λεπτομέρειές της από τα τηλεοπτικά κανάλια. "Ζωντανές συνδέσεις", με ποιους έφαγε και τι ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πώς πέρασε τη μέρα του και το υπόλοιπο της νύχτας ο νέος Πρόεδρος και άλλες τέτοιου επιπέδου εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους ανέργους, λεπτομέρειες.
Μήπως είδατε όμως ανάλογο "πανηγύρι ενημέρωσης" για την πρόσφατη απόφαση του συμβουλίου σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας, από τα "αδέσμευτα" και "αντικειμενικά" κανάλια;
Υ.Γ. Ποια "δύναμη", άραγε, κρατούσε στα χέρια του ο ταλαίπωρος τηλεθεατής μέσω του τηλεκοντρόλ, αφού όλα τα κανάλια εξέπεμπαν καταπληκτικά ομοιόμορφο πρόγραμμα, διάβαζε προπαγάνδα;
Στο περιεχόμενο της λαϊκής ρήσης "ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται", οδηγεί η κυβέρνηση τον εμπορικό κόσμο της χώρας μας. Στην προκειμένη περίπτωση, ο "πνιγμένος", οικονομικά, εμπορικός κόσμος, λόγω της σφιχτής εισοδηματικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, σπεύδει να πιαστεί στην κυριολεξία απ' τα μαλλιά του για να σωθεί, καταφεύγοντας - μετά το τέλος των εκπτώσεων - στην πραγματοποίηση προσφορών, ως μεθόδου προσέλκυσης του καταναλωτικού κοινού. Βέβαια, όταν το "ταμείον είναι μείον" για τους καταναλωτές, οι τιμές των προϊόντων, όσο μειωμένες κι αν είναι, δε λύνουν το πρόβλημα, πράγμα που γνωρίζουν και έχουν επισημάνει και δημόσια οι έμποροι. Μόνο η κυβέρνηση "επιμένει" να κλείνει τ' αυτιά της...
Η πλέον φρέσκια διαφήμιση, που προβάλλεται από τις τηλεοπτικές οθόνες, είναι εκείνη που απευθύνεται σε παιδάκια, που καλούνται να πιουν το τάδε ρόφημα για να γίνουν "δυνατοτερότερα"... Παρά όμως τις φιλότιμες προσπάθειές τους, οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών σταθμών, οι διαφημιστές κλπ., κλπ., δεν τα έχουν καταφέρει ακόμα να γίνουν "ηλιθιοτερότεροι". Είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουν να το προσπαθούν και τίποτα δεν αποκλείει να τα καταφέρουν.
Ως "φιλί ζωής" για τους μικρομεσαίους, χαρακτήριζε φιλοκυβερνητική εφημερίδα, τη μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων από τις τράπεζες. Μ' αυτόν το χαρακτηρισμό όμως, ομολογείται αφ' ενός ότι η κυβέρνηση έφερε, με την αντιλαϊκή και αντιαναπτυξιακή πολιτική της, όλους τους μικρομεσαίους στο "αμήν", και αφ' ετέρου ότι αν και η κατάσταση είναι τραγική, δε γίνεται κάποια σοβαρή προσπάθεια σωτηρίας αυτών, που "πνίγονται". Διότι, όπως και να το κάνουμε, η μείωση των επιτοκίων ή άλλως πως το "φιλί της ζωής", είναι μόνον "πρώτη βοήθεια" και όχι "θεραπεία" για τους μικροεμπόρους, που ασφυκτιούν!
Ενα νέο παραμύθι ανακάλυψαν οι "εμπνευστές" και πρωτεργάτες της εγκληματικής πολιτικής για την τελωνειακή ένωση ΕΕ - Τουρκίας. Διατηρούμε, λένε, το δικαίωμα του "βέτο" και... μπορεί να το χρησιμοποιήσουμε αργότερα.
Η αποθέωση της υποκρισίας, της δημαγωγίας και της κοροϊδίας του κόσμου. Τι μας λένε, δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ. "Εντάξει, εκχωρήσαμε το "βέτο", με ό,τι καταστροφικό αυτό συνεπάγεται για το Κυπριακό και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, αλλά και το... διατηρούμε εν ισχύ" (!). Πώς συμβιβάζονται αυτά τα δύο, να εκχωρείς και ταυτόχρονα να διατηρείς το δικαίωμα του "βέτο", μόνο οι θλιβεροί απολογητές των αποφάσεων των Βρυξελλών μπορούν ξεδιάντροπα να μας το πουν.
Το χειρότερο για αυτούς είναι η αυταπάτη τους ότι το παραμύθι το "μασάνε" οι πολίτες, τους οποίους, βέβαια, τους αντιμετωπίζουν ως ιθαγενείς.
