Η σύμβαση - σκάνδαλο, με την οποία τα Ναυπηγεία Ελευσίνας παραχωρούνται στον όμιλο επιχειρήσεων Ταβουλάρη συζητήθηκε χτες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, με την κυβέρνηση να βρίσκει σύμμαχο τη Νέα Δημοκρατία, που θα ψηφίσει το συγκεκριμένο νομοθέτημα. Εκ μέρους του ΚΚΕ, καταγγέλθηκε η μεθόδευση με την οποία τα ναυπηγεία οδηγούνται στην καταστροφή και οι εργαζόμενοι στην ανεργία, ενώ παραχωρούνται τεράστια προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Κατηγορηματικός στην τοποθέτηση του, ήταν ο βουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης,ο οποίος παίρνοντας το λόγο τόνισε πως το ΚΚΕ αντιτίθεται από θέση αρχής στο προτεινόμενο νομοθέτημα που προωθεί την ιδιωτικοποίηση μιας επιχείρησης στρατηγικής σημασίας για την ελληνική βιομηχανία, όπως είναι τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Χαρακτηριστικά επισήμανε ότι με τη σύμβαση που κατατέθηκε για ψήφιση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή "αθωώνονται το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, αλλά και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης με στόχο την εξαφάνιση της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας". Κατήγγειλε δε την κυβέρνηση ότι απόλυτα εναρμονισμένη με τις επιταγές του Μάαστριχτ οδηγεί στη συρρίκνωση της βιομηχανίας, την ίδια στιγμή που σε άλλες χώρες όπως η Γερμανία, ενισχύεται η ναυπηγική βιομηχανία. Ιδιαίτερη δε αναφορά έκανε στη σημασία που έχουν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας για την εθνική άμυνα της χώρας, καθώς και στην αύξηση της ανεργίας στην περιοχή με το ξεπούλημα της επιχείρησης.

Ειδικά για τη σύμβαση ο Μπάμπης Αγγουράκης, ανέφερε ότι κινείται σε δύο βασικούς άξονες: Την παροχή νέων προνομίων στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και την επέκταση "νέων εργασιακών σχέσεων", που σημαίνουν καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα για τους εργαζόμενους. Σημείωσε δε ότι κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται το μέλλον των ναυπηγείων, ενώ ταυτόχρονα παραχωρούνται στον ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Νεωρίου, διαμορφώνοντας έτσι μια μονοπωλιακή κατάσταση στο χώρο υπέρ του ιδιώτη. Επανέφερε τέλος την πρόταση του ΚΚΕ, για τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Ναυπηγικής Βιομηχανίας στην Ελλάδα.

Εστιάζοντας στα άρθρα της σύμβασης και στις ρυθμίσεις που αφορούν τους εργαζόμενους ο βουλευτής του ΚΚΕ, επισήμανε τα εξής:

• Οι 750 νέες θέσεις που η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεσμεύεται να δημιουργήσει ο νέος ιδιοκτήτης, δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, αφού ήδη στην επιχείρηση εργάζονται 630 εργαζόμενοι άρα στην καλύτερη των περιπτώσεων το προσωπικό θα ενισχυθεί μόνο με 120 εργαζόμενους. Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία του 1992, το ναυπηγείο μπορεί να απασχολήσει ως και 3.000 εργαζόμενους!
• Για το σύνολο των εργαζομένων δεν υπάρχει η παραμικρή διασφάλιση σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις τους, αφού θα επαναπροσληφθούν με βάση νέο οργανόγραμμα στην εταιρία, χάνοντας τις θέσεις και τις μέχρι τώρα απολαβές τους. Ακόμα ο αγοραστής δεσμεύεται να διατηρήσει το ίδιο προσωπικό μόνο για έξι χρόνια. Οπως δε ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μπ. Αγγουράκης, σύμφωνα με εκτιμήσεις του σωματείου τους, η απώλεια των εργαζομένων στους μισθούς θα είναι κατά μέσο όρο 600.000 δραχμές το χρόνο.
• Στη σύμβαση προβλέπεται η ύπαρξη 300.000 εργατοωρών σε ετήσια βάση, όμως ο νέος ιδιοκτήτης μπορεί να καλύψει το όριο αυτό με τη χρήση μερικής απασχόλησης, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κτλ, υπονομεύοντας τις εργασιακές σχέσεις, καθώς και το συνδικαλιστικό κίνημα στην επιχείρηση.
• Με ειδική ρήτρα που προβλέπεται στη σύμβαση, ο ιδιοκτήτης μπορεί να απολύσει ως και το 30% του προσωπικού σε περίπτωση παροπλισμού (ακόμα και προσωρινού, λόγω π.χ. μιας απεργίας των ναυτεργατών) των ελληνικών πλοίων.

Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ, στη ρήτρα που προβλέπεται στο άρθρο 14 του νομοσχεδίου, εξέφρασε ο Μπ. Αγγουράκης. Πρόκειται για ρύθμιση που προβλέπει ότι η περίπτωση απεργίας των εργαζομένων στο Ναυπηγείο ή σε γενική απεργία, χαρακτηρίζεται "ανωτέρα βία" και ο ιδιοκτήτης του Ναυπηγείου"απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη για όσο διάστημα διαρκούν τα γεγονότα ή οι συνέπειές τους"! Ανταπαντώντας η υπουργός Ανάπτυξης, Β. Παπανδρέου, υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη ρήτρα ενσωματώθηκε προκειμένου να μη δυσχεραίνεται η επιχείρηση όταν πρέπει να παραδώσει παραγγελίες σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο!

Τέλος, ο βουλευτής του ΚΚΕ, επισήμανε ότι οι όροι της σύμβασης όσον αφορά το αντίτιμο προς το δημόσιο, δίνουν τη δυνατότητα στον αγοραστή να πάρει την επιχείρηση χωρίς να δώσει... δραχμή, αφού το τίμημα των 30 δισ. που προβλέπεται οφείλει να το εξοφλήσει σε 15 χρόνια, την ίδια ώρα που εξασφαλίζονται γι' αυτόν άμεσες παραγγελίες από το Ναυτικό και τον ΟΣΕ ύψους 24 δισ. ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα υποθήκευσης των ναυπηγείων για τη χορήγηση δανείου. Οσον αφορά το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της επιχείρησης αναμένεται να καλυφθεί από κρατικά "αναπτυξιακά" κονδύλια. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι με βάση ρήτρα της σύμβασης ο νέος ιδιοκτήτης μπορεί να προχωρήσει σε οποιαδήποτε αλλαγή στο καθεστώς και στη φύση της επιχείρησης, χωρίς την έγκριση της Βουλής!

Στις παρεμβάσεις της, η υπουργός Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση προτείνει τη σύμβαση πώλησης, προκειμένου να λειτουργήσουν και να μην κλείσουν. Δικαιολόγησε δε τα σκανδαλώδη προνόμια υπέρ του νέου ιδιοκτήτη, λέγοντας ότι ήταν ο μόνος υποψήφιος αγοραστής στο διαγωνισμό που προκηρύχτηκε.

Εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας δεν εκφράστηκαν σοβαρές αντιρρήσεις, αφού όπως επισήμανε ο εισηγητής της Γ. Τζοάνος, συμφωνεί με τη λογική της ιδιωτικοποίησης. Ο ΣΥΝ, επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί μέχρι το τέλος των συνεδριάσεων της επιτροπής, ενώ το ΔΗΚΚΙ καταψήφισε το νομοσχέδιο.

Χτες, τέλος, στο νομοσχέδιο κατατέθηκε η τροπολογία - μαμούθ που αφορά την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τις επιχειρήσεις φυσικού αερίου, προκαλώντας την αντίθεση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης.