Σε απόγνωση βρίσκονται οι κάτοικοι του χωριού Γραμμενίτσα Αρτας μετά από την ολοσχερή καταστροφή που υπέστησαν τα ελαιόδεντρά τους, από τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στις 5 του Σεπτέμβρη. Η πυρκαγιά στο πέρασμά της κατέστρεψε περίπου 4.000 ελαιόδεντρα αλλά και μεγάλες εκτάσεις βοσκότοπων, οδηγώντας στην απελπισία τους αγροτοκτηνοτρόφους του χωριού. Μόνη τους ελπίδα τώρα είναι η ταχεία εξατομίκευση των ζημιών και η άμεση καταβολή των αποζημιώσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Η καταστροφή των ελαιόδεντρων δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης στους κατοίκους του χωριού, αφού τα ελαιόδεντρα είναι η κύρια πηγή εισοδήματος. Και το μέλλον του χωριού προδιαγράφεται δυσοίωνο, αφού το φυτικό κεφάλαιο (ελαιώνες) που καταστράφηκε από την πυρκαγιά είναι δύσκολο και χρονοβόρο να αντικατασταθεί. Δεν είναι όμως μόνο οι ελαιοπαραγωγοί που επλήγησαν από τη φωτιά. Σοβαρό πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν και οι κτηνοτρόφοι του χωριού, αφού μετά την καταστροφή των βοσκότοπων είναι αναγκασμένοι πλέον να αγοράσουν τροφή για τα ζώα τους.

Τη Γραμμενίτσα επισκέφτηκε κλιμάκιο του ΚΚΕ στο οποίο μετείχαν ο Δ. Ξυλογιάννης,μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής ΒΔ Ελλάδας του ΚΚΕ, ο Β. Ζιώβας,γραμματέας της ΝΕ Αρτας, και ο Ν. Γιαννούλης,μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Αρτας. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ αφού πραγματοποίησε επιτόπια περιοδεία στην καμένη περιοχή, συναντήθηκε με τους πληγέντες από την πυρκαγιά κατοίκους και με τον πρόεδρο Λ. Σακαγιάννη,τον αντιπρόεδρο και τον γραμματέα της κοινότητας. Κατά τη συνάντηση η αντιπροσωπεία ενημερώθηκε για όλα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την πυρκαγιά και δεσμεύτηκε ότι θα προβάλει τα αίτημα των κατοίκων με κάθε τρόπο τοπικά και πανελλαδικά. Παράλληλα δεσμεύτηκε ότι οι βουλευτές του ΚΚΕ θα φέρουν το πρόβλημα στη Βουλή.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της κοινότητας, σε υπόμνημά του προς το υπουργείο Γεωργίας και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρτας, αφού περιγράφει αναλυτικά το χρονικό της πυρκαγιάς και την έκταση των ζημιών, κάνει έκκληση να ενεργοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός, για την εξατομίκευση των ζημιών και την κίνηση της διαδικασίας για άμεση και πλήρη αποζημίωση των πληγέντων κατοίκων του χωριού. Ακόμα, στο υπόμνημα, ο πρόεδρος της Κοινότητας Γραμμενίτσας επιρρίπτει ευθύνες στη Δασική Υπηρεσία Αρτας, αναφέροντας ότι υπήρξε καθυστερημένη επέμβαση στο χώρο της πυρκαγιάς και κάνει λόγο για ανύπαρκτο συντονισμό στις ενέργειες κατάσβεσης.

Ο Αϊ - Στράτης, ο βράχος - λογοπαίγνιο της μνήμης, ο τόπος του μαρτυρίου που επιλέχθηκε από τις δικτατορίες και τους ναζί ως ο καταλληλότερος για να αποκόψουν και να τσακίσουν τους πρωτοπόρους του αγώνα από τη συλλογική μνήμη και ζωή, πρόβαλε μέσα από την ομίχλη των οχτώ μποφόρ σαν γεωλογικό ντοκουμέντο.

Ετος 1997 και το πλοίο προσπέρασε το νησί αφού δεν μπόρεσε να δέσει. Το υποτυπώδες απάγκιο του μοναδικού χωριού του νησιού με τις λιγότερο από 300 ψυχές, έβλεπε για άλλη μια φορά ένα καράβι να απομακρύνεται.

Πολλά χρόνια - και μποφόρ - πριν, το 1950, ο Δημήτρης Σφετούδης και ο Ιγνάτιος Κεχαγιάς ήταν ανάμεσα στους πολλούς εξόριστους που αντίκριζαν το βράχο. Με μοναδικό εφόδιο μερικές σκηνές και με νωπές τις μνήμες από το Μακρονήσι ετοιμάζονταν να αντέξουν μια νέα φάση διώξεων. Ο Δ. Σφετούδης, ο σημερινός πρόεδρος της ΝΕ Λέσβου της ΠΕΑΕΑ, θυμάται ότι ο κόσμος του νησιού, αγριεμένος από την αντικομμουνιστική προπαγάνδα, δεν είδε με καλό μάτι τους... "μπολσεβίκους". Η μικρή κοινωνία ήταν δύσκολο να αντέξει αριθμητικές και ιδεολογικές δυσαναλογίες. Αυτό όμως, μας λέει, ξεπεράστηκε. Θυμάται ένα γεγονός με μια γυναίκα ετοιμόγεννη.

"Η γυναίκα δεν μπόρεσε να φτάσει στη Μύρινα απ' τα καπρίτσια του καιρού και γύρισε πίσω. Οι εξόριστοι γιατροί, με μοναδικό εργαλείο μερικά μαχαίρια, την επιστημονική γνώση και την αγάπη τους για τον άνθρωπο, έσωσαν αυτή και το παιδί της. Ξάφνου, η φράση "τι θέλουν εδώ οι μπολσεβίκοι", μετατράπηκε σε "ευχαριστώ Θεέ μου που βρέθηκαν εδώ οι μπολσεβίκοι"".

Ο Αϊ - Στράτης μέτρησε τα δικά του θύματα. Το 1942, 38 αγωνιστές πεθαίνουν από την πείνα, 19 εκτελούνται από Γερμανούς και Βούλγαρους φασίστες, 3 εκτελούνται από τον ίδιο το στρατοπεδάρχη Κουσκούση και 3 πεθαίνουν άρρωστοι εξαιτίας της έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Χώρια φυσικά τα βασανιστήρια. Ενα από αυτά, μας λέει ο Δ. Σφετούδης, ήταν και η άσκηση ψυχολογικής βίας. Η πιο ύπουλη ήταν οι άδειες για να γυρίσεις για λίγο στον τόπο σου. Για να αντικρίσεις μια κοινωνία τρομοκρατημένη, που φοβόταν να πει στον εξόριστο έστω και μια καλημέρα.

Ο Απρίλης του '41 βρίσκει στον Αϊ - Στράτη 230 εξόριστους κομμουνιστές. Στις 26 Απρίλη του ίδιου χρόνου και δυο μέρες πριν καταληφθεί το νησί απ' τους Γερμανούς, οι εξόριστοι επιχειρούν απόδραση. Η φρουρά χτυπά. Ο Νίκος Παπαδάτος,τσαγκάρης απ' την Αθήνα, ο Παναγιώτης Πέπας, σταφιδοπαραγωγός από τη Μεσσηνία και ο Κώστας Σκυτούδης,σπουδαστής απ' το Βόλο, πέφτουν νεκροί. Οι εξόριστοι παραδίδονται στους κατακτητές. Στις 17 Ιούνη του '43, 62 κομμουνιστές καταφέρνουν να αποδράσουν και να βγουν στο βουνό.

Το απόγευμα της Τετάρτης, το πλοίο "Αλκαίος" δένει στη Λήμνο. Η πορεία για το μνημείο των πεσόντων της Μύρινας περνά μέσα από τα δρομάκια της πόλης με τα στεφάνια μπροστά. Σ' ένα από τα πιο μαγευτικά ηλιοβασιλέματα ο πρόεδρος της ΝΕ Λέσβου της ΠΕΑΕΑ λέει στους συγκεντρωμένους ότι "αυτό το τάμα και το χρέος τιμής και μνήμης υποσχόμαστε να το εκτελούμε πιστά και συνειδητά κάθε χρόνο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, όσο δύσκολες κι αν είναι, ως ελάχιστο φόρο τιμής και θύμησης σ' αυτούς που έπεσαν".

Στεφάνια κατέθεσαν παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ από τη Λέσβο, αλλά και από του Ζωγράφου, η ΝΕ Λέσβου της ΠΕΑΕΑ, η ΝΕ Λέσβου του ΚΚΕ, που φέτος σηματοδότησε τη συμμετοχή της στην εκδήλωση εντάσσοντάς τη στην επέτειο των 80χρονων του ΚΚΕ, το ΝΣ της Λέσβου της ΚΝΕ και μαζικοί φορείς, ενώ τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία του ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας.

"Πιστεύουμε ότι αυτές οι κινήσεις της τηλε-φιλανθρωπίας όχι μόνο δε λύνουν κανένα πρόβλημα, αλλά μεθοδευμένα προσπαθούν να συγκαλύψουν τόσο τα προβλήματα που υπάρχουν, όσο και τους κύριους υπεύθυνους. Το μόνο ουσιαστικό που κάνουν είναι να δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους επώνυμους την οικονομικής ολιγαρχίας να φτιάχνουν το "φιλανθρωπικό ίματζ" τους", επισημαίνει σε χτεσινή της ανακοίνωση η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) σε σχέση με τον "τηλε-μαραθώνιο" που θα γίνει στις 23-24 Σεπτέμβρη 1997 για την οικονομική ενίσχυση των παιδιών με νοητική στέρηση.

Η ΟΣΝΙΕ θέτει τα εξής ερωτήματα:

• Αλήθεια πόσο συγκινήθηκαν τα ιδιωτικά κανάλια και τα αφεντικά τους, όταν οι εργαζόμενοι κινητοποιήθηκαν για την αύξηση των δαπανών για την κοινωνική πρόνοια ή για τους μισθούς των εργαζομένων σ' αυτά, όταν τα κρατικά ταμεία συνεχώς στερεύουν για τις κοινωνικές δαπάνες;
• Πόσες εφημερίδες ή κανάλια των εφοπλιστών "συγκινήθηκαν" με την κοινή ανακοίνωση της ΟΣΚΙΕ - ΠΟΜΕΕΑ, όπου δινόταν μια περιγραφική εικόνα της άσχημης κατάστασης στα προνοιακά ιδρύματα, που υπάρχει σήμερα στα περισσότερα από αυτά;

"Το λιγότερο κράτος, αυτό το σλόγκαν του νεοφιλελευθερισμού, δεν αφορά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, εκεί, όπου ζητείται περισσότερο κράτος, π. χ. οι "διευκολύνσεις" για μπίζνες στην... Αλβανία και αλλού, με δεκάδες δισ. δραχμές δανεικά και αγύριστα. Την ίδια στιγμή δεκάδες ιδρύματα όπως αυτά που περιθάλπουν παιδιά με νοητική στέρηση φυτοζωούν, κάτω από το συνεχόμενο ψαλίδισμα των δαπανών τους από την κυβέρνηση. Οι ανάγκες για τους πάσχοντες συνανθρώπους μας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα παιδιά και την τρίτη ηλικία συνεχώς μεγαλώνουν, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με την τηλε-φιλανθρωπία του σπασμένου κουμπαρά".

Η ΟΣΝΙΕ θεωρεί αναγκαίο σήμερα να στηριχτούν οικονομικά τα κοινωνικοπρονοιακά ιδρύματα από το ίδιο το κράτος, που θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. "Διαφορετικά - καταλήγει - όλα τα άλλα φαντάζουν υποκριτικά και αποπροσανατολιστικά, θέλοντας να συγκαλυφτούν οι ευθύνες από την εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης".

Ούτε μια πρόσληψη δεν έγινε απ' τις 3.900 προσλήψεις που ανακοίνωσε τον Οκτώβρη του 1996 ο υπουργός Υγείας, Κ. Γείτονας, καταγγέλλει με χτεσινή ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

Παρά ταύτα ο υπουργός Υγείας από καιρού εις καιρόν παρουσιάζει ως γεγονός αυτές τις προσλήψεις και αθροίζοντάς τες με άλλες υποσχέσεις μιλά για 10.000 προσλήψεις νοσηλευτών και γιατρών την τελευταία τριετία. Την ανύπαρκτη πολιτική προσλήψεων καταδίκασαν οι πρόεδροι των σωματείων Αθήνας και Πειραιά σε χτεσινή ολομέλεια στα γραφεία της ΠΟΕΔΗΝ. Ετσι μια νοσηλεύτρια αναγκάζεται να εξυπηρετήσει 25 - 30 ασθενείς, όπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη.

Η άλλη πλευρά της λιτότητας στα δημόσια νοσοκομεία εκφράζεται με τους μισθούς των υγειονομικών. Επιπλέον αρχίζουν και περικοπές στις δαπάνες της δημόσιας υγείας που "θρασύτατα το υπουργείο Υγείας ξεκινά από τις αποδοχές των εργαζομένων", όπως αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ στην ανακοίνωσή της. Στη σύσκεψη καταδικάστηκε η υποβάθμιση των υπηρεσιών προς τον πολίτη που γίνεται με την καθυστέρηση των εξετάσεων, την έλλειψη του προσωπικού, την καθυστέρηση των πληρωμών των προμηθευτών και των δεδουλευμένων αποδοχών (εφημεριών των γιατρών και υπερωριών του προσωπικού).

Η ΠΟΕΔΗΝ κήρυξε τρίωρη στάση εργασίας (12 - 3 μμ) για την Τετάρτη 24 Σεπτέμβρη. Στη διάρκεια της στάσης εργασίας θα καλυφθούν μόνο τα επείγοντα περιστατικά.

Το βραβείο "Πέτρος Κόκκαλης" για το 1997 απονεμήθηκε χτες στο πλαίσιο του 20ού Ευρωπαϊκού Συνεδρίου του Διεθνούς Κολεγίου Χειρουργών που γίνεται φέτος στην Ελλάδα. Με ομόφωνη απόφαση της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου, το βραβείο δόθηκε από κοινού στους ομογενείς καθηγητές της Ιατρικής από τις ΗΠΑ Αχ. Δημητρίου για την πρωτοποριακή ανάπτυξη "Τεχνητού Ηπατος" και στον Δ. Δημητριάδη για την "Οργάνωση Συστήματος Αντιμετώπισης Τραύματος και Εκτάκτων Περιστατικών". Σκοπός του βραβείου είναι "να αναγνωρίσει, να ανταμείψει και να συνεχίσει το πνεύμα της προσφοράς προς την ανθρωπότητα που ο Πέτρος Κόκκαλης αντιπροσώπευε". Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό ποσό 10.000 ECU.