31ο ΜΕΡΟΣ

Ηταν ένα υπέροχο θέαμα. Εκείνη τη στιγμή στη γωνία του καναλιού της Αικατερίνης, κάτω από τα φανάρια των δρόμων, μια αλυσίδα από ένοπλους ναύτες έζωνε τη λεωφόρο Νέβσκι, φράζοντας το δρόμο σε ένα πλήθος ανθρώπων, που συντάσσονταν κατά τετράδες. Ηταν τριακόσιοι - τετρακόσιοι άνθρωποι: Αντρες με ωραία παλτά, κομψά ντυμένες γυναίκες, αξιωματικοί, το πιο παρδαλό κοινό. Ανάμεσά τους αναγνωρίσαμε πολλούς αντιπροσώπους του συνεδρίου, αρχηγούς των μενσεβίκων και των εσέρων. Εδώ ήταν και ο ισχνός κοκκινογένης πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής των Σοβιέτ των αγροτών Αυξέντιεφ κι ο οπαδός του Κερένσκι Σορόκιν κι ο Χιντσούκ κι ο Αμπράμοβιτς και - μπροστά από όλους - ο ασπρογένης δήμαρχος της Πετρούπολης, ο γερο - Σρέιντερ κι ο υπουργός Επισιτισμού της προσωρινής κυβέρνησης Προκοπόβιτς, που είχε συλληφθεί το ίδιο πρωί και αφέθηκε πια ελεύθερος. Είδα και το ρεπόρτερ της εφημερίδας "Russian Daily News" (1) Μάλκιν. "Πάμε να πεθάνουμε στα Χειμερινά Ανάκτορα", φώναξε ενθουσιώδικα. Η φάλαγγα στεκόταν ακίνητη, όμως από τις μπροστινές γραμμές της ακούγονταν δυνατές κραυγές. Ο Σρέιντερ κι ο Προκοπόβιτς λογομαχούσαν με ένα μεγαλόσωμο ναύτη που, όπως φαίνεται, ήταν ο διοικητής του τμήματος.

"Απαιτούμε να μας αφήσετε να περάσουμε!", φώναζαν. "Να, αυτοί οι σύντροφοι ήρθαν από το συνέδριο των Σοβιέτ! Δέστε τα πληρεξούσιά τους! Πηγαίνουμε στα Χειμερινά Ανάκτορα!...".

Ο ναύτης βρέθηκε σε αμηχανία. Κατσουφιασμένα έξυνε με τη χερούκλα του το σβέρκο. "Εχω διαταγή από την επιτροπή, να μην αφήσω κανέναν να περάσει προς τα ανάκτορα", μουρμούρισε. "Ωστόσο, θα στείλω ένα σύντροφο να τηλεφωνήσει στο Σμόλνι...".

"Εμείς επιμένουμε. Αφήστε μας! Δεν έχουμε όπλα! Μας αφήσετε - δε μας αφήσετε, θα πάμε οπωσδήποτε", τσίριζε ταραγμένα ο γερο - Σρέιντερ.

"Εγώ έχω διαταγή...", επέμενε σκυθρωπά ο ναύτης.

"Πυροβολήστε, αν θέλετε! Εμείς θα πάμε! Εμπρός!", ακούστηκε απ' όλες τις μεριές. "Αν είστε τόσο άκαρδοι για να πυροβολήσετε σε Ρώσους και σε συντρόφους, τότε είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε! Ανοίγουμε τα στήθια μας μπροστά στα πολυβόλα σας!".

"Οχι", είπε ο ναύτης πεισματάρικα. "Δεν μπορώ να σας αφήσω".

"Και τι θα κάνετε, αν πάμε; Θα πυροβολήσετε;".

"Οχι, δεν πρόκειται να πυροβολήσω σε άοπλους. Δεν μπορούμε να πυροβολήσουμε σε άοπλους Ρώσους...".

"Εμείς πηγαίνουμε! Τι μπορείτε να κάνετε;".

"Κάτι μπορεί να κάνουμε", απάντησε ο ναύτης, που βρέθηκε σε αδιέξοδο. "Δεν μπορούμε να σας αφήσουμε. Κάτι μπορεί να κάνουμε...".

"Τι θα κάνετε; Τι θα κάνετε;".

Εδώ επενέβη ένας άλλος ναύτης, πολύ νευριασμένος. "Θα σας αρχίσουμε με τους υποκόπανους!", φώναξε αποφασιστικά. "Κι αν χρειασθεί θα πυροβολήσουμε. Αντε στα σπίτια σας κι αφήστε μας ήσυχους!".

Ξέσπασαν άγρια ουρλιαχτά οργής και αγανάχτησης. Ο Προκοπόβιτς ανέβηκε σε κάποια κάσα και κουνώντας την ομπρέλα, άρχισε να βγάζει λόγο:

"Σύντροφοι και πολίτες!", είπε. "Χρησιμοποιούν ενάντιά μας σκληρή βία! Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να λερωθούν από το αθώο μας αίμα τα χέρια αυτών των σκοτεινών ανθρώπων! Δεν ταιριάζει στην αξιοπρέπειά μας να μας πυροβολήσουν αυτοί οι κλειδούχοι. (Τι εννοούσε αυτός με τη λέξη "κλειδούχος" δεν κατάλαβα). Θα γυρίσουμε στη Δημαρχία και θα καταπιαστούμε με τη συζήτηση των πιο κατάλληλων τρόπων σωτηρίας της χώρας και της επανάστασης!".

Υστερα απ' αυτό, το πλήθος γύρισε σιωπηλά και κινήθηκε προς τα πάνω, προς τη λεωφόρο Νέβσκι, πάλι κατά τετράδες. Εκμεταλλευτήκαμε τη σύγχυση, γλιστρήσαμε δίπλα από την αλυσίδα των ναυτών και κατευθυνθήκαμε προς τα Χειμερινά Ανάκτορα.

Εδώ ήταν εντελώς σκοτάδι. Καμιά κίνηση. Συναντούσαμε μόνο περιπολίες στρατιωτών και κοκκινοφρουρών που βρίσκονταν σε υπερβολική ένταση. Απέναντι από τον καθεδρικό ναό του Καζάν, στη μέση του δρόμου, ήταν ένα πεδινό πυροβόλο των τριών δαχτύλων, γυρισμένο λίγο στο πλευρό από την τελευταία βολή, που έκανε πάνω από τις στέγες των σπιτιών. Σ' όλες τις πόρτες στέκονταν στρατιώτες. Κουβέντιαζαν ψιθυριστά, κοιτάζοντας πότε - πότε προς τη μεριά της γέφυρας της Αστυνομίας. Ξεχώρισα τις λέξεις: "Μπορεί να κάνουν λάθος...". Σ' όλες τις γωνιές τα περίπολα σταματούσαν τους διαβάτες. Χαρακτηριστική ήταν η σύνθεση αυτών των περιπόλων: Τους στρατιώτες παντού τους διοικούσαν κοκκινοφρουροί... Τα πυρά σταμάτησαν.

Τη στιγμή που βγαίναμε στη λεωφόρο Μορσκάγια, κάποιος φώναξε: "Οι ευέλπιδες στείλαν να μας πουν πως περιμένουν να πάμε για να τους διώξουμε!". Ακούστηκαν οι λέξεις της διαταγής και στο βαθύ σκοτάδι είδαμε τη σκοτεινή μάζα που κινούνταν μπροστά σιωπηλά. Ακούγονταν μόνο ο θόρυβος των βημάτων τους κι οι χτύποι των όπλων. Χωθήκαμε στις πρώτες γραμμές.

Σαν ένα μαύρο ποτάμι που κατακλύζει όλο το δρόμο, χωρίς τραγούδια και κραυγές, περάσαμε κάτω από την κόκκινη αψίδα. Ο άνθρωπος που ήταν μπροστά μου, είπε χαμηλόφωνα: "Προσέξτε σύντροφοι! Μην τους πιστεύετε! Ασφαλώς θ' αρχίσουν να πυροβολούν...". Βγαίνοντας στην πλατεία, τρέχαμε, σκύβοντας χαμηλά και κολλώντας ο ένας δίπλα στον άλλο. Τόσο τρέχαμε, που παραλίγο να πέφταμε στο βάθρο της κολόνας του Αλέξανδρου.

"Σκοτώθηκαν πολλοί δικοί σας;", ρώτησα.

"Δεν ξέρω, ίσως καμιά δεκαριά...".

Σταματώντας εδώ μερικά λεπτά, το τμήμα, που αποτελούνταν από μερικές εκατοντάδες ανθρώπους, πήρε θάρρος κι, άξαφνα, χωρίς καμιά διαταγή, κινήθηκε πάλι προς τα μπρος. Αυτή τη στιγμή, κάτω από το δυνατό φως που ξεχυνόταν απ' όλα τα παράθυρα των Χειμερινών Ανακτόρων, παρατήρησα πως οι πρώτοι διακόσιοι - τριακόσιοι άνθρωποι ήταν όλοι κοκκινοφρουροί. Ανάμεσά τους, οι στρατιώτες ήταν ελάχιστοι. Καβαλήσαμε τα οδοφράγματα που ήταν φτιαγμένα από ξύλα και, πηδώντας κάτω, ξεσπάσαμε σ' ενθουσιώδη επιφωνήματα: Κάτω από τα πόδια μας ήταν σωροί τα ντουφέκια που τα είχαν πετάξει οι ευέλπιδες. Οι πόρτες κι από τις δυο πλευρές των κεντρικών εισόδων ήταν διάπλατα ανοιχτές. Από κει ερχόταν το φως. Από το πελώριο όμως μέγαρο, δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος.

(1) "Ρωσικά Καθημερινά Νέα", εφημερίδα που έβγαινε στα αγγλικά το 1917 στην Πετρούπολη. Σύντ.

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 32ο ΜΕΡΟΣ

Οι χρήστες του Δικτύου με υπολογιστές χωρίς δυνατότητα γραφικών, οι χρήστες με προβλήματα όρασης που χρησιμοποιούν συστήματα αυτόματης ανάγνωσης και γενικότερα εκείνοι που για τον άλφα ή βήτα λόγο ενδιαφέρονται μόνο για το κείμενο των εκδόσεων της εφημερίδας, έχουν τώρα τρόπο να πάρουν το ζητούμενο από τον κόμβο του "Ρ". Μπορούν να επιλέξουν από την κεντρική σελίδα (http://www.rizospastis.gr) τον σύνδεσμο "Μόνο Κείμενο" (Text Only).

Σε αυτή τη νέα ειδική σελίδα (για όσους θέλουν κατευθείαν πρόσβαση η διεύθυνση της σελίδας είναι http://www.rizospastis.gr/textonly/textmain.html/), παρέχονται στον επισκέπτη του κόμβου αρκετές επιλογές.

Η "Χτεσινή Εκδοση" περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο της έκδοσης της προηγούμενης ημέρας, ως ένα ενιαίο αρχείο. Η "Ιστορική Πορεία" περιλαμβάνει το αφιέρωμα στην ιστορία του "Ρ" από την ίδρυσή του ως τις μέρες μας, χωρίς τις φωτογραφίες. Στις "Πληροφορίες" υπάρχει η "ταυτότητα" της εφημερίδας, ενώ οι "Σύνδεσμοι" είναι οι παραπομπές σε διάφορες άλλες "σελίδες" του Δικτύου με ειδικό ενδιαφέρον.

Τέλος, για τους χρήστες οι οποίοι δε διαθέτουν ελληνικές γραμματοσειρές εγκατεστημένες στο σύστημά τους και δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να εγκαταστήσουν (π.χ. φοιτητές σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού) υπάρχει η δυνατότητα να δουν το κείμενο της έκδοσης της προηγούμενης ημέρας σε μορφή "Greeklish". Τι είναι αυτό; Η αντιστοίχιση των ελληνικών χαρακτήρων με αγγλικούς, ένα "τρικ" που συνηθίζεται μεταξύ των... παλιών στο Δίκτυο. (Για παράδειγμα, το "Χτεσινή Εκδοση" γράφεται ως "Xtesinh Ekdosh"). Αντιαισθητικό, ίσως, αλλά χρήσιμο σε ορισμένες περιπτώσεις...

Η στήλη "Κόκκινο Δίκτυο" θα συνεχίσει, φυσικά, να ενημερώνει έγκαιρα για τις αλλαγές και προσθήκες νέων σελίδων στον κόμβο του "Ρ". Για ακόμα πιο έγκαιρη ενημέρωση μπορεί κανείς να συμβουλεύεται τη σελίδα στην οποία οδηγεί ένας νέος σύνδεσμος στο κάτω μέρος της Κεντρικής Σελίδας, που επιγράφεται "Νέα!". Εκεί θα βρίσκεται πάντα μια ενημερωμένη λίστα με τα νέα χαρακτηριστικά του κόμβου και τις ημερομηνίες ενεργοποίησής τους.

Το "Internet" έχει κάτι για όλους, έστω κι αν αυτό το "κάτι" είναι συχνά περιττό, άχρηστο ή ακόμα και βλαβερό. Πάντως, για τους φίλους του φυσικού περιβάλλοντος και ειδικότερα της πανίδας έχει πολλά και ενδιαφέροντα. Οι περισσότερες σχετικές σελίδες, βέβαια, έχουν και την εμπορική πλευρά της διαφήμισης κάποιων προϊόντων του είδους, πλευρά που γίνεται όλο και πιο έντονη στο σύνολο του Παγκόσμιου Ιστού Πληροφοριών (WWW) τα τελευταία χρόνια.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες είναι η διεύθυνση της ηλεκτρονικής έκδοσης του περιοδικού της "Γεωγραφικής Εταιρίας" (Νάσιοναλ Τζιογκράφικ) στο http://www.nationalgeographic.com

Σ' αυτήν υπάρχουν τα μηνιαία αφιερώματα και άρθρα του περιοδικού που αφορούν τη φύση, τη χλωρίδα, την πανίδα και τον άνθρωπο. Διευκολύνεται επίσης ο "επισκέπτης" να αναζητήσει αυτό που τον ενδιαφέρει σε παλιότερες εκδόσεις του περιοδικού, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η "παιδική" ηλεκτρονική έκδοσή του όπου κυριολεκτικά γίνεται παιχνίδι η γνωριμία των νεαρών ταξιδευτών του Διεθνούς Διαδικτύου με το φυσικό περιβάλλον.

Οταν η τέχνη συναντά τη Φύση μέσα από τα μάτια ανθρώπων που αγάπησαν το φυσικό περιβάλλον και το ζωικό βασίλειο, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι παρά συναρπαστικό! Η βόλτα στην "κυβερνοδιαστημική" Πινακοθήκη του Νερού, της Γης και του Ουρανού του πλανήτη Γη μας φέρνει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.wespro.com/onlineart/

Εκεί υπάρχει πληθώρα έργων ζωγραφικής αλλά και γλυπτικής με κεντρικούς πρωταγωνιστές εξωτικά πουλιά, δελφίνια, άλογα, ελάφια και ερπετά. Ο επισκέπτης μπορεί να διαλέξει ειδικές αίθουσες της πινακοθήκης κατά είδος ζώου αλλά και να δει συλλογές ανάλογα με το φυσικό περιβάλλον των ζώων. Αρκετά, αν όχι όλα, τα έργα τέχνης πωλούνται με τιμές που κυμαίνονται ανάλογα με το βαλάντιο του φιλότεχνου. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι σχεδιαστές της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής πινακοθήκης...

Καλή η τέχνη, καλή η φυσική ή η γεωγραφική ιστορία, αλλά τι γίνεται με τους πιο κοντινούς μας φίλους; Η πληθώρα που υπάρχει στο Διεθνές Διαδίκτυο με κόμβους που αφορούν κατοικίδια κάθε είδους, ξεπερνά κάθε φαντασία. Δύο από τους καλύτερους είναι το "κανάλι" και ο "σταθμός" κατοικίδιων ζώων. Θα τα βρείτε στις διευθύνσεις: http://www.petchannel.com και http://www.petstation.com αντίστοιχα.

Και στους δύο κόμβους υπάρχουν άφθονες πληροφορίες ανάλογα με το είδος του ζώου, όπου μπορεί να βρει κανείς τους καλύτερους τρόπους διατροφής, φυσικού περιβάλλοντος ή προστασίας του αγαπημένου κατοικίδιου από ασθένειες. Σχετικά εύκολη είναι η ενημέρωση των ενδιαφερόμενων από ειδικούς κτηνιάτρους, ενώ μάλλον έχετε τις περισσότερες πιθανότητες και ελπίδες για να βρείτε εκεί συνδέσμους προς πιο εξειδικευμένους κόμβους.