ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Οχτώβρη 1997
Σελ. /48
ΔΙΕΘΝΗ

Βιβλίο Δριμύ "κατηγορώ"

"Πρέπει να γράφεις χωρίς να αποβλέπεις μόνο στο παρόν, για να σε επαινέσουν και να σε τιμήσουν οι σύγχρονοί σου, αλλά να γράφεις, έχοντας περισσότερο στραμμένο το νου σου στους κατοπινούς αιώνες κι από εκείνους να προσμένεις αμοιβή για το γράψιμό σου, ώστε να λένε για σένα: "Εκείνος ο συγγραφέας ήταν ελεύθερος άνθρωπος και γεμάτος ειλικρίνεια, μακριά από την κολακεία και δουλοπρέπεια και σε όλα υπερασπιζόταν την αλήθεια"". Ο παραινετικός λόγος ανήκει στον Λουκιανό.Ο Λουκιανός είναι ο μοναδικός από τους συγγραφείς της αρχαιότητας, και ο μοναδικός από τους αναφερόμενους (από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ό αιώνα) φιλοσόφους, διανοούμενους, ιστορικούς, ποιητές, πεζογράφους, ζωγράφους, μουσουργούς και άλλους καλλιτέχνες, που γλιτώνουν από την κριτική μήνι, το δριμύτατο "κατηγορώ" του Κυριάκου Σιμόπουλου στο νέο βιβλίο του (410 σελ. και πλουσιότατη βιβλιογραφία), με τίτλο "Διανοούμενοι και καλλιτέχνες ευτελείς δούλοι της εξουσίας".Σαν μόνο αντίστοιχο του Λουκιανού συγγραφέα του αιώνα μας, που υπηρέτησε την αλήθεια, ο Κ. Σ. αναφέρει τον Χάινιρχ Μαν.Είναι φανερό ότι η επίπονη μελετητική αναδρομή του Κ. Σ. στα 2.500 χρόνια από την Αθηναϊκή Δημοκρατία (που τη χαρακτηρίζει "άμεση δημοκρατία") μέχρι τον αιώνα μας και η αναφορά του σε κορυφαίους μεν τους πνεύματος και της τέχνης, αλλά "εξωνημένους" (δηλαδή αργυρώνητους) και "αήθεις", όπως τους θεωρεί, είχε ένα στόχο. Μέσω της ιστορίας να κρούσει, στους σύγχρονους διανοούμενους και καλλιτέχνες - και του τόπου μας - τον κώδωνα για τους κινδύνους όλων των λαών από τη "νέα τάξη", τους "οικονομικοπολιτικούς δεινοσαύρους", την "αυτοκρατορία" των πολυεθνικών, που "υποδουλώνουν όλους τους λαούς". Για να επισημάνει την ευθύνη που επωμίζονται, στο παρόν και στο μέλλον, οι σημερινοί διανοούμενοι απέναντι στο λαό μας, αλλά και στους άλλους λαούς, με την "εξαγορά" της συνείδησής τους, τον όποιο συμβιβασμό τους, ακόμα και με τις ψευδαισθήσεις τους, την ανοχή, τη σιωπή της φοβίας τους.

Ο Κ. Σιμόπουλος απευθύνει το "κατηγορώ" του και στους σημερινούς διανοούμενους, "που δε στιγματίζουν" και τις "παγκόσμιες συμφορές", αλλά και τις "αχρειότητες στον τόπο μας" και διακηρύσσει ως επείγουσα την ανάγκη συγκρότησης ενός εθνικού, αλλά και παγκόσμιου "ανθρωπιστικού μετώπου" των ανθρώπων του πνεύματος για την απόκρουση αυτού του ορατού ολέθρου.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Προβληματικές "αισθήσεις"...

Κάτι δεν πάει καλά με τις αισθήσεις της κυβέρνησης. Η απροκάλυπτη παρενόχληση του C - 130, στο οποίο επέβαινε ο Α. Τσοχατζόπουλος, βαφτίστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ως απλή προσέγγιση. Η μετέπειτα παραλίγο σύγκρουση του ελληνικού ναρκαλιευτικού από το τουρκικό περιπολικό ονομάστηκε από τον Δ. Ρέππα, "παρεκούμβηση"! Προφανώς η ψυχραιμία που έχει επιλέξει η κυβέρνηση την έχει οδηγήσει σε πλήρη αναισθητοποίηση. Ακριβώς γιατί δεν τολμάει να μιλήσει και να καταγγείλει τις ΗΠΑ που υποθάλπουν την τουρκική προκλητικότητα, και προτιμά να παίξει το ρόλο του "καλού παιδιού" ελπίζοντας στην ευσπλαχνία τους. Με την υποτέλεια όμως δε σώθηκε ποτέ κανείς.

Διαδόσεις!

Α, τι ψέματα

χοντρά

διαδίδεις, φουκαρά,

λες πως τάχα

έχω κοτσάρει

στο λαό

σφιχτό "ζωνάρι",

αλλά πες, είδες ποτές

με ζωνάρι ...εφοπλιστές;

Α, τι ψέμματα

αισχρά

αραδιάζεις, φουκαρά,

λες τον κόσμο

έχω ταράξει,

μα, για να 'μαστε εντάξει,

πες, ποτέ σου έχεις δει

να τα παίρνω

απ' τον ...Βαρδή;

Α, τι ψέμματα

φτηνά

το μυαλό σου όλο γεννά,

λες ο κόσμος ξεφωνίζει

για το Μάαστριχτ

που θερίζει,

μα, πού άκουσες φωνή;

"Κιχ" δεν κάνουν

οι ...τρανοί!

Ο οίστρος

... και ορισμένες συνέπειες

Το βαθιά αντεργατικό και αντικοινωνικό πρόσωπο του σύγχρονου καπιταλισμού αναδείχνεται και από μια άλλη είδηση των ημερών. Σύμφωνα, με πρόσφατη ανακοίνωση του συνδικάτου Μετάλλου της Γερμανίας - του μεγαλύτερου της χώρας - ο αριθμός των απασχολούμενων στον κλάδο αυτό μειώνεται συνεχώς, παρά τη ραγδαία αύξηση των κερδών στις αντίστοιχες επιχειρήσεις και τα μέτρα μείωσης του ωραρίου, στα πλαίσια της "ευλυγισίας".

Η ανακοίνωση παραθέτει και συγκεκριμένα στοιχεία και υπογραμμίζει τα εξής: Το 1996 οι βιομηχανίες επεξεργασίας μετάλλου σημείωσαν ρεκόρ καθαρών κερδών, φτάνοντας το αστρονομικό ποσό των 17 περίπου δισεκατομμυρίων μάρκων(περίπου 2,7 τρισ. δραχμές). Το μερίδιο των αμοιβών των εργαζόμενων, επί του συνόλου του τζίρου των επιχειρήσεων αυτών, έπεσε στο 22%, στο ιστορικά χαμηλότερο μέχρι σήμερα ποσοστό. Οι θέσεις εργασίας, όμως, συνεχώς μειώνονται και μάλιστα, μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων προγραμματίζουν και νέες, μεγάλες μειώσεις προσωπικού. Μόνο μέσα στο τελευταίο χρόνο χάθηκαν 110.000 θέσεις εργασίας.

Αριθμοί, που φανερώνουν ανάγλυφα και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, την άγρια και εντεινόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων και τον παντελώς κάλπικο χαρακτήρα των επιχειρημάτων των απανταχού βιομηχάνων και των πολιτικών τους εκπροσώπων, περί ανταγωνιστικότητας, κλπ., κλπ.

Η ασυδοσία των πολυεθνικών...

Ασύδοτες οι πολυεθνικές - χάριν της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, της "απελευθέρωσης", των "νόμων της αγοράς" και των αντίστοιχων πολιτικών - δεν υπολογίζουν τίποτε, μπροστά στο κυνήγι της μεγιστοποίησης των κερδών τους. Τελευταίο παράδειγμα, ο μεγαλύτερος στον κόσμο όμιλος ηλεκτρομηχανικού εξοπλισμού, ο περιβόητος ABB (Asea Brown Boveri).

Σύμφωνα, με όσα ανακοίνωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του ελβετο-σουηδικού ομίλου, πρόκειται να προχωρήσουν, στο άμεσο μέλλον, στην περικοπή 10.000 θέσεων εργασίας στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ και ακόμη 3.600 θέσεων εργασίας στην Abtranz (θυγατρική της ΑΒΒ, μαζί με την Daimler - Benz), ενώ θα επεκτείνουν τις εργασίες τους στην Ασία.

Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός. Με μια και μόνη κίνηση ρίχνει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον Καιάδα της ανεργίας, ενώ την ίδια στιγμή, ξεζουμίζει απάνθρωπα, με μεροκάματα της πείνας, άλλους τόσους, σε άλλα μέρη του πλανήτη.

Και μετά, αναρωτιούνται μερικοί, γιατί παραμένουν τόσο ζωντανές και επίκαιρες οι μαρξιστικές ιδέες.

Το μαύρο άσπρο

Τις προάλλες, ο πρωθυπουργός κατάφερε - ως "εκσυγχρονιστικό - πολιτικό"... απορρυπαντικό - να κάνει... αόρατη, τη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα και, ταυτόχρονα, παριστάνοντας τον Αϊ - Βασίλη, να γεμίσει τις άδειες τσέπες των εργαζόμενων. Τώρα, η "εκσυγχρονιστική" διοίκηση του ΟΤΕ κατάφερε, να κάνει το μαύρο άσπρο, σχετικά με τις νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του Οργανισμού. Ενώ, η αστική μονάδα αυξάνει, από 1/1/98, κατά 13,4% και το πάγιο τέλος κατά 10,81%. Ενώ, δηλαδή, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των συνδρομητών καλείται να πληρώσει αυξήσεις, πολύ πάνω του πληθωρισμού, οι ολοσέλιδες διαφημίσεις του Οργανισμού στις εφημερίδες, κομπάζουν: "0,6% κατά μέσο όρο οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ΟΤΕ", "δηλαδή, πολύ πιο κάτω από τον πληθωρισμό" κλπ...

Καιρός είναι τώρα, να βγει και ο υπουργός Εργασίας, για να ισχυριστεί ότι ανεργία στην Ελλάδα δεν υπάρχει και ό,τι ακούγεται περί του αντιθέτου, είναι προϊόν νοσηρής φαντασίας...

ΥΓ. Λέμε, για τον υπουργό Εργασίας και όχι κάποιον εκ των οικονομικών υπουργών, γιατί ο κ. Δρυς μας πρόλαβε. Τις προάλλες, ισχυριζόταν σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή, ότι στο χρόνο, που ήδη βρίσκεται στο τέλος του, οι μισθωτοί πήρανε αυξήσεις 4 - 5 μονάδες πάνω από το πληθωρισμό..!

... και μεγάλα ψέματα

Ας πάψουν όμως οι οσφυοκάμπτες κυβερνώντες να διατυμπανίζουν, ότι ακριβώς αυτή η υποτελής στάση είναι που αποφέρει κέρδη στη χώρα, αφού - όπως επανέλαβε άλλη μια φορά στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Κ. Σημίτης - "αναβαθμίζεται η θέση της Ελλάδας και ενισχύονται τα δικά μας επιχειρήματα". Δεν είναι απλή αυταπάτη, αλλά μεγάλο και συνειδητό ψέμα. Πουθενά και ποτέ οι "ισχυροί σύμμαχοι" δεν αναγνώρισαν τα κυριαρχικά συμφέροντα της χώρας. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα, που δυστυχώς περιλαμβάνουν τη διχοτόμηση στο Αιγαίο και την Κύπρο. Με το να συγκαλύπτουν και εξωραϊζουν τον επικίνδυνο ιμπεριαλιστικό τους ρόλο, μόνο κάκιστες υπηρεσίες προσφέρουν στην ειρήνη και την ασφάλεια των λαών της περιοχής.

ΠΡΟΣΩΠΟ
Λιαμίν Ζερουάλ

Ενισχυμένος βγαίνει πάλι, όπως αναμενόταν άλλωστε, ο Αλγερινός Πρόεδρος και πρώην στρατηγός Λιαμίν Ζερουάλ από τα αποτελέσματα των τοπικών και περιφερειακών εκλογών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών της Αλγερίας, τα κόμματα που τον υποστηρίζουν συγκέντρωσαν το 60% των ψήφων και οι διαμαρτυρίες της αλγερινής αντιπολίτευσης περί νοθείας δε μοιάζουν ικανές να τροποποιήσουν το αποτέλεσμα.

Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, ο Ζερουάλ φαίνεται να πετυχαίνει το στόχο του. Μέσα από τη διενέργεια τόσο των βουλευτικών εκλογών, στις αρχές Ιουνίου, όσο και των τοπικών, πριν από λίγες ημέρες, ο πρώην στρατηγός προσπαθεί να ενισχύσει με νομότυπους και συνταγματικούς τρόπους την εξουσία που κατέλαβε με πραξικόπημα το 1992, τότε που οι Ισλαμιστές φέρονταν να αναδεικνύονται στην ηγεσία της χώρας. Το τρίτο βήμα του Λιαμίν Ζερουάλ είναι το συνταγματικό δημοψήφισμα, που έχει προγραμματιστεί για το Νοέμβρη και μέσω του οποίου ο πρώην στρατηγός κατοχυρώνει τη θέση του και συνταγματικά.

Ο Λιαμίν Ζερουάλ, λοιπόν, ηγείται νομοτύπως, πλέον, της χώρας και οι εξτρεμιστές ισλαμιστές συνεχίζουν τις προσπάθειες ανατροπής του. Παρά τις προσπάθειες έναρξης διαλόγου ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί, με αποτέλεσμα ο Ζερουάλ να διακηρύττει ότι θα καταστείλει την εξτρεμιστική δράση και οι εξτρεμιστές ισλαμιστές να συνεχίζουν τις σφαγές. Και στο μέσο βρίσκεται ο αλγερινός λαός, που συνεχίζει να ζει με το φόβο και την απόγνωση, θρηνώντας τους, μέχρι σήμερα, 75.000 νεκρούς της εμφύλιας αιματοχυσίας.

Ε. Μ.

Εταιρία... πολέμου

Αυτό, το ξέρατε; Ακόμη και την εκπαίδευση εθνικών στρατών αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρίες. Οχι, οποιαδήποτε εταιρία, βέβαια. Οταν, όμως, είναι αμερικάνικη, έχει εκπαιδευτές πρώην στελέχη του αμερικανικού στρατού και - πάνω απ' όλα - διατηρεί άριστες σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση και το αμερικανικό Πεντάγωνο, με το οποίο και συνεννοείται σχετικά με την ανάληψη ανάλογων συμβολαίων, τότε όλα γίνονται.

Τέτοια εταιρία, λοιπόν, υπάρχει. Μια τελευταία... δουλιά, που έχει αναλάβει, είναι η εκπαίδευση του στρατού της Κροατομουσουλμανικής Ομοσπονδίας της Βοσνίας. Η εκπαίδευση των δυνάμεων αυτών γίνεται τον καιρό αυτό στο Μπαγκλαντές, την Αίγυπτο, τη Γερμανία, τη Μαλαισία, το Πακιστάν και την Τουρκία. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλες χώρες φροντίζουν για τον εξοπλισμό του στρατού αυτού.

Πως λέμε, το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί, το πρόσωπο... Κάπως έτσι. Μόνο, που τις βαριές και πολύμορφες συνέπειες της απάνθρωπης δράσης των διάφορων - κρατικών ή όχι - εκπροσώπων της "νέας τάξης πραγμάτων", τις πληρώνουν οι λαοί.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ