Αγαπητοί σύντροφοι,

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, των κομμουνιστών στην Ελλάδα, χαιρετίζουμε τις εκδηλώσεις που γίνονται εδώ στην "Πατρίδα" του Κόκκινου Οκτώβρη, στο Λένινγκραντ, με την ευκαιρία των 80χρονων της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

Με τον Οκτώβρη του 1917 άνοιξε η εποχή της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης.Οι αντεπαναστατικές αλλαγές στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη το 1989-91 δεν αλλάζουν αυτήν την πραγματικότητα: Η εποχή μας εξακολουθεί να παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό προς το σοσιαλισμό.

Η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, που ήταν η πρώτη στην ιστορία νικηφόρα μάχη για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, διατηρεί άσβεστη την επενέργειά της και σήμερα. Ο σοσιαλισμός από ουτοπία κι όραμα αρχικά, επιστημονική - πολιτική πρόβλεψη στη συνέχεια, έγινε συγκεκριμένη πραγματικότητα στον αιώνα μας.

Η ανάπτυξη του μαρξισμού από τον Λένιν την περίοδο του ιμπεριαλισμού κι η νίκη του Οκτώβρη έδωσαν ισχυρό χτύπημα στο ρεφορμισμό της Δεύτερης Διεθνούς, επέδρασαν ευεργετικά και αποφασιστικά στο διεθνές εργατικό κίνημα και επιτάχυναν τη διαδικασία συγκρότησης και εμφάνισης κομμουνιστικών κομμάτων σε πολλές χώρες,μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Το Νοέμβρη του 1918 εκπρόσωποι των σοσιαλιστικών οργανώσεων της Ελλάδας δημιουργούν το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που αργότερα θα μετονομαστεί σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ).

Η νίκη της επανάστασης έδωσε τη δυνατότητα να συμπυκνωθούν τα διδάγματά της σε μια ολοκληρωμένη θεωρία για τη σοσιαλιστική επανάσταση, για το Κόμμα. Με τα διδάγματά της αυτά έδωσε την ιδεολογική και πολιτική βάση για τη συγκρότηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς,για μια νέα ώθηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.

Η θεωρητική κληρονομιά της επανάστασης,εμπλουτισμένη και με την πείρα των λαϊκών, σοσιαλιστικών επαναστάσεων που ακολούθησαν στην πορεία, είναι πολύτιμη. Βέβαια, υπάρχουν εθνικές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, αλλά αυτές δεν ανατρέπουν γενικές, ενιαίες αρχές, σήμερα που ο καπιταλισμός κυριαρχεί παγκόσμια. Επιβεβαιώνει στην πράξη την ορθότητά της η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία για τη σοσιαλιστική επανάσταση,που απορρέει από την ολόπλευρη συστηματική ανάλυση του ιμπεριαλισμού, ότι αυτή ωριμάζει στην πορεία της ιστορικής εξέλιξης και ξεσπά σε μια στιγμή που καθορίζεται από ένα σύμπλεγμα ολόκληρης σειράς εσωτερικών και εξωτερικών αιτιών.

Οι ιμπεριαλιστές και κάθε είδους "αποστάτες", διαστρεβλώνουν ή αποσιωπούν τη σημασία της Οκτωβριανής Επανάστασης γιατί καταλαβαίνουν πολύ καλά πως με τη Νίκη της Σοσιαλιστικής Επανάστασης οι επαναστατικές ιδέες και η θεωρία του μαρξισμού έγιναν υλική δύναμη,κινητοποίησαν εκατομμύρια εργαζόμενους ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου και την ιμπεριαλιστική αστική τάξη, νίκησαν κι οργάνωσαν το δικό τους κράτος, το κράτος της Δικτατορίας του Προλεταριάτου.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, ο αγώνας κατά της αποικιοκρατίας, τα εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα που στηρίχτηκαν αποφασιστικά από τις σοσιαλιστικές χώρες και το διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, άλλαξαν μέσα στον 20ό αιώνα την όψη της ανθρωπότητας.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η μηδενιστική στάση απέναντι στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, η υιοθέτηση απόψεων για συνολική αποτυχία - επειδή ανακόπηκε η πορεία οικοδόμησης στις ευρωπαϊκές χώρες - είναι στάση αντεπιστημονική και αντιιστορική.Σε τελευταία ανάλυση οδηγεί σε αδιέξοδους δρόμους. Το ΚΚΕ θεωρεί πως ο σοσιαλισμός οικοδομήθηκε, αναπτύχθηκε και έβαλε στο δρόμο της λύσης μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Δεν έγινε όμως δυνατό για μια σειρά λόγους, αντικειμενικούς και υποκειμενικούς, να αναδείξει και κυρίως να απελευθερώσει σε όλη την πορεία οικοδόμησης τις εγγενείς δυνατότητές του για συνεχή ανάπτυξη και τελειοποίηση, εδραίωσή του στην πάλη με το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε τη συνεισφορά και το ρόλο του σοσιαλιστικού συστήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε στον 20ό αιώνα, ανεξάρτητα από την κριτική που το κάθε κόμμα κάνει για λάθη, ελλείψεις και αδυναμίες που εμφανίστηκαν στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Εχουμε βάσιμους φόβους, ότι ορισμένα κόμματα κρατούν μηδενιστική στάση κάτω από την πίεση της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, νομίζοντας έτσι ότι θα γίνουν ελκυστικά.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Αν η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση έδειξε με τον πιο θετικό τρόπο τη δύναμη και τον αδιαμφισβήτητο ρόλο του επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος στη συνένωση της δύναμης εκατομμυρίων και την ικανότητά του να κατευθύνει την πάλη τους για την ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης και στην εγκαθίδρυση του κράτους της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, οι αντεπαναστατικές αλλαγές, που οδήγησαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ, έδειξαν το ίδιο πράγμα, αλλά από την αρνητική του πλευρά.

Το σοσιαλιστικό σύστημα στην ευρωπαϊκή ήπειρο ανατράπηκε μέσα από την αντεπαναστατική πολιτική της "περεστρόικα", την οποία υιοθέτησε το ΚΚΣΕ.

Ηδη βέβαια, από νωρίτερα, από τα μέσα της δεκαετίας του '80, στο πολιτικό σύστημα της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης δημιουργήθηκαν οι πολιτικές προϋποθέσεις,που άνοιξαν το δρόμο στη διαδικασία παλινόρθωσης των καπιταλιστικών σχέσεων στις χώρες αυτές.

Η πολιτική της "περεστρόικα" εκμεταλλεύτηκε υπαρκτά προβλήματα, ξεκίνησε με τα συνθήματα της "ανασυγκρότησης κι ανανέωσης" του σοσιαλισμού, για να αποδειχτεί όχημα ανατροπής του πολιτικού συστήματος, μέσο προώθησης της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

Ετσι λοιπόν, ο πολιτικός παράγοντας που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη νίκη της Επανάστασης και στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, από ένα σημείο και μετά άνοιξε το δρόμο στην αντεπανάσταση.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Ολοι μας μπορούμε να θυμηθούμε πως ο βασικός πυρήνας των ιδεών και των προτάσεων της "περεστρόικα" αποσκοπούσε να ανατρέψει το πολιτικό σύστημα, απέβλεπε στην "οικονομία της αγοράς" και στην εγκατάλειψη της ταξικής επιστημονικής προσέγγισης των εσωτερικών και διεθνών εξελίξεων. Η ίδια η αναφορά στην "οικονομία της αγοράς" αποσκοπούσε στη συγκάλυψη επιστροφής στο καπιταλιστικό σύστημα.Το γεγονός πως αυτές οι κατευθύνσεις βρήκαν πρόσφορο έδαφος, μπορεί να οφείλεται και στο ότι στις κρίσιμες μεταπολεμικές δεκαετίες '60-'70 επικράτησαν απόψεις και πολιτικές για το "κέρδος" των επιχειρήσεων, για τις μεταξύ τους εμποροχρηματικές συναλλαγές, για την επέκταση των εμπορευματικών σχέσεων και σε μέσα παραγωγής, που αποδυνάμωναν τη σοσιαλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, τα σοσιαλιστικά κριτήρια στο σχεδιασμό. Αποδυναμώθηκε η λειτουργία της σοσιαλιστικής αρχής "στον καθένα ανάλογα με την ποιότητα και ποσότητα της εργασίας του", κι επομένως αδυνάτιζε η ανάπτυξη της σοσιαλιστικής συνείδησης και ανάλογης στάσης απέναντι στην εργασία.

Στη λογική του "κέρδους" και της "αποτελεσματικότητας" της επιχείρησης με καπιταλιστικά κριτήρια διευρύνθηκε η οικονομική βάση για κερδοσκοπία, πλουτισμό, η πίεση για θεωρητική και πολιτική έκφρασή τους μέσα στο Κόμμα, στον κρατικό μηχανισμό. Εκτράφηκε ο οπορτουνισμός και τα εκφυλιστικά φαινόμενα στο Κόμμα.

Τα διδάγματα είναι αναγκαία για το σήμερα. Οι θεωρίες για "σοσιαλισμό με αγορά", "για μεικτή οικονομία" είναι αναπαλαιωμένη θεωρία της μπερνσταϊνικής σοσιαλδημοκρατίας και της κεϊνσιανής αστικής πολιτικής οικονομίας, που πουθενά στον κόσμο η εφαρμογή τους δεν οδήγησε σε αποδυνάμωση της κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης και εξουσίας.

Οσες όμως κι αν είναι οι θεωρίες που θέλουν να εγκλωβίσουν τους λαούς μέσα στα όρια της προσπάθειας για την "καλυτέρευση" του καπιταλιστικού συστήματος, καθημερινά αποκαλύπτεται πως ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος και διαφαίνεται η αναγκαιότητα κι επικαιρότητα του σοσιαλισμού.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η επικράτηση της αντεπανάστασης στις σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης οδήγησε στο αδυνάτισμα του διεθνούς κινήματος.Βλέπουμε σήμερα, στις παραμονές του 21ου αιώνα, οι διεθνείς εξελίξεις να σημαδεύονται από τη βάρβαρη και απάνθρωπη επιχείρηση του ιμπεριαλισμού να επιβάλει τη "νέα τάξη πραγμάτων" στον κόσμο. Οι συνεχείς ανοιχτές επεμβάσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για το μοίρασμα των αγορών, οδηγούν σε νέα δεσμά εξάρτησης και καθυπόταξης χωρών, στην εμφάνιση νέων εστιών έντασης και τοπικών πολέμων, στη δολοφονική δράση των δήθεν ειρηνευτικών ΝΑΤΟικών ή άλλων πολυεθνικών δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ επεκτείνεται και αναγορεύεται σε παγκόσμιο χωροφύλακα και τοποτηρητή της νέας τάξης.

Ταυτόχρονα, η δράση των μονοπωλίων συνοδεύεται από μια πρωτόγνωρη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, στις εργασιακές σχέσεις και τις κοινωνικές τους κατακτήσεις, καθώς και από την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Αναβαθμίζεται ο ρόλος κι οι αρμοδιότητες μιας σειράς διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών κι ενώσεων, όπως είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ, που αποτελούν σοβαρούς μοχλούς της υλοποίησης των σχεδίων των πολυεθνικών. Παρά όμως αυτήν την ευνοϊκή, για το διεθνή ιμπεριαλισμό, συγκυρία, δεν αλλάζει το βασικό, ότι δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση γενικής κρίσης, εδώ και 80 χρόνια. Είναι ο καπιταλισμός που σαπίζει, με βασικό γνώρισμα την όξυνση όλων των αντιθέσεών του στο στάδιο του ιμπεριαλισμού. Η γενική κρίση του καπιταλισμού συνεχίζεται. Τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται ακόμη και στις ίδιες τις μητροπόλεις του καπιταλισμού.

Οι διεθνείς συναντήσεις των ηγεσιών των ιμπεριαλιστικών χωρών, η συνεδρίαση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ που έγινε πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ, έδειξε ότι και οι ίδιοι ανησυχούν έντονα μπροστά στα εμπόδια και τις αντιθέσεις που προσκρούουν. Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και αστικές στατιστικές υποχρεώνονται να αναγνωρίσουν τραγικά στοιχεία όπως:

Το 1960 το 20% των πλουσίων κατείχε το 31% του συνολικού εισοδήματος της ανθρωπότητας και το 20% των φτωχών μόλις το 1%.Σήμερα το 20% των πλουσίων κατέχει το 83% του ανθρώπινου εισοδήματος σε σχέση με το 1,5% των φτωχών. Ο αριθμός των ανθρώπων που φυτοζωούν, κερδίζοντας μόνο 2 δολάρια τη μέρα, θα αυξηθεί από 3 δισ. που είναι σήμερα σε 5 δισ.,ενώ το 25% των τροπικών δασών θα έχει καταστραφεί σε σχέση με το 4% που έχει χαθεί σήμερα.

Ο φόβος των ιμπεριαλιστών δεν πηγάζει από ανθρωπιστικά αισθήματα. Τρέμουν, γιατί το ισχυρό ταξικό τους ένστικτο και η ιστορική πείρα τούς καθιστά ικανούς να διαβλέπουν ότι η πολιτική τους θα απελευθερώσει κοινωνικές αντιδράσεις και ξεσπάσματα, που θα εξελιχθούν σε τεράστια απειλή για το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα στην πορεία. Αντιλαμβάνονται ότι οι κοινωνικές αντιθέσεις αναπαράγονται σε ανώτερο επίπεδο. Διαπιστώνουν ότι, αν και διαθέτουν ακόμα ανανεωμένα μέσα παρέμβασης στον κύκλο των κρίσεων, ταυτόχρονα στενεύουν τα περιθώρια να αμβλύνουν τις αντιθέσεις του συστήματος.

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να διατηρήσει ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματα που παραχωρούσε σε άλλες φάσεις της ανάπτυξής του.

Η τάξη του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών μονοπωλιακών ενώσεων, των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών είναι έμπειρη στην πολιτική διαχείριση του συστήματος. Εξαγοράζει τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, τμήματα της εργατικής τάξης, δημιουργεί πολυποίκιλους μηχανισμούς χειραγώγησης του κινήματός της. Δεν είναι τυχαίο που, οι πιο αποτελεσματικές κυβερνήσεις στην προώθηση των νεοφιλελεύθερων μέτρων είναι οι κυβερνήσεις των σοσιαλδημοκρατών.

Παρ' όλα αυτά ο καπιταλισμός δεν μπορεί να εξαλείψει τις αντιθέσεις του ίδιου του συστήματος. Ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης δε θα μείνει στατικός. Δεν είμαστε βολουνταριστές, η σοσιαλιστική επανάσταση δε γίνεται κατά παραγγελία των ΚΚ. Κανένας, όμως, προσωρινός αρνητικός συσχετισμός δεν πρέπει να σταματήσει ένα κομμουνιστικό κόμμα από το βασικό καθήκον του, να δουλεύει για το πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Μετά την προσωρινή ήττα που επέβαλε η καπιταλιστική παλινόρθωση στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι ιμπεριαλιστές ακολουθούν ποικίλη και διαφοροποιημένη, κατά περίπτωση, τακτική απέναντι στα κομμουνιστικά κόμματα. Κύριος στόχος τους, είναι να επιβάλλουν με ιδεολογικά και πολιτικά μέσα, αλλά και με νόμο, σε ορισμένες χώρες, τη διάλυσή τους, την απαγόρευση ή παρακώλυση της δράσης τους.Αξιοποιούν κάθε επιλογή αλλαγής ονόματος, συμβόλων, για να διαδίδει την άποψη ότι τα κομμουνιστικά κόμματα δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Στηρίζουν κάθε προσπάθεια υποκατάστασης του κομμουνιστικού κινήματος με το "νεοαριστερό" ρεύμα, το οποίο στην πράξη στηρίζει τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, τη δυσφήμιση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Η αστική και μικροαστική προπαγάνδα εμφανίζει το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική κοινωνία ως ουτοπικά οράματα, με κύριο στόχο να εξοβελίσει την ιδέα της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Σ' αυτές τις συνθήκες που αναφέραμε, γίνεται περισσότερο αναγκαίος από πριν ο συντονισμός και η κοινή δράση μεταξύ των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, όπως και η σύσταση ενός πανίσχυρου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα είναι σε θέση να βάλει φρένο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Θεωρούμε πως η συσπείρωση και η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική "νέα τάξη πραγμάτων" και τους εκφραστές της αποτελεί σήμερα τον βασικό κρίκο της σύγχρονης επαναστατικής διαδικασίας.

Η κοινή δράση και ο συντονισμός μεταξύ των ΚΚ δε βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την προσπάθεια δημιουργίας ενός ευρύτερου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Αντίθετα, όσο πιο γρήγορα ξεπεραστούν οι υποκειμενικές και αντικειμενικές δυσκολίες για την κοινή δράση των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, τόσο πιο έγκαιρη θα είναι και η συσπείρωση των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Η διεθνοποίηση της πάλης επιβάλλει περισσότερο από πριν την ανάγκη να διαμορφωθεί ένα ισχυρό, ενωμένο, διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Εκτός αυτού, οι κομμουνιστές θέτουν ως στόχο τους το πέρασμα στο σοσιαλισμό,στόχο που πιθανόν να μην έχουν όλες οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Από εδώ προβάλλει μια ακόμη αναγκαιότητα για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, με στόχο τη διαμόρφωση της σύγχρονης ιδεολογικής ταυτότητάς τους, τη στρατηγική του επαναστατικού αγώνα, το σοσιαλισμό που θέλουμε να οικοδομήσουμε.

Το Κόμμα μας δε συμφωνεί με την άποψη που συχνά ακούγεται, πως η παγκόσμια συσπείρωση των κομμουνιστών, μπορεί να κάνει ακόμη πιο επιθετικό τον ιμπεριαλισμό, απέναντι στο εργατικό κίνημα. Ούτε όμως κι αυτός ο ισχυρισμός ισχύει, όπως δείχνει άλλωστε κι η σημερινή πραγματικότητα, γιατί η δύναμη των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου, σε ορισμένο βαθμό οφείλεται στην αδυναμία της ίδιας της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, στην κάθε χώρα, και διεθνώς, στην έλλειψη ιδεολογικής, οργανωτικής ενότητας, κοινής στρατηγικής και δράσης των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων απέναντι στη δράση του κεφαλαίου.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Το ΚΚΕ θεωρεί πως η αποκατάσταση της ενότητας του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση με τις ρεφορμιστικές κι οπορτουνιστικές αντιλήψεις,που έχουν αναδειχτεί για το κομμουνιστικό κίνημα σε "Δούρειο Ιππο" της αντεπανάστασης. Η ενότητα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος πρέπει να στηριχτεί στη βάση του μαρξισμού - λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Αν θέλουμε να τιμήσουμε με επαναστατικές πράξεις, κι όχι με λόγια, τις μεγάλες επετείους του επαναστατικού εργατικού κινήματος, όπως είναι η επέτειος των 80 χρόνων της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, πρέπει ν' ανταποκριθούμε σ' αυτό που ελπίζουν, προσδοκούν εκατομμύρια κομμουνιστές σ' όλον τον κόσμο. Απαιτούνται ώριμες και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης και ενότητας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Για να γίνει ο 21ος αιώνας - αιώνας νέων επαναστατικών κινημάτων και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Οσες όμως κι αν είναι οι θεωρίες που θέλουν να εγκλωβίσουν τους λαούς μέσα στα όρια της προσπάθειας για την "καλυτέρευση" του καπιταλιστικού συστήματος, καθημερινά αποκαλύπτεται πως ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος και διαφαίνεται η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού

Σ' αυτές τις συνθήκες, γίνεται περισσότερο αναγκαίος από πριν ο συντονισμός και η κοινή δράση μεταξύ των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, όπως και η σύσταση ενός πανίσχυρου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα είναι σε θέση να βάλει φρένο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Απαιτούνται ώριμες και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης και ενότητας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Για να γίνει ο 21ος αιώναςαιώνας νέων επαναστατικών κινημάτων και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων

Εφοδος των επαναστατών στα χειμερινά ανάκτορα

Διαδήλωση τις πρώτες μέρες του Οχτώβρη στο Πέτρογκραντ

Τα 80 χρόνια της μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης τιμάμε σήμερα οι εργαζόμενοι στα Γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ, οι εργαζόμενοι του "Ριζοσπάστη" και του "902" με μια λιτή εκδήλωση τιμής που αποφασίσαμε και οργανώνουμε όλοι μαζί. Η εκδήλωση γίνεται στις 12 το μεσημέρι στο φουαγιέ των Γραφείων της ΚΕ και περιλαμβάνει σύντομο χαιρετισμό από σύντροφο της καθοδήγησης και απαγγελία ποιημάτων του μεγάλου επαναστάτη ποιητή Μαγιακόβσκι, όπως ταιριάζει στην εκδήλωση τιμής. Οσο για το κλίμα, είναι σίγουρο πως θα είναι αυτό που ταιριάζει στην επέτειο. Η οργανωτική επιτροπή, εκτός των άλλων, έχει φροντίσει για την κατάλληλη μουσική επένδυση που ταιριάζει, ενώ στους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση θα προσφερθούν και γαρίφαλα... Θα είμαστε όλοι εκεί.

Η 80ή επέτειος της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, του μεγαλύτερου κοσμοϊστορικού γεγονότος στον 20ό αιώνα, είναι για τους κομμουνιστές όλου του κόσμου ένα ξεχωριστό γεγονός. Ο Κόκκινος Οχτώβρης άνοιξε την εποχή της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, με την εγκαθίδρυση της εξουσίας της εργατικής τάξης στη Ρωσία, την ίδρυση του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους, που μετενσάρκωσε το σοσιαλισμό από επιστημονική θεωρία σε ανθρώπινο πρακτικό έργο. Εγινε το θεμέλιο για την έναρξη οικοδόμησης, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, του ανθρώπινου κοινωνικοοικονομικού συστήματος με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ηταν η ελπίδα και η απαντοχή για τους "κολασμένους της Γης", δίνοντας δύναμη στον αγώνα τους για το πέρασμα της ανθρωπότητας από την προϊστορία στην ιστορία. Στα πλαίσια του γιορτασμού της επετείου από την Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων ΚΚΣΕ, στην πόλη της επανάστασης, στο Λένινγκραντ, οργανώνονται εκδηλώσεις με τη συμμετοχή κομμουνιστικών κομμάτων από διάφορες χώρες. Το ΚΚΕ συμμετέχει με αντιπροσωπεία του στις εκδηλώσεις για την επέτειο της επανάστασης. Ο "Ριζοσπάστης" παρουσιάζει σήμερα την ομιλία του Δ. Γόντικα,μέλους του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, στο γιορτασμό των 80 χρόνων του Οχτώβρη στο Λένινγκραντ.

Το αφιέρωμα στα 80 χρόνια της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης και η συνέχεια του βιβλίου "Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο" αναβάλλονται για αύριο.