Επιβεβαιώνεται και από επίσημα κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι με τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση δημιουργούνται "... ακόμη μεγαλύτερες παρεμβάσεις στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων των οργανισμών τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης".

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση οι κατευθύνσεις και επιταγές της Συνθήκης του Μάαστριχτ εξειδικεύονται:

α) Με την εφαρμογή του "ανταγωνισμού" σε χώρους όπως η ΤΑ, όπου οι νόμοι της αγοράς δεν είχαν αναπτυχθεί πλήρως.

β) Με τη μετεξέλιξη των πόλεων και περιφερειών σε επιχειρήσεις που πρέπει να πωλούν τα έργα, τις υπηρεσίες που λειτουργούν, τις κοινωνικές και πολιτιστικές παροχές, τη γη και το περιβάλλον τους.

γ) Με τη χρησιμοποίηση των τοπικών οργάνων σαν μέσο για την εφαρμογή του προγράμματος "σύγκλισης" των οικονομιών, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση έργων και αρμοδιοτήτων τους, την προώθηση των διατάξεων της "Λευκής Βίβλου" στους εργαζόμενους σε αυτά.

Η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα των οργάνων του κράτους:

• Συνδυάζεται με την άμεση επαφή τους με τα όργανα της ΕΕ, για τη συνεπή εφαρμογή της πολιτικής της.
• Αναπτύσσεται στη βάση της εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου και στην κατεύθυνση της συνύφανσης με αυτό των τοπικών οργάνων.

Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μετατρέπεται στο μακρύ χέρι του κράτους και της κυβέρνησης με στόχο τη γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων, την επιβολή νέων φόρων, τη νομιμοποίηση της αρπαγής των λαϊκών κατακτήσεων.

Εγιναν ρυθμίσεις και επιβλήθηκαν μέτρα, που αφορούσαν την α βαθμού ΤΑ, το Νομό, την Περιφέρεια.

Κύρια χαρακτηριστικά τους:

• Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός της α βάθμιας Αυτοδιοίκησης, με ένα πλέγμα ελέγχων και παρεμβάσεων στη λειτουργία της.
• Η διατήρηση και ενίσχυση αντιδημοκρατικών διατάξεων για την εσωτερική ζωή και δράση των ΟΤΑ, αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα εκλογής των οργάνων της, υποβαθμισμένος ρόλος των Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων, κλπ.
• Η ενίσχυση του συγκεντρωτικού κρατικού μηχανισμού στο πρόσωπο του διορισμένου περιφερειάρχη.
• Ο αποκλεισμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη διαδικασία του όποιου σχεδιασμού και η συνεχής προσπάθεια αποκλεισμού της από όργανα ελέγχου ή ακόμη και από γνωμοδοτικά όργανα.
• Η αφαίρεση σημαντικών πόρων και περιουσιακών στοιχείων της προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
• Η συνεχής υποβάθμιση του κοινωνικού της ρόλου στις παρεμβάσεις τοπικού ή διαδημοτικού ενδιαφέροντος.

Οι ρυθμίσεις που προωθήθηκαν αποτελούν προσπάθειες πλήρους προσαρμογής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα μέτρα και τις ανάγκες του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα, στα πλαίσια της κάθε φορά εξάρτησής της και σήμερα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στο όνομα της αποκέντρωσης προώθησαν την ενίσχυση των λειτουργιών της Περιφέρειας στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου "εκσυγχρονισμού", που ευαγγελίζονται.

Η πάλη για δημοκρατική αποκέντρωση, αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η ανάδειξη νέων λαϊκών θεσμών είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για εκδημοκρατισμό της ελληνικής κοινωνίας, για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική πρόοδο. Δηλαδή, στον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τις δεσμεύσεις που επιβάλλουν στην Ελλάδα οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί με την υπογραφή ελληνικής κυβέρνησης και πολιτικών κομμάτων.

Απεμπόλησαν τις διακηρύξεις για Περιφέρεια ως γ βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με Περιφερειακά Συμβούλια εκλεγμένα με το σύστημα της απλής αναλογικής με έμμεση εκλογή του Περιφερειάρχη από το Συμβούλιο.

Αντί γι' αυτό δημιουργούνται Περιφερειακές μονάδες της κεντρικής εξουσίας με όχι εκλεγμένο Συμβούλιο, με κατεύθυνση τη δράση και λειτουργία του σαν επιχείρηση με βάση το κέρδος. Το Περιφερειακού Ταμείου ΝΠΙΔ, που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, το αποδεικνύει.

Δημιουργούν έναν πρόσθετο κυβερνητικό μηχανισμό συγκεντρωτικής εξουσίας προς τα κάτω με σκοπό:

• Το μεγαλύτερο περιορισμό του πεδίου δράσης και συμμετοχής της πρωτοβάθμιας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
• Τη διόγκωση της κρατικής παρέμβασης για συνεπή εφαρμογή από την α βαθμού και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση του αντιλαϊκού πλαισίου που έχει θεσπιστεί γι' αυτές. Δηλαδή, την ανταποδοτικότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την πρόσθετη φορολογία.

Οι ρυθμίσεις για την Περιφέρεια ήρθαν να συμπληρώσουν το πλαίσιο των αστικών διοικητικών μεταρρυθμίσεων για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση του 1994.Στο διάστημα από τη θεσμοθέτηση της ονομαζόμενης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με τους νόμους 2218 και 2240/94 όπως συμπληρώθηκαν με τον 2307/95, επιβεβαιώθηκε ότι αυτή απέχει πολύ από του να είναι Αυτοδιοίκηση.Επιβλήθηκαν μέτρα που εμπόδιζαν τη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες και διαστρέβλωναν τη θέληση του λαού.

Εφαρμόστηκαν μεταβολές στα διοικητικά όρια των νομαρχιών και δημιούργησαν μηχανισμούς που αποτελούνται από περισσότερες της μιας νομαρχίας για λόγους πολιτικούς και μεταβολής του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων και όχι για λόγους αναπτυξιακούς.

Η ανύπαρκτη στελέχωση, λειτουργία, αρμοδιότητες και πόροι των υπεροργάνων αυτών αναδεικνύουν τη μηχανιστική και για μικροπολιτικούς λόγους δημιουργία τους.

Τα Νομαρχιακά Συμβούλια μετατρέπονται σε μηχανισμούς επικύρωσης ειλημμένων αποφάσεων και προώθησης κυβερνητικών επιλογών. Γίνονται αποδέκτες οδηγιών και κατευθύνσεων από τα όργανα της κρατικής εξουσίας ακόμη και σήμερα με το "Εντέλλεστε".

Βρίσκονται στη σκιά του κεντρικού διοικητικού μηχανισμού που τον εκφράζει ο Περιφερειάρχης, που αναδεικνύεται επικυρίαρχος για κάθε πράξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η διατήρηση και η μεταφορά αρμοδιοτήτων στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δε στηρίζεται σε έναν ορθολογικό καταμερισμό τους ανάμεσα στα επίπεδα της ΤΑ και την κεντρική εξουσία. Πραγματοποιείται με σκοπό να προωθηθεί:

• Η αποδέσμευση του κράτους από παροχές κοινωνικού χαρακτήρα, με παράδοσή τους στην κερδοσκοπία.
• Η πρόσθετη επιβάρυνση του λαού "για έργα ή υπηρεσίες που συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών, στην ανάπτυξη της Περιφέρειας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης", δηλαδή για τα πάντα.
• Η δυνατότητα ανάθεσης σε ιδιώτες των υπηρεσιών, των αρμοδιοτήτων των έργων της ΝΑ σύμφωνα με την οδηγία 92/50 της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η δημιουργία Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) στις Νομαρχίες, προωθήθηκε, για να υποκαταστήσει ουσιαστικά τον πολιτικό ρόλο των Νομαρχιακών Συμβουλίων.

Στα πλαίσια αυτών των κατευθύνσεων τα οικονομικά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δεν ανταποκρίνονται σε έναν αναπτυξιακό χαρακτήρα, αλλά ούτε και σε έναν εύρυθμα κινούμενο διοικητικό μηχανισμό.

Τα έργα τους καθορίζονται από ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, πλήρως εναρμονισμένο με τις εντολές, προτεραιότητες και την "επιλεξιμότητα" των έργων και παρεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η οργανωτική ανάπτυξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δεν προωθείται, αφού αντιμετωπίζεται σαν ένας διοικητικός μηχανισμός και όχι σαν παράγοντας ανάπτυξης με προσωπικό και υπηρεσίες που θα μπορούσε να ανταποκριθεί σ' αυτή την κατεύθυνση.

Το προσωπικό της αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου" και η αντιλαϊκή πολιτική.

Παράλληλα, θεσμοθετήθηκαν διατάξεις περιορισμού της δράσης των αιρετών, και ελέγχου της λειτουργίας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Μ' αυτές:

• Δίδεται η δυνατότητα απόλυσης των αιρετών για "σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος".
• Δημιουργήθηκε "νέα" δημόσια αρχή για τον έλεγχο όλων των πράξεων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αντί της τακτικής δικαιοσύνης.

Με την ίδια νομοθεσία είχαν θεσμοθετηθεί τα Συμβούλια Περιοχής,προάγγελος των αναγκαστικών συνενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων της χώρας. Σήμερα, προωθείται το διοικητικό μέτρο των αναγκαστικών συνενώσεων, μια πιο εξελιγμένη μορφή των κατευθύνσεων που προωθήθηκαν πριν πολλά χρόνια στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Κι αυτό όχι για να ανασυγκροτήσουν, όπως λένε τους Δήμους και τις Κοινότητες, αλλά για να φτιάξουν μηχανισμούς ικανούς να εφαρμόσουν πιο εύκολα την αντιλαϊκή πολιτική, δηλαδή:

• Για να αναθέσουν πιο εύκολα στους ιδιώτες, τις υπηρεσίες με τις οποίες θα λειτουργούν, τις αρμοδιότητες και τα έργα, την περιουσία των νέων δήμων, όπως επιτάσσουν οι οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ.
• Για να περάσουν πιο εύκολα πολλαπλάσια δημοτικά τέλη και πρόσθετους φόρους σε βάρος των δημοτών.

Το σχέδιο αυτό δε λαμβάνει υπόψη του την αντικειμενική πραγματικότητα, κριτήρια παραγωγικά, οικονομικά, κοινωνικά. Παραβλέπει την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά των δήμων και κοινοτήτων.

Η εκπροσώπηση στους νέους μηχανισμούς προβλέπεται κάλπικη και δεν αντιπροσωπεύει τη θέληση των κατοίκων. Γιατί, απαγορεύει την ελεύθερη έκφραση στα δημιουργούμενα Τοπικά Συμβούλια. Επιβάλλει αναγκαστικά τη συγκρότηση τεράστιων μηχανισμών, δυσκολεύοντας την έκφραση των διαφορετικών απόψεων, ενισχύοντας το δικομματισμό.

Δε δίνεται ούτε μία πρόσθετη δραχμή από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Ο,τι υπόσχονται είναι χρήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ανακυκλώνουν τη μιζέρια της.

Η εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής διασφαλίζεται με μια σειρά διατάξεων Νόμων, όπως, ο νόμος για τον περιορισμό και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κρατικών δαπανών.

Με τις διατάξεις αυτές:

• Παγώνουν οι επιχορηγήσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για τα έτη 1997 και 1998 στα επίπεδα του 1996, δηλαδή επιβάλλεται ουσιαστική μείωση.
• Επιβάλλεται στη Νομαρχική Αυτοδιοίκηση και στους Δήμους πάνω από 100 χιλιάδες κατοίκους η σύνταξη 3ετούς επιχειρηματικού σχεδίου (1997 - 1999), με στόχο τον περιορισμό της αύξησης της επιχορήγησης στο μισό του πληθωρισμού το 1999.

Το σχέδιο αυτό θα στηρίζεται στην αξιοποίηση της περιουσίας, δηλαδή στο ξεπούλημα υπηρεσιών, έργων και αρμοδιοτήτων τους.

• Προωθείται η ιδιωτικοποίηση της ΤΑ με τη δυνατότητα ανάθεσης σύνταξης των επιχειρησιακών σχεδίων από ιδιώτες συμβούλους.
• Προωθείται η παραπέρα ιδιωτικοποίηση τομέων του κράτους, με την ανάθεση σε εξωτερικούς συμβούλους του ελέγχου των σχεδίων των επιχορηγούμενων φορέων.
• Εντείνεται παραπέρα ο ασφυκτικός κλοιός στη δράση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, αφού οι προϋπολογισμοί τους δεν επιτρέπεται να αποκλίνουν από τις κατευθύνσεις, το περιεχόμενο, αλλά και τον τύπο του αντιλαϊκού Κρατικού Προϋπολογισμού, άλλως επιστρέφονται και δεν εγκρίνονται.

β). Οι Πόροι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Οι πόροι της Τ. Α. μειώνονται σταθερά. Η επιδίωξη είναι να πληρώνουν οι δημότες τις όποιες δημοτικές υπηρεσίες μέσω της δημοτικής φορολογίας. Ενώ η Τ. Α θα έπρεπε να λειτουργεί σαν αναδιανεμητικός μηχανισμός προς όφελος των εργαζομένων, ουσιαστικά γίνεται ένας πρόσθετος φορομπήχτης σε βάρος τους. Η σχετική νομοθετική ρύθμιση σ? αυτή την κατεύθυνση έγινε με το Ν. 1828/89 του ΠΑΣΟΚ που καθόρισε τους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εκεί θεσπίζεται και η λεγόμενη ?δυνητική? φορολογία που αποτελούσε, το κυρίαρχο σημείο του νόμου. Αυτό επιβεβαιώθηκε με την πρακτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που φαλκίδευσαν τις άλλες διατάξεις και επιχείρησαν την ανάπτυξη της πρόσθετης φορολογίας. Οι υπουργοί καλούν τους αιρετούς να αναπτύξουν αυτή την πρόσθετη φορολογία. Δηλαδή, την επιβολή τελών για το πράσινο, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια κλπ.

Η ΝΔ προώθησε τη ?μεγαλύτερη συμμετοχή των χρηστών στις δαπάνες παροχής υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα? ή ?κοινής ωφέλειας?, δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δραστηριοτήτων της Τ. Α.

Στην ίδια κατεύθυνση οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ ότι: ?η σχέση Τοπικής Αυτοδιοίκησης και χρηστών των υπηρεσιών της δεν πρέπει να βαρύνει το Κράτος? και ότι ?οι περισσότερες αρμοδιότητες της Τ. Α είναι ανταποδοτικές?.

Κύρια προσπάθεια η αποδέσμευση των όποιων εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και η υποκατάστασή τους από πρόσθετη φορολογία των δημοτών.

Η πολιτική όλων των κυβερνήσεων έχει οδηγήσει σε οικονομική καχεξία την Τ. Α.

Σε 1.050 περίπου δισεκατομμύρια ανέρχονται τα αυθαιρέτως παρακρατηθέντα χρήματα από τα έσοδα της α? βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που προέρχονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για τα χρόνια 1990 έως και το 1998.

Τα 300 δις τα χρόνια 1990 - 1993.

Τα 750 δις τα χρόνια 1994 - 1998, δηλαδή επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αναγνώρισε τα αυθαιρέτως παρακρατηθέντα και τις απώλειες της Τ. Α. από τις επιλογές των κυβερνήσεων της ΝΔ, παρά τις καταγγελίες του σαν αντιπολίτευση. Αντίθετα, διατηρεί και ενισχύει την ίδια πρακτική.

Τα έσοδα της Τ. Α. από τον Κρατικό Προϋπολογισμό διατηρούνται στα εξευτελιστικά επίπεδα του 2,5 %.

Οχι μόνον δεν αναγνωρίζονται τα χρέη προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όχι μόνο δεν τα επιστρέφουν και αναγκάζουν τους Δήμους να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, όπου και δικαιώνονται, αλλά και τους αναγκάζουν να δανείζονται τα δικά τους χρήματα με υψηλό τόκο.

Το ΚΚΕ διεκδίκησε:

• Θεσμικά μέτρα που θα κατοχυρώνουν τη διαφάνεια, τη λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη διοικητική της αυτοτέλεια.

Ανατροπή και κατάργηση όλων των διατάξεων, που στη βάση των οδηγιών και κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης μετατρέπουν την ΤΑ σε απλό διοικητικό μηχανισμό, μέσο διοχέτευσης και εφαρμογής επιλογών σε βάρος του λαού.

• Ολοκλήρωση του θεσμού σε όλες του τις βαθμίδες.
• Εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων της.
• Κατάργηση μιας σειράς αναχρονιστικών και αντιδημοκρατικών νόμων που αφορούν την εκλογή, τη δομή και λειτουργία των συλλογικών οργάνων της, όπως ΤΕΔΚ, ΚΕΔΚΕ κλπ.
• Ουσιαστική επίλυση του οικονομικού προβλήματος.

Η οικονομική επάρκεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εξασφαλίζεται μόνο όταν αυτή θα έχει στη δικαιοδοσία της ποσά που θα εκφράζονται σαν σημαντικό ποσοστό του συνόλου του Κρατικού Προϋπολογισμού (και όχι στο εξευτελιστικό 2,5%), ώστε να μην μπορούν να αμφισβητηθούν και να παρερμηνευτούν και θα αντιστοιχούν στη λειτουργία, την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων και των αναπτυξιακών στόχων, κάθε επιπέδου της.

Απόψεις που υποστηρίζουν ότι η ΤΑ αποκτά οικονομική αυτοτέλεια από την εφαρμογή της λεγόμενης δυνητικής φορολογίας, περιορίζουν το ρόλο και το περιεχόμενό της. Προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική της πρόσθετης φορολογίας σε βάρος των εργαζομένων, που σήμερα αναπτύσσεται και με τη μορφή των κεφαλικών φόρων με αντικοινωνικά κριτήρια.

Καλύπτουν τις αντιλαϊκές πολιτικές και μεταφέρουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων στην ΤΑ. Προωθούν την πολιτική της Ευρωπαϊκή Ενωσης, για Τοπική Αυτοδιοίκηση - επιχείρηση, υποστηρίζοντας και προωθώντας τη λειτουργία της ΤΑ μέσω των Δημοτικών Επιχειρήσεων.

Προγράμματα Ευρωπαϊκής Ενωσης

Για το ΚΚΕ:

• Τα χρήματα από τα πακέτα Ντελόρ και τα διάφορα ΕΟΚικά προγράμματα αποτελούν ένα μικρό μόνο τμήμα των απωλειών που έχει η χώρα μας από τις ανισότιμες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την επιβαλλόμενη από αυτή αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και την παραπέρα στρέβλωσή της.

Υπολογίζεται ότι για κάθε δραχμή που εισπράττουμε, πληρώνουμε 2-2,3 δραχμές.

Από την άποψη αυτή απαιτείται η μέγιστη κατανομή στη χώρα μας των κονδυλίων αυτών.

Η απορρόφηση και αξιοποίησή τους να γίνεται σε έργα και επενδύσεις για την απαραίτητη παραγωγική της ανάπτυξη, με βάση κριτήρια που απαιτεί μια ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα μας, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

• Είναι ανάγκη να θεσπιστεί ενιαίο πρόγραμμα και στόχοι σε κάθε τομέα και κλάδο, ώστε η χρησιμοποίησή τους να δρα συνολικά.
• Απαιτείται η ενίσχυση της ΤΑ από το κράτος, με βοήθεια τεχνική και συντονισμού.
• Είναι ανάγκη να θεσπιστούν ενιαία κριτήρια για τη λήψη, διαχείριση και τον έλεγχο των αποτελεσμάτων από τη χρησιμοποίηση αυτών των χρημάτων. Η διαχείρισή τους να γίνεται από οργανισμό των δήμων και όχι από ιδιωτικές εταιρίες.
• Ο έλεγχος να ασκείται από αιρετά όργανα και να γίνεται δημόσιος απολογισμός για τα αποτελέσματά της, ώστε αυτά να μη χρησιμοποιούνται για διαφθορά ατόμων και φορέων, άμβλυνση συνειδήσεων, εξαγορά ψήφων και δεσμεύσεων.

Δημοτικές Επιχειρήσεις

Δημοτικές Επιχειρήσεις που αξιοποιούν τοπικούς πόρους και τοπικές ιδιαιτερότητες θα μπορούσαν να είναι αποδεκτές στο βαθμό που έχουν σαν βασικό στόχο την κοινωνική παρέμβαση στην τοπική ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων, με την προϋπόθεση ότι αυτές αναπτύσσονται με τρόπους και διαδικασίες που εξασφαλίζουν τον κοινωνικό έλεγχο και τη διαφάνεια στη λειτουργία, τη διαχείριση, στα αποτελέσματα και την κατανομή τους.

Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες είναι ριζικά αντίθετοι σε κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύσσεται για να υποκαταστήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα αιρετά όργανά της στο ρόλο τους, στη λειτουργία και δράση τους. Που μεταφέρει βασικές αρμοδιότητές της σε ιδιώτες. Που αντιμετωπίζει τη διαχείριση κοινωνικών υπηρεσιών, όπως πολιτισμός, παιδεία, αθλητισμός, περιβάλλον, κοινωνική μέριμνα (ΚΑΠΗ, παιδικοί σταθμοί) με βάση το κέρδος. Που προωθεί τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης σε βάρος των εργαζομένων, των κατακτήσεών τους και του λαού.

Δημοτικές επιχειρήσεις σε αυτούς τους τομείς παίζουν το ρόλο του προθαλάμου στο μεγάλο κεφάλαιο. Χρησιμοποιούνται για να ικανοποιούν ρουσφετολογικές και πελατειακές σχέσεις, να δεσμεύουν ηθικά και πολιτικά τους εργαζόμενους, συμβάλλοντας στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων τους.

Για τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Στη δράση για αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να ανταποκριθεί στον ουσιαστικό της ρόλο, βασικό παράγοντα αποτελεί το ανθρώπινο δυναμικό της, οι εργαζόμενοι σε αυτήν.

Απαιτείται μαχητικός αγώνας για την ποιοτική αναβάθμισή τους, την κατοχύρωση της παραγωγικής τους αξιοποίησης και εξέλιξης.

Οι κομμουνιστές, οι φίλοι και οπαδοί του Κόμματος και στους χώρους των εργαζομένων στην ΤΑ δρουν, σε συντονισμό με όλο το εργατικό κίνημα, στην κατεύθυνση διεύρυνσης και κατοχύρωσης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, για να μην περάσουν:

• Οι κατευθύνσεις της "Λευκής Βίβλου" και άλλες αντεργατικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
• Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και η άρση της μονιμότητας.
• Οι ρυθμίσεις για την καταβαράθρωση του ασφαλιστικού συστήματος.
• Οι ιδιωτικοποιήσεις που προωθούν και οξύνουν τα προβλήματα.
• Η μερική απασχόληση.

Υποστηρίζουν την κατάκτηση του δικαιώματος συλλογικών διαπραγματεύσεων και αξιοπρεπή αμοιβή της εργασίας τους.

Να μην προωθηθούν οι ρουσφετολογικές, πελατειακές σχέσεις, η αποδιάρθρωση του μηχανισμού της ΤΑ.

Το παρεχόμενο έργο από τους εργαζόμενους πρέπει να βάζει τη σφραγίδα της ποιοτικής επάρκειας, ώστε να μη δίνει άλλοθι σε αυτούς που επιχειρούν την εκχώρηση υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες.

Κανένας εφησυχασμός και συμβιβασμός δεν πρέπει να εξακολουθεί να υπάρχει σε φαινόμενα και εκδηλώσεις εκφυλιστικού χαρακτήρα, που εμφανίζονται στη λειτουργία ορισμένων εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οπως σε όλο το δημόσιο τομέα, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρέπει να κρατούν ανοιχτό μέτωπο και σε τέτοια αρνητικά φαινόμενα.

Η συνάντηση και κοινή δράση των εργαζομένων στην ΤΑ με εκείνες τις δυνάμεις που παλεύουν για την αναβάθμισή της και για αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, προς όφελος των εργαζομένων γενικότερα, αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία, δυναμώνει τις θέσεις του κινήματος, μπορεί να ανοίξει νέες προοπτικές.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ κινούνται με το παραπάνω τρίπτυχο στην προσπάθεια αξιοποίησης των όποιων δυνατοτήτων δίνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με κριτήριο τι συμφέρει τους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, τα λαϊκά στρώματα, όσους υποφέρουν από την ακολουθούμενη πολιτική.

Η δράση των αιρετών, στηριγμένων στους ενημερωμένους και ενεργούς κατοίκους, θα αναπτύσσεται με κύρια κατεύθυνση τα Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια με τις αποφάσεις και τις δράσεις τους να γίνουν μοχλοί απαίτησης για την υπεράσπιση και ανάπτυξη της κοινωνικής φροντίδας.

Η αξιοποίηση των όποιων πόρων, η πάλη για την αύξησή τους, σημαίνει μεγαλύτερη κοινωνική προστασία, αντίσταση στην προσπάθεια να ξαναπληρώσει ο λαός την κοινωνική φροντίδα που δικαιούται:

Παλεύουν για:

* Δωρεάν Παιδικούς Σταθμούς χωρίς τροφεία.

* Δωρεάν, ισότιμη, Δημόσια Υγεία για όλο το λαό.

* Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου.

* Προνοιακά Ιδρύματα, για τους χρονίως πάσχοντες και τα Ατομα Με Ειδικές Ανάγκες.

* Μέριμνα για τη γυναίκα, για το παιδί και την τρίτη ηλικία.

Αγωνίζονται για να μην περάσει ο κατακερματισμός του εκπαιδευτικού έργου και προγραμμάτων.

Σε συνεργασία με τους γονείς, τους καθηγητές και μαθητές να αναδεικνύουν τα προβλήματα κάθε χώρου. Να διεκδικούν αύξηση των δαπανών και να διαχειρίζονται με κοινωνικές προτεραιότητες τα όποια κονδύλια. Να αντιστέκονται στην αντίληψη ότι μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παίξει γενικό ρόλο και να υποκαταστήσει το κεντρικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, χωρίς, φυσικά, να απεμπολεί τα δικαιώματα και την ευθύνη που έχει στο χώρο της Παιδείας.

Ενδιαφέρονται μαχητικά για την ενημέρωση, την πρόληψη της επίθεσης των εμπόρων ναρκωτικών.Αντιστέκονται και αντιπαλεύουν απόψεις διαχωρισμού τους, που αμβλύνουν την αντίσταση, οδηγούν τη νεολαία στον αποπροσανατολισμό και στην καταστροφή.

Στέκονται συμπαραστάτης στους αγώνες όλων των εργαζομένων και ιδιαίτερα της νεολαίας,για δουλιά, για προστασία και υπεράσπιση των κατακτήσεών τους.

Αντιτίθενται αποφασιστικά στην προσπάθεια αλλαγής των εργασιακών σχέσεων που προωθείται και σε απόψεις που καλλιεργούν, για να περάσουν στην κατάργηση του 8ωρου και του πενθήμερου, τη μερική απασχόληση, τις πελατειακές σχέσεις και την αντιπαράθεση τμημάτων των εργαζομένων, που αποτελούν τις κύριες κατευθύνσεις των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, με τα οποία επιχειρείται να ρίχνουν νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων.

Διεκδικούν διαμόρφωση Τοπικού Αναπτυξιακού Προγράμματος και την αξιοποίηση των τοπικών δυνατοτήτων, προτείνοντας μαζί με τις μαζικές οργανώσεις και τα κινήματα των εργαζομένων, τοπικές κλαδικές πολιτικές, σε αντίθεση με τις κυρίαρχες λογικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προς όφελος των εργαζομένων και της χώρας.

Δρουν,ενημερώνοντας το λαό, υπέρ του περιβάλλοντος,υποστηρίζοντας και διεκδικώντας έργα ανάπτυξης στην περιοχή, ενάντια στην κερδοσκοπία της γης και στις καταπατήσεις, υπερασπίζοντας χωροταξικές και πολεοδομικές επιλογές που βοηθούν και προστατεύουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων με όλα τα μέτρα για την αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία των περιοχών.

Αγωνίζονται ενάντια στη ρύπανση με πρωτοβουλίες και για μέτρα για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας. Για τον περιορισμό της χρήσης του ΙΧ και για προνομιακή μεταχείριση και ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς. Αναπτύσσουν δραστήρια ενέργειες για τον πολιτισμό και αθλητισμό,που αποτελούν πραγματική διέξοδο ενάντια στην απομόνωση, τον ατομισμό. Δείχνουν ενδιαφέρον για τη ζωή και τη δυνατότητα ανάπτυξης δεξιοτεχνιών και ταλέντων του μυαλού και του σώματος. Καλλιεργούν τη συλλογική δράση και άμιλλα, ενάντια στη φυγή, στους "παραδείσους" που προβάλλει η άρχουσα τάξη.

Αντιτίθενται σε μορφές και δράσεις που ιδιωτικοποιούν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, ακόμα στην άποψη ότι αθλητισμός σημαίνει πρωταθλητισμός και ότι αυτά πρέπει να γίνονται με πληρωμή.

Αντιτίθενται σε προσπάθειες που καλλιεργούνται από κυβερνητικούς και άλλους φορείς για να προωθούν μέτρα που οδηγούν την καταστροφή του περιβάλλοντος και για να επιβάλλουν πρόσθετα βάρη και άλλα μέτρα στις πλάτες του λαού, όπως επιχειρείται με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Για τους δημάρχους, νομάρχες, συμβούλους, μέλη και φίλους του ΚΚΕ, για όλους τους συνεργαζόμενους, δεν υπάρχουν ζητήματα κοινωνικής φροντίδας, ποιότητας ζωής, Παιδείας, που δεν μπαίνουν στο κέντρο της προσοχής τους.

Αναδεικνύονται και συνδέονται στενά με τη γενικότερη αντίληψη και πρακτική μας για την ΤΑ, που βάζει στο κέντρο της προσοχής και της δράσης την εναντίωση σε κάθε προσπάθεια εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αναγκών για να μην αναδειχτεί το κέρδος κυρίαρχο, πάνω στις συλλογικές ανάγκες και λαϊκά συμφέροντα. Η δράση τους δεν περιορίζεται στα στενά πεδία των Δημοτικών, Νομαρχιακών Συμβουλίων, αλλά αναπτύσσεται, πέρα από κει, στο λαό, σε όλους τους εργαζόμενους, για την προώθηση ενός κοινού μετώπου πάλης, απαίτησης και διεκδίκησης μιας άλλης πορείας της ΤΑ, που θα κατακτά τον ουσιαστικό της ρόλο,σε μια ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα μας, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

• Την έγκυρη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση των εργαζομένων στην περιοχή κάθε δήμου ή κοινότητας για όλα τα ζητήματα, ώστε να γίνεται πιο μαζική και πιο ουσιαστική η συμμετοχή τους.

Η αποσιώπηση, η απόκρυψη της ουσίας των ζητημάτων, ο συμβιβασμός, η μη ολοκληρωμένη ενημέρωση δεν ενεργοποιούν, αλλά καθηλώνουν τους εργαζόμενους. Τους αφήνουν βορά στην πολυγλωσσία και την πολυσυλλεκτικότητα.

• Την απόκρουση κάθε μεθόδευσης ή πρακτικής που προσπαθεί να περάσει το ξεπούλημα της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας και μεγάλων αναπτυξιακών έργων μέσα από την ΤΑ, χρησιμοποιώντας τη σαν προκάλυμμα.
• Την ενεργητική αντίδραση σε κάθε προσπάθεια για την ιδιωτικοποίηση βασικών αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών, καθώς και στην προσπάθεια ανάδειξης αιρετών διαχειριστών και μάνατζερ μιας ΤΑ - επιχείρησης και αντιπαροχέα.
• Την αντιπαράθεση σε κάθε προσπάθεια στην αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων και υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα και κοινής ωφέλειας, με βάση το κέρδος, σε βάρος των εργαζομένων.
• Την αντίθεση στη χρησιμοποίηση των ΕΟΚικών κονδυλίων με τρόπους και διαδικασίες που αμβλύνουν και διαβρώνουν συνειδήσεις, δημιουργούν οικονομικές δεσμεύσεις, διαφθείρουν άτομα και φορείς.
• Την αντιπαράθεση σε κάθε αντίληψη ή προσπάθεια που στηρίζει την ανάπτυξη της ΤΑ και της χώρας σε επιλογές που βρίσκονται σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες τους.
• Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο που επιβάλλεται από το ίδιο το περιεχόμενό της. Να γίνει πόλος συσπείρωσης για την ανάπτυξη ενός πλατιού φιλειρηνικού κινήματος.

Να αναδειχτεί σε θεσμό υπεράσπισης της ειρήνης.

Να αντιταχθεί σε κάθε μορφή εμπλοκής της χώρας σε επεμβάσεις άμεσα ή έμμεσα μέσω των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, του ΝΑΤΟ, της ΔΕΕ κλπ.

Να υποδείξει και να εφαρμόσει πρακτικά μέτρα για την ανάπτυξη φιλίας και συνεργασίας των λαών όλων των χωρών της Βαλκανικής, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, σε ισότιμη βάση, μακριά από μικροπολιτικές επιδιώξεις και εθνικιστικές αντιλήψεις. Ενάντια στην πολιτική οικονομικής "διείσδυσης".

Εργαζόμενοι του χεριού και του πνεύματος,

Νέοι και Νέες,

Ενισχύστε τις δυνάμεις και τις συσπειρώσεις που υποστηρίζουν οι κομμουνιστές. Η θέση σας είναι μαζί τους και μέσα από αυτές για να αναδειχτούν τα αίτια των προβλημάτων.

Να βγουν στο προσκήνιο τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, της νεολαίας και των γυναικών.

Υποστηρίξτε το δικαίωμα στη δουλιά, στη μόρφωση, στη λαϊκή υγεία.

Αντιταχθείτε μαχητικά στις ιδιωτικοποιήσεις, στην πρόσθετη φορολογία, σε βάρος των εργαζομένων.

Μόνο με την ανάδειξη τέτοιων δυνάμεων, μόνο με την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορεί να αναβαθμιστεί και να αναδειχτεί αυτή ξανά σε σύμμαχο, συμπαραστάτη των αγώνων των εργαζομένων, για μια άλλη πορεία της χώρας, για μια ανάπτυξη με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Γενάρης 1998

Το Τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης

και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ

3ο

Καταργήθηκαν διατάξεις με τις οποίες απαλλασσόταν η ΤΑ από διάφορους φόρους και τέλη, αυξάνοντας έτσι υπέρογκα το κόστος λειτουργίας της.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ),που αποτέλεσε ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος σύγκλισης που συνέταξε η ΝΔ και διατήρησε το ΠΑΣΟΚ.

• Με την εφαρμογή του χάθηκαν περίπου 2 τρισεκατομμύρια από την καταστρατήγηση του ΦΑΠ τη 10ετία 1982-1992. Απαλλάχτηκε ουσιαστικά το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, επιβαρύνοντας με πρόσθετους φόρους πλατιά στρώματα με την κατάργηση του ορίου απαλλαγής, που προέβλεπε κι αυτή η αντιλαϊκή φορολογία.
• Οξύνεται ο ταξικός διαχωρισμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον τρόπο που γίνεται η είσπραξη και κατανομή των εσόδων.

Προωθείται γοργά η μεταβίβαση στους δήμους, χωρίς πόρους, εκείνων των αρμοδιοτήτων που είναι οικονομική υποχρέωση του κράτους, με αποτέλεσμα νέα τέλη και πρόσθετα βάρη να επιβάλλονται στους εργαζόμενους που έχουν ανάγκη αυτές τις υπηρεσίες.

Με βάση το νόμο 2218/94 θεσπίστηκε το φορολογικό πλαίσιο δράσης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Επιβάλλονται τέλη ή φόροι για κάθε υπηρεσία ή έργο που συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής ή στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Στα πάντα, χωρίς εξαίρεση, προβλέπονται τέλη χρήσης για κάθε έργο που γίνεται με δανεισμό.

Σε αυτή την κατεύθυνση, στο όνομα των αναγκών και με αιτιολογία ότι η κυβέρνηση δεν αποδίδει αυτά που υποχρεούται, έχει ξεκινήσει η επιβολή σε διάφορες νομαρχίες υψηλών φόρων και με διαφορετικό ύψος για τις ίδιες υπηρεσίες.

Η κατεύθυνση, όπως θεσμοθετήθηκε και με τον Ν 2469/97, είναι η "επιχειρηματική" δραστηριότητα και η αξιοποίηση της περιουσίας τους, αλλά και τέλη χρήσης έργων που εξυπηρετούν περισσότερες περιοχές (π. χ. Αγωγός Μόρνου κλπ.).

Και για να μην υπάρχει καμιά περίπτωση απόκλισης, οι προϋπολογισμοί της ΝΑ δεν εγκρίνονται και επιστρέφονται εφόσον παρουσιάζουν αποκλίσεις από τις κατευθύνσεις, το περιεχόμενο, αλλά και τον τύπο ακόμη του Κρατικού Προϋπολογισμού.

γ) Τοπική Αυτοδιοίκηση Επιχείρηση - Ιδιωτικοποιήσεις

Με ρυθμίσεις και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η 92/50, με πρόσχημα τη βελτίωση της λειτουργίας και της αποδοτικότητας της ΤΑ, προωθείται η ανάθεση τμημάτων ενός κατ' εξοχήν δημόσιου τομέα στο κεφάλαιο, με παράλληλη προώθηση των σχεδίων της "Λευκής Βίβλου" για αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και κατάργηση κατακτήσεων των εργαζομένων.

Στην κατεύθυνση αυτή καλλιεργείται η αντίληψη για αιρετούς μάνατζερ διαχειριστές μιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης - "επιχείρησης".

Παράλληλα, επιχειρείται η εφαρμογή της ιδιωτικοποίησης μεγάλων αναπτυξιακών έργων ή παρεμβάσεων μέσα από την ΤΑ ή σε συνεργασία αυτής με το μεγάλο κεφάλαιο.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα της υλοποίησης αυτών των κατευθύνσεων:.

• Η εφαρμογή απαράδεκτων διατάξεων όπου η κυβέρνηση μπορεί να απαλλοτριώνει κοινόχρηστους ελεύθερους χώρους των δήμων και να τους δίνει στο κεφάλαιο, στα ονομαζόμενα "ιδρύματα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα".
• Η προσπάθεια ανάθεσης αναπτυξιακών, περιβαλλοντικών έργων στο μεγάλο κεφάλαιο μέσω της ΤΑ ή χρησιμοποιώντας τη σαν προκάλυμμα. Π. χ. η διαχείριση των ορεινών όγκων της Αττικής. Η ανάπτυξη περιοχών όπως η Πάτρα. Η διαχείριση του έργου διανομής του Φυσικού Αερίου.
• Μέσα από την Πρωτοβάθμια και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση επιχειρείται η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας και στον τομέα αυτόν σε όλα τα επίπεδα.

Με τη δημιουργία Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), έξω από τη δημόσια εκπαιδευτική διαδικασία, μοιράζονται στο κεφάλαιο τεράστια ποσά ΕΟΚικών προγραμμάτων που χρησιμοποιούνται και για την εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων.

Παράλληλα, επιχειρείται η δημιουργία Πανεπιστημίων μέσω ΝΠΔΔ, δηλαδή και μέσα από την ΤΑ η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας παιδείας.

• Η συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο και προς όφελός του εκδηλώνεται και με την ανάθεση σ' αυτό δραστηριοτήτων (όπως η λεγόμενη ελεγχόμενη στάθμευση) με όρους που μόνο αυτό εξυπηρετούν. Η εξυπηρέτηση αυτή προωθείται συχνά και με τη δυνατότητα των δήμων να έχουν επαφές ή συνδέσεις με δήμους άλλων χωρών και κυρίως των πρώην σοσιαλιστικών χωρών.
• Η προσπάθεια κατακερματισμού του ενιαίου σχεδίου διαχείρισης των απορριμμάτων και η ανάθεσή της στο κεφάλαιο.

Στα ίδια πλαίσια δημιουργούνται και αναπτύσσονται οι Δημοτικές Επιχειρήσεις στην πλειοψηφία τους.

δ) Δημοτικές Επιχειρήσεις

Με πρόσχημα την οικονομική αυτοτέλεια, αλλά και την παράκαμψη της γραφειοκρατίας, οι Δημοτικές Επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται για να περάσουν βασικές αρμοδιότητες των δήμων στους ιδιώτες, π. χ. καθαριότητα.

Μέσω Δημοτικών Επιχειρήσεων υποκαθίστανται τα Κοινοτικά, Δημοτικά, Νομαρχιακά Συμβούλια, αφού σε αυτές ανατίθενται η ανάπτυξη της περιοχής και οι πιο ουσιαστικές αρμοδιότητες των Συμβουλίων. Δημοτικές επιχειρήσεις ανάπτυξης, σχεδιασμού, προγραμματισμού και εκτέλεσης έργων κλπ. ξεφυτρώνουν κάθε μέρα.

Μέσα από αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα, προωθούν - με βάση το κέρδος - την αντιμετώπιση βασικών κοινωνικών παροχών, οικονομικής ευθύνης του κράτους.

Ετσι αναπτύσσονται Δημοτικές Επιχειρήσεις: Πολιτισμού, Αθλητισμού, Κοινωνικής Πρόνοιας, Παιδείας κλπ., που η δράση τους στηρίζεται στην οικονομική αφαίμαξη των δημοτών. Με αυτές επιδιώκουν να "προσαρμόζουν" τη συνείδηση του λαού για πρόσθετη πληρωμή για κάθε υπηρεσία. Είναι γνωστά τα παραδείγματα δεκάδων δημοτικών επιχειρήσεων (Παιδικοί Σταθμοί, πολιτιστικών δραστηριοτήτων και αρκετών άλλων, που δείχνουν την παραπέρα εξέλιξή τους), όπως η Δημοτική Επιχείρηση Αθλητισμού, που η οικονομική της ύπαρξη προβλεπόταν από τα έσοδα των μετεγγραφών των αθλητών της. Δηλαδή, προετοιμασία Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρίας.

Οι επιχειρήσεις αυτές, τις περισσότερες φορές, όχι μόνο λειτουργούν έξω από το πλαίσιο ελέγχου των Συμβουλίων της ΤΑ, αλλά και συχνά επιχειρούν να αυτονομηθούν σαν επιχειρηματικές μονάδες.

Χρησιμοποιούνται, επίσης, για την ανάπτυξη των πελατειακών σχέσεων μέσω προσλήψεων και ειδικών αμοιβών, χωρίς καμιά διαδικασία (γι' αυτό το λόγο το εργατικό προσωπικό τους εξαιρείται των διαδικασιών προσλήψεων), αλλά και για την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στους δήμους. Υπάρχουν δήμοι που το προσωπικό των Δημοτικών Επιχειρήσεών τους είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο των άλλων εργαζομένων σ' αυτόν.

Μέσα απ' αυτές συνήθως γίνεται η διαχείριση τεράστιων κονδυλίων και ΕΟΚικών Προγραμμάτων που διατίθενται για την εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Δημοτικές Επιχειρήσεις είναι το κύριο όργανο εφαρμογής των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης,με τα οποία:

Η ΤΑ χρησιμοποιείται για την προώθηση των κατευθύνσεων της "Λευκής Βίβλου", την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, τον δραστικό περιορισμό εργατικών κατακτήσεων. Για να προωθηθεί πιο εύκολα η αποδοχή της μερικής απασχόλησης, της περιορισμένης ασφάλισης, αλλά και της πρόσθετης επιβάρυνσης του λαού για κοινωνικές υπηρεσίες οικονομικής υποχρέωσης του κράτους.

Ο τρόπος και οι κατευθύνσεις ανάπτυξής τους υποβαθμίζουν συνεχώς το ρόλο των Συμβουλίων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά της, την αναδεικνύει σαν τεχνοκρατικό και διοικητικό μηχανισμό σε βάρος του κοινωνικού περιεχομένου της, σε βάρος των δημοτών και των εργαζομένων σ' αυτήν.

ε) Πακέτα Ντελόρ - ΕΟΚικά Προγράμματα

Πολλοί εναποθέτουν ελπίδες για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της ΤΑ στα πακέτα Ντελόρ, στα λεγόμενα ΕΟΚικά Προγράμματα.

Οι λόγοι που επέβαλαν αυτή την πρακτική καθορίζονται από αλληλοεπηρεαζόμενες κατευθύνσεις:

• Από τη διαστρέβλωση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
• Από τις ΕΟΚικές επιλογές που καθορίζουν προοπτικές, κατευθύνσεις και έργα που βρίσκονται σε αντίθεση με επιλογές και ανάγκες για την απαιτούμενη ανάπτυξη της χώρας. Επιδεινώνουν την ήδη στρεβλή παραγωγική της βάση και χρησιμοποιούνται σε έργα που εξυπηρετούν τις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και τις πολυεθνικές.

Προπαγανδίζουν τη δυνατότητα επίλυσης κάθε ζητήματος της ΤΑ με τα ΕΟΚικά Προγράμματα. Η ανυπαρξία προγραμματισμού, η απουσία συντονισμού των ΟΤΑ, η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΠΙΤΗΔΕΣ κρατική βοήθεια, διευκολύνουν την άλωση του κυκλώματος λήψης και διαχείρισης των ΕΟΚικών Προγραμμάτων από ποικιλώνυμες και πολύμορφες ιδιωτικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα:

- Να μην είναι σαφές και πλήρως καθορισμένο το περιεχόμενό τους.

- Να απουσιάζει ο έλεγχος από αιρετά όργανα σε όλη τη διαδικασία λήψης, διαχείρισης και ιδιαίτερα των αποτελεσμάτων χρήσης τους.

Τις περισσότερες φορές το μέγεθος των λεγόμενων αντισταθμιστικών αποτελεί το κύριο και μοναδικό κριτήριο.

Μια τέτοια πρακτική οδηγεί σε άμβλυνση συνειδήσεων, στη διαφθορά ατόμων και φορέων.

Δεσμεύει ηθικά, πολιτικά, όχι για λόγους ιδεολογικούς, αλλά κύρια οικονομικούς και εμπλοκής σε τέτοιες διαδικασίες, πρόσωπα και φορείς στη λογική των "χωματερών", στη λογική της μη παραγωγής, στην ιδεολογία των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ.

στ) Εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Βασικός παράγοντας για τη λειτουργία και ικανοποίηση του ρόλου της ΤΑ αποτελεί το ανθρώπινο δυναμικό της.

Σε όλες τις βαθμίδες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Πρωτοβάθμια και Νομαρχιακή, το προσωπικό τους αντιμετωπίζει τα προβλήματα που δημιουργούν η εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου" και η αντιλαϊκή πολιτική:

Αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων, χαμηλοί μισθοί, διασπαστική, αποπροσανατολιστική επιδοματική πολιτική μισθών, μεγάλα κενά σε οργανικές θέσεις, πελατειακές σχέσεις που λειτουργούν εκβιαστικά και συχνά αμβλύνουν συνειδήσεις.

ζ) Εκλεγμένοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η σημερινή κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αντανακλά την αρνητική στάση όλων των κυβερνήσεων απέναντι στο θεσμό.

Η προσπάθειά τους είναι να χρησιμοποιούν την ΤΑ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της για την ευκολότερη διοχέτευση και εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Η σημερινή κατάσταση στην ΤΑ όμως αντανακλά και τη στάση εκείνων των αιρετών,που αποτελούν τους κύριους εκπροσώπους και υπερασπιστές αυτής της πολιτικής στην ΤΑ και πρωτοστατούν στην εφαρμογή της πρόσθετης φορολογίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανταποδοτικότητας,

• που θέλουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση επιχείρηση
• που την οδήγησαν σε εθνικιστικές εκδηλώσεις, μακριά από το φιλειρηνικό της περιεχόμενο
• που εμπλέκουν την ΤΑ σε αντεργατικά σχέδια όπως τα "Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης"
• που στο όνομα και με την αξιοποίηση της θέσης τους προωθούν αντικοινωνικές κατευθύνσεις υπέρ της νομιμοποίησης των ναρκωτικών κλπ.
• που οδηγούν όργανά της στη συνειδητή υποταγή στις επιλογές της κυβέρνησης.

Τεράστια είναι η ευθύνη και όλων εκείνων των αιρετών που για λόγους εκλογικούς ή για να εξασφαλίσουν μια αποζημίωση ή προσωπικά συμφέροντα όχι μόνο δεν αντιστέκονται, αλλά συμβάλλουν με τη στάση τους στην προώθηση αυτής της πολιτικής, που επιτρέπουν ή ανέχονται την ανάπτυξη φαινομένων διαφθοράς, μίζας, πελατειακών σχέσεων.

Στα παραπάνω πλαίσια η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλει στη συσπείρωση και πάλη πλατιών στρωμάτων για την προώθηση και λύση προβλημάτων της περιοχής τους και γενικότερα.

Σαν λαϊκός θεσμός αναδείχτηκε στα χρόνια της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και αποτέλεσε έμπνευση και οδηγό.

Για μια τέτοια κατεύθυνση και σήμερα, βασική προϋπόθεση είναι η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων.

Στη βάση αυτών των θέσεων, το ΚΚΕ:

α) Τέθηκε κατηγορηματικά αντίθετο στη μορφή, το περιεχόμενο και στις κατευθύνσεις που προωθήθηκαν με την οργάνωση της Περιφέρειας, γιατί:

• Προωθεί τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού στη βάση ιδιωτικοοικονομικών και όχι κοινωνικών κριτηρίων, δηλαδή σαν επιχείρησης.
• Ενισχύει το συγκεντρωτισμό και αυταρχισμό της κεντρικής εξουσίας.

β) Αρνήθηκε να νομιμοποιήσει στη Βουλή και από κάθε θέση το περιεχόμενο της λεγόμενης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.

γ) Από την πρώτη στιγμή εμφάνισης του σχεδίου "Ιωάννης Καποδίστριας" για τις αναγκαστικές συνενώσεις, το ΚΚΕ εξέφρασε τη ριζική αντίθεσή του:

Τα προβλήματα της υπαίθρου, η ανισόμετρη ανάπτυξη της χώρας, δεν οφείλονται στη δήθεν έλλειψη διοικητικών μηχανισμών.

Οφείλονται στη συνειδητή πολιτική που ακολουθήθηκε, όπως και στον αγροτικό τομέα ενάντια στη μικρή και μεσαία αγροτιά. Οφείλονται στην πολιτική των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ειδικότερα στη γεωργική πολιτική.

Μόνο σαν αποτέλεσμα μιας πολιτικής αναζωογόνησης της υπαίθρου μπορεί να προκύψουν και συνενώσεις με τη σύμφωνη θέληση των κατοίκων.

Μια τέτοια πολιτική βασίζεται αναγκαστικά στην εφαρμογή κινήτρων παραγωγικών, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, αναπτυξιακών.

Γενικότερα: Το σχέδιο "Καποδίστριας" είναι απόλυτα ενταγμένο στην πολιτική της κυβέρνησης.

Με αυτή την εξέλιξη προωθείται και η διαδικασία μείωσης του αγροτικού πληθυσμού από το 22% στο 8%, όπως επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ενισχύεται ο αυταρχισμός, ο συγκεντρωτισμός.

Για Τοπική Αυτοδιοίκηση

μαχητική, διεκδικητική, με το λαό για το λαό

Εισαγωγή

Η ΚΕ του ΚΚΕ, τον περασμένο Ιούνη 1997, έδωσε στη δημοσιότητα την απόφασή της για την τακτική του Κόμματος στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, που θα πραγματοποιηθούν τον Οκτώβρη του 1998.

Το Τμήμα της ΚΕ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Περιβάλλον δίνει στη δημοσιότητα τις θέσεις για το πλαίσιο συσπείρωσης των λαϊκών δυνάμεων στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Μάχη, που έχει διπλό νόημα:

Να εκδηλωθεί η αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική απέναντι στα λαϊκά προβλήματα, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα να αναδειχτούν δήμαρχοι, νομάρχες, σύμβουλοι, διατεθειμένοι να αντιπαλέψουν τα νεοφιλελεύθερα θεσμικά πλαίσια που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα κοινωνικά λαϊκά προβλήματα.

Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες σε κάθε δήμο και νομαρχία θα στηρίξουν πλατιά, ενωτικά και αγωνιστικά ψηφοδέλτια που διεκδικούν νίκη στις εκλογές. Ψηφοδέλτια, που παρέχουν όλες τις απαιτούμενες εγγυήσεις ότι οι εκλεγμένοι και εκλεγμένες, την άλλη μέρα κιόλας, θα οργανώσουν ένα πολυμέτωπο αγώνα, με επίκεντρο τα μεγάλα κοινωνικά, πολιτιστικά και δημοκρατικά προβλήματα του λαού μας, με μοχλό τους δήμους και τις νομαρχίες. Θα αναπτύξουν πρωτοβουλίες για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα: Ανεργία και ιδιωτικοποιήσεις, η δυσβάσταχτη φορολογία. Τα της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής προστασίας των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου, η μάστιγα των ναρκωτικών, τα προβλήματα του αθλητισμού και του πολιτισμού.

Το ΚΚΕ θα στηρίξει τις αγωνιστικές συμπαρατάξεις των δυνάμεων εκείνων, που σε τοπικό επίπεδο είναι αποφασισμένες να ορθώσουν ανάστημα στην παραπέρα μετατροπή των δήμων και των νομαρχιών σε υπαλλήλους της κυβερνητικής πολιτικής, όργανα των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, υποτακτικούς των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ).

Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει γνωρίσει πολλές περιπέτειες στη μεταπολεμική Ελλάδα. Ολες οι κυβερνήσεις έκαναν συστηματικές προσπάθειες να αφαιρέσουν από το θεσμό κάθε στοιχείο δυναμικής που το λαϊκό κίνημα τού είχε προσδώσει με αγώνες και θυσίες. Οι κυβερνήσεις βρήκαν και αιρετούς που τους βοήθησαν να εφαρμόσουν αυτήν την πολιτική.

Η μεταπολεμική Ελλάδα, και πριν από τη δικτατορία, αλλά και στη μεταπολίτευση, γνώρισε ένα σημαντικό αριθμό δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, που αψηφώντας τους κυβερνητικούς και κρατικούς περιορισμούς οργάνωσαν τη λαϊκή πάλη και πέτυχαν να πραγματοποιηθεί ένα σημαντικό σχετικά τοπικό έργο που βοήθησε να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των εργαζομένων.

Αρκετοί δήμαρχοι δε φοβήθηκαν τους νόμους και την κρατική αυθαιρεσία. Μπήκαν μπροστά και κατάφεραν να πάρουν πίσω καταπατημένη γη από παλιούς και νέους μεγαλοϊδιοκτήτες, που έκαναν τσιφλίκι τους τη δημόσια περιουσία.

Αρκετοί δήμαρχοι, την ίδια περίοδο, με σωστή διαχείριση, κατάφεραν με τα ψίχουλα του κρατικού προϋπολογισμού, να κάνουν σημαντικό έργο και με κύριο κριτήριο τι συμφέρει κατ' αρχήν τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας μας.

Ενας σημαντικός αριθμός δημοτικών συμβουλίων, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κατάφεραν να προσφέρουν ευκαιρίες στη νεολαία να αθλείται, να ψυχαγωγείται, να γνωρίζει τον πολιτισμό.

Ολα αυτά τα χρόνια, οι δημότες με τους αγώνες τους, εκεί ιδιαίτερα που οι τοπικές αρχές είχαν διάθεση να αντισταθούν στον κρατικό μηχανισμό και την κυβερνητική πολιτική, κατάφεραν να αποσπάσουν ορισμένες κατακτήσεις. Οι δήμοι και οι κοινότητες, που επικεφαλής τους ήταν αριστεροί και κομμουνιστές - κομμουνίστριες, έγιναν μπροστάρηδες, αποτέλεσαν το θετικό παράδειγμα και για άλλους δήμους και κοινότητες.

Αντιπάλεψαν την τρομοκρατία, πάλεψαν για πολιτικά δικαιώματα και συνέβαλαν στην ανάπτυξη της πάλης για την ειρήνη και την εθνική ανεξαρτησία.

Ο λαός διαθέτει συσσωρευμένη πείρα, που πρέπει να τη χρησιμοποιήσει σωστά στις επόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Η επόμενη εκλογική μάχη, αν και έχει τις ιδιαιτερότητές της σε σχέση με τη μάχη των εθνικών εκλογών, έχει σημαντικό πολιτικό χαρακτήρα. Η ψήφος του λαού χρησιμοποιήθηκε και θα χρησιμοποιηθεί και τώρα για να επιδοκιμαστεί η κυριαρχούσα πολιτική απέναντι στα λαϊκά προβλήματα (εισόδημα, εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεργία, μερική απασχόληση, παιδεία, υγεία, κ. ά.).

Οι εργαζόμενοι που υποφέρουν, η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι μικρομεσαίοι που αντιμετωπίζουν ασφυκτικά προβλήματα, οι γυναίκες, οι νέοι και οι νέες, η εργαζόμενη διανόηση, οι συνταξιούχοι, έχουν κάθε λόγο με την ψήφο τους στις δημοτικές εκλογές να αποδοκιμάσουν την επιδρομή στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους, την προσπάθεια να καταργηθεί το 8ωρο και 7ωρο απασχόλησης. Εχουν κάθε λόγο να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για το "δουλεμπόριο" της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, των συντάξεων πείνας, της ωμής επίθεσης, που δέχονται η παιδεία, η υγεία και η κοινωνική πρόνοια. Εχουν κάθε λόγο να ψηφίσουν διαφορετικά από αυτούς, που ξέρουν να υπερασπίζονται μόνο τα κέρδη των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών και των τρωκτικών των δημοσίων έργων, καθώς και των κοινοτικών κονδυλίων.

Οι εργαζόμενοι του χεριού και του πνεύματος, αυτοί που παράγουν τον πλούτο της χώρας, που υποφέρουν, έχουν κάθε λόγο να εμπιστευτούν τις συσπειρώσεις, όπου οι κομμουνιστές, μαζί με άλλους αγωνιστές θα δώσουν τη μάχη για να μη μετατραπεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ένα στυγνό μηχανισμό ιδιωτικοποιήσεων, διασπάθισης των κοινοτικών κονδυλίων, φορομπηχτικής πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα οι κάτοικοι των φτωχών αγροτικών περιοχών, έχουν κάθε λόγο να εμπιστευτούν τους κομμουνιστές, τις κομμουνίστριες, τους άλλους αγωνιστές, που δίνουν με συνέπεια τη μάχη κατά του "Καποδίστρια" που δίνει τη χαριστική βολή.

Με την ψήφο του, ο λαός μπορεί και πρέπει να μη νομιμοποιήσει την πολιτική εκείνη που μετατρέπει τους δήμους και τις νομαρχίες σε επιχειρήσεις. Να μη νομιμοποιήσει αντιλαϊκά σχέδια και σενάρια που πρόκειται να δρομολογηθούν και μέσω των δημοτικών εκλογών από τις δυνάμεις του δικομματισμού και των παραφυάδων του.

Γι' αυτό, δεν αρκεί να καταδικαστεί μόνο η κυβερνητική πολιτική, αλλά και η συναίνεση που εκφράζεται σ' αυτήν την πολιτική από τις άλλες δυνάμεις, οι οποίες, παρά την κριτική που κάνουν, τελικά, αναγνωρίζουν ή συμβιβάζονται με το μονόδρομο της λιτότητας και της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων και κερδών. Αρα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους προτάσεις τους, τελικά μετατρέπουν το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μοχλό εφαρμογής της γενικότερης πολιτικής.

Ο πολιτικός χαρακτήρας των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών γίνεται πιο έντονος σήμερα και από το γεγονός ότι έχουν δρομολογηθεί γενικότερες αλλαγές και αναδιαρθρώσεις στο θεσμικό πλαίσιο, που, τελικά, μετατρέπει τα όργανα αυτά σε μηχανισμούς και μακρύ χέρι της κρατικής - κυβερνητικής πολιτικής, της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ουσιαστικά, είναι αδύνατος ο διαχωρισμός ανάμεσα στις επιπτώσεις της γενικής πολιτικής και της πολιτικής που ασκείται στους δήμους και τις νομαρχίες. Αρα, η ψήφος στην κρίσιμη επόμενη 4ετία θα χρησιμοποιηθεί για να παρθούν νέα αντιλαϊκά μέτρα, με πρωτεργάτες δήμους και νομάρχες, στο όνομα της "αποκέντρωσης" και των "τοπικών κοινωνιών".

Ο πολιτικός χαρακτήρας των εκλογών συνδέεται, επίσης, αναπόσπαστα και με τα σχέδια και σενάρια που υπάρχουν για να προληφθεί η ανάπτυξη του εργατικού λαϊκού κινήματος και η αμφισβήτηση της πολιτικής που ακολουθείται. Σενάρια "κεντροαριστερά", ακόμα και "κεντροδεξιά", θα αξιοποιηθούν για να αναβιώσει πλατιά η γνωστή ψευδεπίγραφη διαίρεση "Δεξιά - Αριστερά", "Κεντροδεξιά - Κεντροαριστερά".

Βεβαίως, η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών δεν ταυτίζεται με τις εθνικές εκλογές. Από τη φύση της, μπορεί να διευκολύνει να εκφραστεί σχετικά καλύτερα η λαϊκή θέληση και οι προσανατολισμοί των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από τις συνέπειες της κρίσης και της πολιτικής λιτότητας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων - κοινωνικών κατακτήσεων.

Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη να ενισχυθεί η αντίληψη του ΚΚΕ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στα πιο πλατιά στρώματα.

Επιβάλλεται η πρωτοπόρα συμβολή των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για να ενισχυθεί η παρουσία και δράση των ενωτικών αγωνιστικών Δημοτικών Κινήσεων και να δημιουργηθούν Κινήσεις όπου δεν υπάρχουν.

- Να συμβάλουν, ώστε να αναδειχτούν οι Κινήσεις αυτές σε χώρους δουλιάς πλατιών συσπειρώσεων, μελών, φίλων, οπαδών, εργαζομένων του χεριού και του πνεύματος.

• Σε χώρους προβολής και διεκδίκησης λύσεων στα προβλήματα που απασχολούν το λαό.
• Σε χώρους ανάδειξης αγωνιστών, που θα ενταχθούν στα ψηφοδέλτια, ώστε ο ευρύτερος χαρακτήρας της δράσης τους να αποτελέσει πηγή ενίσχυσης και ανανέωσης των δυνάμεων του κινήματος.
• Σε χώρο ανάδειξης των δυνατοτήτων των εργαζομένων, που θα βοηθά το συντονισμό και τη δράση των εργαζομένων σε ένα ευρύτερο αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό μέτωπο.

Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες, πριν απ' όλα και κυρίως, απευθύνονται:

• Στους εργάτες, στη νεολαία, σε άλλους εργαζόμενους, σε άνεργους, φτωχούς αγρότες και μικρομεσαίους, στους επιστήμονες, σε όλους όσοι πλήττονται.
• Σε χώρους και τμήματα εργαζομένων, που το προηγούμενο διάστημα ανέπτυξαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και γενικότερη διεκδικητική δράση.
• Σε χώρους όπου προδιαγράφεται μια δυναμική ανάπτυξη του κινήματος.

Σε αντίθεση με τις πολιτικές συμφωνίες κορυφής, το ΚΚΕ υποστηρίζει Κινήσεις και ψηφοδέλτια που εκφράζουν την απαίτηση για Τοπική Αυτοδιοίκηση, παράγοντα ανάπτυξης, εκφραστή των προβλημάτων του λαού, σύμμαχο και υπερασπιστή των αγώνων του, εμπόδιο στον αυταρχισμό και ακόμα μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό της κεντρικής εξουσίας, σε αντίθεση με την κατεύθυνση για Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μέσο διοχέτευσης και εφαρμογής αντιλαϊκών επιλογών.

Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία με εκφράσεις της πολιτικής των άλλων κομμάτων, αλλά ανοίγεται ένας πλατύς ορίζοντας συνεργασίας με δυνάμεις και πρόσωπα που αναδεικνύονται στους καθημερινούς αγώνες για τα οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και άλλα ζητήματα που απασχολούν το λαό.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να γίνει εφαλτήριο αντιλήψεων και ανθρώπων που συμβιβάζονται με τη συντηρητική πολιτική που εφαρμόζεται για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το λαό.

Κάθε υποψήφιος και κάθε Συνδυασμός υποστηρίζει και δρα για την προώθηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής.

Είναι αποπροσανατολιστικοί οι όροι: "αντάρτης", "υπερκομματικός", "ανεξάρτητος", στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται για να κρύψουν την ουσία της πολιτικής που υπερασπίζονται, για να απορροφήσουν την έκφραση διαμαρτυρίας και να διαθέσουν, τελικά, την όποια δύναμή τους στην προώθηση των συντηρητικών επιλογών, στην εξασφάλιση θέσεων κλπ. Αυτό διδάσκει η εμπειρία δεκάδων αναμετρήσεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και σε μαζικούς χώρους.

Οι υποψηφιότητες έχουν να κάνουν με τη στάση των υποψηφίων στη ζωή και στη δράση τους. Με την ανιδιοτέλεια, με την ηθική, με την τιμιότητα στη δράση τους, να δίνουν κάποια εχέγγυα για αγωνιστική, διεκδικητική στάση στα θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μαζί με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, μπορεί να δράσουν άνθρωποι που ψηφίζουν ή είναι μέλη άλλων κομμάτων, που έχουν συναντηθεί στον αγώνα για δουλιά, στο κίνημα της αγροτιάς, της παιδείας, των συνταξιούχων, στην πάλη κατά των ναρκωτικών και του διαχωρισμού τους κλπ., που συνειδητοποιούν την ανάγκη για μια άλλη πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και γενικότερα για μια ανάπτυξη με πρωταγωνιστή τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Δεν μπαίνει θέμα αναγωγής προσώπων σε κομματικούς χώρους, αλλά κυρίως αναγωγή σε πολιτική στάση και δράση.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση συνεχώς, αλλά και στην πορεία προς τις εκλογές, οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες επιδιώκουν τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση, που θα στηρίζεται, αλλά και θα προωθεί την αναβαθμισμένη ποσοτικά και ποιοτικά δημιουργική συμμετοχή του λαού.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση σήμερα

α) Για την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς φορείς της, η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιείται ως συμπληρωματικός μηχανισμός εφαρμογής της πολιτικής της και μέσο για την παρέμβαση των μηχανισμών της κεντρικής εξουσίας στην κοινωνικο-οικονομική ζωή, με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού στη λογική του συστήματος.

Οι θεωρίες περί "αποκέντρωσης" και "αυτοδιαχείρισης" που λανσάρονται, έχουν στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού, το ξεστράτισμα του κινήματος και τον υποβιβασμό των δημοκρατικών και αντιμονοπωλιακών διεκδικήσεων στο επίπεδο περιορισμένων, επιφανειακών μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, χωρίς ταυτόχρονα ριζοσπαστικές αλλαγές στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας.

β) Ολες οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μέσο διοχέτευσης και εφαρμογής αντιλαϊκών επιλογών.

Χρησιμοποιούν κυρίως την επαφή και επικοινωνία που έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση με το λαό:

• Για να καλλιεργήσουν στη συνείδησή του την αντίληψη ότι πρέπει να αποδεχτεί τις ιδιωτικοποιήσεις, την πρόσθετη φορολογία και την ανταποδοτικότητα, για να επιτελείται δήθεν το έργο των κοινοτήτων, των δήμων, των νομαρχιών γρήγορα, αποτελεσματικά και με μικρότερες δαπάνες.
• Για να αναπτύξουν πελατειακές σχέσεις με διάφορες μορφές, μέσω δημοτικών επιχειρήσεων, ΕΟΚικών προγραμμάτων, προμηθειών και έργων.