ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 21 Γενάρη 1998
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΡΟΥΛΑ ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ
Βρίσκεται ανάμεσά μας

"... στο Κόμμα έμαθα το πραγματικό νόημα της ζωής. Με έκανε και μένα άξια να σταθώ στην πρωτοπορία της εποχής μας, μου έδωσε ιδανικά και γνώσεις και σκοπό, με οδήγησε στον αγώνα. Γνώρισα τη δύναμη του λαού και πείστηκα πως καμιά επίθεση και καμιά ήττα, όσο μεγάλη κι αν είναι, όπως τώρα η ανατροπή του σοσιαλισμού, δεν είναι παντοτινή. Προσωρινά δυσκολεύει και εμποδίζει, μα δεν μπορεί να σταματήσει την κοινωνική πορεία του κόσμου προς το σοσιαλισμό".

Ακριβά λόγια, λόγια παρακαταθήκη της συντρόφισσάς μας Ρούλας Κουκούλου, που, πριν ένα χρόνο, στις 21 Γενάρη του 1997, έφυγε για πάντα από κοντά μας, έχοντας αφήσει πίσω της, με τη δράση της από τις γραμμές του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος, βαριά αγωνιστική κληρονομιά.

Από νωρίς στο μετερίζι του αγώνα

Η Ρούλα Κουκούλου γεννήθηκε στη Νάουσα το 1916. Στο ΚΚΕ εντάχθηκε το 1937 και από την αρχή της Κατοχής πήρε μέρος στο κίνημα της Αντίστασης. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ, από τις γραμμές του οποίου αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της χώρας από τη φασιστική κατοχή.

Μετά το 7ο Συνέδριο του Κόμματος (Οκτώβρης 1945), στο οποίο έλαβε μέρος ως σύνεδρος, δούλεψε στην Κομματική Οργάνωση Πειραιά ως μέλος της Επιτροπής Πόλης και υπεύθυνη για τη γυναικεία δουλιά. Τον Οκτώβρη του 1947 βγήκε στο βουνό και εντάχθηκε στις γραμμές του ΔΣΕ, όπου και πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις, έχοντας ειδική χρέωση για τις μαχήτριες. Ενα χρόνο αργότερα, αφότου βγήκε στο βουνό, τον Οκτώβρη του 1948, ιδρύθηκε στην Ελεύθερη Ελλάδα η Πανελλαδική Δημοκρατική Ενωση Γυναικών (ΠΔΕΓ), της οποίας η Ρ. Κουκούλου διατέλεσε γενική γραμματέας.

Η ήττα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας είχε ως αποτέλεσμα η Ρ. Κουκούλου - όπως και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές - να πάρει το δρόμο της αναγκαστικής πολιτικής προσφυγιάς. Εζησε στη Ρουμανία ως το 1955.

Τον Οκτώβρη του 1951, στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσλήφθηκε ως αναπληρωματικό μέλος του καθοδηγητικού οργάνου του Κόμματος.

Στις φυλακές και τις εξορίες

Το 1955, ήρθε στην Ελλάδα για παράνομη δουλιά. Συνελήφθη και φυλακίστηκε στου Αβέρωφ και στο Γεντί Κουλέ. Πέρασε από 4 δίκες και καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση για την αγωνιστική της δράση. Την άνοιξη του 1960, ξανακάθισε στο εδώλιο του στρατοδικείου, στις περιβόητες δίκες "για κατασκοπία" και καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά. Ενώ ήταν φυλακισμένη, στο 8ο Συνέδριο του Κόμματος, εκλέχτηκε παμψηφεί αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του.

Από τη φυλακή βγήκε το 1966, έχοντας συμπληρώσει 11 χρόνια φυλάκισης. Αμέσως εντάχθηκε στην ΕΔΑ, από τις γραμμές της οποίας αγωνίστηκε ως τον Απρίλη του 1967 που τη συνέλαβαν τα όργανα της χούντας. Εξορίστηκε στη Γυάρο, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό κι έμεινε ένα χρόνο κατ' οίκον περιορισμό στο Νησί Καλαμάτας. Οταν διασπάστηκε το ΚΚΕ, από την εξορία που βρισκόταν, κατάφερε να στείλει γράμμα στο ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, με το οποίο καταδίκαζε την οπορτουνιστική, φραξιονιστική, διασπαστική γραμμή της ομάδας Παρτσαλίδη - Ζωγράφου - Δημητρίου και συντασσόταν με τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας.

Οταν απελευθερώθηκε, δούλεψε στην παρανομία και το 1972 πέρασε παράνομα στο εξωτερικό. Πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος, όπου εκλέχτηκε στην ΚΕ και στο ΠΓ. Μέλος της ΚΕ παρέμεινε ως το 13ο Συνέδριο. Μετά το 13ο Συνέδριο δούλεψε στο Κίνημα Ειρήνης.

Η Ρούλα Κουκούλου υπηρέτησε το εργατικό κίνημα της χώρας μας μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ με υποδειγματική αφοσίωση, ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία. Κι όταν κατάλαβε ότι ερχόταν το τέλος, φρόντισε να μας πει "αντίο" με το δικό της, μοναδικό τρόπο. Μια μέρα πριν φύγει από τη ζωή, βρήκε τη δύναμη να προσθέσει στο βιογραφικό της τις παρακάτω λέξεις: "Μέσα σ' αυτήν την αγάπη του κόμματός μου, του λαϊκού κινήματος και της οικογένειάς μου, φεύγω από τη ζωή ικανοποιημένη".

Δε γνωρίζουμε αν αυτά τα τελευταία της λόγια αποτελούν ένα "ευχαριστώ" από μέρους της σ' ό,τι αγάπησε και ταυτίστηκε μαζί του, όμως οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες οφείλουν το δικό τους μεγάλο "ευχαριστώ" σ' αυτήν τη σπουδαία και ξεχωριστή συντρόφισσα για όσα δίδαξε και διδάσκει με τη ζωή και τη δράση της. Κι έναν τρόπο έχουν να το πουν: Να βαδίσουν στ' αχνάρια της, να διδαχτούν από το έργο της, να υπηρετήσουν με αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια τα ιδανικά του κομμουνισμού.

Διδάγματα από την ιστορία του ΔΣΕ

Από την ομιλία της Ρ. Κουκούλου για τα 40χρονα του Δημοκρατικού Στρατού, στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ, το 1986

"Αλίμονο στο λαό που θα χάσει την αγωνιστική μνήμη και τις παραδόσεις του, και στη νεολαία που δε θα τις κληρονομήσει. Το φώτισμα της αλήθειας δε διχάζει το λαό, αντίθετα, τον ενώνει, γιατί βλέπει καλύτερα ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι του, ποιοι οι καταπιεστές και ποιοι οι υπερασπιστές του. Ο αγώνας του ΔΣΕ δεν είναι μια παλιά πληγή. Είναι επίκαιρο το μήνυμά του και σήμερα: ΟΧΙ στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, αγώνας για την αναγέννηση της Ελλάδας".Αυτό υπογράμμιζε η Ρούλα Κουκούλου το 1986, μιλώντας στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ για τα 40χρονα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Και πρόσθετε: "Χρέος μας είναι - κι αυτό άρχισε να κάνει το Κόμμα μας και η ΚΝΕ - να μελετηθεί πολύ περισσότερο και να βγει όλη η πείρα απ' τον αγώνα του ΔΣΕ, με συστηματική ιστορική έρευνα, με τις μαρτυρίες και τις συζητήσεις των αγωνιστών του. Χρειάζεται να φωτιστούν όλες οι πλευρές της προσφοράς του, και πιο βαθιά, με τις σημερινές εμπειρίες και στοιχεία, να μελετηθούν τα λάθη μας σ' αυτόν, να βγουν τα διδάγματά του, να γραφεί η πραγματική ιστορία του.

Αν θέλουμε να ρίξουμε μόνο μια σύντομη ματιά σε μερικά διδάγματά του, μπορούμε να πούμε:

- Ο ΔΣΕ αποκάλυψε, και αυτός, και επιβεβαίωσε ότι η πηγή της κακοδαιμονίας του τόπου μας είναι η ξένη εξάρτηση κι ότι μόνο με τον ενωμένο αγώνα θα απαλλαγούμε απ' αυτήν. Καταδικασμένος είναι κάθε συμβιβασμός με τον ιμπεριαλισμό.

- Και ο ΔΣ έδειξε ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Παρά την ήττα του, έδειξε ότι ο λαός μας δε σκύβει το κεφάλι του στους τυράννους του. Εβαλε όπως και ο Δεκέμβρης τη σφραγίδα του, με το αίμα 28 χιλιάδων μαχητών του, πότισε τη ρίζα για να φουντώσει κατοπινά το αντιιμπεριαλιστικό πνεύμα του λαού και της νεολαίας, δύναμη της σημερινής πάλης μας.

- Ο ΔΣ, με την αντίστασή του στην πρώτη μεταπολεμική ιμπεριαλιστική επέμβαση, αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού, έδωσε μήνυμα κινδύνου και αντίστασης στους άλλους λαούς.

- Ο ΔΣ, και με τα λάθη του, έδειξε ότι όταν ξεκινάς έναν τέτοιο αγώνα πρέπει καλά να τον προετοιμάσεις, να εξασφαλίζεις τις εφεδρείες σου και να χτυπάς έγκαιρα, να μην αφήνεις με ταλαντεύσεις να περνά η κατάλληλη στιγμή όπως στο ΔΣ έγινε.

- Εδειξε ακόμα ότι πρέπει να εξαντλείς όλες τις δυνατότητες για να πειστούν οι μεγάλες λαϊκές μάζες να ακολουθήσουν την πρωτοπορία, να παίρνεις μέτρα για να μην μπορέσει ο αντίπαλος να αποκόψει τη μαχόμενη πρωτοπορία απ' το λαό.

- Και ο ΔΣ έδωσε το βασικό δίδαγμα ότι οι κομμουνιστές πρέπει να στέκονται πρωτομάχοι για τη λαϊκή ενότητα και τη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων. Μέσα απ' αυτό καταχτιέται η νίκη".

Αναπόφευκτη η πορεία του κόσμου προς το σοσιαλισμό

Από τη συνέντευξη της Ρ. Κουκούλου στο "Ρ", 10/11/1991

"Το ζωογόνο ποτάμι της επανάστασης του Οχτώβρη κυλάει, τα εμπόδια δυσκολεύουν, αλλά δεν το σταματούν",υπογράμμιζε η Ρ. Κουκούλου σε συνέντευξή της στο "Ρ", στις 10 Νοέμβρη του 1991, σε μια χρονική στιγμή που τα ουρλιαχτά των νικητών για την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, σκέπαζαν τα πάντα. "Εχει επιβεβαιώσει η πράξη, η εξέλιξη της ανθρωπότητας - τόνιζε η Ρούλα Κουκούλου σ' εκείνη τη διδακτική, για τη στάση που πρέπει να κρατάει ο κομμουνιστής στις ήττες, συνέντευξή της - ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση έβαλε τη σφραγίδα στον αιώνα μας και πάρα πέρα στο μέλλον του κόσμου. Δεν υπάρχει ούτε μια άκρη του πλανήτη μας που να μη συγκλονίστηκε από την αστραπή, τη λάμψη του Οχτώβρη, που να μην έφτασε του Λένιν η φωνή. Εσπασε για πρώτη φορά το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα κι έστησε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος ανοίγοντας το δρόμο της αναπόφευκτης πορείας του κόσμου προς το σοσιαλισμό.

Εδειξε στην πράξη στους εργάτες, στους εργαζόμενους, στους καταπιεζόμενους ότι έχουν τη δύναμη να λυτρωθούν απ' την εκμετάλλευση, να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους, τη δική τους εξουσία.

Βοήθησε στη δημιουργία και ανάπτυξη των κομμουνιστικών κομμάτων και στη διεθνιστική τους αλληλεγγύη. Ενέπνευσε τους υπόδουλους λαούς να ξεσηκωθούν κατά της αποικιοκρατίας, κιόλο και αφυπνίζεται στο πνεύμα του Οχτώβρη η γιγάντια δύναμη των εκατομμυρίων του Τρίτου Κόσμου.

Το διάταγμα της ειρήνης λίγες ώρες μόνο μετά τη νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης στάθηκε ο πυρσός που φώτιζε το φιλειρηνικό κίνημα των εκατομμυρίων της Γης. Οι ιδέες και τα επιτεύγματα του Οχτώβρη ενέπνευσαν τους εργαζόμενους λαούς στην πάλη τους για τα δικαιώματά τους και πίεσαν τους καπιταλιστές, παρά τη λυσσαλέα επίθεσή τους, να παραχωρούν κατακτήσεις για να μην τα χάσουν όλα. Ηταν και είναι το πνεύμα, οι αξίες, τα αποτελέσματα, και οι κατακτήσεις της Οχτωβριανής Επανάστασης, μοχλός κίνησης της κοινωνίας στην εποχή του περάσματος στο σοσιαλισμό, έστω και αν σήμερα έχουμε μια προσωρινή σοβαρή ήττα στο κομμουνιστικό κίνημα... Καμιά δύναμη δεν μπορεί να καταργήσει τους κοινωνικούς νόμους, να σταματήσει όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι την ταξική πάλη, να εξαλείψει τα άλυτα προβλήματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων, να εξοντώσει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους.

Ξέρουμε πως η κοινωνική πορεία προχωράει δύσκολα, με ζικ ζακ, με άλματα μπροστά, μα και με οδυνηρές υποχωρήσεις. Ομως η νίκη του σοσιαλισμού είναι νομοτελειακή και αναπότρεπτη".

Γ. Π.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ