"Πάγωσαν και τα γέλια των Αμερικανών στην πρεσβεία", ανάγγελλε θριαμβευτικά η "Βραδυνή", προχτές, στην πρώτη σελίδα της. Γιατί; Διότι, απαντά η ίδια εφημερίδα, η ενότητα της ΝΔ αποδείχτηκε αρραγής και ακυρώθηκαν τα σχέδια περί διάσπασης του κόμματος.

Δε νομίζουμε ότι η πρεσβεία και οι Αμερικανοί είχαν οποιοδήποτε πρόβλημα με την ηγεσία της ΝΔ ή με οποιοδήποτε άλλο ηγετικό στέλεχός της. Η συμμόρφωση και υποταγή τους στα κελεύσματά τους ήταν δεδομένη. Το απέδειξαν, άλλωστε, για να μην πάμε μακριά, τα δύο τελευταία χρόνια μετά τα Ιμια, στηρίζοντας όλες τις πρωτοβουλίες και τα σχέδια των ΗΠΑ και, πάντως, σε καμία περίπτωση δεν αντέδρασαν σ' αυτά. Το μόνο πρόβλημα, που ίσως υπάρχει, είναι το παράπονο της ηγεσίας της ΝΔ ότι, ενώ επιδεικνύει συνέπεια επί δεκαετίες στην υποταγή, οι Αμερικανοί στηρίζουν "υπέρ του δέοντος" το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση Σημίτη. Είναι άλλο θέμα όμως, αν κάποιοι, βγάζοντας προς τα έξω "δυσαρέσκεια", επιδιώκουν στην πραγματικότητα πιο αποφασιστική υποστήριξη της πρεσβείας των ΗΠΑ προς τη Ρηγίλλης.

"Η κατάσταση που επικρατεί στα Ναυπηγεία Αυλίδας είναι τραγική... Κανένα μέτρο εξυγίανσης και προστασίας των εργαζόμενων σ' αυτά δε λήφθηκε... Δεν έγινε διερεύνηση σε βάθος του σκανδάλου "Ναυπηγεία Αυλίδας - Λελάκης", με τη σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής, όπως είχα ζητήσει με Ερώτηση στην υπουργό Ανάπτυξης και είχα επισημάνει, με επιστολή στον πρωθυπουργό, τον Ιανουάριο του 1997... Παρά τα όσα σκανδαλώδη συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν στα Ναυπηγεία Αυλίδας, ύποπτες μεθοδεύσεις παραπέμπουν την εξυγίανση στο 1999, διαιωνίζοντας την παραμονή του "ενοικιαστή" Λελάκη, παρότι η ΕΤΒΑ τον έχει καταγγείλει για κακουργηματικές πράξεις, για τις οποίες χρησιμοποίησε τα ναυπηγεία...".

Ολα τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, αλλά και επίκαιρα, μια και πρόσφατη είναι η φιλολογία περί "προνομίων". Και παίρνουν ακόμη σοβαρότερες διαστάσεις, αφού αποτελούν καταγγελίες ενός στελέχους του κυβερνητικού κόμματος, του Δ. Πιπεργιά, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Καταγγελίες, που περιέχονται σε νέα Ερώτησή του, προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Εργασίας.

Χρειάζονται μήπως κι άλλες αποδείξεις, για το πραγματικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής; Σε ποιους, πράγματι, εξασφαλίζει προνόμια και ασυδοσία;

Ενα μόνο, επιπλέον στοιχείο σημειώνουμε: Ο εφοπλιστής Λελάκης λυμαίνεται τα Ναυπηγεία Αυλίδας από το 1989, όταν του τα νοίκιασε η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος. Κοντεύει να κλείσει δεκαετία, δηλαδή...

Από την ερώτηση - καταγγελία του Δ. Πιπεργιά, όμως, προκύπτουν και δυο άλλα ζητήματα. Πρώτον, ο βουλευτής φαίνεται να γνωρίζει πολύ περισσότερα στοιχεία περί σκανδάλων στα Ναυπηγεία Αυλίδας και οφείλει να τα καταγγείλει δημόσια. Και, δεύτερον, ντρέπεται να πει τη λέξη ξεπούλημα και μεταχειρίζεται αντ' αυτής την "εξυγίανση", την οποία επικαλείται, ως τη μόνη διέξοδο; Και πιστεύει στα σοβαρά ότι θα σωθεί το ναυπηγείο και θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των εργαζομένων, όταν αναλάβει κάποιος άλλος "Λαλάκης" την επιχείρηση;

Προχτές, έξι πτήσεις της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" ματαιώθηκαν. Χτες, άλλες έξι. Οι περισσότερες, μάλιστα, είχαν προορισμό το εξωτερικό. Αλλες πτήσεις σημείωσαν πολύ ή λίγη καθυστέρηση. Κι ενώ η διοίκηση της εταιρίας επιχειρεί να ρίξει τις ευθύνες στους εργαζόμενους, η πραγματική και αναμφισβήτητη αιτία των ματαιώσεων είναι οι ελλείψεις προσωπικού και ιδιαίτερα οι ελλείψεις σε συνοδούς και φροντιστές. Αλλωστε, πολύ πρόσφατα η διοίκηση της εταιρίας απέλυσε ορισμένες δεκάδες εποχικούς εργαζόμενους. Κι έτσι, οι ματαιώσεις και οι καθυστερήσεις διαδέχονται οι μεν τις δε, ενώ γίνεται φανερό πως το πρόγραμμα της περιόδου άνοιξης - καλοκαιριού βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα, αφού το προσωπικό δεν επαρκεί.

Ολα αυτά, βέβαια, συνεπάγονται ένα σοβαρό κόστος για την ΟΑ, που δεν είναι μόνο οικονομικό. Ενα κόστος, για το οποίο ευθύνονται εξ ολοκλήρου η διοίκηση της εταιρίας και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι. Κι έπειτα, μιλάνε για τα δήθεν προνόμια των εργαζομένων...

Ο στόχος

Αν μια γερή

της δίνανε

οι γεωργοί

κι οι άλλοι

σίγουρα

θα της άνοιγαν

στα δύο

το κεφάλι!

Μα κι αν

την ξεπαστρεύανε

την άτιμη

τη σκάρτη,

σε λίγο

μία όμοια

θα είχαμε

στην πλάτη.

Γι αυτό, λοιπόν,

η πάλη μας

ας αποβλέπει

πάντα,

ν' αλλάξει

ο άθλιος ρυθμός

κι όχι απλώς

η μπάντα!

Ο οίστρος