Ολοι αυτοί, οι μοιραίοι, άβουλοι και οσφυοκάμπτες, είτε καθοδηγούνται από το επαναστατικό δίδυμο του ΕΚΚΕ Τσουκάτο και Πανταγιά, είτε από τ' αφεντικά τους μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεκδότες, είτε από εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή ΝΔ και ΣΥΝ, που ακούνε τη λέξη αγώνας και βγάζουν σπυράκια, ή όταν βλέπουν μια κάπως δυναμική μορφή πάλης, πετούν αμέσως τις μάσκες και σπεύδουν ν' αποκηρύξουν μετά βδελυγμίας τον αγώνα και τα αιτήματα των αγροτών, έχουν ένα και μόνο στόχο.

Αφού η κυβέρνηση με τους διαλόγους - απάτη, την ωμή τρομοκρατία των ΕΚΑΜ και ΜΑΤ, τα "αγροτοδικεία", τον εκβιασμό και τη συκοφαντία δεν μπόρεσε ν' αποτρέψει τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες να βγουν στο δρόμο, με απώτερο σκοπό και στόχο να τσακίσει το κίνημά τους και τις αγωνιστικές τους διαθέσεις, ανέλαβαν αυτοί τον άχαρο ρόλο να ψάλουν τον "επικήδειο" στο αγροτικό κίνημα. Οι ίδιοι, που κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν κάνανε τίποτα άλλο από το να παραποιούν τα αιτήματα, να καλλιεργούν τον "κοινωνικό αυτοματισμό" και να δίνουν παραμορφωμένη την εικόνα της μαζικότητας και ενότητας, της αποφασιστικότητας των αγροτών και της σιγουριάς για το δίκιο τους, έρχονται μια μέρα μετά την κινητοποίηση, που ήταν πραγματικά πρωτόγνωρη σε όγκο, μορφές πάλης, ευελιξία, πρωτοβουλία δράσης, αυτοπειθαρχία και δημοκρατία, να κάνουν την κηδεία του αγροτικού κινήματος. Θρηνολογούν για το "Βατερλό" που οδήγησαν οι ΣΕΑ και το ΚΚΕ τους "συμπαθητικούς" σ' αυτούς αγρότες.

Και αφού αυτή τη φορά δε "βγήκε" στους μεγαλοκαναλάρχες, γιατί δεν είχε "σόου" ο αγώνας, δε βρήκαν αγανακτισμένους πολίτες σαν τον κ. Πέτρο Κωστόπουλο, ή φιγούρες σαν το Νικολάρα, για να βγάλουν στα κανάλια τους να κατακεραυνώσουν τους "αγροίκους" με τη μορφή που διεκδικούν το δίκιο τους. Εφταναν ίσως γι' αυτό οι κ. κ. Καραμανλής, Κωνσταντόπουλος και Σαμαράς.

* * *

Τι απογοήτευση, τι διχασμό, τι απέχθεια για τους αγώνες είδαν και κατέγραψαν, τι γκρίνια και ανευθυνότητα στις ΣΕΑ, τι καυγάδες στα στελέχη του ΚΚΕ, και άλλα φαιδρά και ανούσια. Το μόνο που δεν είδαν ή εσκεμμένα ξέχασαν, ότι υπάρχει για τις εφημερίδες τους αρχείο και δυστυχώς γι' αυτούς το έχουν και οι αγρότες. Και είτε διαβάζουν τους τίτλους και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων του Μάρτη του 1995, του Δεκέμβρη του '96, του Φλεβάρη του 1997 και του Φλεβάρη του 1998, βλέπουν τα ίδια πράγματα. Μόνιμο μοτίβο για όλους ήταν το παρακάτω ή το παρόμοιο:

"Θα περάσουν πολλά χρόνια να ξανασηκώσει κεφάλι το αγροτικό κίνημα. Νικημένοι φεύγουν από τα μπλόκα οι στρατηγοί του κάμπου. Ανάμνηση θα είναι πια τα μπλόκα. Απογοήτευση και κατήφεια στους αγρότες. Απολογηθείτε αγροτοπατέρες".

Κανένας όμως από τους μεγαλοεκδότες και τους καλούς ρεπόρτερ δεν πήγε την άλλη μέρα στα χωριά του κάμπου να κάνει ρεπορτάζ για το πώς είδαν και βλέπουν τον αγώνα τους οι ίδιοι οι αγρότες. Εχασαν τη γενική συνέλευση του μπλόκου της Κοινότητας Μαραχάδων της Καρδίτσας. Υπάρχει όμως χρόνος. Αν θέλουν μπορούν να παρηγορηθούν με τις συνελεύσεις που έχουν προγραμματιστεί για την αποτίμηση του αγώνα και το σχεδιασμό του από εδώ και στο εξής. Τη βδομάδα που έρχεται έχουν προγραμματιστεί τέτοιες συνελεύσεις στο Πεδινό, στην Αστρίτσα, στο Γοργορίτη, στη Σέκλιζα, στο Ζάρκο, στο Κεραμύδι, στα Κείμενα, στα Μάλγαρα, στο Στίβο, στους Γόνους και σ' εκατοντάδες χωριά και συνοικισμούς. Εκεί θα ήταν χρήσιμο και θα πουλούσε κιόλας να δείξουν τα κανάλια τους τις εργασίες αυτών των συνελεύσεων, για να δουν και οι άλλοι εργαζόμενοι.

* * *

Γιατί εκεί θα δουν πραγματικά την οργή να ξεχειλίζει, όχι όμως την απογοήτευση. Γιατί έχουν καταλάβει "οι αθώοι" πια ότι ο αγώνας δε γίνεται μόνο για να πάρουν κάτι παραπάνω ή παρακάτω. Γίνεται για να ανατραπεί η λογική των μονόδρομων της ΕΕ, του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ. Συγκρούεται πραγματικά ο μικρός και μεσαίος αγρότης με τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματά του.

Κατανοείται πιο πολύ και από πιο πολλούς ότι ο αγώνας είναι μακρύς και δύσκολος. Γίνεται λόγος για κοινούς αγώνες με τους εργάτες, τους μικρέμπορους, βιοτέχνες επαγγελματίες, μαθητές και φοιτητές. Γνωρίζουν ότι το δέντρο δεν πέφτει με μια τσεκουριά. Θα χρειαστεί πολλούς και από πολλές πλευρές να χτυπάνε. Και είναι σίγουροι ότι θα βρεθούν. Και αυτός ο αγώνας τους βοήθησε να αποκτήσουν μεγαλύτερη πείρα στο σχεδιασμό και την οργάνωση, στις μορφές πάλης και ξέρουν να βλέπουν τις αδυναμίες τους. Οχι όμως για ν' απογοητευτούν, αλλά να τις μειώσουν και αν είναι δυνατόν να τις εξαλείψουν. Γνωρίζουν τους συμμάχους τους και μ' αυτούς που θα πορευτούν αύριο μαζί, όχι μόνο να παλέψουν για καλύτερες τιμές ή λιγότερη ληστεία στον ιδρώτα τους, αλλά για ν' αλλάξουν και τους πολιτικούς συσχετισμούς.

* * *

Μπροστά στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές να πρωτοστατήσουν, να ηττηθούν οι λογικές του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Να κερδίσουν τα ψηφοδέλτια που εκφράζουν τις διαθέσεις των μπλόκων, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική και όσους τους "άδειασαν" και τους συμβούλευαν ν' αφήσουν τους δρόμους. Οι δρόμοι για τη φτωχή και μεσαία αγροτιά, όπως και για όλους τους εκμεταλλευόμενους ανοίγουν με τα μπλόκα στις πολιτικές που γεννούν τη φτώχεια και τη μιζέρια για τους πολλούς και τα αμύθητα πλούτη για τους λίγους.

Και γι' αυτό έχουν καθήκον να πείσουν οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες, οι κνίτες και οι κνίτισσες.

Κατανοείται πιο πολύ και από πιο πολλούς αγρότες, ότι ο αγώνας είναι μακρύς και δύσκολος. Γίνεται λόγος για κοινούς αγώνες με τους εργάτες, τους μικρέμπορους, βιοτέχνες επαγγελματίες, μαθητές και φοιτητές. Γνωρίζουν ότι το δέντρο δεν πέφτει με μια τσεκουριά. Θα χρειαστεί πολλούς και από πολλές πλευρές να χτυπάνε. Και είναι σίγουροι ότι θα βρεθούν

Η "ΝΕΑ κρίση" στον Κόλπο, η ετοιμότητα των ΗΠΑ για στρατιωτικό πλήγμα στο Ιράκ, βρίσκεται στην επικαιρότητα, κρατώντας κομμένη την ανάσα των λαών της περιοχής μπροστά σ' αυτό το ενδεχόμενο. Η απροσχημάτιστη εμμονή για επίθεση των Αμερικανών δε δημιουργεί απλώς ερωτηματικά, αλλά αποκαλύπτει, για μια ακόμη φορά, το εγκληματικό πρόσωπο της τρομοκρατικής "νέας τάξης πραγμάτων", αλλά και τη δραματική κατάσταση που οδηγούνται οι λαοί από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Ο "Ρ" συζητά για όλα αυτά με τον Μπάμπη Αγγουράκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτή και υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος (σελίδες 8 - 9)

ΤΟ "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" γράφτηκε, από τους Κ. Μαρξ και Φ. Ενγκελς, στα τέλη του 1847 και δημοσιεύτηκε το Φλεβάρη του 1848, ως προγραμματική διακήρυξη της "Ενωσης Κομμουνιστών", έγινε όμως θεωρητικό και προγραμματικό ντοκουμέντο του επιστημονικού σοσιαλισμού, της πάλης των εργατών όλου του κόσμου. Πώς ο Μαρξ και ο Ενγκελς έφτασαν σ' αυτές τις επαναστατικές ιδέες; Ποιος ήταν ο δρόμος της "πνευματική ανάπτυξής τους"; Ποια είναι τα "προλεγόμενα" του "Κομμουνιστικού Μανιφέστου"; Ενα ενδιαφέρον άρθρο στις (σελίδες 12 - 13)

ΚΡΑΤΙΚΕΣ τράπεζες. Ναρκοθετούν τα θεμέλια των Εμπορικής και Ιονικής. Από τα σχέδια για συγχώνευση των δύο τραπεζών που μιλούσε πέρυσι η κυβέρνηση, τώρα διοχετεύει πληροφορίες για μερική ή ολική φανερή ή συγκαλυμμένη ιδιωτικοποίηση της Ιονικής, εν γνώσει της ότι αυτό το σενάριο ανοίγει το δρόμο για άλωση και της Εμπορικής (σελίδες 14 - 15)

ΑΓΡΟΤΕΣ.Στο Κιλελέρ "κλείστηκε" το νέο αγωνιστικό ραντεβού της θεσσαλικής αγροτιάς. Στο γιορτασμό, που φέτος θα οργανωθεί με ευθύνη της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, αναμένεται να συμμετάσχουν χιλιάδες αγρότες απ' όλη τη χώρα και θα αποτελέσει τη συνέχεια της μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης του φετινού Φλεβάρη και την απαρχή των νέων αγώνων που έρχονται. Για τα κέρδη της τελευταίας κινητοποίησης, για τα νέα ποιοτικά της στοιχεία, για τη λειτουργία της ΠΑΣΕ, για τη στάση της κυβέρνησης, της ΝΔ και άλλων κομμάτων, απέναντι στα αιτήματα της αγροτιάς μιλά Γιάννης Παττάκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και μέλος της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα. Επίσης, καταθέτουν τις απόψεις τους για την "επόμενη μέρα", έξι αγρότες που συνάντησαν οι συντάκτες του "Ρ" σε ένα καφενείο του χωριού Γοργοβίτες Καρδίτσας, την περασμένη Τετάρτη (σελίδες 23 - 26)

ΚΑΛΕΣΜΑ για μία ευρύτερη συσπείρωση με στόχο τη νίκη, για να υπάρξει μία άλλη πορεία για την πόλη και τους κατοίκους της, απευθύνει ο υποψήφιος της "Αγωνιστικής Κίνησης Ηρακλείου", Στέλιος Ορφανός, μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο "Ρ". Αντίπαλος η κυβερνητική πολιτική που χαντακώνει την πόλη και την Αυτοδιοίκηση (σελίδα 34)

ΣΤΟ δρόμο της κοινής πάλης για την απόκρουση της συντονισμένης επίθεσης που δέχεται το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων από κυβέρνηση - κεφάλαιο - Ευρωπαϊκή Ενωση, αποφάσισαν να πορευτούν δεκάδες σωματεία της Αθήνας. Ετσι, σε μια περίοδο που βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις κλαδικές συμβάσεις, που ο θεσμός βάλλεται ποικιλοτρόπως και που οι συμβιβασμένες ηγεσίες των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων "απουσιάζουν", τα σωματεία θέτουν στο επίκεντρο της συντονισμένης δράσης τους την υπεράσπισή τους και τη διεκδίκηση ικανοποιητικών συμβάσεων (σελίδα 35)