Τελικά ο αντικομμουνισμός - όταν μάλιστα... εκσυγχρονίζεται και με νεολογισμούς - αποτελεί εφόδιο για πασαρέλα στα μικρόφωνα.

Μιλάμε για την πρώην πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ, Χρ. Παπανικολάου, η οποία μίλησε χτες στο "Φλας" για την κινητοποίηση των νοσοκομειακών γιατρών. Βεβαίως, η πρώτη ερώτηση του Ν. Κακαουνάκη ήταν αν η απεργία είναι υποκινούμενη απ' το ΚΚΕ. Η πρώην πρόεδρος απέφυγε την ερώτηση με μισόλογα και στη συνέχεια είπε ότι οι γιατροί δεν ξέρουν γιατί απεργούν, καθώς πρόκειται για κινητοποίηση "εφ' όλης της ύλης", και κατέληξε με το εκσυγχρονιστικό νεολογισμό περί "υβριδιακής μορφής ΚΚΕ και ΝΔ" στην ΕΙΝΑΠ.

Η Χρ. Παπανικολάου αναφερόταν στο προεδρείο της ΕΙΝΑΠ - συγκροτήθηκε τον Ιούνη του 1997 - με πρόεδρο τον Χρ. Ζαχαρόγιαννη - στέλεχος της "Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης" (ΔΗΠΑΚ). Τον Χρ. Ζαχαρόγιαννη υπερψήφισαν έξι παρατάξεις - καταψήφισε μόνο η παράταξη της Χρ. Παπανικολάου η ΠΑΣΚΕ και ο ΣΥΝ ψήφισε λευκό. Επίσης, συγκέντρωσε την προτίμηση δέκα απ' τους 15, συνολικά, συμβούλους στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, ενώ είναι γνωστό ότι η ΔΗΠΑΚ έχει μόνο δύο έδρες και η ΔΗΚΝΙ, που υποστηρίχτηκε απ' τη ΝΔ - έχει μόνο τρεις έδρες, σύνολο δηλαδή πέντε οι δύο παρατάξεις.

Την ίδια πρόσθεση έκανε απ' τα μικρόφωνα και ο Ν. Κακαουνάκης στις 3.6.1997 και έβγαζε "ανίερες συμμαχίες του καλοκαιριού του 1989"... Τώρα στα πεδία της "κεντροαριστεράς" ανακάλυψαν τα... υβρίδια.

Μέρες εκεί

στο Κόσσοβο,

μπουρλότο

έχει ξεσπάσει,

όμως αυτός

δε νοιάζεται

αδιάφορη

έχει στάση,

ούτε που σκέφτετ'

η φωτιά

κι εδώ μπορεί

να φτάσει.

"Σήκω", του λένε,

κι απαντά

"εμένα

τι με μέλλει,

άλλου το σπίτι

καίγεται

κι ας κάνει

ό,τι θέλει",

ξεχνά πως κι η άκρη

του ντουνιά

δίπλα μας

είν' εν τέλει!

Ο οίστρος

Οι εκάστοτε υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όποτε έχουν να αντιμετωπίσουν δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες τους αφορούν άμεσα, είτε τις λοιδορούν είτε ερανίζουν από αυτές τα αποσπάσματα που συγκαλύπτουν τις προσωπικές τους και κυβερνητικές ευθύνες.

Ετσι με συνέντευξή του στην "Ελευθεροτυπία", ο υφυπουργός Εσωτερικών Λ. Παπαδήμας έσπευσε, πριν τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, να τα ρίξει αποκλειστικά στον παρανομούντα Δήμο της Αθήνας και τη διάτρητη σύμβασή του, βγάζοντας λάδι όλους τους υπόλοιπους δήθεν νομότυπους δήμους και βέβαια την κυβέρνηση, η οποία είναι έτοιμη να διορθώσει το αντισυνταγματικό της λάθος, τώρα που το έμαθε.

Τουλάχιστον διπλός ο στόχος του υπουργού. Αφ' ενός να χρεώσει μόνο στο Δήμο της Αθήνας το πολιτικό κόστος που ανήκει κύρια στην κυβέρνηση και αφ' ετέρου να απαλλάξει από το οικονομικό κόστος τους "πράσινους" δήμους, οι οποίοι δε θα επιστρέψουν τα κλεμμένα, αφού τα υπεξαιρούσαν από τους δημότες με το νόμο...

Αυτό που πρέπει να μείνει πάντως από τη συνέντευξη του υφυπουργού είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παραιτείται από την προσπάθειά της να μετατρέψει τους δήμους σε φορομπηχτικές μηχανές, αλλά και ότι θα επιδιώξει να ισχυροποιήσει το σχετικό νομικό πλαίσιο.

Μπόλικη η αρθρογραφία τις μέρες αυτές, σε εφημερίδες και περιοδικά, για την ιδιαίτερα μειωμένη ανεργία στις ΗΠΑ και το πώς αυτό έγινε κατορθωτό. Το γεγονός δεν είναι, βέβαια, τυχαίο. Ανεξάρτητα, όμως, απ' αυτό, είναι πράγματι μειωμένη η ανεργία στις ΗΠΑ; Και πώς γίνεται, αφού τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί τόσο δραστικά η ανεργία στη χώρα του Μπιλ Κλίντον, να αυξάνουν ραγδαία οι φτωχοί, οι άποροι και οι κάθε λογής απόκληροι της αμερικάνικης κοινωνίας; Πώς γίνεται να μειώνεται η ανεργία και, ταυτόχρονα, οι μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες να ανακοινώνουν και να υλοποιούν μεγάλα προγράμματα μείωσης του προσωπικού τους, πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους;

Οπως καταλαβαίνετε, η μείωση της ανεργίας στις ΗΠΑ δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα φτηνό κόλπο. Ενα κόλπο, βέβαια, που έχει σοβαρές και επικίνδυνες για τα συμφέροντα των εργαζόμενων προεκτάσεις. Η ανεργία, λοιπόν, στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει μεν μειωθεί, αλλά μειώσανε δραστικά όσους ονομάζουν άνεργους. Μια σειρά κατηγορίες ανέργων έπαψαν να τους λογαριάζουν, όπως κάνουν και οι εγχώριοι αρμόδιοι. Και πάνω απ' όλα, υπολογίζουν ως εργαζόμενο όποιον δουλεύει έστω και κάποιες ώρες τη βδομάδα ή το 15ήμερο. Το τελευταίο, σε συνδυασμό με την τεράστια επέκταση των "ευλύγιστων" μορφών εργασίας, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην... εξαφάνιση της ανεργίας.

Η κατάσταση, όμως, για τους Αμερικανούς ανέργους ή τους υποαπασχολούμενους ή ακόμη και τους εργαζόμενους, όχι μόνο δε βελτιώθηκε, αλλά χειροτέρευσε.

Είναι κι αυτή άλλη μια περίπτωση που οι μεν αριθμοί ευημερούν, αλλά ο λαός δυστυχεί...

Τραγικές εικόνες έφεραν μαζί τους από το Ιράκ οι Ελληνες γιατροί, που μετείχαν σε ανθρωπιστική αποστολή σ' αυτή τη χώρα κι έδωσαν πρόσφατα συνέντευξη Τύπου. Περίπου 400.000 παιδιά, κάτω των πέντε ετών, έχουν πεθάνει, ενώ 1,5 εκατομμύριο υποσιτίζονται και πολλά άλλα. Κι όλ' αυτά μέσα σε 7 μόλις χρόνια. Οσο διαρκεί το απάνθρωπο εμπάργκο σε βάρος αυτής της χώρας, με συνέπεια να μην υπάρχουν ούτε καν τα στοιχειώδη φάρμακα και τρόφιμα.

Την ίδια μέρα, η βρετανική εφημερίδα "Ιντεπέντεντ" αποκάλυπτε, ότι επτά χρόνια μετά τον πόλεμο του Κόλπου έχουν τετραπλασιαστεί τα κάθε είδους κρούσματα καρκίνου στο Ιράκ, ιδιαίτερα στα παιδιά. Μάλιστα, τα κρούσματα συγκεντρώνονται κυρίως στην περιοχή της Μπάσρα και τις περιοχές των πολεμικών επιχειρήσεων γενικότερα.

Αραγε, είναι ανεξάρτητη χρονική σύμπτωση του απότομου τετραπλασιασμού των καρκίνων με τον πόλεμο; Η συνέχιση του εμπάργκο, βέβαια, δεν αφήνει περιθώρια για μια επιστημονική έρευνα του φαινομένου. Ολοι θυμούνται, όμως, ότι οι αμερικανικές και άλλες δυνάμεις της επέμβασης χρησιμοποίησαν κατά κόρον βλήματα εμπλουτισμένου ουρανίου κατά των ιρακινών τεθωρακισμένων. Θυμούνται ακόμη, ότι αρκετά και σοβαρά προβλήματα υγείας παρουσιάστηκαν ακόμη και στους Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες, που τα χειρίζονταν εκείνη την περίοδο.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, ο καρκίνος θερίζει στο νότιο Ιράκ και φάρμακα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα.