Του Παύλου ΑΛΕΠΗ
Ο λόγος που σχεδόν ομόφωνα οι φορείς της Νέας Τάξης υιοθετούν και στην περίπτωση του Κόσσοβου την "επικοινωνιακή πρακτική" του τρόμου, δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αντιγράφουν τις υστερικές καθωσπρέπει κυρίες των παλιότερων χρόνων, που καθοδηγούσαν το πετροβόλημα της "παραστρατημένης χήρας" για να κρύψουν τις δικές τους πομπές... Πάντως, και αυτός από μόνος του σαν λόγος έστεκε, αφού κανένας από αυτούς που "έτρεξε" ακόμα και χιλιάδες μίλια μακριά από τα Βαλκάνια να παραδειγματίσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχει "καθαρή τη φωλιά" της ίδιας του της χώρας. Για παράδειγμα, μόνο και εντελώς τυχαία από αυτή την ιμπεριαλιστική "ομάδα των ανθρωπιστών" αναφέρουμε την περίπτωση της Βρετανίας, που αιώνες τώρα κάνει πως ...δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα των Ιρλανδών, των Σκοτσέζων, των Ουαλών. Η, ακόμα και άθελά του, όταν κανείς βλέπει να αναλαμβάνει ο Φ. Γκονζάλες "διαιτητής" εκ μέρους του ΟΑΣΕ, πώς να μην του έρθουν στο μυαλό οι Βάσκοι, οι Καταλανοί, οι κάτοικοι της Γαλικίας, οι Ανδαλουσιανοί κ.ά.;
****
Το ότι πρόκειται ακριβώς για "αρχικό" σχέδιο, το οποίο θα παίξει το ρόλο του δαυλού που θα ανάψει την μπαρούτη αρχικά στο Κόσσοβο, φάνηκε και από τις εξελίξεις τις επόμενες μέρες από την απόφαση της Ομάδας Επαφής. Οταν η κυβέρνηση του Βελιγραδίου ζήτησε ακριβώς σε διάλογο τους ηγέτες των αλβανοφώνων, ο Ι. Ρουγκόβα, σαν πιο αντιπροσωπευτικός, απάντησε πως αποκλείεται να συζητήσει τίποτα άλλο εκτός από την ανεξαρτησία του Κόσσοβου. Και όμως, υποτίθεται πως τέτοιες ακραίες θέσεις υπερασπίζονταν μόνο οι ελάχιστοι του λεγόμενου Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου και, στα λόγια τουλάχιστον, τους καταδίκαζαν όλοι. Τώρα, τι έγινε ξαφνικά "μέσα σε ώρες όχι μέρες", και είναι έτοιμοι να πιάσουν τόσο οι αλβανόφωνοι, όσο και οι "ανθρωπιστές" - ιμπεριαλιστές τα αδιέξοδα άκρα;
****
****
"Οταν μαλώνουν τα βουβάλια στο βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια", έγραφε κάποτε ο Ρ. Ρολάν, αλλά φαίνεται πως ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων λειτουργεί για την ώρα σαν "κρυμμένος θησαυρός" για πολιτικούς και κυβερνήσεις, τόσο της περιοχής, όσο και άλλους. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως όποιος δεν πείθεται από τα "ταξίματα" των μεγάλων, για την ώρα, υποτάσσεται από τις πιέσεις, τους εκβιασμούς, αλλά και την αντικειμενική ροή που επιβάλλει η ιμπεριαλιστική "πραγματικότητα", όπου "όποιος μείνει απέξω χάνει...". Ετσι, αφού πέρασε από "σαράντα κύματα", η τάχα βουλγάρικη "πρωτοβουλία" τελικά κατόρθωσε να συμπαρασύρει για το χατίρι των Αμερικάνων πέντε βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, ΠΓΔΜ, Τουρκία, Ελλάδα) σε κοινή δήλωση ενάντια στη Σερβία. Η άλλο παράδειγμα: Ελλάδα και Τουρκία βάλθηκαν ποιος θα "σηκώσει ψηλότερα το χέρι" να τους προσέξουν οι ΝΑΤΟικοί και να τους δώσουν προτεραιότητα στην εγκατάσταση της "ευέλικτης πολυεθνικής δύναμης". Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βελιγράδι, χρειάστηκε να δώσει ειδικές εξηγήσεις στους δημοσιογράφους για να τους "πείσει" να μην τον ρωτούν θέματα που αφορούν τις σχέσεις της Γιουγκοσλαβίας με τις ΗΠΑ...
Η πραγματικότητα δεν είναι υποχρεωτικά αυτή που δείχνουν ή προετοιμάζουν οι φορείς της Νέας Τάξης. Διαμορφώνεται και με τη συντονισμένη πάλη των λαών και των πολιτικών, που δεν υποτάσσονται στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Οι μειονότητες, για παράδειγμα, μπορούν να αντιμετωπίσουν τα ιδιαίτερα προβλήματά τους, τόσο παλεύοντας και αποκαλύπτοντας τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, όσο και λειτουργώντας σαν αληθινές γέφυρες φιλίας μεταξύ των λαών.
Οταν, σαν "οικογενειακοί σύμβουλοι", έρχονται οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και όχι μόνο βάζουν "φιτιλιές" για να προκαλέσουν εκρήξεις, αλλά τονίζουν - ενθαρρύνουν τις διαφορές, προκειμένου να αποκλείεται κάθε δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ των αληθινά ενδιαφερομένων, για να μπορούν να διαχειρίζονται το πρόβλημα, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, τότε οι λαοί δε χάνουν μόνο τα δικαιώματά τους, αλλά κινδυνεύει άμεσα και η ίδια τους η ύπαρξη
Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ συνάντηση του Παγκόσμιου Κινήματος Ειρήνης πραγματοποιήθηκε στην Αφρική, στο Ντακάρ της Σενεγάλης. Συμμετείχαν εκπρόσωποι από 15 χώρες και πολλά μέλη του ΠΣΕ. Τα θέματα ήταν: Για την εξάλειψη των συγκρούσεων στην Αφρική και για μια διαρκή ειρήνη, οι εμπειρίες της Αγκόλας, της Μοζαμβίκης και της Λιβερίας, η προώθηση αναπτυξιακής βοήθειας σε υπανάπτυκτες χώρες και ο ρόλος των "Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων". Ομως, όπως ήταν φυσικό, στη σκιά των γεγονότων στον Περσικό και την απειλούμενη νέα επίθεση των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, κατά του λαού του Ιράκ, πυροδοτήθηκαν πολλές συζητήσεις για το ρόλο της νέας αυτής πρόκλησης κατά της ανθρωπότητας, με το πρόσχημα δήθεν ...της προστασίας της, καθώς και για τους τρόπους που οι λαοί πρέπει να αντιδράσουν για να αποτρέψουν τα εγκληματικά αυτά σχέδια (σελίδα 33).
ΤΗΝ ΩΡΑ που η κυβέρνηση διοργανώνει ημερίδες και εκδρομές για τη διαφήμιση του πλούσιου στα χαρτιά κυβερνητικού έργου, στη Ροδόπη χριστιανοί και μουσουλμάνοι αγρότες και εργάτες, αλλά και παλιννοστούντες Πόντιοι προσπαθούν να επιβιώσουν, παλεύοντας ενάντια σε μια πραγματικότητα, με κύρια χαρακτηριστικά την ανεργία, την υποβάθμιση, το ρατσισμό (σελίδες 24 - 25).
Η ΝΕΑ ΦΑΣΗ της κρίσης στα Βαλκάνια, με αφορμή τα γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο, υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά την απειλή που διαγράφεται για την ειρήνη στην περιοχή από τη δράση στο βαλκανικό χώρο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, κυρίως των ΗΠΑ και της Γερμανίας. Ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πολεμικής ανάφλεξης, μέσα από την προώθηση σχεδίων παραπέρα διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, είναι ορατός όσο ποτέ άλλοτε (σελίδες 46 - 47).
ΜΕ πανελλαδικό, παναγροτικό, παλλαϊκό συλλαλητήριο σήμερα, στις 11 το πρωί, στο σιδηροδρομικό σταθμό της Καρδίτσας - σταθμός κι αφετηρία συγχρόνως των νέων αγώνων της αγροτιάς - κορυφώνονται οι αγωνιστικές εκδηλώσεις για την 88η επέτειο του Κιλελέρ, που άρχισαν από χτες στο χώρο της θυσίας και συνεχίζονται αύριο βράδυ με μεγάλη λαϊκή συναυλία αφιερωμένη στους αγροτικούς αγώνες, στο κλειστό γυμναστήριο Νεάπολης της Λάρισας.
Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την επέτειο της εξέγερσης του Κιλελέρ και μία ιστορική αναδρομή στο χρονικό του ξεσηκωμού (σελίδες 10 - 11).
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ στον τομέα των υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων έχουν γίνει πλέον οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών και οι "δικοί μας" μεγαλοεπιχειρηματίες. Με την ανοχή, αν όχι με τη βοήθεια, των κυβερνώντων, αξιοποιούν τις κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής για να κατακλέβουν τη χώρα, να εξάγουν παράνομα συνάλλαγμα στο εξωτερικό, να κάνουν φοροδιαφυγή απροσδιόριστου ύψους, να ακριβαίνουν αυθαίρετα τις τιμές των διαφόρων προϊόντων (σελίδα 14).
ΜΠΡΟΣΤΑ στη δραματική εξάπλωση της μάστιγας της ανεργίας που χτυπά την"πόρτα" σε όλο και περισσότερα σπίτια, που "καταβαραθρώνει" τα όνειρα χιλιάδων εργαζόμενων, άρχισαν να δημιουργούνται τα πρώτα "κύτταρα" οργάνωσης των ίδιων των ανέργων. Των ανθρώπων, που νιώθουν στο "πετσί" τους τι ακριβώς σημαίνει να είσαι στα "αζήτητα" και που λένε: "Δεν πάει άλλο! ". Ηρθε η ώρα τους να μιλήσουν(σελίδες 24 - 25).
ΜΠΟΡΕΙ η ιστορία με το χαράτσι της επί πληρωμή ελεγχόμενης στάθμευσης να έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες. Τα προβλήματα, όμως, που, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, σχετίζονται με το κυκλοφοριακό, δεν αφορούν μόνο το υπαίθριο πάρκινγκ. Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με τους υπόγειους χώρους στάθμευσης. Ως προς αυτό θορυβημένοι εμφανίζονται οι κάτοικοι στις γειτονιές, όπου έχει εξαγγελθεί η κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης, καθώς ανησυχούν για την τύχη των ελεύθερων χώρων που έχουν επιλεγεί από το δήμο για να τους υποδεχτούν (σελίδα 37).