Πάει κι ο Αραχθος. Πλήρης ημερών, μας αποχαιρέτισε το προηγούμενο Σάββατο. Πήγε να συναντήσει τους συντρόφους του, που μαζί πάλεψαν σε δύσκολες εποχές για την προκοπή αυτού του τόπου. Μια γενιά αγωνιστών, που ήξεραν να θυσιάζουν το ατομικό για το γενικό καλό. Εννοιες ξεχασμένες από πολλούς στις ζοφερές μέρες που περνάμε. Οπου η επιτυχία μετριέται με τη μαγκιά, την απάτη και την 'κονόμα. Εφτά χρόνια γνωριμίας μαζί του ήταν αρκετά για να εκτιμήσεις τον Αραχθο. Ερχόταν στο γραφείο κι έλεγε τις παρατηρήσεις του για τη σελίδα. Γράψε κάτι και για τα μέρη μου. Ηταν το μόνιμο παράπονό του. Το έκανα δυο φορές. Πριν φύγει από την εφημερίδα. Κι ήρθε μ' ένα πλατύ χαμόγελο, για να με ευχαριστήσει και να μου "υποδείξει" πως υπάρχουν κι άλλες περιοχές εκεί πάνω, που παρουσιάζουν οικολογικό ενδιαφέρον και που κινδυνεύουν με καταστροφή. Δεν πρόλαβα να του εκπληρώσω κι αυτή του την επιθυμία. Ομως, είναι μια υπόσχεση για το μέλλον. Γιατί ο σ. Αραχθος θα 'ναι πάντα μαζί μας. Να τριγυρνά από γραφείο σε γραφείο κι όλο να "τσιγκλά" κάποιον και ν' αρχίζουν τα πειράγματα για παλιές ιστορίες...

Οι μεγάλες πλημμύρες, οι οποίες προκλήθηκαν από τις συνεχείς βροχοπτώσεις - που οι εμπειρογνώμονες αποδίδουν στο καιρικό φαινόμενο Ελ Νίνιο - έχουν πλήξει σε μεγάλο βαθμό τη γεωργία και τον τουρισμό, στους οποίους βασίζεται ιδιαίτερα η οικονομία της Κένυας, ενώ απειλείται περαιτέρω η υποδομή αυτής της αφρικανικής χώρας, υποστηρίζουν τα εθνικά ΜΜΕ.

Οπως ανακοινώθηκε, πάνω από 100 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι στιγμής, ενώ οι καταστροφές είναι οι χειρότερες στην πρόσφατη ιστορία της Κένυας.

"Ολοκληρωτικό Χάος", "Οργή Ουρανών", είναι οι χαρακτηριστικοί τίτλοι από πρωτοσέλιδαεφημερίδων. Χάος έχει δημιουργηθεί στον κεντρικό δρόμο Μπομπάσα - Ναϊρόμπι, στον οποίο από τα ορμητικά νερά παρασύρθηκαν τρεις γέφυρες, καθιστώντας την επικοινωνία με την ενδοχώρα αδύνατη.

Στο μήκους 500 χιλιομέτρων αυτοκινητόδρομο καταμετρήθηκαν περίπου 600 μεγάλα φορτηγά, 100 λεωφορεία και 150 αυτοκίνητα, αναποδογυρισμένα ή ακινητοποιημένα. Η μετεωρολογική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι θα υπάρξει μελλοντικά κάποια υποχώρηση στα καιρικά φαινόμενα, χωρίς όμως να είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα τι μέλλει γενέσθαι, αυξάνοντας την αγωνία του πληθυσμού.

Αλλο ένα βιβλίο από τον πολυγραφότατο Βαγγέλη Σακκάτο, από τις εκδόσεις "Μπουκουμάνη". Σε μια εποχή που ο οδοστρωτήρας του νεοφιλελευθερισμού δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, ο Β. Σ. καταγράφει ορισμένες από τις "περιπέτειές του" στη Γερμανία που έζησε με τον "ακτιβιστή" σκύλο του. Τον Φέλιξ. Πορείες ειρήνης, αντιπυρηνικές διαδηλώσεις, συνδικαλιστικοί αγώνες, πολιτιστικές βραδιές των Ελλήνων μεταναστών κι ο Φέλιξ πανταχού παρών. Μέχρι και σε δικαστήριο παραβρέθηκε!! Ο πιο πιστός σκύλος του εργατικού κινήματος, όπως τον αποκάλεσε ένας βετεράνος του Γερμανικού ΚΚ. Ενα σκυλί με λάθος χρώμα. Γιατί ο Φέλιξ ήταν μαύρος, ενώ θα έπρεπε να ήταν κατακόκκινος. Μέσα από στιγμιότυπα, που περιγράφονται με μπόλικη δόση χιούμορ, ο συγγραφέας του βιβλίου μάς κάνει να πάρουμε μια γεύση από τους αγώνες και τις αγωνίες ενός Ελληνα αριστερού μετανάστη. Που βρέθηκε σε μια ξένη χώρα, όχι για να γίνει πλούσιος, αλλά γιατί το ελληνικό κράτος τον θεωρούσε ανεπιθύμητο (όπως και εκατοντάδες χιλιάδες αριστερούς), αποζημιώνοντάς τον με κάμποσα χρόνια φυλακής. Ολο το βιβλίο διαπερνά η αγάπη του συγγραφέα για το περιβάλλον και τα ζώα. Αλλά κυρίως τον άνθρωπο. Αξίζει να το διαβάσετε.

Γνωστοί και άγνωστοι αναλυτές άρχισαν ξανά να κάνουν λόγο για ενδεχόμενες πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής στο άμεσο μέλλον. Αυτή τη φορά, όχι εξαιτίας του πετρελαίου, ούτε λόγω εδαφικών διαφορών. Αιτία, όπως υποστηρίζουν, θα αποτελέσει η δραματική μείωση των νερών. Η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποίησε πως αν δε ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα η κατά κεφαλή ποσότητα θα φτάσει τα 667 κ.μ. (κυβικά μέτρα) το 2025 από τα 1436 κ.μ. που είναι σήμερα. Αν πάρουμε υπ' όψη ότι ο αποδεκτός μέσος όρος κατανάλωσης νερού είναι 1.000 κ.μ. (για προσωπική, γεωργική και βιομηχανική χρήση), κατανοούμε το μέγεθος του προβλήματος. Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί δεν έχουν άλλη επιλογή, από το να αναζητήσουν κοινά αποδεκτές λύσεις, αφού τα αποθέματα θα γίνονται όλο και σπανιότερα. Ηδη από τη δεκαετία του ογδόντα οι ασχολούμενοι με την υδατική πολιτική εφαρμόζουν μέτρα που στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση κι όχι στην αύξηση των αποθεμάτων νερού. Κι αυτό συμβαίνει κι από τις δυο πλευρές. Ταυτόχρονα, στην επιστημονική κοινότητα των δυο χωρών (και των γειτονικών τους) συζητούνται θέματα, όπως του δικαιώματος ιδιοκτησίας των νερών, τα υδροσταθμευτικά δικαιώματα, οι κατάλληλοι οργανισμοί που πρέπει να γνωμοδοτούν σε περίπτωση διχογνωμιών κ.ά. Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια δημιουργίας μιας ομπρέλας οργανισμών και μη κυβερνητικών οργανώσεων που θα συμβάλουν στη διαχείριση της τεχνογνωσίας και την εκπόνηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τη διαχείριση των νερών που θα αποβλέπουν στην κατανόηση και την επίλυση του προβλήματος μέσα από συνεργατικές διαδικασίες. Η έλλειψη των υδάτινων πόρων μπορεί να αποτελέσει αιτία πολεμικών συγκρούσεων, αλλά και τη συνεργασία και την αλληλεγγύη των λαών της Μέσης Ανατολής. Ποιο από τα δυο σενάρια θα επαληθευτεί εξαρτάται όχι μόνο από τις επιθυμίες των Αμερικανών που προσπαθούν να έχουν κάτω από τον έλεγχό τους την περιοχή, αλλά και από τους λαούς των χωρών αυτών. Και η ειρήνη είναι το μόνο που τους συμφέρει. Οπως όλα δείχνουν οι πολεμοκάπηλοι τουλάχιστον ως προς το θέμα αυτό θα μπουν οριστικά στη γωνία...

Οι έγκυες που πίνουν πέντε ή περισσότερα ποτήρια νερό της βρύσης καθημερινά παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής, σύμφωνα με ανταπόκριση του "Ρόιτερ". Αιτία είναι τα παραπροϊόντα του χλωρίου, που χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό του νερού, όπως ανακοίνωσαν Αμερικανοί ερευνητές.

Οι μελέτες, όμως, είναι προκαταρκτικές, γι' αυτό οι επιστήμονες παροτρύνουν τις γυναίκες να μην προσφύγουν στο εμφιαλωμένο νερό,γιατί δεν είναι καθαρότερο.

Η Αμερικανική Υπηρεσία για την Προστασία του Περιβάλλοντος (ΕΡΑ), που συνέβαλε στην εκπόνηση της μελέτης, ανακοίνωσε ότι εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιβάλει χαμηλότερα επιτρεπτά επίπεδα των παραπροϊόντων αυτών στο πόσιμο νερό.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι για τους κινδύνους ευθύνονται λοιμώδεις χημικές ενώσεις, που παράγονται μερικές φορές, όταν το χλώριο χρησιμοποιείται για να σκοτώσει μικρόβια στο νερό.

Οι έγκυες που έχουν υψηλή έκθεση σε αυτά εμφανίζουν μεγαλύτερο ποσοστό αποβολής, 15,7%, σε σχέση με 9,5% στις γυναίκες με χαμηλή έκθεση στις χημικές αυτές ουσίες.

Οσες ανησυχούν, μπορούν να βράζουν το νερό, να το αφήνουν να κρυώνει και να το βάζουν στο ψυγείο σε ανοιχτό δοχείο, ή να χρησιμοποιούν ειδικό φίλτρο νερού, για να αφαιρούνται ορισμένες από τις λοιμώδεις ουσίες.

"Σε όλες μας τις μελέτες, εκτός από μια μικρή έρευνα, βρήκαμε ότι οι γυναίκες που πίνουν νερό της βρύσης είχαν περισσότερες αποβολές από τις γυναίκες που κατανάλωναν εμφιαλωμένο νερό", είπε η Σάνα Σουάν,επικεφαλής του Τμήματος Αναπαραγωγικής Επιδημιολογίας των Υγειονομικών Υπηρεσιών της Καλιφόρνια.

"Ωστόσο, σύμφωνα με το μέσο όρο στις μελέτες μας, μόνο το 2% των εγκύων είχε τόσο υψηλούς κινδύνους έκθεσης στις λοιμώδεις χημικές ουσίες, ώστε να διατρέχει σοβαρούς κινδύνους", πρόσθεσαν οι ερευνητές, τα ευρήματα των οποίων θα δημοσιευτούν στην επιθεώρηση "Επιδημιολογία".

Η υψηλή έκθεση προκαλείται από την πόση τουλάχιστον πέντε ποτηριών νερό τη μέρα, που εμπεριέχουν υψηλό ποσοστό μολυντικών χημικών ουσιών. Αυτές παράγονται, όταν οξέα από χορταρικά που είναι ήδη σε αποσύνθεση, αντιδρούν με το χλώριο. Τα επίπεδά τους στο νερό ποικίλλουν από μέρα σε μέρα και από περιοχή σε περιοχή.

Η συγκεκριμένη έρευνα, που έγινε σε τρεις περιοχές της Καλιφόρνια, παρουσίασε διαφορετικά αποτελέσματα. Η Σ. Σουάν είπε ότι δεν υπάρχει τίποτε ιδιαίτερο στον τρόπο που το νερό διυλίζεται ή χλωριώνεται στην Καλιφόρνια.

"Η χλωρίωση του νερού είναι πολύ σημαντική. Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να σκεφθεί ποτέ να παύσει τη χλωρίωσή του. Η χλωρίωση έχει σώσει ζωές από σοβαρές αρρώστιες. Θέλουμε να τονίσουμε στον αμερικανικό λαό ότι το νερό της βρύσης είναι το ασφαλέστερο, αλλά πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση", είπε η αξιωματούχος της ΕΡΑ. Μ' άλλα λόγια, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Κι όλα δείχνουν ότι η κατάσταση θα χειροτερεύει, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και παγκόσμια, όσο τουλάχιστον ακολουθείται το αδιέξοδο αναπτυξιακό μοντέλο που στο μόνο που στοχεύει είναι τα κέρδη των ιδιωτών και πέραν αυτού ουδέν. Η υγεία των πολιτών και η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα, που εξαντλούνται σε συνέδρια εντός πολυτελών ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και σε πολύχρωμα φυλλάδια, συχνά από ανακυκλωμένο χαρτί...