"Πες ότι οι εργαζόμενοι συγκεντρώναμε 50 δισ. και τα δίναμε στην κυβέρνηση. Θα μας έλεγε "δεν τα παίρνω", θα εφαρμόσω σώνει και καλά τις αλλαγές που θέλω", έλεγε προχτές ένας εργαζόμενος στην "Ολυμπιακή". Στη φράση αυτή περικλείεται η καρδιά της πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από το 1993 μέχρι σήμερα στην πολύπαθη "Ολυμπιακή Αεροπορία" και η οποία στόχο έχει όχι τη σωτηρία και ανάπτυξη του εθνικού μας αερομεταφορέα, αλλά τη συρρίκνωσή του και την παράδοση άνευ όρων σε κάποια ξένη μεγάλη αεροπορική εταιρία, που όπως όλα δείχνουν θα είναι η γερμανική "Λουφτχάνσα". Ταυτόχρονα, παράλληλος στόχος και αφού πρώτα έχει φροντίσει να κατασυκοφαντήσει τους εργαζόμενους σε αυτήν, είναι και η έναρξη εφαρμογής προγράμματος - πιλότου για εφαρμογή εργασιακού μεσαίωνα σε όλες τις ΔΕΚΟ. Η "Ολυμπιακή" επιλέχθηκε ως ο πιο "ασθενής κρίκος"...

Οπως είναι γνωστό, στις 31 Δεκέμβρη 1997 έληξε η ισχύς του νόμου 2271/94 "περί εξυγίανσης". Ομως, και σήμερα η κυβέρνηση προβάλλει το ζοφερό μέλλον της ΟΑ για να επιβάλει νέο "πρόγραμμα εξυγίανσης".

"Το προηγούμενο απέτυχε", είπε απλά ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών προχτές Πέμπτη και όταν ρωτήθηκε ποιος φταίει, είπε ότι "δεν είναι ώρα να καταλογιστούν ευθύνες", ενώ ως αιτία επικαλέστηκε τις "μεγάλες αυξήσεις που πήραν οι εργαζόμενοι το 1997" και έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι αυτό έγινε γιατί "ξεγελάστηκε" το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας! Θέσεις που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική, αλλά δυστυχώς μέσα στο καθεστώς μονόπλευρης ενημέρωσης που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, "περνάνε" στον κόσμο.

Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική.

• Ο,τι αφορούσε τους εργαζόμενους της ΟΑ και την εφαρμογή αντεργατικών μέτρων εφαρμόστηκε στο ακέραιο (το όφελος ήταν 120 δισ. δραχμές, σύμφωνα με υπολογισμούς της ίδιας της ΟΑ).
• Ο,τι αφορούσε την κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά απεναντίας ακολουθήθηκε τέτοια πολιτική ώστε να αποτύχει το "πρόγραμμα εξυγίανσης". Συγκεκριμένα:

- Στην τριετία 1994 - 1997 άλλαξαν 7 υπουργοί Μεταφορών και 4 διοικήσεις της ΟΑ.

- Η κυβέρνηση κατέβαλε μόνο 19 από τα 54 δισ. δραχμές για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΟΑ, όπως είχε δεσμευτεί. Δηλαδή μόνο από τόκους απώλεια 8 - 9 δισ. δραχμές.

- Δεν εφαρμόστηκε ποτέ ο νέος κανονισμός προσωπικού και το νέο οργανόγραμμα. Αντίθετα αποδιοργανώθηκαν διάφορες υπηρεσίες, όπως ο νευραλγικός τομέας της τεχνικής διεύθυνσης.

- Εγιναν 1.500 προαγωγές σε προϊστάμενους και το προσωπικό μειώθηκε κατά 1.860 άτομα. Ταυτόχρονα, γίνονταν και οι προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων (περίπου 3.500 κάθε χρόνο) με καθεστώς ομηρίας, για ευνόητους λόγους.

- Εδωσε αυθαίρετα αυξήσεις στη διευθυντική ιεραρχία που έφτασαν μέχρι και 300%! Η κυβέρνηση, δε λέει ακόμα ότι σήμερα η εταιρία επιβαρύνεται σημαντικά από τοκοχρεολύσια και την αποπληρωμή χρεών από παλιές αγορές αεροσκαφών, ούτε ότι καίριο πλήγμα στα οικονομικά της επιφέρει η καθυστέρηση καταβολής των 35 δισ. δραχμών, που από το νόμο 2271 ήταν υποχρεωμένο το κράτος να καταβάλει για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΟΑ. Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι τα χρέη του δημοσίου και των κομμάτων προς την ΟΑ, είναι η φτηνή μεταφορά του ελληνικού Τύπου κλπ. Ολα αυτά είναι μεγάλα "βαρίδια" στα οικονομικά του εθνικού αερομεταφορέα.

- Το Δημόσιο χρωστάει περίπου 10 δισ. δραχμές (πτήσεις "Φάλκον), οφειλές υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών κλπ.).

- Τέλος, αποκρύπτει ότι ακόμη και σήμερα η εταιρία επιβαρύνεται σημαντικά από τοκοχρεολύσια και την αποπληρωμή χρεών από παλιές αγορές αεροσκαφών.

"Οι εργαζόμενοι μπορούμε να αποτρέψουμε το ξεπούλημα της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" και τον εργασιακό μεσαίωνα που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση", τονίζει ο Στέλιος Μανούσος,μέλος του ΔΣ του Σωματείου Διοικητικών Υπαλλήλων Ολυμπιακής και εκπρόσωπος της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης (ΕΣΚ). Υπογραμμίζει δε ότι σήμερα γίνεται όλο και περισσότερο φανερό πως απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα, η μόνη ελπίδα για τους εργαζόμενους είναι η καθημερινή αποφασιστική ταξική πάλη, είναι η συγκρότηση ενός αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για μια άλλη πολιτική προς όφελος των εργαζομένων και του λαού.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί αναφέρεται στις επιδιώξεις της κυβέρνησης που κρύβονται πίσω από το νέο "πρόγραμμα εξυγίανσης", για τη θεωρία των "ρετιρέ", για το εργασιακό κόστος, αλλά και για τη γερμανική "Λουφτχάνσα", που απ' ότι φαίνεται καθαρά πλέον προορίζεται για αφεντικό της Ολυμπιακής.

- Τι σημαίνει για τους εργαζόμενους η ετήσια μείωση των λειτουργικών δαπανών της ΟΑ κατά 50 δισ. δραχμές για τα επόμενα πέντε χρόνια;

- Κατ' αρχήν μείωση του ονομαστικού τους μισθού, τουλάχιστον στο ένα τρίτο. Βέβαια η κυβέρνηση έχει επιχειρήσει να περάσει στην κοινή γνώμη τη λεγόμενη θεωρία των "ρετιρέ", δηλαδή των εργαζομένων με υψηλές αποδοχές. Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην ΟΑ, κάθε άλλο παρά υψηλόμισθη είναι. Μάλιστα σε σύγκριση με άλλες ιδιωτικές εταιρίες, οι μισθοί στην ΟΑ είναι χαμηλότεροι. Εκτός και αν υψηλόμισθο "βαφτίζει" η κυβέρνηση κάποιον που παίρνει το μήνα 300.000, με 40 ώρες υπερωρία, 60 ώρες νυχτερινή εργασία και Κυριακές.

- Η κυβέρνηση λέει ακόμα ότι τα έξοδα μισθοδοσίας της ΟΑ ανέρχονται στο 48% των συνολικών δαπανών, έναντι του 25% με 29% που είναι ο μέσος όρος στις άλλες αεροπορικές εταιρίες.

- Πράγματι, οι αριθμοί είναι σωστοί. Η απάτη, όμως, της κυβέρνησης έγκειται στη σύγκριση της ΟΑ με άλλες εταιρίες, που έχουν αναπτύξει και πολλές άλλες κερδοφόρες δραστηριότητες, ενώ τα έσοδα της ΟΑ προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα εισιτήρια. Ετσι, το ποσοστό μισθοδοσίας της ΟΑ φαίνεται και είναι αυξημένο, έναντι άλλων εταιριών με ανεπτυγμένες άλλες δραστηριότητες. Σημειώστε, άλλωστε, ότι σύμφωνα με τα επίσημα συγκριτικά στοιχεία της Ενωσης Αεροπορικών Εταιριών (ΙΑΤΑ), η ΟΑ όσον αφορά τις δαπάνες μισθοδοσίας είναι τελευταία στον κατάλογο και βρίσκεται πολύ κάτω από το μέσο όρο των άλλων εταιριών.

- Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα μέτρα που προωθεί σε βάρος των εργαζομένων, είναι μονόδρομος για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του εθνικού αερομεταφορά.

- Αν ήθελε η κυβέρνηση να μειώσει απλώς το λειτουργικό κόστος της ΟΑ, θα φρόντιζε από χρόνια τώρα να εφαρμόσει μια σειρά μέτρων και μάλιστα χωρίς το παραμικρό κόστος, για το "νοικοκύρεμα" της εταιρίας σε ό,τι αφορά συνολικά την πολιτική προμηθειών, καυσίμων, την αγορά ανταλλακτικών που είναι πανάκριβη, την πολιτική κινήτρων προς τους πράκτορες, την είσπραξη χρημάτων από τις Τράπεζες κλπ. Τέτοιο πρόγραμμα καλύτερης διαχείρισης έχουν υποβάλει οι εργαζόμενοι από το 1990. Με το πρόγραμμα αυτό, που προέβλεπε ετήσια εξοικονόμηση 50 - 60 δισ. δραχμές, συμφωνούσε απόλυτα το ΠΑΣΟΚ, αλλά τότε ήταν στην αντιπολίτευση. Οταν ήρθε στην κυβέρνηση, το πέταξε στο καλάθι των αχρήστων. Αλλωστε, με βάση αυτές τις προτάσεις τις δικές μας κατάρτισε η ιδιωτική εταιρία "Μακένζι" το σχέδιο οργανωτικής αναδιάρθρωσης της ΟΑ, το οποίο, όμως, μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους σε άλλα θέματα, αφού βάζει τα θεμέλια της ιδιωτικοποίησης, με την εκχώρηση δραστηριοτήτων της ΟΑ σε τρίτους. Ολα αυτά αποκαλύπτουν ότι η κυβέρνηση με τα μέτρα που προωθεί, δε στοχεύει στην καλύτερη διαχείριση και στο λιγότερο κόστος γενικά, αλλά συγκεκριμένα στη μείωση του εργασιακού κόστους, που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο για να αυξάνει όλο και περισσότερο τα κέρδη του.

- Η κυβέρνηση έχει αρωγούς και ποιοι είναι αυτοί, στην εφαρμογή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ και της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων;

- Εκτός απ' αυτούς που επιβάλλουν την εφαρμογή αυτής της πολιτικής (Ευρωπαϊκή Ενωση - μεγάλο κεφάλαιο), είναι ολοφάνερο ότι την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στηρίζει αναφανδόν η ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, που την αντιπαλεύει. Μάλιστα η ΝΔ ασκεί και κριτική στην κυβέρνηση για "άτολμο βηματισμό" στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ. Επίσης, πλάτη για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, έβαλαν και εξακολουθούν να βάζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και "ΣΥΝ". Οι παρατάξεις αυτές στο χώρο της ΟΑ έχουν καλλιεργήσει την πολιτική της αδράνειας και της παθητικοποίησης. Στην ΟΑ επικρατεί "εργασιακή ειρήνη" περισσότερα από έξι χρόνια. Σήμερα οι εργαζόμενοι στην ΟΑ εκβιάζονται ωμά από κυβέρνηση και διοίκηση, πως αν δεν αποδεχτούν τα μέτρα, η εταιρία θα κλείσει! Μάλιστα τις τελευταίες μέρες κυκλοφορούν σενάρια στους χώρους δουλιάς ότι η κυβέρνηση έχει έτοιμες τις επιταγές αποζημίωσης για το ενδεχόμενο να μπει λουκέτο στην ΟΑ, αν υπάρξουν αντιδράσεις! Πρόκειται δηλαδή για κλίμα άγριας τρομοκρατίας.

- Τι σημαίνει για την ΟΑ η σύναψη "στρατηγικών συμμαχιών" σε όλες τις δραστηριότητές της;

- Ξεπούλημα στην "εκσυγχρονιστική διάλεκτο". Στην περίπτωση της ΟΑ θεωρείται βέβαιο ότι για "στρατηγικός σύμμαχος" προορίζεται το γερμανικό κεφάλαιο και ειδικότερα η εταιρία "Λουφτχάνσα". Θυμίζω ότι γερμανική εταιρία έχει επιχειρήσει στο παρελθόν, χωρίς, όμως, επιτυχία, να διεισδύσει στην ελληνική αγορά. Σήμερα, στόχος της είναι να πατήσει γερά πόδι στην Ελλάδα, μέσω της εξαγοράς της ΟΑ. Οσοι ασχολούνται με τις αερομεταφορές, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κατεύθυνση των Βρυξελλών είναι να υπάρξουν στο μέλλον μόνο τρεις αεροπορικές εταιρίες - κολοσσοί, οι οποίες θα έχουν γύρω στις 8 - 10 δορυφορικές επιχειρήσεις. Σ' αυτή τη λογική, να γίνει δηλαδή η ΟΑ εταιρία - δορυφόρος της "Λουφτχάνσα", κινείται η πολιτική της κυβέρνησης. Αλλωστε, το αεροδρόμιο Σπάτων δεν κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της ΟΑ και των Ελλήνων επιβατών, αλλά για να εξυπηρετήσει το γερμανικό κεφάλαιο και άλλες εταιρίες. Κατασκευάζεται για να λειτουργήσει σαν διαμετακομιστικό κέντρο και βάση της "Λουφτχάνσα", που θα της εξασφαλίσει μείωση του λειτουργικού της κόστους και πιο εύκολη πρόσβαση στις αγορές της Απω Ανατολής, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, των πρώην σοσιαλιστικών χωρών κλπ. Οταν λοιπόν η κυβέρνηση μιλά για "στρατηγική συμμαχία" έχει στο νου της την εκχώρηση έργου - φιλέτου της ΟΑ στη "Λουφτχάνσα". Και φιλέτο σημαίνει τεχνική συντήρηση, τροφοδοσία, καύσιμα, επίγεια εξυπηρέτηση. Ηδη έχει συγκροτηθεί όμιλος επιχειρήσεων με επικεφαλής τη "Λουφτχάνσα", για να αναλάβει την τροφοδοσία των αεροσκαφών στο αεροδρόμιο Σπάτων.

- Υπάρχουν περιθώρια και τρόποι για την ανατροπή αυτών των σχεδίων;

- Υπάρχουν και περιθώρια και τρόποι. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι ότι ο ενωτικός αγώνας μέχρι τελικής ρήξης, μπορεί να ανατρέψει αυτή την καταστροφική πολιτική του ξεπουλήματος της ΟΑ σε ξένα συμφέροντα. Σιγά σιγά οι εργαζόμενοι αφυπνίζονται από τη λογική της παθητικοποίησης που τους έχουν περάσει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και του ΣΥΝ. Εχουν καταλάβει ότι υποχώρηση απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές δε σημαίνει παρά χάσιμο εισοδήματος, λεφτά απ' την τσέπη τους.

Η "Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση" της ΕΣΑΚ καλεί τους εργαζόμενους να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση, να συγκροτήσουν επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλιάς. Δεν αρκεί ο καθένας στο χώρο του να αντιπαλεύει αυτή την πολιτική. Θα πρέπει να συντονιστούν οι εργαζόμενοι, οι κοινωνικές ομάδες που θίγονται απ' αυτή την πολιτική και θα πρέπει να αναγκάσουν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να μπουν στη λογική του αγώνα. Στο έκτακτο συνέδριο (σ.σ. σήμερα) θα προσπαθήσουμε να πείσουμε αυτές τις δυνάμεις να βγουν στον αγώνα, να συντονιστούν με τις δυνάμεις των άλλων δημόσιων επιχειρήσεων (ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ κλπ.), να συντονιστούν με το Συντονιστικό της Αθήνας, να βάλουν ζητήματα στο ΕΚΑ και στη ΓΣΕΕ και όλοι μαζί ενωμένοι να παλέψουμε με στόχο την απόκρουση της ιδιωτικοποίησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.