Σε μεγάλη συγκέντρωση που οργάνωσαν οι Κομματικές Οργανώσεις Ζωγράφου του ΚΚΕ,στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου, μίλησε χτες βράδυ ο Σπύρος Χαλβατζής,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αναφερόμενος στην πρόσφατη υποτίμηση της δραχμής και στη λαίλαπα των μέτρων, με τα οποία τη συνόδεψε η κυβέρνηση, ο ομιλητής τόνισε, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:

"Ολοι οι αστοί οικονομολόγοι και άλλοι υπηρέτες της αστικής τάξης δήθεν αναρωτιούνται: Μα καλά, μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο; Δεν ήταν αναγκαία αυτά τα μέτρα; Η υποτίμηση της δραχμής και όλα όσα ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν;

Υπάρχει απάντηση. Ναι, για την αστική τάξη, για την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής, για τους μεγαλοεισαγωγείς, μεγαλέμπορους, μεγαλοκατασκευαστές, για όλους όσοι σπεκουλάρουν στο χρηματιστήριο ήταν και είναι απαραίτητα ανάλογα μέτρα.

Τα μέτρα ήταν αναπόφευκτα για την κυβέρνηση και την πορεία της.

Για τους εργαζόμενους, για το λαό, αλλά και για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, αυτά τα μέτρα είναι αρνητικά, είναι ολέθρια, άμεσα και μακροπρόθεσμα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι αυτό άρχισαν να το αισθάνονται οι εργαζόμενοι άμεσα στην τσέπη τους".

"Στις σημερινές συνθήκες η αναγκαιότητα συγκρότησης ενός μετώπου πάλης των εργαζομένων αναδείχνονται καθημερινά.

Κατά συνέπεια η πάλη, ο συντονισμένος και συνεχής αγώνας για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής, γίνεται πλέον επιτακτικά αναγκαίος.

Το κύριο είναι να αναπτυχθεί ο οργανωμένος αγώνας, να καταφέρει να διαμορφώσει όρους μαζικής λαϊκής πάλης, να συγκροτήσει μέτωπο κοινωνικοπολιτικό, για να βάλει ρότα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Και το συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης μπορεί και πρέπει να έχει θετική συμβολή σ' αυτή την αγωνιστική πορεία του λαού.

Θεωρούμε ότι, είναι ανάγκη να δυναμώσει, ποιοτικά και ποσοτικά, η δουλιά των συνδικαλιστών που αποδέχονται τη λογική της αντίστασης και της πάλης. Που συμφωνούν με τις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ για την ανάπτυξη της χώρας. Μόνον έτσι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί στα πρωτοβάθμια σωματεία".

"Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Ο αγώνας που δίνει σήμερα το ΚΚΕ είναι πολυσήμαντος. Εχει αξία να σημειώσουμε ότι τα ανοιχτά μέτωπα πάλης είναι πολλά. Σε όλα τα μέτωπα φροντίζουμε να δίνουμε αγωνιστικό, μαχητικό και ενωτικό "παρών".

Προσπαθούμε να ενώνουμε όλους τους εργαζόμενους στην πάλη για τα μικρά, αλλά και τα γενικότερα προβλήματα. Αυτά που καθορίζουν το σήμερα και κυρίως το αύριο του λαού και του τόπου. Αυτά που σηματοδοτούν την πορεία της χώρας.

Την ίδια στιγμή, διάφορες δυνάμεις και κυρίως οι συνοδοιπόροι της συναίνεσης και της υποταγής μάς κατηγορούν ότι περιχαρακωνόμαστε γιατί αρνούμαστε την πολιτική συνεργασία με τα άλλα κόμματα.

Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα με την πολιτική που σήμερα ακολουθούν. Αν υπήρχε, το ΚΚΕ πρώτο θα έπαιρνε πρωτοβουλία.

Για το ΚΚΕ δεν υπάρχουν μόνο οι ηγεσίες των κομμάτων. Είναι και ο κόσμος της δουλιάς. Σ' αυτόν τον κόσμο απευθυνόμαστε. Δουλεύουμε σήμερα για να καταδικαστεί η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ΕΕ που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας.

Εμπρακτα δείχνουμε με ποιον είμαστε και ποιους αντιπαλεύουμε.

Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φέτος έχουμε και εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Πρωτοβάθμια και Νομαρχιακή. Ενδεχομένως να το χρησιμοποιήσουν και ως ευκαιρία και για γενικές βουλευτικές εκλογές.

Είναι μια καλή ευκαιρία που θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αξιοποιήσει, προς όφελός του ο λαός και η νεολαία. Μπορεί και πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και σε κάθε πολιτική δύναμη που υπηρετεί και συναινεί στην αντιλαϊκή πολιτική που βρίσκεται πλήρως ευθυγραμμισμένη στις επιλογές και κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Και χρειάζεται αυτό το μήνυμα, το οποίο ανησυχεί την κυβέρνηση. Κι αυτή την ανησυχία της, θα πρέπει η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, να τη μετατρέψουν σε πανικό, για όλους όσοι όχι μόνον απεργάζονται αντιλαϊκά σενάρια, αλλά εφαρμόζουν καθημερινά σκληρά αντεργατικά μέτρα".

"Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Η στάση της κυβέρνησης είναι γνωστή απέναντι στα προβλήματα των εργαζομένων. Το μόνο της επιχείρημα είναι ότι δεν αντέχει, για τους εργαζόμενος και το λαό η οικονομία της χώρας. Αντέχει, όμως, όταν πρόκειται για νέες παραχωρήσεις, νέες διευκολύνσεις, στο μεγάλο κεφάλαιο. Αλλωστε, αυτό είναι που τη στηρίζει.

Δεν υπάρχουν προβλήματα πέρα κι έξω από πολιτικά και ταξικά συμφέροντα. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι ο πιλότος της κυβέρνησης.

Τα λαϊκά προβλήματα τα προκαλεί και τα οξύνει η πολιτική που εκπορεύεται από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τα πολυεθνικά μονοπώλια και εφαρμόζεται από τα κόμματα της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη των συνοδοιπόρων τους.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός, χρειάζεται να προβληματιστούν, να πάψουν την επόμενη των εκλογών να εμφανίζονται κοψοχέρηδες. Να δουν πως θα στηρίξουν μόνιμα, σταθερά, ηθικά και οικονομικά αυτούς που μάχονται για τα δίκαια αιτήματά τους, για την πρόοδο του τόπου, για την αλλαγή της κοινωνίας. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους κομμουνιστές και το κόμμα τους, το ΚΚΕ.

Ως ΚΚΕ θα συνεχίσουμε τη δράση μας, ώστε να ενημερώσουμε το λαό για την κατάσταση, τις αιτίες και τους υπεύθυνους. Που δεν είναι άλλοι από την αντεργατική κυβερνητική πολιτική, που εφαρμόζει τις επιλογές και τις εντολές της ΕΕ και των ΗΠΑ. Θα επιμείνουμε στη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων στην πάλη ενάντια σε αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός, πρέπει να αντιπαλέψουν την προπαγάνδα της νεοφιλελεύθερης συντηρητικής πολιτικής ότι τάχα είναι μονόδρομος η πολιτική που επιβάλλει το πολυεθνικό κεφάλαιο.

Ο δρόμος που υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών, ο δρόμος της προσαρμογής και υποταγής στις εντολές της ΕΕ και των ΗΠΑ σε βάρος του λαού, ο δρόμος που ακολουθείται μέχρι σήμερα από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, δεν είναι μονόδρομος.

Ο δρόμος της αντίστασης και της ρήξης με αυτή την πολιτική, ο δρόμος που οδηγεί σε μια δίκαιη κοινωνία, είναι ο μονόδρομος για το λαό".

Ο κοινωνικός διάλογος, βεβαίως, δεν άρχισε τώρα. Διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό σε όλους τους τομείς: εργατικό, αγροτικό κ.ά. Για την ακρίβεια διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό, ανάμεσα στην κυβέρνηση, το ΣΕΒ, τους αγροτοεργατοπατέρες και τα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Από την άλλη, έχουν χυθεί τόνοι μελάνης τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να εμπεδωθεί καλά, ότι η ταξική πάλη έχει πια ξεπεραστεί και ότι η μόνη λύση για να πάνε καλά τα πράγματα (για όλους!), είναι ο "κοινωνικός διάλογος".

Φυσιολογικό λοιπόν, το ερώτημα: Πού το θυμήθηκε ο Π. Λαφαζάνης και καταγγέλλει τώρα το διάλογο ως απάτη;

***

Ο ΣΥΝ συμμετέχοντας στον κοινωνικό διάλογο και έχοντας ως σημαία του την ταξική συνεργασία, δεν έχει διστάσει, παρ' όλα αυτά, να καταγγείλει κατά καιρούς τον κοινωνικό διάλογο...

Τι καταγγέλλει όμως; Την ουσία του διαλόγου; Το χαρακτήρα του; Οχι! Καταγγέλλει το γεγονός πως η κυβέρνηση δε διεξάγει γνήσιο και διαφανή διάλογο! Εδώ βρίσκεται η απάτη! Οχι του κοινωνικού διαλόγου, αλλά του ΣΥΝ. Ο κοινωνικός διάλογος δεν μπορεί παρά να είναι απάτη εξ ορισμού. Κοινωνικός διάλογος γνήσιος δε γίνεται να υπάρξει. Τα συμφέροντα των τάξεων είναι αντικρουόμενα και ασυμφιλίωτα.

Ο ΣΥΝ προσποιείται ότι παλεύει για ένα διάλογο φερέγγυο! Με αυτόν τον τρόπο, και στη λογική της ταξικής συνεργασίας κινείται και απέναντι στους εργαζόμενους, που έχουν μυριστεί την απάτη του διαλόγου, προσπαθεί να φανεί συνεπής με την... αγωνιστική στάση.

***

Οποια άλλη στάση, σημαίνει συμβολή στην αδρανοποίηση των εργαζομένων και "πλάτη" για να περάσει η κυβερνητική πολιτική. Αυτό ακριβώς κάνει ο ΣΥΝ όλο αυτό το διάστημα. Και δεν μπορεί να αποσείσει τις ευθύνες του, με δήθεν αντιπολιτευτικές "σφαίρες". Αν ο ίδιος και άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις είχαν καταγγείλει έγκαιρα τον κοινωνικό διάλογο, αν δεν είχαν πάρει μέρος, αν καλούσαν το λαό να παλέψει, σήμερα το μαζικό κίνημα θα έδινε τη μάχη από καλύτερες θέσεις. Αλλά δεν το έκαναν... Αντίθετα, εγκαλούσαν και εγκαλούν το ΚΚΕ, ότι οδεύει στο δρόμο της... απομόνωσης!

***

Μ.