Η κατευθυνόμενη δημιουργία μαζικής ψυχολογίας ενάντια στους ξένους μετανάστες στην Ελλάδα, είναι από τα πιο επικίνδυνα φαινόμενα υποδαύλισης ψεύτικων αντιθέσεων ανάμεσα στους καταπιεσμένους ανεξαρτήτως εθνικότητας. Ιδιαίτερα για τους μετανάστες διαμορφώνεται μια οδυνηρή πραγματικότητα, ζώντας χωρίς να έχουν στον ήλιο μοίρα. Οι συνέπειες ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τα παιδιά βιώνονται ακόμη πιο έντονα, λόγω της ανισότιμης θέσης τους, αλλά και επειδή τα σημάδια της εξαθλίωσης αποτυπώνονται πάνω τους σαν αγιάτρευτη πληγή. Το πρόβλημα απασχόλησε σαν ξεχωριστό θέμα το 7ο Συνέδριο της ΟΓΕ. Ο "Ρ" παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα της εισήγησης στο Συνέδριο, την οποία παρουσίασε η Ασπα Μανδηλαρά, αντιπρόεδρος του ΔΣ της ΟΓΕ.

Το φαινόμενο της μετανάστευσης δεν είναι καινούριο πολιτικό κοινωνικό πρόβλημα και δεν προέκυψε σήμερα από παρθενογένεση. Εχει βαθιές ρίζες στους αιώνες, έχει κορυφώσεις και εξάρσεις, έχει ταξικές αναφορές και είναι απότοκο πολεμικών - ιδεολογικών - θρησκευτικών και εμφυλίων συγκρούσεων και σπαραγμών, που σαν πρώτη συνέπεια έχουν τις μεγάλες κυρίως οικονομικές κρίσεις, τις διεθνείς ανακατατάξεις και τις μετακινήσεις πληθυσμών, για να επιζήσουν φυσικά και ποτέ για να επιβιώσουν οικονομικά.....

Και τα γενικότερα προβλήματα από τις επιπτώσεις, ορατά διά γυμνού οφθαλμού, φτώχεια, ανεργία, πορνεία, εκπατρισμός, εξαθλίωση, θάνατος από τη μια και βία, καταναγκασμός, ρατσισμός, ξενοφοβία, φυλετικές διακρίσεις από την άλλη.

Η αιώνια κατάρα της μετανάστευσης γίνεται πια φανερό στις μέρες μας ότι όχι μόνο δε θα περιοριστεί, αλλά, αντίθετα, θα ξεπεράσει και αυτές τις μεταναστεύσεις που δημιούργησαν χώρες σαν την Αυστραλία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Μερικά νούμερα μαρτυρούν και δείχνουν ανάγλυφα την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στο παγκόσμιο στερέωμα. Κατάσταση που έχει επιβάλει ο σύγχρονος καπιταλισμός και η νέα ιμπεριαλιστική τάξη.

Στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εισόδημα κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ακόμα και στις χώρες που υποτίθεται ότι ευημερούν, ο αριθμός των ανέργων ανέρχεται στα 37 εκατομμύρια και, πάνω από 5 εκατομμύρια είναι οι άστεγοι δίχως επιδόματα, βοηθήματα.

Από την άλλη όψη, από το 1989 μέχρι το 1996 ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων του δολαρίου αυξήθηκε από 157 σε 447 άτομα. Τα δέκα βαθύπλουτα άτομα του κόσμου κατέχουν 133 δισεκατομμύρια σε δολάρια και οι πολυεθνικές γίνονται μέρα με τη μέρα κράτος εν κράτει, κυρίαρχοι και επικυρίαρχοι.

Νέο μεταναστευτικό κύμα κάνει την επίθεσή του, καινούρια καραβάνια προσφύγων χωρίς ελπίδα αναζητούν μια θέση στον ήλιο.

Σύγχρονο δουλεμπόριο είναι σε ανάπτυξη και ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, οι φυλετικές διακρίσεις είναι σύμφυτα ζητήματα του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι λαοί στο κατώφλι του 21ου αιώνα, του οικονομικού αποκλεισμού.

Και πού βρίσκονται οι γυναίκες σε όλη αυτή την τραγελαφική κατάσταση μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα. Σίγουρα έχουν όλες τις πρωτιές στις απολύσεις, στην ανεργία, στις συνέπειες γενικά της οικονομικής κρίσης, στη βία, στους βιασμούς, στην πορνεία και ειδικά όταν ζουν μετανάστριες πολλαπλασιάζονται οι επιπτώσεις.

Οι διαλυμένες οικογένειες, τα παιδιά, αν ζουν μαζί τους, είναι παιδιά χωρίς ταυτότητα και ουσιαστικά δίχως πατρίδα. Η αγορά εργασίας περιθωριοποιεί στην ουσία τη γυναικεία εργατική δύναμη, αλλά και όταν υπάρχει ενεργοποιούνται οι ιδεολογικοί μηχανισμοί της εξουσίας για καταπίεση, εκβιασμούς, βαρβαρότητες, αναβίωση φασιστικών μεθόδων και οι απειλές για τον Καιάδα της ανεργίας.

Η στάμπα της μετανάστριας δεν είναι και το καλύτερο διαβατήριο στον άγριο καπιταλισμό που ζούμε.

Αυτό το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα έχει σαν κύριο συστατικό την εκμετάλλευση. Σε αυτές τις μυλόπετρες αλέθεται και συνθλίβεται πρώτα από όλους η ΓΥΝΑΙΚΑ.

Το εισαγωγικό περίγραμμα κατέγραψε γενικά το πολυεπίπεδο φαινόμενο του μεταναστευτικού κινήματος που στην ουσία αυτό είναι το κύριο στοιχείο που δημιουργεί την ενότητα μετανάστευση - ξενοφοβία - ρατσισμός - προσφυγιά - μειονοτικό πρόβλημα που βέβαια σήμερα, όλοι αυτοί οι παράμετροι είναι αυθύπαρκτες κοινωνικές καταστάσεις, αλλά σίγουρα η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται στη μήτρα του προβλήματος της μετανάστευσης.

Η δική μας χώρα, ο δικός μας λαός έχει βρεθεί σε αυτό το επικίνδυνο σταυροδρόμι σε πολλές φάσεις της ιστορικής του διαδρομής και έχει γευτεί τις συνέπειες του εκπατρισμού με ό,τι αυτό σημαίνει για τον άνθρωπο.

Από τα τέλη ήδη του περασμένου αιώνα οι πρώτοι Ελληνες μετανάστες σπρώχτηκαν να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλους κόσμους κάτω από σκληρές συνθήκες, με πρωτόγονα μέσα και το μεροκάματο του τρόμου απαιτούσε δεκαπεντάωρη και πλέον εργασία τη μέρα και φυσικά με την προϋπόθεση ότι θα έφταναν ζωντανοί μετά εξάμηνη περιπλάνηση στα σαπιοκάραβα που στοιβάζονταν σαν σακιά, για να φτάσουν στη "Γη της Επαγγελίας".

Τη Μικρασιατική Καταστροφή ακολούθησε το μεγάλο κύμα προσφύγων από την Τουρκία στην Ελλάδα, με όλες όμως τις συνέπειες και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι Ελληνες μετανάστες στις ξένες χώρες, η μεγάλη προσφυγιά με όλα τα επακόλουθα.

Από τα μέσα του αιώνα μας άρχισε σταδιακά η φυγή που κορυφώθηκε μετά τον πατριωτικό πόλεμο, την Αντίσταση και ιδιαίτερα μετά τον Εμφύλιο, όπου είχε ήδη αλλάξει ο χάρτης στα Βαλκάνια.

Οι Ελληνες της διασποράς είναι αριθμητικά άλλη μια Ελλάδα, γιατί στους οικονομικούς μετανάστες προστέθηκαν και οι πολιτικά διωκόμενοι πατριώτες, που βρήκαν καταφύγιο στις πρώην Ανατολικές χώρες ως πολιτικοί πρόσφυγες. Στην κορύφωσή της και η εσωτερική μετανάστευση. Μετανάστευση που δημιούργησε τα τεράστια προβλήματα στην πρωτεύουσα.

Μετά τον πόλεμο οι χώρες υποδοχής ήταν κύρια η Δυτική Γερμανία, για να οικοδομηθεί το νέο καπιταλιστικό θαύμα στα ερείπια που είχε αφήσει η φασιστική θηριωδία. Στο Βέλγιο, τον Καναδά, την Αυστραλία και φυσικά στη μητρόπολη του Νέου Κόσμου, την Αμερική, και στις χώρες της Αφρικής κάτω όμως από διαφορετικές προϋποθέσεις, η γυναίκα μετανάστρια συνθλίβεται στον ολετήρα της διπλής καταπίεσης, της ανισοτιμίας στην εργασία και στην πληρωμή, στις κάθε είδους διακρίσεις, στους διπλούς, τριπλούς ρόλους στο σπίτι, αλλά και με τεράστιο ψυχικό κόστος, αφού υποχρεωνόταν να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους στους ηλικιωμένους γονείς τους.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν τη μαζική μετανάστευση σαν το πιο αποτελεσματικό μέσο για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την αποφυγή των κοινωνικών τριβών και αδιαφόρησαν πλήρως για τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων μεταναστών. Σήμερα, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζουν ιδιαίτερα οι μετανάστριες δεν έχει αλλάξει στα βασικά του χαρακτηριστικά. Στη Γερμανία έχουν τη χαμηλότερη μόρφωση, κατατάσσονται στις κατώτερες ομάδες αμοιβής, οι θέσεις εργασίας σε περίοδο οικονομικής κρίσης είναι ανασφαλείς, η νομική τους θέση είναι χωρίς κατοχύρωση, είναι θύματα καθημερινών διακρίσεων, μη έχοντας πολιτικά δικαιώματα τόσο εδώ όσο και στην πατρίδα τους, μεγαλώνει η πολιτική και η κοινωνική τους απομόνωση. Τα παιδιά τους μεγαλώνουν και μορφώνονται σε ένα περιβάλλον που βάζει φραγμούς και δεν τους δίνει ουσιαστικά ίσες ευκαιρίες να μάθουν κάποιο επάγγελμα με μέλλον.

Σήμερα που η ανεργία στη Γερμανία έφτασε τα ύψη (12,5%) στους μετανάστες ξεπερνάει το 35%. Αποτελέσματα και από την ανεργία και τον κοινωνικό απομονωτισμό η αύξηση του αλκοολισμού, των ναρκωτικών, της πορνείας, της εγκληματικότητας, φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια παγκόσμια έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας.

Οι μετανάστριες στο Βέλγιο ζουν την κατάργηση της πλήρους κατοχυρωμένης εργασίας, με ό,τι προβλέπει το Εργατικό Δίκαιο, τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, την κοινωνική ασφάλιση, τις κοινωνικές παροχές, το "κράτος πρόνοιας". Ψηφίζονται νόμοι που στο όνομα της ισοτιμίας πλήττουν το σύστημα πρόνοιας, το ασφαλιστικό, ενώ μεγαλώνουν την ανισοτιμία των γυναικών. Κλείνουν βρεφονηπιακοί σταθμοί, και η συνταξιοδότηση έχει δρομολογηθεί για τα 65 χρόνια, αυξάνονται οι περικοπές για την παιδεία και ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών θα μείνουν αναλφάβητα.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα που ζουν οι ξένοι εργάτες, ο ρατσισμός έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις ιδιαίτερα στη Γερμανία που τα σπέρματα του φασισμού αναβιώνουν με γοργούς ρυθμούς. Φόνοι, βιασμοί, σταυροί στο μέτωπο, αγκυλωτοί σταυροί στα σπίτια που ζουν οι μετανάστες χαραγμένα πρόσωπα, βία, φόβος, τρομοκρατία μεγεθύνονται όταν και οι αυτόχθονες ζουν έντονα το φάσμα της ανεργίας και της πείνας πέρα από τη νεοναζιστική τους ιδεολογία. Πρώτα θύματα και εδώ οι γυναίκες που πέραν των άλλων παραμέτρων βιώνουν και το φυλετικό πρόβλημα, που τους δυσκολεύει τη ζωή και μέσα στη χώρα τους και έξω από αυτή.

Ενα ζήτημα σημαντικό για τη χώρα μας είναι το μειονοτικό. Ενώ οι μειονότητες έπρεπε να αποτελούν γέφυρα συνεννόησης και ανάπτυξης της φιλίας και συνεργασίας των λαών, αντίθετα, τα προβλήματά τους αγκαλιάζουν όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, η πολιτική των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, η σύγκρουση της άρχουσας τάξης Ελλάδας και Τουρκίας, ο υποκινούμενος σοβινισμός και εθνικισμός επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το ιδιαίτερο κλίμα που ζει το μεγαλύτερο τμήμα της μουσουλμανικής μειονότητας στην περιοχή της Θράκης.

Οι συνθήκες ζωής και εργασίας των αλλοδαπών είναι από άθλιες έως απάνθρωπες με σοβαρές συνέπειες για την υγεία τους. Γίνονται αντικείμενο της πιο αισχρής εκμετάλλευσης, αμείβονται με εξευτελιστικά μεροκάματα, χωρίς ασφάλιση, ενώ συχνά γίνονται θύματα κυκλωμάτων μεσαζόντων που τους εξαπατούν, για να τους εξασφαλίσουν άδεια παραμονής και εργασίας. Δουλεμπόριο σε όλο του το μεγαλείο. Οι Κούρδοι, οι Ιρακινοί, οι Σουδανοί, οι Πακιστανοί, οι Αλβανοί, οι Πολωνοί, οι Ρουμάνοι, οι Ρώσοι είναι οι σημερινοί της γης οι κολασμένοι.

Δεν τους αναγνωρίζεται καμιά υγειονομική κάλυψη. Χειρότερη η θέση των παιδιών των αλλοδαπών, που φτάνουν μέχρι και να ζητιανεύουν στα φανάρια. Οι αλλοδαποί κοιμούνται συνήθως στο ύπαιθρο, σε σκηνές ή στην καλύτερη περίπτωση σε αχυρώνες.

Η πορνεία και η εγκληματικότητα είναι πληγές που όλο και περισσότερο βαθαίνουν με απρόβλεπτες συνέπειες και φυσικά μιλάμε όχι για το σύνολο των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που ακολουθούν το χάρτη των φτωχών του κόσμου, αλλά μια μερίδα που στρεβλώνει την εικόνα των περισσοτέρων και δημιουργεί ρατσιστικά αντανακλαστικά.

Η πορνεία το σύγχρονο αυτό σκλαβοπάζαρο μαζί με τη σωματεμπορία είναι η πρώτη επιλογή εργασίας που προσφέρεται στις αλλοδαπές, όταν μάλιστα έχουν εφηβικές ηλικίες και καλλίγραμμα κορμιά είναι σίγουρα ένα εξαιρετικό προσοδοφόρο εμπόρευμα μαζί με τα ναρκωτικά και τα όπλα.

Σε αυτόν τον όμορφο κόσμο τον αγγελικά πλασμένο, αυτόν που δημιούργησαν μεθοδικά και προγραμματισμένα οι ισχυροί της γης, διαλύοντας κράτη, εξαθλιώνοντας λαούς, άνοιξαν τις φυλακές σε όλα τα εγκληματικά και περιθωριακά στοιχεία που ζουν και δρουν και στη δική μας χώρα, σχεδόν ανενόχλητοι, μαφιόζοι, ληστές, δολοφόνοι, τρομοκρατούν ένα λαό που νιώθει ανασφαλής και χωρίς καμιά προστασία που ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις, αφού η ανεπάρκεια της κρατικής ασφάλειας είναι αναμφισβήτητη, ο κόσμος οργίζεται και είναι άγνωστο σε ποιο φαύλο κύκλο έχουμε μπει.

Αυτή είναι μια σύγχρονη γάγγραινα κυρίως εισαγόμενη που ενθαρρύνει όμως, και την ντόπια εγκληματικότητα που είναι σχεδόν στο απυρόβλητο, αφού όλοι υποψιάζονται για όποιο ποινικό αδίκημα μόνο αλλοδαπούς....

Αυτή είναι η εικόνα του σύγχρονου κόσμου μπροστά στο 2000. Ολοταχώς πάμε πίσω. Σε αυτό το ιστορικό σταυροδρόμι οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες για το μέλλον της ανθρωπότητας και αν μοιραίοι και άβουλοι αντάμα οι λαοί θα περιμένουν κάποιο θαύμα τα πράγματα θα χειροτερεύουν, οι κυρίαρχοι κύκλοι θα παραμένουν στο απυρόβλητο, οι ταξικές διαφορές θα μεγιστοποιούνται, η πραγματική ζωή θα είναι προνόμιο των λίγων, η οικονομική διαστρωμάτωση θα αφορά πλέον δύο τάξεις, των πολύ πλουσίων και των εξαθλιωμένων και η μόνη διέξοδος που προβάλλει δυναμικά είναι η αγωνιστική στάση ζωής, είναι ο πραγματικός μονόδρομος για τους λαούς, είναι η μόνη λύση στα αδιέξοδα που επιβάλλει η Νέα Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων, ο σύγχρονος φασισμός, η νέα κυριαρχία των ισχυρών της γης.