Παίρνοντας το λόγο στην ολομέλεια της Βουλής, στο πολιτικό μνημόσυνο για τον Κ. Καραμανλή, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα τόνισε τα παρακάτω:

"Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα μείνει στη σύγχρονη ιστορία ως ένας προικισμένος ηγέτης της μεταπολεμικής συντηρητικής παράταξης, σε μια περίοδο που εμφανίζεται η αναγκαιότητα να εκσυγχρονιστούν οι μορφές κυριαρχίας και εξουσίας της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας μας.

Η ιδιαιτερότητά του ήταν ότι συνελάμβανε έγκαιρα τα μηνύματα και, όσο του επέτρεπαν οι γενικότερες συνθήκες, φρόντιζε να ανταποκρίνεται, θέτοντας πάντα σε προτεραιότητα τα ιερά και τα όσια της μεγαλοαστικής τάξης, που υπηρετούσε ανεξαρτήτως καταγωγής και τρόπου ζωής.

Εγκαιρα συνειδητοποιεί ότι πρέπει να ασχοληθεί με την ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού, ώστε να εδραιωθεί η νίκη των αντιδραστικών δυνάμεων σε βάρος της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης. Καταλάβαινε ότι ο ξένος παράγοντας δεν μπορεί να είναι ο μοναδικός αιμοδότης του συστήματος. Ταυτόχρονα, όμως, βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρά εμπόδια, αλλά και με τη λαϊκή αντίδραση και αντίσταση.

Επρεπε να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα, που δεν ήταν βεβαίως και άλυτο. Να δώσει απάντηση ποιο θα είναι το κυρίαρχο κέντρο εξουσίας στη μεταπολεμική Ελλάδα, που ζούσε τις αντιφάσεις και αντινομίες του γνωστού τριγώνου εξουσίας: στρατός, μοναρχία, κυβέρνηση κάτω από την καθοριστική επέμβαση του αμερικάνικου παράγοντα.

Διεκδίκησε ανακαταμερισμό ευθυνών, με μετατόπιση του κέντρου βάρους προς την κυβέρνηση, ιδιαίτερα έναντι των αρμοδιοτήτων και υπερεξουσιών του θρόνου. Ηθελε να διαφυλάξει το θεσμό - βεβαίως μέσα σε ορισμένα όρια δράσης - πιστεύοντας ότι αυτός ο θεσμός έχει να δώσει αρκετά στη λαϊκή χειραγώγηση.

Ούτε ο θρόνος, ούτε ο στρατός δε θα μπορούσαν να δώσουν εγγυήσεις για την πορεία των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, να διασφαλίσουν την πορεία καπιταλιστικής εκβιομηχάνισης στα πλαίσια του σχεδίου Μάρσαλ. Οσμιζόταν και μια άλλη ανάγκη, την ανάγκη διαμόρφωσης ενός ισχυρού πολιτικού οργάνου, που θα προετοίμαζε την εισδοχή της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Οι προστριβές με το θρόνο εκφράζουν διαφορετικές αντιλήψεις για το πώς η εξουσία και η κυριαρχία θα εδραιωθούν στην Ελλάδα, θα αποκτήσουν δικές τους βάσεις και ερείσματα. Με τα ξένα και τα δανεικά δεν υπήρχε σίγουρη προοπτική.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μπορεί να οραματίστηκε μια αστική δημοκρατία γαλλικού τύπου, όμως δεν ήταν δυνατό να εκπληρώσει το όνειρό του, λόγω της δράσης μιας σειράς ιστορικών παραγόντων στην Ελλάδα. Κυρίως γιατί, παρά την ήττα του, το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπήκε σε πορεία ανόδου και αναδιοργάνωσης, τα φτερά του δεν είχαν κοπεί εντελώς. Ο αντικομμουνισμός σε όλες του τις μορφές, οι φυλακές και οι εξορίες, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων χρειάζονταν ακόμη.

Ετσι εξηγείται γιατί δεν έκοψε τον ομφάλιο λώρο με όλους εκείνους τους μηχανισμούς, που αποκλήθηκαν πολύ εύστοχα παρακρατικοί, ή εξωθεσμικοί μηχανισμοί. Δεν το έκανε ακόμα και όταν έβλεπε ότι ήθελαν να του αφαιρέσουν αρμοδιότητες, όταν δυσκόλευαν τις επιλογές του.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβλεπε πολύ καθαρά - και όχι μόνον αυτός - ότι η αμερικανοκρατία δεν μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό στήριγμα του συστήματος, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, στην οποία ήταν ισχυρή η παρουσία και η απήχηση του σοσιαλιστικού συστήματος. Το αγκυροβόλιο του ελληνικού καπιταλισμού έπρεπε να ήταν η ΕΟΚ, ώστε το δόγμα του "Ανήκομεν εις την Δύσιν" να πάρει ένα πιο ολοκληρωμένο και κυρίως σταθερό περιεχόμενο.

Δε δίσταζε, ανοιχτά και με το δικό του γλαφυρό τρόπο, να θέτει στην πρώτη γραμμή των επιχειρημάτων του τους πολιτικούς λόγους. Οποιος είχε διάθεση να καταλάβει, καταλάβαινε.

Οι πολιτικοί λόγοι δεν ήταν κυρίως "ο εξ Ανατολών κίνδυνος". Ηταν πολύ ρεαλιστής για να πιστεύει ότι η ΕΟΚ θα ερχόταν σε σύγκρουση με την Τουρκία και τις ΗΠΑ, χάριν των συμφερόντων μιας μικρής χώρας του νότου. Γνώριζε καλά ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ θα έδινε γερό πολιτικό στήριγμα στην εξουσία και κυριαρχία της μεγαλοαστικής τάξης, θα αποτελούσε τον θώρακά της. Δικαιώθηκε.

Το ΚΚΕ αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ένα μεγάλο και ικανό αντίπαλο, έναν αντίπαλο με καθαρό πολιτικό λόγο και πρακτική έναντι του κομμουνιστικού κινήματος και της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Εμείς το ανταποδώσαμε. Καθαρά μας αντιμετώπισε, καθαρά συμπεριφερθήκαμε, με πολιτικά επιχειρήματα, χωρίς μισόλογα και μικροκομματικούς ελιγμούς.

Πιστεύω ότι αυτό μας το αναγνώρισε. Δε θα ήθελε σε καμία περίπτωση, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, χάριν σκοπιμότητας να κρύβουμε λόγια, ακόμα και τώρα που δεν είναι πια στη ζωή".

Κυριολεχτικά με το... σταγονόμετρο, που σε ορισμένες ομιλίες και αυτό... στόμωνε, ήταν η κριτική για το έργο του Κ. Καραμανλή που ακούστηκε χτες από τα στόματα των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών κομμάτων και προέδρου της Βουλής - που πήραν το λόγο κατά το χτεσινό πολιτικό μνημόσυνο για τον αποθανόντα τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έγινε χτες στη Βουλή.

Χωρίς καμία κριτική αναφορά στην πολιτική διαδρομή του Κ. Καραμανλή, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης,στην ομιλία του έπλεξε ουσιαστικά το εγκώμιο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Κ. Σημίτης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο "κορυφαίο γεγονός" της πορείας του Κ. Καραμανλή που ήταν και "κορυφαίο γεγονός" στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, δηλαδή στην ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ. Τόνισε μεν ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη οικονομικά και κοινωνικά για αυτό το εγχείρημα αλλά είπε: "Ο Καραμανλής προέταξε το πολιτικό κριτήριο. Διείδε ότι η ένταξη θα απέκλειε νέες περιπέτειες όπως εκείνη της δικτατορίας και θα εξανάγκαζε τη χώρα σε μία προσαρμογή προς αναπτυγμένες οικονομίες. Διείδε ότι με νωπή την τραυματική εμπειρία της δικτατορίας ήταν η κατάλληλη στιγμή για να επιτύχει την ένταξη. Εσπασε τη διεθνή απομόνωση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα μας λόγω της επτάχρονης δικτατορίας".

"Εναν πολιτικό του οποίου οι επιλογές δικαιώθηκαν", χαρακτήρισε τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ιδρυτή της ΝΔ ο πρόεδρος του κόμματος Κωνσταντίνος Καραμανλής,στη δική του ομιλία, η οποία όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, είχε έντονο το προσωπικό στοιχείο.

Οπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν "υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς μακριά από κομματισμούς και ακρότητες" καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Παράλληλα, πρόσθεσε, πως ιδιαίτερα την περίοδο της μεταπολίτευσης "έθεσε τις βάσεις της εθνικής συμφιλίωσης" αφού "αποκατέστησε τις ελευθερίες, και νομιμοποίησε το Κομμουνιστικό Κόμμα".

Κατέληξε τονίζοντας ότι "το σημαντικότερο και διαρκέστερο έργο του ήταν η ένταξη στην ΕΕ. Ηταν η μεγαλύτερη επιτυχία της σύγχρονης Ελλάδας" σημειώνοντας ότι "δικαιώθηκε σε αυτή την κορυφαία επιλογή, βλέποντας μας να υποστηρίζουμε στην πλειοψηφία αυτή την επιλογή".

Στην υιοθέτηση της θεωρίας των δύο περιόδων της θητείας του Κ. Καραμανλή προχώρησε στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος.Είπε ότι στην προ της Χούντας περίοδο η ιστορία θα είναι αυστηρή μαζί του κάνοντας λόγο για αστυνομικό και κομματικό κράτος ενώ για την περίοδο μετά τη μεταπολίτευση είπε ότι προχώρησε σε επιλογές με στρατηγική σημασία για τη συμφιλίωση και τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Σαν τέτοιες επιλογές ανέφερε τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, την ομαλή μετάβαση στη μεταπολίτευση, την επίλυση του πολιτειακού και την ένταξη στην τότε ΕΟΚ.

Με την επισήμανση ότι τον Α. Παπανδρέου η Ελληνική Βουλή δεν τον έχει τιμήσει ακόμα παρότι κυβερνάει η παράταξή του, άρχισε την ομιλία του ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας.Υπογράμμισε δε ότι λείπει η ιστορική απόσταση για την αποτίμηση της συνολικής προσφοράς του Κ. Καραμανλή και τόνισε ότι μένει να κριθούν οι δύο κορυφαίες επιλογές του, δηλαδή η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Κυπριακό αν και για την ΕΕ είπε, άρχισαν να φαίνονται η εξαθλίωση και η φτώχεια. Ο Δ. Τσοβόλας είπε επίσης ότι ο Κ. Καραμανλής ταύτισε τα εθνικά συμφέροντα με το δόγμα "ανήκομεν εις την Δύσιν".

Παίρνοντας πρώτος τον λόγο, ως πρόεδρος της Βουλής, ο Απόστολος Κακλαμάνης,χαρακτήρισε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή "μεγάλο πολιτικό ηγέτη", "αληθινά μεγάλο πολιτικό άντρα". Οπως ανέφερε, "έβαλε τη σφραγίδα του στα πιο σημαντικά γεγονότα της πατρίδας μας" αφού "πήρε ιστορικές αποφάσεις".

Ειδικά για την περίοδο της μεταπολίτευσης, ο Απόστολος Κακλαμάνης τόνισε την "τεράστια συμβολή του στη θεσμοποίηση της μεταπολίτευσης. Εκλεισε το ρήγμα του διχασμού", προσθέτοντας, ότι επί της δικής του διακυβέρνησης "συγκροτήθηκε θεσμικά μια ισχυρή δημοκρατία".

Τέλος αναφερόμενος στις θητείες του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Απόστολος Κακλαμάνης τόνισε πως "υπήρξε άψογος και υπερκομματικός, και στις δύο θητείες του, αποδείχνοντας έτσι ότι η συγκατοίκηση των πολιτικών δυνάμεων είναι μια δύσκολη αλλά δυνατή υπόθεση χωρίς αθέμιτες ή κρυφές συναλλαγές, χωρίς εκπτώσεις ιδεολογικές. Και αυτή τη συνεισφορά του θεωρώ κορυφαία για την εδραίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας".

Νέες δυνατότητες στην επικοινωνία και τη γνωριμία των πολιτών με τις θέσεις και την πολιτική του ΚΚΕ, ανοίγονται από χτες. Οπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ξεκινάει η λειτουργία του νέου κόμβου του Κόμματος, στο Διεθνές Διαδίκτυο, Ιντερνετ.

Στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

"Αρχισε να λειτουργεί και επίσημα από χτες, Δευτέρα 27 απρίλη 1998, ο νέος κόμβος του ΚΚΕ στον Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web) με πλήρως ανανεωμένες σελίδες, πιο πλούσιες σε περιεχόμενο και πιο καλαίσθητες από πλευράς εμφάνισης. Η διεύθυνση των σελίδων του ΚΚΕ στο Web είναι http://www.kke.gr.

Ηδη εκατοντάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο έχουν επισκεφθεί τις νέες σελίδες και αρκετοί έχουν εκφράσει τις θετικές εντυπώσεις τους, με μηνύματα e - mail (ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) που έστειλαν στη διεύθυνση του ΚΚΕ: mailbox

• kke.gr.

Το ΚΚΕ επιδιώκει μέσω του νέου κόμβου στο Ιντερνετ να προσφέρει σε όλους τους Ελληνες όπου Γης, μια ακόμη πηγή πληροφόρησης από πρώτο χέρι για τις θέσεις, τις επεξεργασίες και τη δραστηριότητά του. Ταυτόχρονα, με την πληθώρα των σελίδων Web που διαθέτει στην αγγλική και στη ρωσική γλώσσα, δίνει την ίδια δυνατότητα σε εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, διαφόρων εθνικοτήτων.

Ο κόμβος του ΚΚΕ στο Ιντερνετ θα ενημερώνεται τακτικά με νέα στοιχεία και πληροφορίες τόσο στα ελληνικά, όσο και στα αγγλικά και στα ρώσικα".

Ως χτες το βράδυ, οι σελίδες του ΚΚΕ είχαν δεχτεί πολλές επισκέψεις από την Ελλάδα, την Κύπρο και τις χώρες όπου υπάρχουν πολλοί Ελληνες μετανάστες και φοιτητές (όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία) αλλά και από χώρες όπως η Νορβηγία, η ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, η Μάλτα, το Μπαχρέιν!

Το δρόμο της ξεκάθαρης πολιτικής αποτίμησης του έργου του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή επέλεξε χτες το ΚΚΕ, μιλώντας στη Βουλή, στο πολιτικό μνημόσυνο το εκλιπόντος, αφού, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην παρέμβαση της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, "δε θα ήθελε να κρύβουμε λόγια και τώρα που δεν είναι πια στη ζωή". Αντίθετα, εντύπωση προκάλεσε χτες η παρέμβαση του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη, στην οποία εξέλιπε η οποιαδήποτε κριτική στην πολιτική που ακολούθησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Παράλληλα, τόσο στην πρωθυπουργική παρέμβαση όσο και σε αυτήν του προέδρου της ΝΔ τονίστηκε η στρατηγική επιλογή της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση - τότε ΕΟΚ. Μετά τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών ακολούθησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή.