Κουτοπονηριές "εκσυγχρονιστών", οι οποίες φανερώνουν την αγωνία τους για το ξέσπασμα της οργής που περιμένουν έντρομοι από τις λαϊκές μάζες. Ο λόγος για το γεγονός ότι, ενώ διέρρευσαν σε φιλικά ΜΜΕ - με αποτέλεσμα να "παίζουν" σε όλα τα ραδιοτηλεοπτικά δελτία - τα σχέδια για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, με έμφαση βέβαια στις "ελαφρύνσεις" σε μισθωτούς και συνταξιούχους, χτες βγήκαν και τα διέψευσαν!

Ο,τι πάντως και να κάνουν, δεν μπορούν να αποφύγουν το "μοιραίο": Το "μαύρισμα" από τους εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Να σημειώσουμε, ακόμη, ότι οι επιδόσεις του εκσυγχρονιστικού αυταρχισμού στο "Ασκληπιείο" της Βούλας είναι γνωστές στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Ο υπουργός Κ. Γείτονας παρακολούθησε την εκπομπή του "Σταρ", που έδειξε τον πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ να μεταφέρεται με την κλούβα στο αστυνομικό τμήμα. Το πόσο ενοχλήθηκε απ' τον "ανθυγιεινό" αυταρχισμό και προπαντός τι... μέτρα πήρε, φάνηκε απ' τη νέα επίθεση, κατά της κρατικής τηλεόρασης τη φορά αυτή. Βλέπετε, όταν τα ΜΜΕ εισέρχονται απρόσκλητα στα δημόσια νοσοκομεία, τότε ο αντίλογος είναι η Αστυνομία ή οι τραμπουκισμοί. Οταν όμως είναι κατόπιν προσκλήσεως του υπουργείου, τότε οι διοικήσεις οργανώνουν και δεξιώσεις.

Ετσι δεν έγινε, κύριε υπουργέ, στις 22.4.1998 - την προηγουμένη δηλαδή της κλήσης της Αστυνομίας για το συνεργείο του "Σταρ" - όταν εγκαινιάσατε στο "Ασκληπιείο" την Οδοντιατρική Μονάδα για Ατομα με Ειδικές Ανάγκες;

Υ. Γ. Και μη μας πει κανείς, για το αδιαμφισβήτητο πλαίσιο συνθηκών ησυχίας και ηρεμίας, που πρέπει να απολαμβάνουν οι ασθενείς. Αυτό είναι απολύτως σεβαστό.

Φυσικά ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν περιμένει μοιρολατρικά το τέλος του. Ετοιμάζεται, ήδη, ώστε να ελέγχει και την "νέα τάξη" που θα προκύψει, την οποία θέλει να στηρίζει σε μια ισορροπία και στην "ισχύ των ευρασιατικών δυνάμεων". Ας δώσουμε και πάλι το λόγο τον Μπρεζίνσκι: "Αποτελεί μακροπρόθεσμο συμφέρον των ΗΠΑ να εξασφαλίσει τη διεθνή σταθερότητα καλλιεργώντας(!) μια σειρά συμμάχους -κλειδιά με τους οποίους θα μοιρασθεί τις παγκόσμιες ευθύνες".

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα δεν πιστεύουμε ότι χρειάζεται να "καλλιεργήσουν" και ιδιαίτερα. Εξάλλου, για το μόνο που προειδοποιεί τη χώρα μας ο "διεθνολόγος" είναι ότι "θα ήταν μοιραίο λάθος να αναζητήσει η χώρας σας παράλογες και νοσταλγικές συμμαχίες με άλλες ορθόδοξες χώρες, όπως η Σερβία ή η Ρωσία"!

"Εσείς είστε με τον Ζοσπέν ή με τον Μπλερ;", ρωτήθηκε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με αφορμή τις αναφορές μελών της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ στους δυο"ομογάλακτους" του κ. Σημίτη, κατά την προχτεσινή συνεδρίαση του κομματικού οργάνου.

"Εγώ είμαι με το ΠΑΣΟΚ" απάντησε ο κ. Ρέππας και υπενθύμισε, ότι το ΠΑΣΟΚ προϋπήρξε των δυο Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών. Σωστά. Επίσης, προ των Μπλερ και Ζοσπέν προηγήθηκε και η κυρία Θάτσερ, με την οποία είναι - κυρίως- το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ο κ. Ρέππας δεν το είπε, αλλά εκτός του ότι το είχε πει πολύ πρόσφατα ο κ. Παπαντωνίου, η κυβέρνηση φροντίζει να το δείχνει καθημερινά. Γιατί, λοιπόν, να επαναλαμβάνεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος;

"Δεν έχει ξανασυμβεί η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ να συνεδριάζει υπό την προστασία των ΜΑΤ", είπε ο Γ. Δασκαλάκης το περασμένο Σάββατο, βρισκόμενος εντός της αίθουσας που συσκεπτόταν η ΚΕ του κόμματός του, ενώ έξω τα ΜΑΤ χτυπούσαν τους απεργούς της Ιονικής.

Και έχει δίκιο ο κ. Δασκαλάκης. Παλιότερα τα ΜΑΤ χτυπούσαν λίγο πριν ή λίγο μετά τις συνεδριάσεις του ΠΑΣΟΚ. Είναι κι αυτή μια ακόμα "διαφορά" του "νέου" με το "παλιό" και... "καλό" ΠΑΣΟΚ, για το οποίο κόπτεται η "εσωκομματική αντιπολίτευση" των κυβερνώντων...

Σύσσωμη η "εσωκομματική αντιπολίτευση" του ΠΑΣΟΚ, προέβη στην ΚΕ του κόμματος στην εξής δήλωση: "Η ΟΝΕ είναι μονόδρομος" και "ουδείς μέσα στο ΠΑΣΟΚ αμφισβητεί αυτή τη στρατηγική επιλογή". Κι όμως! Κάποιοι θεώρησαν ότι αυτή η ομολογία δε συνιστά το κύριο. Κάποιοι θεωρούν ως κύριο, ότι μερικοί από τους νεοφιλελεύθερους... αντιπολιτευόμενους ασπάζονται άλλο δρόμο, λέει, για να πάμε στην ΟΝΕ...

Ετσι, λοιπόν, είδαμε χτες δημοσιεύματα του τύπου "δυο κόσμοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ"! Το παραμύθι άλλωστε είναι γνωστό. Πάντα οι εμφορούμενοι από αντιλαϊκές απόψεις για το πώς πρέπει να κινείται ο κόσμος, όταν έρχονται τα δύσκολα, βγάζουν στη διατίμηση, το "άλλο", το "καλό" τους πρόσωπο...

Μόνο που το παραμύθι δεν πουλάει πλέον.

Γιατί πάλι

φωνάζετε,

τι τάχα

σας οφείλω,

προχτές, μωρέ,

δεν πήρατε

ένα χεράκι

ξύλο;

Γιατί πάλι

φωνάζετε,

δουλιά

δεν έχετε άλλη,

είδατε, βρε,

να απεργούν

ποτέ τους

οι "μεγάλοι";

Εμπρός, λοιπόν,

στα σπίτια σας,

τελείωσε

η φιέστα,

εκτός αν θέτε

στα... πλευρά

να πάρετε

τα "ρέστα"!

Ο οίστρος