Η προικοδότηση της αδελφής του Κοκού κάθε άλλο παρά πέρασε απαρατήρητη από την Αριστερά στη χώρα μας. Ενδεικτική είναι η αρθρογραφία της προδικτατορικής "Αυγής" γύρω από το ζήτημα.

• Στις 7/2/62 αφιερώνει το έμμετρο της πρώτης σελίδας της στην πληροφορία που "έσκασε" στην Αθήνα και υπό τον τίτλο "ΠΕΡΙ ΠΡΟΙΚΑΣ" φιλοξενεί τα ακόλουθα:

"Είδα κάτι περί προίκας, μ' άλλους λόγους δηλαδή,

χτες εγράφη πως ο Κώστας ο Καραμανλής θα δη

και τα κόμματα του Κέντρου, για να καθορίσουν φιξ,

πόση θα 'ναι, τέλος πάντων, η της πριγκιπίσσης προιξ...

***

Την Αριστερά ο Κώστας δε θα τη συμβουλευτή,

ήτοι όπως λέει δε θα την μπλέξη στη συζήτηση αυτή,

γιατί θα 'ταν, ως πιστεύει, θράσος και παραξενιά,

η Αριστερά να γίνει "με το Βασιλιά γενιά"!

***

Ναι, μα ο φίλτατος Κωστάκης ασφαλώς δε θα πουλήσει

τα γνωστά οικόπεδά του, τη Σοφία να προικίσει,

αλλά απ' όλο μας το έθνος θα προέλθει ο παράς

και τη νύφη θα πληρώσει κι ο λαός ο φουκαράς!.."

• Από την επομένη κιόλας μέρα καταγγέλλει σε όλους τους τόνους το επικείμενο σκάνδαλο. Γράφει στις 8/2/62: "Το θέμα της προικός της πριγκιπίσσης Σοφίας απασχολεί τις τελευταίες ημέρες ζωηρότατα τους πολιτικούς κύκλους. Ειδικότερα το ζήτημα εμφανίζεται από δυο πλευρές. Η πρώτη είναι αν η κυβέρνηση θα αποτολμήση τελικώς να θέση ζήτημα προικός της πριγκιπίσσης, λόγω της αθλίας οικονομικής καταστάσεως του μεγαλύτερου μέρους του λαού και κυρίως των εργαζομένων. Υποστηρίζεται, δηλαδή, ότι σε μια παρόμοια περίπτωση, η προικοδότησις θα ημπορούσε να εκληφθή ως πρόκλησις προς τους πενόμενους και τους ανέργους Ελληνες, που για να ζήσουν αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς...".

Η πρόκληση διατυπώνεται και επισήμως στις 9/2/62 και την επομένη, στις 10/2/62, η "ΑΥΓΗ" κυκλοφορεί με τίτλο "Μετά την κυβερνητική ανακοίνωσι πολιτικές αντιδράσεις για την προικοδότησι της πριγκιπίσσης Σοφίας". Στο πρωτοσέλιδο άρθρο της καταγγέλλει την κυβέρνηση Καραμανλή που στην ανακοίνωσή της κάνει λόγο για προικοδότηση που δίδεται "διά την αποκατάστασιν της θυγατρός του βασιλέως" και σημειώνει ότι η κυβέρνηση προτάσσει ότι τούτο "αποτελεί αυτονόητον καθήκον της"!

• Στις 20/2/62, η εφημερίδα της Αριστεράς καταγγέλλει: "Η κυβέρνησις κατέθεσε ειδικό νομοσχέδιο: 30.000 χρυσές λίρες προίκα θα δόση ο ελληνικός λαός στον Δον Χουάν". Ο δε υπουργός Οικονομικών, Θεοτόκης, δήλωσε ότι η κυβέρνηση θεωρεί την προίκα προς τη Σοφία ως "ηθικήν και έμπρακτον συμμετοχήν του ελληνικού λαού εις το ευτυχές γεγονός" και πως η προικοδότηση είναι χαρακτηριστική "της εθνικής ευαισθησίας από την οποίαν εις τοιαύτας περιστάσεις πάντοτε διαπνέεται το έθνος"!

Στο φύλλο της ίδια μέρας τονίζει: "Οπωσδήποτε η συζήτησις που θα διεξαχθή στη Βουλή προβλέπεται ότι θα επεκταθή σε τομείς που πράγματι θίγουν "την εθνικήν ευαισθησίαν"", όπως "το ύψος της προικοδοτήσεως με τις άθλιες συνθήκες ζωής του λαού, την οξεία ανωμαλία που προκάλεσε το αυλικό πραξικόπημα της 29ης Οκτωβρίου και τη λειτουργία των ποικιλώνυμων ανεξελέγκτων οργανισμών βασιλικών εράνων".

• Στις 21/2/62 αφιερώνει το πρώτο της θέμα στο επίμαχο ζήτημα, με τίτλο: "Τα 9 εκατ. δραχμές στον Δον Χουάν - ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΙΚΑ - Η ΕΔΑ θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο", ενώ στις 22/2/62 φιλοξενεί άρθρο στην πρώτη της σελίδα με τίτλο "ΠΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ", στο οποίο σημειώνεται: "Η Παράνομη κυβέρνησις της ολιγαρχίας με κυνική δήλωσι του αρμοδίου υπουργού των Οικονομικών κ. Θεοτόκη, επιβεβαιωθείσα και από τον αντιπρόεδρο της κ. Κανελλόπουλο, απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο αυξήσεως των μισθών και ημερομισθίων των εργαζομένων την ίδια μέρα που χάριζε απλόχερα στον Ισπανό γαμπρό 9 εκατ. δραχμές. Η κυβερνητική δήλωσις είναι αντάξια της κυβερνήσεως της πείνας και της μεταναστεύσεως, αλλά και των οργίων και της ασυδοσίας των 500 οικογενειών που λυμαίνονται τον τόπο...". Το άρθρο, δε, κλείνει με τον ακόλουθο επίλογο: "Είναι απαράδεκτη πρόκλησις να ανοίγη η κυβέρνησις της ολιγαρχίας την κάσα του λαού για την προίκα του Δον Κάρλος και όταν αυτός ο λαός που παράγει τα πάντα σε αυτόν τον τόπο θέλη ένα κομμάτι ψωμί από το δικό του μόχθο, να τον αφήνουν να πεθαίνη της πείνας...".
• Στις 11/3/62 η εφημερίδα, υπό τον τίτλο 100.000 δολάρια, προχωρά σε μια δημοσιογραφική αποκάλυψη, η οποία έχει ως εξής: "Κατά εξακριβωμένες πληροφορίες μας, κατεβλήθησαν 100.000 δολάρια στον κ. Κοσμαδόπουλο ως εκπρόσωπο της πριγκιπίσσης, διαταγή του υπουργού Οικονομικών εις χρέωσιν λογαριασμού του δημοσίου, ως προκαταβολή της προικός. Η χορήγησις αυτού του ποσού προ της ψηφίσεως του σχετικού νόμου - και τη στιγμή μάλιστα που έχουν προκληθή ισχυρές αντιδράσεις της κοινής γνώμης εναντίον της προικίσεως της πριγκιπίσσης - αποτελεί βοερή παρανομία", καταλήγει η εφημερίδα.
• Στις 14/3/62 επανέρχεται στο θέμα και σημειώνει ότι: "Η ΕΔΑ αντιτίθεται στη διάθεσι του σημαντικού ποσού των 300.000 δολαρίων και θα υποστηρίξη ότι εκτός από το αναχρονιστικό του θεσμού της προίκας, πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί λόγοι δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια τέτοιων δαπανών, τη στιγμή που ο εργαζόμενος λαός αντιμετωπίζει ζήτημα επιβιώσεως", ενώ την επομένη κυκλοφορεί με τον εξής τίτλο: "Κατά τη συζήτησι στη Βουλή του νομοσχεδίου για την πριγκίπισσα ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ Η ΠΡΟΙΚΑ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ Η ΕΔΑ". Στο ρεπορτάζ, δε, σημειώνεται η παρέμβαση του βουλευτή της ΕΔΑ με υπότιτλο: "Παπαδημητρίου: ο βασιλεύς να περιορισθή στα καθήκοντά του, να καταργηθούν τα πάσης μορφής βασιλικά ιδρύματα και οι έρανοι - ΝΑ ΦΥΓΗ Η ΝΟΘΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ".
• Στις 16/3/62, η εφημερίδα κυκλοφορεί με το ακόλουθο ρεπορτάζ στην πρώτη της σελίδα: "Μετά τα μεσάνυκτα το νομοσχέδιο εψηφίσθη σε πρώτη ανάγνωσι, αφού προηγουμένως η ΕΔΑ εδήλωσε ότι δε μετέχει στην ψηφοφορία για να υπογραμμίσει την έντονη αντίθεσί της προς το ηθικώς και πολιτικώς απαράδεκτο νομοσχέδιο περί προικοδοτήσεως του Δον Χουάν Κάρλος, επίδοξου διαδόχου του απαισίου καθεστώτος του δικτάτορος της Ισπανίας Φράνκο...". Εκ μέρους της ΕΔΑ, αναφέρει η εφημερίδα, μίλησε η κ. Σβώλου, η οποία τάχθηκε κατά του αναχρονιστικού θεσμού και τόνισε πως "εκτός τούτου η προικοδότησις αποτελεί βαρύτατην φορολογίαν μη νομοθετημένην. Το αυτό ισχύει και δι' όλους τους εράνους της βασιλικής προνοίας, η κυβέρνησις, δε, προβάλλει το στέμμα διά να καρπούται η ιδία οφέλη".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ