Τον Αύγουστο του 1961 ο 19χρονος τότε φαντάρος της Ανατολικής Γερμανίας, κάνει το μεγάλο μπαμ, το "μεγάλο άλμα προς την ελευθερία", όπως κατά κόρον διατυμπανίστηκε από τα μαζικά μέσα της δυτικής προπαγάνδας, προβάλλοντας μια φωτογραφία του νεαρού. Φορώντας ακόμα τη στολή και το κράνος και κρατώντας στο χέρι το όπλο του, πηδούσε το συρματόπλεγμα που χώριζε στα δύο το Βερολίνο, και το 'σκαγε στη Δύση, λίγο πριν αρχίσει να χτίζεται το "τείχος της ντροπής".
Οταν πια έσβησαν οι προβολείς και η σκληρή πραγματικότητα ήρθε και κόλλησε γερά στις πατούσες του... ο Κ. Σούμαν αυτοκτόνησε.
Ο Κόρναντ Σούμαν δεν άντεξε τόση πολλή αγάπη, τόσο μεγάλο παράδεισο, τόση αίγλη, τόσα πλούτη, τόση φανταχτερή προβολή.
Ο Κόρναντ Σούμαν αυτοκτόνησε. Βρέθηκε κρεμασμένος σ' ένα από τα δέντρα του μικρού του σπιτιού, ενός χωριού της Βαυαρίας. Απογοητευμένος, εγκαταλειμμένος, πάμπτωχος, προδομένος, μοναχικός, ξεχασμένος, άνεργος, αλκοολικός.
Τα όνειρα βγήκαν κάλπικα, οι χρυσές κορδέλες ήταν φύκια κι ο θησαυρός ήταν άνθρακες. Εκείνο που γυάλιζε δεν ήταν χρυσός. Η απογοήτευση ήταν καταλυτική, ο θάνατος, ο αυτοθάνατος μοναδική διέξοδος...!
Εμείς φίλε μου δε χαιρόμαστε για την κατάντια σου, το ψυχικό σου σμπαράλιασμα, απεναντίας θλιβόμαστε και γινόμαστε σοφότεροι. Εδώ στον τόπο μας, ο λαός λέει κάτι πολύ σοφό: "Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα".
Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ
Αρνείται τη δυναμική, συντονισμένη και ενωτική απάντηση των εργαζομένων στην απόφαση της κυβέρνησης να επεκτείνει την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού μέχρι και 45%
Αναντιστοιχία λόγων και έργων χαρακτηρίζει για άλλη μια φορά την τακτική της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΕ (ΟΜΕ - ΟΤΕ), γιατί παρά το γεγονός ότι και αυτή διαπιστώνει τους μεγάλους κινδύνους που διατρέχει ο Οργανισμός μετά τις πρόσφατες ανακοινώσεις της κυβέρνησης, εντούτοις εμμένει στη γραμμή του συμβιβασμού. Στην πράξη δηλαδή, αρνείται την προοπτική μιας δυναμικής, συντονισμένης και ενωτικής απάντησης από τους εργαζόμενους, στην απόφαση της κυβέρνησης να επεκτείνει την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ μέχρι και 45%, κάτι που προέκυψε και στην προχτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ.
Η πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ, δέσμια της κυβερνητικής κηδεμονίας, αρκέστηκε να προτείνει μια ανέξοδη 24ωρη απεργία στις 23 του μήνα, την ημέρα δηλαδή που και η ΓΣΕΕ έχει κηρύξει απεργία για το ασφαλιστικό και έτσι και αλλιώς θα συμμετείχε. Στο ίδιο πνεύμα αρνήθηκε να υιοθετήσει την πρόταση της ΕΣΚ, που προέτρεπε στην κινητοποίηση όλου του κλάδου και στην ενημέρωση των εργαζομένων για τις καταστροφικές αυτές εξελίξεις.
Η πρόταση της ΕΣΚ περιλάμβανε:
- Σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών απ' όλη την Ελλάδα και συγκεντρώσεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους.
- Με αίτημα να μην κατατεθεί η διάταξη που θα προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του 45%, να γίνει τρίωρη στάση στις 16 του μήνα και η 24ωρη στις 23 του ίδιου, μαζί με το αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου για τα εργασιακά.
- Συνέντευξη Τύπου της Ομοσπονδίας, ανακοινώσεις και ενημερωτικά μηνύματα στους εργαζομένους από τις ηχητικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στους χώρους εργασίας.
Βέβαια η απόρριψη τέτοιων προτάσεων δεν ξενίζει, αν αναλογιστούμε πως στους κύκλους της πλειοψηφίας, μεθοδικά καλλιεργείται η άποψη, ότι αφού θα γίνει που θα γίνει η ιδιωτικοποίηση, ας κοιτάξουμε τουλάχιστον να εξασφαλίσουμε κάποια ανταλλάγματα για το ασφαλιστικό και το μισθολόγιο. "Το εύκολο είναι να κάνεις απεργίες. Το δύσκολο να πετύχεις τη λύση προβλημάτων, όπως το ασφαλιστικό και το μισθολόγιο...", έριχνε την κορόνα από το βήμα του τελευταίου συνεδρίου της ΟΜΕ - ΟΤΕ ο κ. Μάρκου, συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ και υπεύθυνος του γραφείου του διευθύνοντα συμβούλου του Οργανισμού.
Μια άποψη που απηχεί ευθέως τις επιδιώξεις της διοίκησης του ΟΤΕ αλλά και της κυβέρνησης, που σε καμιά περίπτωση δε θα ήθελαν να δουν να επαναλαμβάνεται το σκηνικό της Ιονικής. Αυτές οι "νέες" αντιλήψεις και τα "μαθήματα" περί αγωνιστικότητας, όχι μόνο καλλιεργούν τα μικρόβια της συναλλαγής και του παζαριού με τον εργοδότη, υπονομεύοντας τα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά και αγνοούν προκλητικά την πραγματικότητα. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι όσο ο ΟΤΕ δένεται πιο σφιχτά στο άρμα των ιδιωτικών συμφερόντων, τόσο δυσκολότερη γίνεται και η αποδοχή από τους εργοδότες των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων.
Ηταν τότε που η ΟΜΕ - ΟΤΕ έλεγε "όχι" στη μετοχοποίηση...