"Δεν είμαστε φθηνό εργατικό δυναμικό, απασχολήσιμοι, ανειδίκευτοι, ή οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα θέλουν κάποιοι να μας αποδώσουν. Είμαστε νέοι, έχουμε δικαιώματα και γι' αυτά αγωνιζόμαστε", τόνισε στο χαιρετισμό του ο γραμματέας της ΟΒ της ΚΝΕ Θησείου - Πετραλώνων Γιώργος Τσακοπιάκος,στην προφεστιβαλική εκδήλωση, προχθές το βράδυ στο Θησείο, με θέμα: "Τέχνη και πολιτισμός".

Ο Γιώργος Τσακοπιάκος, μεταξύ άλλων επισήμανε ότι οι προφεστιβαλικές δραστηριότητες που πραγματοποιεί το διάστημα αυτό η ΚΝΕ σε πόλεις, συνοικίες, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, μέχρι την κορύφωσή τους το Σεπτέμβρη, όταν θα ανοίξει τις πύλες του το 24ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "ΟΔΗΓΗΤΗ", στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου, εντάσσονται στα πλαίσια του ανοίγματος που επιχειρεί η Οργάνωσή μας προς τη νεολαία, καλώντας τη να συσπειρωθεί στο πλευρό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και να αγωνιστεί για τα δικαιώματά της. "Καλούμε τη νεολαία, κάτω από ένα ισχυρό παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και πάλης, να αντισταθεί, βάζοντας φραγμό στα σχέδια αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, που αφαιρεί τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης σε όσους σήμερα μας θεωρούν φθηνό εργατικό δυναμικό, απασχολήσιμους ή ανειδίκευτους", τόνισε.

Ο Γιάννης Σκαρπερός, μέλος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στην εκδήλωση τόνισε ότι στη σημερινή κοινωνία, η έννοια του πολιτισμού εντάσσεται στο πλαίσιο της κοινωνίας που προσπαθεί να επιβάλει τον πολιτισμό των μονοπωλίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), αγνοώντας τον πολιτισμό του λαού μας, τα ήθη, τα έθιμα και τις αξίες του. "Στοιχεία του πολιτισμού μας, είπε, που θίγουν το "μοντέλο" του καπιταλισμού και επομένως και του πολιτισμού που θέλει να μας επιβάλει η ΕΕ, αποβάλλονται, στο όνομα της ενιαίας πολιτιστικής ταυτότητας των χωρών - μελών της Κοινότητας, όπως άλλωστε αναφέρεται σε σχετική Οδηγία της Κοινότητας που αφορά την έννοια του πολιτισμού".

"Η κυβέρνηση, μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση προωθεί αυτό το μηχανισμό "πριμοδότησης" με διάφορα μέσα, θέλοντας έτσι να μας κάνουν να προσαρμοστούμε στη λογική των μονοπωλίων και της μηχανής του κέρδους", τόνισε.

Καταλήγοντας, ο Γ. Σκαρπερός, είπε ότι είναι ανάγκη στον τομέα του πολιτισμού, να ορθωθεί ένα μέτωπο αντιπαράθεσης, ένα λαϊκό μέτωπο, που θα βάζει μπροστά τις αξίες του λαού, τον τρόπο έκφρασης και συμπεριφοράς του ανθρώπου και όχι τις αξίες των μονοπωλίων, του μάρκετινγκ και της εμπορευματοποίησης.

Στην εκδήλωση, χαιρετισμό απηύθυνε και ο γραμματέας της ΚΟΒ Θησείου, Θανάσης Λάμπρου.

Δυο άνθρωποι, που είχαν πολλά κοινά και εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογίες.

Η Ελλη Αλεξίου είχε ενστερνιστεί την κομμουνιστική κοσμοθεωρία και ο Πάουντ είχε υποστηρίξει τον Μουσολίνι.

Τα κοινά ήταν τα γράμματα. Η λογοτεχνία, η μετάφραση, το εκπαιδευτικό σύστημα.

Με την Ελλη Αλεξίου με συνέδεε βαθιά φιλία. Τον Εζρα Πάουντ δεν τον συνάντησα ποτέ. Πώς ήταν δυνατόν;

Οσοι τη γνώρισαν, όσοι διάβασαν τα βιβλία της, όσοι άκουσαν τις ομιλίες της, θα κατάλαβαν πως της ήταν πιο οδυνηρό να της πεις κάτι μειονεκτικό για την ΕΣΣΔ, παρά για τη μητέρα της. Η αγάπη της για εκείνο που είχε επιχειρήσει και επιχειρούσε εκείνη η χώρα ήταν το Υψιστο.

Παρ' όλ' αυτά, της άρεσε να μιλάμε για ένα μικρό βιβλίο που είχε γράψει ο Εζρα Πάουντ, με τίτλο το ABC of Reading (νομίζω, ελληνικά μεταφράστηκε ως το Αλφαβητάρι της Γνώσης), όπου εκθέτει τις ιδέες του γύρω από τη γλώσσα, τη λογοτεχνία, την παιδεία.

Δηλαδή κανένας εκπαιδευτικός δεν πληρώθηκε επειδή στις τάξεις του, ανάμεσα σε άλλους μαθητές του, είχε και δίδαξε τον Αϊνστάιν, για παράδειγμα.

Ασφαλώς από τις σχολικές τάξεις βγήκαν επιστήμονες, διανοητές, πολιτικοί άνδρες, καλλιτέχνες και άλλοι.

Οι απεργίες των εκπαιδευτικών, που μπορεί να υποστηρίζονται, όχι άκριτα, ατομικά ή συλλογικά, ως αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων μέσα στην αγωνιστική διαδικασία, γεννούν απορίες και ερωτηματικά, ως προς τη μορφή πάλης ή την ψυχολογία των μαζών.

Ωστόσο, προβλήθηκαν σαν ένα τηλεοπτικό παιχνίδι της ένοπλης παρουσίας του κράτους και μιας επαγγελματικής μερίδας του λαού.

Η αναμέτρηση ανάμεσα στον εξοπλισμένο και τον άοπλο είναι άνιση και δε χρειάζεται καμιά άλλη επεξήγηση.

Αν οι εκπαιδευτικοί αντιδρούσαν στις εξετάσεις που πρέπει να δώσουν για να πάρουν τη δουλιά, για την οποία σπούδασαν και το σύστημα τους επιβράβευσε μ' ένα δίπλωμα, οι αστυνομικοί, κάτω από οποιαδήποτε επωνυμία, έδωσαν τις δικές τους εξετάσεις με τα ρόπαλα και τα δακρυγόνα ή οποιαδήποτε άλλα μέσα μεταχειρίστηκαν.

Ισως οι δικές τους εξετάσεις, αφού μόλις τελειώνουν τη σχολή είναι αμέσως αστυνομικοί, να είναι αυτές. Η βία και ο ξυλοδαρμός.

Στον κομματάρχη, στους ανθρώπους που τους εμπιστεύονται με την ψήφο τους, στον αρχηγό του κόμματός των ή τι συμβαίνει με αυτούς;

Στη Βουλή και σε πολιτικά πόστα στην Ελλάδα, δε με αφορά τι γίνεται σε άλλες χώρες, υπήρχαν πάντα οδοντογιατροί, μαιευτήρες και άλλοι, που η πολιτική και η οικονομία δεν ήταν το αντικείμενο των σπουδών τους, αλλά θέμα καφενείου και ρουσφετιού.

Θα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε από τις στατιστικές, αν υπάρχουν, των πολιτικών ή οικονομικών επιστημόνων τον αριθμό αυτών των ανέργων.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ