"Ραντεβού στους αγώνες!". Με την υπόσχεση αυτή, που ακούστηκε αργά το βράδυ της Κυριακής από τα μεγάφωνα, έπεσε η αυλαία των εκδηλώσεων του 24ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", ενός Φεστιβάλ - σταθμού για την πρωτόγνωρη επιτυχία του. Και η πρωτοφανής ανταπόκριση και συμμετοχή της νεολαίας και του λαού σε αυτή τη γιορτή αγώνα και δημιουργίας ενισχύει τις προϋποθέσεις για αγωνιστική δράση ενάντια στην πολιτική που χτυπά τα δικαιώματά τους.

Σε όλους τους δείκτες, το Φεστιβάλ απέδειξε ότι είναι ένας θεσμός που μιλά στην καρδιά της νεολαίας, καθώς οι νέοι που συμμετείχαν φέτος ήταν κατά χιλιάδες περισσότεροι από κάθε προηγούμενο τα τελευταία χρόνια, παρά τη βροχή που έπεσε το Σάββατο το βράδυ και παρά τα "αντι-φεστιβάλ" που στήθηκαν τις ίδιες μέρες. Η νεολαία με τη μαζική συμμετοχή της, απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι οι θέσεις της ΚΝΕ και η πολιτική του ΚΚΕ αγγίζουν τη νέα γενιά, κάτι που εκφράστηκε καθαρά με την πρόθεση που εκδηλώθηκε από τους νέους να γνωριστούν και να γίνουν μέλη της ΚΝΕ. Η διάθεση αυτή της νέας γενιάς μετρήθηκε άλλωστε όλο το προηγούμενο διάστημα, κατά το οποίο οι νέοι κομμουνιστές απευθύνθηκαν στη νεολαία, στους χώρους όπου δουλεύει, σπουδάζει, διασκεδάζει, μέσα από εκατοντάδες εξορμήσεις, κατά τις οποίες μοιράστηκα περίπου 3.000.000 φυλλάδια υλικού σχετικού με την πρόταση της ΚΝΕ.

Το μοναδικό "πάντρεμα" της πολιτικής με τον πολιτισμό αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά πετυχημένο. Οι επισκέπτες είχαν κατακλύσει τα περίπτερα του Φεστιβάλ, όπου είχαν την ευκαιρία να προχωρήσουν πέρα από τη διαπίστωση των προβλημάτων τους, να προβληματιστούν παραπέρα και να αναζητήσουν τις λύσεις, να γνωριστούν με την αγωνιστική πρόταση της αντεπίθεσης. Η παιδεία, η εργασία, ο πολιτισμός, η αγωνιστική πρόταση του ΚΚΕ για μια άλλη Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα στέκεται μπροστά στους αγώνες και δε θα είναι εντολοδόχος των αντιδραστικών κυβερνητικών επιλογών, μαζί με τα αντιιμπεριαλιστικά μηνύματα διεθνιστικής αλληλεγγύης, που έφεραν μαζί τους από κάθε γωνιά της γης οι δεκάδες αντιπροσωπείες ξένων προοδευτικών οργανώσεων νεολαίας, κίνησαν το ενδιαφέρον των νέων που είχαν κατακλύσει τα περίπτερα στο Φεστιβάλ.

Το 24ο Φεστιβάλ ήταν μια μεγάλη διαδήλωση καταγγελίας όλων εκείνων που υπονομεύουν το μέλλον του λαού και της νεολαίας, που θέλουν τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, τους νέους χωρίς μέλλον, την τέχνη και τον πολιτισμό εμπόρευμα για λίγους. Κορυφαίες στιγμές καταγγελίας αυτής της πολιτικής ήταν οι ομιλίες του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Σοφιανού,το Σάββατο το βράδυ και της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα,την Κυριακή, όπου η ανυπόταχτη νεολαία και ο λαός που αγωνίζεται συναντήθηκε με την πολιτική πρόταση της αντεπίθεσης σε εκείνους που παίζουν στα διεθνή χρηματιστήρια τις τύχες των λαών, στην οποία απαντούσε το σύνθημα "με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές", που δονούσε την ατμόσφαιρα μαζί με ένα δάσος υψωμένες γροθιές.

Οι ίδιοι νέοι χόρεψαν και τραγούδησαν στους ρυθμούς της συλλογικής νεανικής δημιουργίας που είχε την τιμητική της στο φετινό Φεστιβάλ, με δεκάδες ερασιτεχνικά σχήματα που αγκαλιάστηκαν από τους νέους οι οποίοι γέμιζαν τους χώρους της ερασιτεχνικής δημιουργίας. Κοντά σε εκείνους βέβαια και καταξιωμένοι, γνωστοί καλλιτέχνες που κλήθηκαν να πάνε κόντρα στην υποκουλτούρα και στον "πολιτισμό με σπόνσορες" και με τη μεγάλη συμμετοχή τους έδωσαν το ρυθμό στο νεανικό κοινό.

Η ώρα είναι 9 και κάτι, όταν, από την κεντρική εξέδρα του 24ου Φεστιβάλ, αναγγέλλεται η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα.Ο χώρος της Πανεπιστημιούπολης είναι, ήδη, γεμάτος από πλήθη κόσμου, ενώ μια μακριά ουρά από αυτοκίνητα και πεζούς συνωστίζονται στο δρόμο, που οδηγεί σ' αυτήν. Εκείνη τη στιγμή, μπαίνουν στη μεγάλη πλατεία της κεντρικής εξέδρας εκατοντάδες Κνίτες, ανεμίζοντας κόκκινες σημαίες και φωνάζοντας συνθήματα. Κι ενώ η Αλέκα Παπαρήγα πηγαίνει προς το βήμα, χιλιάδες στόματα συντονίζονται και φωνάζουν ένα σύνθημα: "Κάπα Κάπα Ε - Το Κόμμα σου λαέ!". Η ΓΓ του ΚΚΕ επιχειρεί να ξεκινήσει την ομιλία της, αλλά τα συνθήματα δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Λίγο μετά, η ομιλία ξεκινά:

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

νιάτα της ΚΝΕ,

σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει με συγκίνηση και καμάρι τα 30χρονα γενέθλια της ΚΝΕ.

Η Κομμουνιστική Νεολαία, κουβαλώντας το βαρύ φορτίο της ιστορίας της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, της νεολαίας της ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων, άνοιξε τα φτερά της μέσα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Ανοιξε νέους δρόμους στο νεολαιίστικο κίνημα της μεταπολίτευσης. Πριν λίγα χρόνια, πέρασε και αυτή, όπως και το Κόμμα μας, μέσα από τη στενωπό της κρίσης που χτύπησε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης.

Η ΚΝΕ δεν έμεινε μόνο όρθια, προχώρησε μπρος. Ανακτά το κύρος και τους δεσμούς της με τη νεολαία. Το 24ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ - "ΟΔΗΓΗΤΗ" φέτος έσπασε ρεκόρ!

Το δέντρο της ΚΝΕ αρχίζει να βγάζει πολύ φύλλωμα και καρπούς. Κι αυτό είναι πολύ καλό, πριν απ' όλα για την ελληνική νεολαία. Δυνατή, μαζική ΚΝΕ σήμερα σημαίνει δυνατό και μαζικό ΚΚΕ αύριο!

Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Σας ευχαριστούμε όλους εσάς, που πρόθυμα δίνετε ζωή, ρυθμό και δυναμισμό στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Εκτιμάμε βαθύτατα το κοπιαστικό έργο των εργατών, που, χωρίς αμοιβή, δούλεψαν για να στηθεί το οικοδόμημα.

Ο αγώνας έχει ανάγκη από την τέχνη, αλλά και η τέχνη έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από τον ανειρήνευτο και ανυπότακτο αγώνα των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Ηρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουν όλοι οι καλλιτέχνες, ιδιαίτερα αυτοί που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, ότι δεν υπάρχει καλύτερος, αποτελεσματικότερος και προ πάντων πιο ανιδιοτελής χορηγός της τέχνης, από το λαό. Μόνο ο λαός μπορεί να βοηθήσει, η τέχνη για τους λίγους να γίνει τέχνη των πολλών, πηγή έμπνευσης για κοινωνική και πολιτική δράση".

"Νέοι και Νέες

Δεν έχουμε την πρόθεση να σας υποδείξουμε πώς να συμπεριφέρεστε, πώς να ντύνεστε, τι να σας αρέσει. Δεν ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να πάμε με τα "νερά της νεολαίας", δεν καταφεύγουμε σε επικοινωνιολόγους για να μας φτιάξουν νεολαιίστικο προφίλ.

Μπροστά στη νεολαία, ανοίγουμε διάπλατα την πολιτική μας, τον άλλο δρόμο, τη λύση.

Την καλούμε να συνδέσει τους στόχους και τα οράματά της με τους στόχους και τα οράματα του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός δεν απέτυχε, έχασε μια μάχη. Για την αρνητική εξέλιξη υπάρχουν ιστορικές αιτιολογίες και δικαιολογίες, υποκειμενικές και αντικειμενικές. Δεν έχουν καμία σχέση με τις σκόπιμες και ανιστόρητες θεωρίες, που προβάλλονται από τους απολογητές του καπιταλισμού.Μπροστά στη νεολαία, ξεδιπλώνουμε την πρότασή μας για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης. Με αυτό τον τρόπο, απαντάμε στις σημερινές και τις αυριανές ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, των παιδιών και των νέων. Απαντάμε έτσι πολύ συγκεκριμένα πώς, με ποια μέσα, με ποια συμμαχία, με ποια αντίθεση, είναι δυνατό και ρεαλιστικό, η νεολαία και ο λαός μας να διεκδικήσουν ουσιαστικές, ριζικές ανατροπές των συνθηκών και αξιών ζωής που μας έχουν επιβάλει.

Στη νεολαία φέρνουμε το μήνυμα του ανυποχώρητου αγώνα, το κάλεσμα να περάσουμε στην αντεπίθεση, πριν είναι αργά.

Θα είμαστε, όμως, συνεπείς μόνο όταν όλοι μαζί οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες, μέλη και φίλοι του Κόμματος αποφασίσουμε κάτι πιο σημαντικό σήμερα:

Μπροστά στη μάχη των τοπικών εκλογών, στα νέα προβλήματα που προκύπτουν από τη θεσμοθέτηση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, από την υλοποίηση της αντιδραστικής μεταρρύθμισης στην Παιδεία.

Ενόψει των νέων κινδύνων, που κρέμονται πάνω από τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Βόρεια Αφρική:

Να βάλουμε πιο ψηλά τον πήχη των στόχων και των προσδοκιών μας, τον πήχη του χρέους και της ευθύνης για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

Η ιδιότητα του μέλους του 80χρονου πια ΚΚΕ, τα δημόσια αξιώματα και οι θέσεις ευθύνης δεν απαιτούν μόνο ικανότητα, επάρκεια, αλλά και ετοιμότητα, προθυμία για προσωπικές θυσίες".

"Η νιότη από τη φύση της είναι ριζοσπαστική και ανατρεπτική, αμφισβητεί τους επάνω, δε βολεύεται με τον καταναγκασμό, είναι ριψοκίνδυνη. Γι' αυτό και 80 χρόνια τώρα εμπιστευόμαστε τη νεολαία.

Οι ιδιότητες, όμως, αυτές δεν είναι αιώνιες και αναλλοίωτες. Εχουν δει τα μάτια μας νέους εξεγερμένους στα μαθητικά και φοιτητικά τους χρόνια, να χάνουν στη συνέχεια την ορμή, να μετατρέπονται σε συνηθισμένους και αδιάφορους στα χρόνια της ωριμότητας, της μέσης ηλικίας, πολίτες. Ορισμένους τους ζούμε, καθημερινά, δυστυχώς ως κόλακες και θεραπαινίδες της εξουσίας, με το αζημίωτο.

Ο ριζοσπαστισμός και η επαναστατικότητα, το ριψοκίνδυνο πνεύμα δεν έχουν ηλικία. Ανάμεσά μας, αλλά και ευρύτερα υπάρχουν γυναίκες και άνδρες με άσπρα μαλλιά, με πολλά χρόνια στην πλάτη τους, αρκετοί από αυτούς είναι άρρωστοι, ανάπηροι, κι, όμως, η επαναστατική τους διάθεση είναι νεανική, όπως τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, ακόμα πιο ώριμη και βαθιά σήμερα. Υπάρχουν άνθρωποι με άσπρα μαλλιά, που σκέπτονται πιο ριζοσπαστικά και επαναστατικά από αρκετούς νεότερους.

Δε θα πάψουμε, λοιπόν, να λέμε στη νεολαία ότι, αν η αφύπνιση και η αμφισβήτηση είναι ένα καλό πρώτο βήμα, το αμέσως επόμενο πρέπει να είναι η οργάνωση.

Αυτοί, που σας λένε ότι θα σας συναντήσουν στις καφετερίες και στις ντίσκο, για να εξασφαλίσουν μια θέση για την ψυχή σας στον παράδεισο, ότι θα σας επισκεφθούν στα σχολεία για εξομολόγηση και συγχωροχάρτι, για ένα πράγμα ενδιαφέρονται. Να σταθεροποιήσουν τη δική τους θέση, επί της γης.Αυτοί, που σας λένε ότι αξίζει σήμερα να θυσιαστούν οι λαοί και η νεολαία στο βωμό της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, προκειμένου να κερδηθεί το αύριο, υποκρίνονται ασύστολα. Για το δικό τους σήμερα ενδιαφέρονται...".

Εμείς έχουμε διαφορετική γνώμη για τις ιεραρχήσεις, ειδικά μπροστά στην εκλογική μάχη. Αναμφισβήτητα τα προβλήματα περιβάλλοντος, συγκοινωνίας, ελεύθερων χώρων είναι μείζονος σημασίας, δε διαχωρίζονται όμως από τα προβλήματα στο πεδίο της οικονομίας, από τα προβλήματα της εργασίας.

Ποιος δε γνωρίζει ότι πολλές φορές πίσω από το μεγάλο ενδιαφέρον για ορισμένα τοπικά έργα, κρύβονται και πολλά άλλα, όπως μίζες και πελατειακές σχέσεις; Ποιος δε γνωρίζει ότι αρκετοί τοπικοί άρχοντες θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολλούς πειρασμούς, ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων;

Το πρώτο και το βασικό κριτήριο για ένα νομάρχη ή δήμαρχο είναι τι κάνει για τα προβλήματα της εργασίας, για την ανεργία και τις εργατικές κατακτήσεις, για τη στυγνή εργατική εκμετάλλευση, για το ξεκλήρισμα του αγρότη, για τα βάσανα του μικρού επαγγελματία, για την ωμή παραβίαση των δικαιωμάτων της γυναίκας και του νέου από την εργοδοσία. Αυτή είναι η αφετηρία για να αντιμετωπιστούν και τα άλλα προβλήματα του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας, της υγείας και της μόρφωσης, του περιβάλλοντος και της μάστιγας των ναρκωτικών.

Πλανάται όποιος πιστεύει ότι η ομορφιά της ζωής θα εξασφαλιστεί με σιντριβάνια, πλατείες και λαμπιόνια, όταν το στομάχι είναι άδειο, όταν η δουλιά έχει γίνει μισοδουλιά. Οταν η μάνα και ο πατέρας από το πρωί μέχρι το βράδυ σκέπτονται πώς θα τα βγάλουν πέρα με τα έξοδα των σπουδών των παιδιών τους, με τις αυξημένες ανάγκες τους στη διατροφή και την υγεία;

Στη νέα τετραετία οι νομαρχίες θα κληθούν να παίξουν ένα εξαιρετικά επιζήμιο και επικίνδυνο ρόλο για την υλοποίηση των προγραμμάτων "σύγκλισης".

Οι υποψήφιοι νομάρχες, πλην εκείνων που στηρίζει το ΚΚΕ, έχουν αποδεχτεί συνειδητά, ορισμένοι μοιρολατρικά, τον πολιτικό ρόλο του διαχειριστή και υπαλλήλου που τους επιφυλάσσει η κυβέρνηση και η ΕΕ. Οι διαφορές ανάμεσα στα κομματικά στελέχη υποψηφίους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, αλλά και του ΔΗΚΚΙ, από τη στιγμή που δεν αμφισβητούν το νομικό πλαίσιο και τη συμμόρφωση του θεσμού στη γραμμή της ΟΝΕ, είναι κομματικές και όχι πολιτικές.

Τέσσερα χρόνια στα πανελλαδικά όργανα των δήμων και των νομαρχιών (ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ) οι αποφάσεις ήταν ομόφωνες. Αν οι αποφάσεις ήταν συμφέρουσες για το θεσμό και το λαό, τότε θα χαιρετίζαμε την ανεξαρτησία των δημάρχων και των νομαρχών από τα κόμματά τους. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι αποφάσεις ήταν ομόφωνες γιατί τα κόμματα αυτά είχαν κοινή γραμμή πλεύσης.

Η μάχη των δήμων δεν πρέπει να επισκιάσει την εξαιρετικής πολιτικής σημασίας μάχη των νομαρχιών. Η μάχη του δήμου της Αθήνας, των δήμων του Λεκανοπεδίου για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες είναι ενιαία.

Μπροστά στις τοπικές εκλογές το ΚΚΕ έκανε πανελλαδικά μια μεγάλη προσπάθεια για να γίνει ένα βήμα εμπρός, να προχωρήσει η λαϊκή συσπείρωση και συμπαράταξη, οι αγωνιστικές συνεργασίες χωρίς συναλλαγές και αλισιβερίσια. Τα αξιώματα για τους κομμουνιστές και τους αγωνιστές που συνεργάζονται μαζί μας είναι ταμπούρια, εφαλτήρια νέων αγώνων και ανυποχώρητης δράσης.

Η νίκη των ψηφοδελτίων αυτών δε θα είναι μια νίκη μόνο των κομμουνιστών, θα είναι νίκη της γνήσιας συνεργασίας και συμπαράταξης που έχει ανάγκη ο τόπος, θα είναι ένα βήμα για να προχωρήσει η συζήτηση, ο διάλογος και η πρακτική δουλιά για το Μέτωπο.

Χαιρετίζουμε όλους εκείνους και εκείνες, που σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο μαζί με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες συνέβαλαν σε πολλούς δήμους και νομαρχίες να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα στη συνεργασία των αγωνιστικών δυνάμεων, που ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα ή πολιτικές κινήσεις και ομάδες.

Δηλώνουμε ότι την άλλη μέρα από τις εκλογές, όσο εξαρτάται από εμάς, θα δώσουμε συνέχεια, θα δώσουμε φτερά στις συνεργασίες που κατακτήθηκαν.

Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ έχει νόημα και σκοπό, δεν υποτάσσεται σε ευκαιριακούς στόχους. Δεν πάμε με τη ΝΔ κατά του ΠΑΣΟΚ, ούτε με το ΠΑΣΟΚ κατά της ΝΔ. Δεν πάμε με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και συναίνεση.

Ημασταν και είμαστε ανοιχτοί για συνεργασίες με ένα βεβαίως όρο: ότι αυτές βοηθούν σήμερα και αύριο στη λαϊκή συσπείρωση και συμπαράταξη κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που υπαγορεύεται από την ΕΕ, κατά της πολιτικής της ταξικής συνεργασίας και υποταγής, κατά των ιδιωτικοποιήσεων, και της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, κατά της ιδιωτικοποίησης της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας.

Αρνηθήκαμε προτάσεις συνεργασίας που παροπλίζουν το λαϊκό κίνημα, γλιστρούν σε δήθεν ρεαλιστικές λύσεις στα πλαίσια της ΟΝΕ και του προγράμματος σύγκλισης.

Αρνηθήκαμε προτάσεις συνεργασίας ή διακόψαμε την προσπάθεια για συνεργασία όταν βλέπαμε ότι αυτές έκρυβαν παγίδες, σκοπιμότητες από την πλευρά των ηγεσιών των κομμάτων, σε αντίθεση με την τοπική τους βάση. Η πολιτική των συνεργασιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για το ΚΚΕ, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την αλλοιώνουμε, να την παραχαράζουμε, να την κακοποιούμε, να τη φθείρουμε μόνο και μόνο για να βγάλουμε ένα δημοτικό σύμβουλο, ακόμα και ένα δήμαρχο παραπάνω.

Δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι αν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ψάχνουν να βρουν διαφορές στρατηγικής μεταξύ τους με τη βοήθεια της σημειολογίας.Δεν έχουμε καμία ευθύνη όταν επικρίνουμε το Συνασπισμό, την ηγεσία του, ότι στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, όπως κάνει και γενικότερα άλλωστε, πρόταξε, το βασικό σκοπό του, να πιέσει για κυβερνητική συνεργασία. Δεν έχει καμία σημασία αν στις φετινές εκλογές συνεργάζεται σε σχετικά λιγότερες νομαρχίες με το ΠΑΣΟΚ ή σε λιγότερους δήμους. Σημασία έχει ότι συνεργάστηκε 4 χρόνια σχεδόν παντού με το ΠΑΣΟΚ και στους δήμους και τις νομαρχίες. Σημασία έχει ότι σε μια φάση που η πολιτική του ΠΑΣΟΚ συναντά τεράστιες αντιδράσεις, ακόμα και μέσα στις γραμμές του, ο ΣΥΝ επιδιώκει τη συνεργασία, ως συγγενής πολιτική δύναμη. Σημασία έχει η συνεργασία στο δήμο της Αθήνας, που αναδεικνύει πρόεδρο στην ΚΕΔΚΕ.

Δεν καταλαβαίνουμε τον πρόεδρο του ΔΗΚΚΙ και την επίθεση που έκανε στο κόμμα μας από την Πάτρα. Δε μας πειράζει να ασκεί κριτική και πολεμική στις θέσεις μας, έχει κάθε δικαίωμα να αμύνεται στην κριτική μας για τις λύσεις που προτείνει απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό. Οι τελευταίες παρεμβάσεις του επιβεβαιώνουν τους φόβους μας ότι εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι και τον "πασοκισμό".

Ισως χτυπάω σε ανοιχτές πόρτες αν εκ μέρους της ΚΕ κάνω έκκληση για καθολική δράση και κινητοποίηση ως την ώρα που θα κλείσουν οι κάλπες τη δεύτερη Κυριακή.

Ολοι και όλες έχουμε ανάγκη από παρακίνηση. Κανένας εφησυχασμός, καμία επανάπαυση. Τα δικά μας όπλα είναι η συζήτηση, πρόσωπο με πρόσωπο με το λαό. Εκεί κρίνεται η μάχη.

ΖΗΤΩ ΤΟ 24ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ!

Ολοι στη μάχη για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, για να φυσήξει αγωνιστικός αέρας στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, για νέους αγώνες. Να γιορτάσουμε το κλείσιμο των εκδηλώσεων για τα 80χρονα του ΚΚΕ με νέες δυνάμεις και επιτυχίες.

Ολοι και όλες, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μαζί με τους αγωνιστές που τείνουν το χέρι, μαζί με εκείνους που ψάχνουν για διέξοδο και άλλους δρόμους, όλοι μαζί ας κάνουμε πιο συστηματική δουλιά για τη συγκρότηση του ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, που θα δόσει νόημα, φτερά και αποτελεσματικότητα στην πάλη κατά των μονόδρομων των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού".

Είναι ουτοπία να παλεύει κανείς για να μένουν τα πράγματα ως έχουν ή να επιζητεί λύσεις προς τα πίσω. Είναι επικίνδυνη και τραγική αυταπάτη να ζει κανείς με την ανάμνηση κάποιων μεταρρυθμίσεων και ρυθμίσεων που αποσπούσαν οι λαοί πριν 10 και 20 χρόνια, ιδιαίτερα κάτω από την πίεση των κατακτήσεων του σοσιαλισμού.

Ο καπιταλισμός έχει περάσει στο ανώτατο σκαλοπάτι της σήψης και της αντίδρασης. Το χάσμα που χωρίζει την κοινωνικοποίηση της παραγωγής και την καπιταλιστική ιδιοποίησή της βαθαίνει, οξύνεται. Η κρίση του καπιταλισμού δε γιατρεύεται με τις συνταγές που οι κεντροαριστεροί απολογητές προβάλλουν, για ρύθμιση των χρηματαγορών και των νομισματικών ισοτιμιών. Ούτε και οι ωμές προτάσεις της ΝΔ σώζουν το σύστημα από τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις του. Δεν έχουν καμία επιστημονική βάση οι ιδεολογικές σαπουνόφουσκες και αντιεπιστημονικές συνταγές ότι η ΟΝΕ μπορεί να αποκτήσει κοινωνικό πρόσωπο.

Ναι! Είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της αρπαγής των εργατικών και λαϊκών - νεολαιίστικων κατακτήσεων του 20ού αιώνα. Είμαστε εχθροί της αντιδραστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, πολέμιοι με τους μύθους περί εκσυγχρονισμού του συστήματος υγείας.

Πολεμάμε με όλες μας τις δυνάμεις τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εξαγορές και συγχωνεύσεις που οδηγούν στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση των κεφαλαίων, την πολιτική που ξεκληρίζει το μικρό και μεσαίο αγρότη, είμαστε εχθροί της πολιτικής που φέρνει δυστυχία στους μικρομεσαίους.

Πολεμάμε την ύπουλη και υποκριτική εκστρατεία για "ίσες ευκαιρίες στις γυναίκες", που ένα και μόνο σκοπό έχει: Να κάνει πιο άνιση, εκμεταλλεύσιμη και υποτακτική τη ζωή τους.

Πολεμάμε γιατί έχουμε υποχρέωση να μη γίνει η ζωή των εργαζομένων ακόμα χειρότερη. Κανένα αίτημα και πρόβλημα των λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους.

Δεν αμυνόμαστε, δε δίνουμε μάχη οπισθοφυλακής, ανοίγουμε δρόμους για νίκες και κατακτήσεις του λαού μας.

Δεν ανεχόμαστε οι λειψές και ξεπερασμένες σήμερα λαϊκές κατακτήσεις να αναιρούνται από κυβερνήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, του ΠΑΣΟΚ σήμερα, της ΝΔ προηγούμενα.

Τις αναίμακτες και ξεπερασμένες από τα ίδια τα πράγματα κατακτήσεις, ένας έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει και να ανατρέψει: Ο ελληνικός λαός με όπλο το ενιαίο κοινωνικό πολιτικό μέτωπο πάλης του, με τα βέλη του στραμμένα στην εξουσία των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

Είναι άλλο πράγμα να ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις μια κυβέρνηση των μονοπωλίων με τη συνεργασία της καπιταλιστικής εργοδοσίας και εντελώς διαφορετικό να ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις ένα λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή κυβέρνηση, μια λαϊκή εξουσία, προκειμένου στη θέση τους να θεμελιώσει πραγματικά, και σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

Αν ο λαός αποφάσισε να βγει στην αντεπίθεση, να κτίσει το Μέτωπό του, τότε τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει το δρόμο προς εμπρός, παρά μόνο τα λάθη του και οι αυταπάτες, οι δισταγμοί να τραβήξει μπροστά. Ο δρόμος που προτείνουμε σίγουρα δεν είναι στρωμένος με ρόδα και ροδοπέταλα, έχει αγκάθια, αλλά και χίλιες φορές προτιμότερος από την απάθεια, τη στασιμότητα, τη μοιρολατρία.

Είμαστε στην τελική ευθεία της μάχης των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.

Εμείς βγήκαμε ανοιχτά εδώ και 15 μήνες, ζητήσαμε από τον ελληνικό λαό να σταθεί μπροστά στην κάλπη κρίνοντας συνδυασμούς και πρόσωπα με πολιτικό κριτήριο, χωρίς ανώφελους συναισθηματισμούς και τοπικισμούς.

Στην εκλογική μάχη κρίνεται η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στα λαϊκά προβλήματα, στα προβλήματα της εργασίας, της πρόνοιας, της υγείας και της παιδείας, της φορολογίας, στα προβλήματα της νεολαίας και των γυναικών.

Κρίνεται η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Κρίνεται η πολιτική και η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο θεσμό. Κρίνεται βεβαίως η στρατηγική της ΝΔ και όλων των κομμάτων.

Ολοι όσοι αισθάνεστε στην τσέπη και στην πλάτη σας τις τραγικές συνέπειες της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να δώσετε στην κυβέρνηση το δικαίωμα να κλέψει την ψήφο σας, για να τη χρησιμοποιήσει ως άλλοθι την άλλη μέρα από τις εκλογές.

Η κυβερνητική πολιτική πρέπει να βγει - όσο γίνεται - πιο βαριά λαβωμένη από αυτές τις εκλογές. Πρέπει να πάρει απάντηση.

Υπάρχει ένας ακόμα λόγος που επιβάλλει την καταψήφιση των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ μόνο του ή μαζί με τον ΣΥΝ. Πρέπει να δοθεί απάντηση και στο λαθρεμπόριο των αριστερών και σοσιαλιστικών ιδεών, αλλά κυρίως να δοθεί ένα ηχηρό χαστούκι στο όργιο εξαγοράς και τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τους μηχανισμούς της, προκειμένου να εξασφαλίσει ψήφους, να πετύχει προσχωρήσεις και δηλώσεις μετανοίας.

Δισεκατομμύρια σκορπάει η κυβέρνηση για τους εκλεκτούς της υποψήφιους στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά, στην Πάτρα και αλλού, στους εκλεκτούς της νομάρχες και δημάρχους, ιδιαίτερα εκεί που θα γίνει το μεγάλο φαγοπότι με τα διάφορα κοινοτικά πακέτα.

Στη μάχη των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών κρίνεται η στάση της πλειοψηφίας, αλλά και της αντιπολίτευσης στα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια, απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, τα προγράμματα σύγκλισης, τις επιλογές της ΟΝΕ. Κρίνονται τα έργα και όχι οι φιλοφρονητικές και καθησυχαστικές διακηρύξεις, τα μεγαλεπήβολα σχέδια που έχουν καταντήσει σαν το γεφύρι της Αρτας.

Σε τελευταία ανάλυση κρίνονται τα έργα όλων, κομμάτων και υποψηφίων απέναντι στην αποκρουστική πολιτική της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, στα προγράμματα σύγκλισης που συνθλίβουν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

Οι κυβερνητικοί υποψήφιοι, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων που στηρίζονται από τα άλλα κόμματα, αισθάνονται βολικά μόνο όταν ο προεκλογικός διάλογος αφορά προβλήματα περιβάλλοντος, συγκοινωνιακό, στενά τοπικά προβλήματα της γειτονιάς, της περιοχής. Υπόσχονται ότι θα ομορφύνουν τις γειτονιές και το περιβάλλον κατοικίας, πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, χωρίς βεβαίως να αποκαλύπτουν πόσους νέους φόρους θα βάλουν ή πόσα κέρδη θα δώσουν στους επιχειρηματίες που είναι οι πραγματικοί άρχοντες στο νομό και στο δήμο.

Κουβέντα, τσιμουδιά δε βγάζουν για το τι θα κάνουν όχι γενικά και αφηρημένα για το δημότη ή πολίτη, αλλά για τον εργαζόμενο άνθρωπο: Τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον μικρομεσαίο και τον φτωχό αγρότη. Μιλάνε για γυναικεία προβλήματα λες και όλες οι γυναίκες έχουν την ίδια κοινωνική θέση και ένταξη.

Υπάρχει και άλλος δρόμος πέρα από την ευρωπαϊκή ενοποίηση, τη νατοϊκή τάξη πραγμάτων, την οικονομία της αγοράς, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων.

Μια επιλογή έχει η νεολαία, ιδιαίτερα οι νέοι και νέες που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα: Να δράσει οργανωμένα και συντονισμένα για να αναγεννηθεί το νεολαιίστικο κίνημα στη χώρα μας. Να ξεφύγει από το σημερινό επίπεδο, των σκόρπιων και αποσπασματικών κινημάτων, να ριζώσει στους χώρους μόρφωσης και δουλιάς, να εξελιχθεί σε ένα ενιαίο πανελλαδικό κίνημα, των νέων εργαζομένων και ανέργων, των μαθητών, των σπουδαστών, των φοιτητών, των νέων αγροτών, των νέων επαγγελματιών και επιστημόνων.

Καλούμε τη νεολαία να βάλει τη δική της σφραγίδα, να δώσει το δικό της χρώμα σ' αυτήν τη μεγάλη, τη μοναδική προσπάθεια που επιχειρούν μαζί με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες οι πιο πρωτοποριακές δυνάμεις της κοινωνίας μας:

Για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης και διεκδίκησης μιας νέας εξουσίας που δεν έχει τίποτε το κοινό με τις κυβερνήσεις και το κράτος που έχουμε γνωρίσει στον τόπο μας.

Οι νέοι σήμερα μπορούν να μπουν κατευθείαν στο δρόμο του πολιτικού αγώνα, μέσα από τον αγώνα για μόρφωση και δουλιά, για πολιτισμό και αθλητισμό. Οχι οποιουδήποτε αγώνα, που μένει στη μέση ή εξαντλείται σε μπαλώματα, αλλά του αγώνα κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

Οι νέοι και νέες ψηφίζουν σήμερα από τα 18, υπηρετούν τη θητεία επίσης στα 18. Οι νέες κοπέλες καλούνται σε στρατιωτική εκπαίδευση και υπηρεσίες και οι νέοι σε στρατιωτικές πολυεθνικές δυνάμεις, πότε στη Βοσνία, πότε στη Σομαλία και την Αλβανία και όπου αποφασίζει το ΝΑΤΟ να τους στείλει.

Αρα οι νέοι και οι νέες έχουν υποχρέωση να σκέπτονται: Πότε και για ποιο σκοπό αξίζει πραγματικά να προσφέρουν τα νιάτα τους, να θυσιάζονται για την πατρίδα, για το λαό της, για την ειρήνη και τη δημοκρατία, για την πρόοδο και την κοινωνική ισότητα. Να ξέρει ο κάθε νέος και η νέα ότι πατρίδα δεν έχει μόνο ο ελληνικός λαός, αλλά και ο τουρκικός και ο αλβανικός και ο σέρβικος. Την πατρίδα τους αγαπούν όλοι οι λαοί της γης. Επομένως οι νέοι και οι νέες πρέπει να παλέψουν κατά όλων των πολυεθνικών στρατιωτικών σωμάτων που βαφτίζονται "ειρηνευτικές δυνάμεις, δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας".

Να βγάλουν συμπεράσματα για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης που παίρνει μέρος στα εκστρατευτικά σώματα, πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και για τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου που συναινούν.

Αυτοί οι στρατοί ένα σκοπό υπηρετούν: Να τρομοκρατούν τους λαούς, να προλαβαίνουν κοινωνικές εξεγέρσεις και λαϊκές επαναστάσεις, να επιβάλλουν πολιτικούς και κυβερνήσεις υπηρέτες των ιμπεριαλιστών, να ανοίγουν με τα όπλα δρόμο για τα κεφάλαια, να επιβάλλουν υποδουλωτικές και ταπεινωτικές συμφωνίες με το πιστόλι στον κρόταφο.

Ο κύριος πρωθυπουργός, αλλά και οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων καταφεύγουν στον εύκολο χαρακτηρισμό ότι οι προτάσεις του ΚΚΕ κοιτάνε στο παρελθόν, είναι εξωπραγματικές και ανεδαφικές. Οτι το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο είναι οπισθοδρομικό, ότι ο σοσιαλισμός πέθανε οριστικά, άρα οι νέοι και οι νέες, δεν έχουν τίποτε άλλο να διαλέξουν παρά το "δημοκρατικό και ανθρώπινο καπιταλισμό".

Είναι σκόπιμο και χοντροκομμένο ψέμα. Στην πολιτική, στον αγώνα, το τι είναι δίκαιο και τι είναι άδικο δεν καθορίζεται από τους συσχετισμούς. Δίκαιο είναι αυτό που συμφέρει το λαό, την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Δίκαιος είναι ο κάθε αγώνας που στρέφει τα βέλη του στο μεγάλο κεφάλαιο, στην πλουτοκρατία, στους ιμπεριαλιστές. Δίκαιος και σύγχρονος είναι ο αγώνας που δημιουργεί δυνατότητες για το σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ δεν το κρύβει. Ναι, κοιτάζουμε και πίσω...

Για να διδασκόμαστε από τη μακρόχρονη ιστορία του λαού μας, από τους αγώνες και τις θυσίες του. Οσοι θέλουν διαζύγιο από την ιστορία έχουν ενοχές. Εχουν συμφέρον να ξεχάσει ο ελληνικός λαός και η νεολαία μας, να μη μάθει ποιος ήταν ο ρόλος των αστικών, αλλά και κεντρώων κομμάτων σε κρίσιμες στιγμές όπως ήταν η δικτατορία του Μεταξά και η γερμανοϊταλική κατοχή, αλλά και στα χρόνια 1946 - 1949. Δε θέλουν να μάθουν ποιος ήταν ο ρόλος της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ στη μεταπολεμική Ελλάδα, δε θέλουν να μάθει ο ελληνικός λαός πόση αφαίμαξη έπαθε η ελληνική οικονομία από τις δήθεν δωρεές του Σχεδίου Μάρσαλ και τα κοινοτικά ποσά της ΕΟΚ.

Αν και δε χρειάζεται να στραφεί κανείς στο παρελθόν, μια μάτια γύρω μας φθάνει για να δούμε ότι διευρύνεται δυστυχώς ο αριθμός όλων εκείνων που υπέκυψαν στη συστηματική προσπάθεια εξαγοράς και διαφθοράς μέσω των κοινοτικών πακέτων, των κονδυλίων για τα διάφορα έργα και τα περίφημα σεμινάρια.

Φοβούνται τη μελέτη της σύγχρονης ιστορίας γιατί οι νεότερες γενιές θα ανακαλύψουν ότι οι θεωρίες του "μονόδρομου", "του σκαλοπατιού" και "του μικρότερου κακού", "του τρίτου δρόμου και των ενδιάμεσων λύσεων", "της ταξικής συνεργασίας και συναίνεσης" δεν είναι καθόλου νέες και σύγχρονες, είναι θεωρίες που "σήκωσαν κεφάλι" όταν ακόμα ο καπιταλισμός βρίσκονταν στην κούνια του. Είναι θεωρίες - σωματοφύλακες, ώστε να προληφθούν και οι απλές ρωγμές του καπιταλιστικού συστήματος.

Ας αναλογιστεί ο ελληνικός λαός, η εργατική τάξη της χώρας μας, η νεολαία, οι μικρομεσαίοι, οι νέοι επιστήμονες, η εργαζόμενη διανόηση, η αγροτιά: ποιο κόμμα έβλεπε και βλέπει μπροστά;

Ποιος έβλεπε μπροστά την περίοδο των ανατροπών; Το ΚΚΕ που προειδοποίησε για τις διεθνείς επιπτώσεις, για τις συνέπειες στην Ελλάδα, ή οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Συνασπισμού, που, σαν χορωδία, χειροκροτούσαν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, υιοθετούσαν τους τόνους λάσπης και αντικομμουνισμού; Οταν έσπευδαν να υποδέχονται με ανοιχτές τις αγκαλιές τους διάφορους Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Γιάκοβλεφ και Σεβαρντνάτζε;Προειδοποιούμε τον κ. Σημίτη, την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τους διάφορους που αυτάρεσκα διατυμπανίζουν ότι ήταν κάποτε κομμουνιστές αλλά ανένηψαν, ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε χωρίς απάντηση κάθε ψέμα, κάθε συκοφαντία, κάθε παραχάραξη σε βάρος της ιστορίας του εργατικού, κομμουνιστικού κινήματος σε βάρος του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε τον 20ό αιώνα.

Ποιος έλεγε την αλήθεια; Το ΚΚΕ που, πριν ακόμα φανούν τα σύννεφα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, προειδοποιούσε για πόλεμο στα Βαλκάνια ή οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων, που σαν ένα σώμα κάλυψαν τις ευθύνες της ΕΕ στο ξέσπασμα των εθνικιστικών και διχαστικών συγκρούσεων;

Ποιος κοίταζε μπροστά, το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή τοποθέτησε δίκαια και ρεαλιστικά τις σχέσεις μας με την ΠΓΔΜ ή τα άλλα κόμματα που έπαιξαν με τα πατριωτικά αισθήματα του λαού και τον έσυραν σε εθνικιστικά συλλαλητήρια;

Μήπως κοιτάζουν μακριά αυτοί που ισχυρίζονται ότι καλύτερα φτωχοί και υποταγμένοι, πλην όμως "Ευρωπαίοι" υπό τη σημαία της ΕΕ;

Μήπως είναι σύγχρονοι και μοντέρνοι όλοι εκείνοι, που ένιωθαν θαυμασμό και ζαλάδα για το δήθεν οικονομικό θαύμα των "τίγρεων της ΝΑ Ασίας", για την "ανταγωνιστικότητα" των γιαπωνέζικων προϊόντων και "την εργασιακή πειθαρχία" που κυριαρχεί στη χώρα αυτή;

Μήπως αντιπροσωπεύουν το καινούριο αυτοί που αντικατέστησαν το ανόητο σύνθημα του "δημοκρατικού και ανθρώπινου σοσιαλισμού" με το επικίνδυνο και εντελώς πλανερό όραμα του δήθεν ανθρώπινου και δημοκρατικού καπιταλισμού ή μήπως είναι σύγχρονες, ρεαλιστικές και επιστημονικές οι θέσεις περί ενός νέου μείγματος φιλελεύθερης οικονομίας;

Μήπως αντιπροσωπεύουν το καινούριο οι προτάσεις υπουργών και βουλευτών για ατομική καλλιέργεια χασίς και ο διαχωρισμός των ναρκωτικών ουσιών;

Τώρα που η ζωή τους διαψεύδει - "δεξιούς", "κεντροαριστερούς" και "αριστερούς της ανανέωσης" - ρίχνουν στο παζάρι νέα παραπλανητικά επιχειρήματα, ότι τέλος πάντων αν η χώρα μας ήταν εκτός ΕΕ θα ήταν σε ακόμα χειρότερη θέση. Καλύτερα - λένε - μέσα και να παλεύεις, παρά έξω και μόνος σου.

Ρωτάμε, πότε έκανε αντίσταση το ΠΑΣΟΚ; Οταν υπέγραφε ως αξιωματική αντιπολίτευση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όταν υπέγραφε σαν κυβέρνηση τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, τα προγράμματα "σύγκλισης" και "σταθερότητας", τη Λευκή Βίβλο που είναι μαύρη, αλλά μερικοί "φωτισμένοι αριστεροί" τη βρήκαν συμπαθητική γκρίζα; Υπάρχει έστω και μια ενέργεια της κυβέρνησης που να δείχνει έστω και υποψία αντίστασης και πάλης;

Μήπως ο ελληνικός λαός άκουσε έστω και μια φορά το Συνασπισμό να προτείνει στην κυβέρνηση κάποιες ενέργειες, έστω και υποτυπώδους αντίστασης στις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ;

Στο 24ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" παραρέθηκαν:

Ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης,σύσσωμο το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ,ο Απόστολος Κακλαμάνης πρόεδρος της Βουλής, ο Δημήτρης Κρεμαστινός τέως υπουργός Υγείας, ο Θεμ. Ξανθόπουλος πρύτανης του ΕΜΠ, ηΚαλλιόπη Μπουντούρογλου πρόεδρος της ΟΓΕ, η Ντέπυ Τσακίρογλου γραμματέας της ΟΓΕ, ο Δ. Γκλαβάς,πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, ο Νίκος Καραντηνός ταμίας της ΕΣΗΕΑ, ο Σταύρος Κωνσταντάς πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Ξύλου, η Μπέττυ Βαλάση,ο Τίτος Βανδής,η Φαλίτσα Ρίτσου,η Ελένη Γερασιμίδου,ο Αντώνης Ξένος,οι γιατροί Μαρίνος Βεσλεμές,Δημήτρης Γιαννακάς και Μαρτσέλα Γιαννακά.

Παραβρέθηκαν επίσης ο Σπύρος Χαλβατζής,υποψήφιος πρόεδρος της ΝΑΣ για τη Διευρυμένη Νομαρχία Αθήνας - Πειραιά, οι υποψήφιοι νομάρχες της ΝΑΣ Θεοχάρης Παπαμάργαρης για την Αθήνα και Ελπίδα Παντελάκη για τον Πειραιά, ο Θεόδωρος Κατριβάνος υποψήφιος της Διευρυμένης Νομαρχίας Αθήνας - Πειραιά, η Ελένη Μπεσμπέα υποψήφια νομάρχης Αθηνών, ο Παρασκευάς Βαγιάνης πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ταύρου, αντιπροσωπεία του ΑΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ Κώστα Νάση,ο Μπάμπης Παπαγιαλιάς, μέλος της ΕΕ της ΕΔΑ, αντιπροσωπεία της νεολαίας της "Ανοιξης".

Επίσης, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας Λεων. Αυδής,ο επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής Παναγιώτης Μακρής,ο τέως δήμαρχος Ν. Ιωνίας Γιάννης Δομνάκης,οι δήμαρχοι Ελληνικού Κώστας Κορτζίδης,Πετρούπολης Γιώργος Γιώγος,Ταύρου Παναγιώτης Βακαλόπουλος,Βύρωνα Νίκος Ρογκάκος.Οι υποψήφιοι δήμαρχοι Χολαργού Χρήστος Δασκαλόπουλος,Νίκαιας Βέρα Νικολαϊδου,Αργυρούπολης Πασχάλης Κυριακίδης,Καματερού Κώστας Κουντουρέλης,Μελισσίων Χριστόφορος Φρεμεντίτης,Καισαριανής Γιώργος Κατημερτζής,Ηλιούπολης Κυριάκος Κανελλόπουλος,Ν. Ηρακλείου Περικλής Γκιουλέας και Καλλιθέας Αριστείδης Αβραμίδης,κ.ά.