ΤΗΝ ασυδοσία των πολυεθνικών που λύνουν και δένουν στη διαμόρφωση των τιμών, στην αγορά καυσίμων, και το ρόλο του κράτους - παρατηρητή αποδεικνύουν τα επίσημα στοιχεία και οι καταγγελίες που παραθέτει σήμερα ο "Ρ". Θύματα οι καταναλωτές και καρπαζοεισπράκτορες, οι λιανοπωλητές πρατηριούχοι. Οσο παράλογο κι αν ακούγεται, οι "ενδεικτικές τιμές" που δίνει στη δημοσιότητα το υπουργείο Ανάπτυξης κάθε Τετάρτη - βάσει υποτίθεται των αναπροσαρμογών που ανακοινώνει η εταιρία "Ελληνικά Πετρέλαια" - είναι ακόμα και χαμηλότερες από εκείνες στις οποίες προμηθεύουν οι εταιρίες πετρελαιοειδών τα πρατήρια και μάλιστα γνωρίζοντας πολύ καλά πώς έχουν τα πράγματα (σελίδες 18 - 19)

ΤΟ μέλλον της ΛΑΡΚΟ, μιας επιχείρησης - κολοσσού για τα ελληνικά δεδομένα και μιας από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, διαγράφεται εξαιρετικά αβέβαιο. Οχι γιατί το επιβάλλουν οι συνθήκες, αλλά γιατί εκεί την οδήγησε η πολιτική της κυβέρνησης και των μετόχων. Μια πολιτική παρατεταμένης υπονόμευσης, που άρχισε από το 1982 και που σήμερα έφτασε στο αποκορύφωμά της, με στόχο ή το ξεπούλημα της επιχείρησης ή, ακόμα, και το "λουκέτο". Ηδη, αυτή τη στιγμή έχει σταματήσει η εξόρυξη μεταλλεύματος και το εργοστάσιο στη Λάρυμνα τροφοδοτείται με τα στοκ, τα οποία, στην καλύτερη περίπτωση, αρκούν για ενάμιση μήνα λειτουργίας (σελίδες 44 - 45)

Η λειτουργία της ΟΤΟΕ, ως ενός "φορέα" συζητήσεων και διαβουλεύσεων γύρω από τα προβλήματα των τραπεζοϋπαλλήλων, με τους ίδιους τους εργαζόμενους σε ρόλο... ακροατή, προωθείται από την πλειοψηφία της διοίκησής της στο έκτακτο θεματικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 2 και 3 Οκτώβρη. Οι θέσεις που θα παρουσιάσει η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη συναίνεση. Ο "κοινωνικός διάλογος" πρωταγωνιστεί και μια σειρά από τις θέσεις που διατυπώνονται, έχουν στόχο την εδραίωση και διεύρυνση αυτής της διαδικασίας... (σελίδα 46)

Η επί 60 ολόκληρα χρόνια συντρόφισσα του ΚΚΕ, η Ελλη Αλεξίου,η υπέροχη "γιαγιά" των ελληνικών Γραμμάτων, η δασκάλα του ελληνικού λαού, που συνέδεσε τη ζωή και το έργο της με τους αγώνες και αγωνίες αυτού του τόπου, που υπήρξε η αγαπημένη της ΚΝΕ και πάντα παρούσα στα Φεστιβάλ της, "έφυγε" από τη ζωή, σαν αύριο πριν δεκαπέντε χρόνια, για να μείνει παντοτινή στη μνήμη μας και στα Γράμματα. Με την ευκαιρία των 15 χρόνων από το θάνατό της, ο "Ρ" κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη της, με σύντομα βιογραφικά της στοιχεία για να τη γνωρίσουν οι νεολαίοι αναγνώστες μας και με ένα ενδιαφέρον κείμενο του δικαστή και αγαπημένου φίλου της Κώστα Πισπιρίγκου (σελίδες 18- 19)

Η ΜΕΓΑΛΗ ομάδα με το σφυροδρέπανο στο στήθος και τα αρχικά C. C. C. P. στο πίσω μέρος της φανέλας, αναβίωσε την Τετάρτη στη Μόσχα. Προς τιμήν του Ρινάτ Ντασάεφ, του κορυφαίου Σοβιετικού τερματοφύλακα μετά τον Λεβ Γιασίν, συναντήθηκαν στο στάδιο της Ντιναμό, η εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ με την εθνική ομάδα της Ρωσίας. Στη συνάντηση έδωσαν το "παρών" όλα τα μεγάλα αστέρια της δεκαετίας του '80 (σελίδα 34)

ΤΟ μακελειό της οδού Νιόβης, το βράδυ της Τετάρτης, επανέφερε με τον πιο δραματικό τρόπο, τόσο το πρόβλημα προσανατολισμού, που έχουν τα Σώματα Ασφαλείας, όσο και τις συνεπαγόμενες απ' αυτό εγκληματικές ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων (σελίδα 47)

Την ίδια στιγμή οι περισσότεροι υποψήφιοι, και ιδιαίτερα οι υποστηριζόμενοι απ' το μπλοκ ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού, προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν ότι "η μάχη στο χώρο της Αυτοδιοίκησης δεν είναι μια μάχη μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας". Δηλώνουν υποκριτικά στις εφημερίδες ότι ..."άλλο το κόμμα μου κι άλλο η πόλη μας".

Δεν έχει νόημα να σχολιάσει κανείς την ολοφάνερη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των ψηφοφόρων.Τα επιτελεία της ΝΔ, του ΣΥΝ, του ΔΗΚΚΙ και κυρίως της κυβέρνησης, γνωρίζουν την αυξανόμενη διάθεση λαϊκής διαμαρτυρίας και καταδίκης της κυρίαρχης πολιτικής που ακολουθείται σήμερα. Γνωρίζουν τα χιλιάδες θύματα που προκαλεί η πολιτική του μονόδρομου της ΟΝΕ, την οποία ουσιαστικά στηρίζουν από κοινού. Θέλουν, λοιπόν, να μείνει στο απυρόβλητο η πολιτική που διογκώνει την ανεργία, μειώνει το λαϊκό εισόδημα, οδηγεί στην πλήρη ανατροπή των εργατικών κατακτήσεων. Θέλουν να μην καταδικαστεί η πολιτική που ανοίγει το δρόμο στη διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου και υιοθετεί τη συμπόρευση με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τα Βαλκάνια.

Ούτε πιστεύουμε ότι είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος την ολοφάνερη υποκρισία όσων υποστηρίζουν και λανσάρουν τα προαναφερόμενα συνθήματα περί ανεξαρτησίας και αξιοκρατίας (!). Αρκεί να διαβάσει καθημερινά στις εφημερίδες (π.χ., "Βήμα" 20.09.98) τους αριθμητικούς στόχους που θέτουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ σχετικά με τον κομματικό έλεγχο των Νομαρχιών ενόψει των νομαρχιακών εκλογών. Αρκεί να θυμηθεί τους γαλαζοπράσινους χάρτες της Επικράτειας, που εμφανίζονται στην τηλεόραση το βράδυ της έκδοσης των αποτελεσμάτων για να καταγράψουν τις μεταβολές της κομματικής επιρροής σε κάθε νομό και δήμο. Αρκεί να σκεφθεί πώς θα αξιοποιήσει την επομένη των εκλογών ο κ. Σημίτης μια ενδεχόμενη νίκη των εκλεκτών του...

Ομως, ο λόγος ενασχόλησης με το χαρακτήρα των νομαρχιακών εκλογών υπερβαίνει κατά πολύ την ανάγκη αποκάλυψης της υποκρισίας και της πολιτικής σκοπιμότητας των κρυφών και φανερών υποστηρικτών του μονόδρομου της ΟΝΕ, των προπαγανδιστών του ρεαλισμού της υποταγής στον κοινοτικό ιμπεριαλισμό. Στις μέρες που απομένουν, εμείς οι κομμουνιστές και οι λαϊκοί αγωνιστές με τους οποίους συνεργαζόμαστε, μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ένα ακόμα βήμα για να αναδειχτεί το βαθύ πολιτικό, ταξικό νόημα που έχει αντικειμενικά η ψήφος στην επερχόμενη αναμέτρηση.

****

Γιατί όσο κι αν προσπαθούν ορισμένοι να μας πείσουν για το αντίθετο, η υλοποίηση κάθε πολιτικής θίγει και αντίστοιχα ωφελεί ορισμένα ταξικά συμφέροντα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε κάθε δήμο και νομό μπορεί να είναι κοινά, όμως οι προτεινόμενες λύσεις, είτε θα ωφελούν τα λαϊκά συμφέροντα, είτε το μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Κοινή είναι, για παράδειγμα, η απαίτηση για την αναβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, π.χ., των συγκοινωνιών, της παιδείας κλπ. Ομως απ' τη μια βρίσκεται η πολιτική που υπόσχεται τη λύση του προβλήματος μέσα από τη σύσταση δημοτικών επιχειρήσεων και την αύξηση της τοπικής φορολογίας, και απ' την άλλη η διεκδικητική αγωνιστική πρόταση που αξιώνει την κατοχύρωση συγκεκριμένου ποσοστού κρατικής χρηματοδότησης της ΤΑ και την επιστροφή των δισ. που παρακρατούνται κάθε χρόνο απ' τα έσοδα της ΤΑ σε επίπεδο κρατικού προϋπολογισμού.

Απ' τη μια, δηλαδή, βρίσκεται η πρόταση για μετακύληση των βαρών απ' το κράτος στις πλάτες του εργαζόμενου, για αποκέντρωση της λιτότητας και απ' την άλλη, η πρόταση που υπερασπίζεται το λαϊκό εισόδημα. Απ' τη μια, βρίσκεται η πολιτική που οδηγεί τελικά στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών υπηρεσιών με ενδιάμεσο σταθμό και ιμάντα τη μεταβίβασή τους αρχικά στην ευθύνη των δήμων και των νομαρχιών. Απ' την άλλη, η πολιτική που απαιτεί την παροχή των υπηρεσιών αυτών με γνώμονα το συμφέρον του εργαζόμενου και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Κοινή είναι, επίσης, η απαίτηση για πραγματική αναβάθμιση της λαϊκής Αυτοδιοίκησης. Ομως και εδώ απ' τη μια βρίσκονται οι υποστηρικτές του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, το οποίο οδηγεί στη διόγκωση της κρατικής και κυβερνητικής παρέμβασης και μετατρέπει τα Νομαρχιακά Συμβούλια σε μηχανισμό προώθησης ειλημμένων κυβερνητικών αποφάσεων. Απ' την άλλη, βρίσκονται οι αγωνιστές που συγκρούονται και αμφισβητούν το ψευδεπίγραφο κυβερνητικό πλαίσιο για την Αυτοδιοίκηση. Αυτοί που έχουν δώσει πραγματικές αποδείξεις αγωνιστικής, δημιουργικής, πετυχημένης παρέμβασης στην κατεύθυνση που προαναφέραμε.

* * *

Ο ψηφοφόρος καλείται τελικά να επιλέξει ανάμεσα σε δύο αντίθετες προτάσεις σ' αυτές τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές: Θα επιδοκιμάσει ή θα καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική της ισοπέδωσης των εργατικών κατακτήσεων;

Θα μείνει παθητικός θεατής, ή θα συστρατευθεί μ' αυτούς που απειθαρχούν στους αντιλαϊκούς νόμους και αντιπαλεύουν αγωνιστικά στο σύνολό της τη σημερινή κυρίαρχη συντηρητική πολιτική;

Θα αποδοκιμάσει ή θα επιβραβεύσει αυτούς που συμπαραστάθηκαν ενεργά στους αγώνες των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια;

Θα συνταχθεί μ' αυτούς που μοιρολατρικά τον καλούν να σκύψει το κεφάλι ή μ' εκείνους που θέλουν και μπορούν να συγκρουστούν με τις απαλλοτριώσεις και την εκμετάλλευση δημόσιων χώρων και εγκαταστάσεων απ' τους μεγαλοκαρχαρίες; Με εκείνους που θα αντισταθούν στην πράξη στα σχέδια του Βαρδινογιάννη για την εκμετάλλευση δημόσιου χώρου στο Γουδί, στα σχέδια του Κόκκαλη για εκμετάλλευση του Σταδίου Καραϊσκάκη, σε σχέδια της "Σέρατον" για την εκμετάλλευση της παραλίας, στα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς...

* * *

Απευθυνόμαστε, στις λίγες μέρες που απομένουν, στον ψηφοφόρο που προβληματίζεται ή έχει ήδη καταλάβει ότι οι θυσίες στις οποίες υποβάλλεται όχι μόνο δεν πιάνουν τόπο, αλλά αντίθετα ενισχύουν τους πραγματικούς του αντιπάλους, τα κοινοτικά μονοπώλια και την ελληνική χρηματιστική ολιγαρχία. Τον καλούμε να κινηθεί στο μόνο ρεαλιστικό δρόμο που υπάρχει αυτή την ώρα: Το δρόμο της συστράτευσης και της υπερψήφισης των παρατάξεων που στηρίζει το ΚΚΕ.

Στις μέρες που απομένουν εμείς οι κομμουνιστές και οι λαϊκοί αγωνιστές με τους οποίους συνεργαζόμαστε, μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ένα ακόμα βήμα για να αναδειχτεί το βαθύ πολιτικό, ταξικό νόημα που έχει αντικειμενικά η ψήφος στην επερχόμενη αναμέτρηση