ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Οχτώβρη 1998
Σελ. /48
ΚΕΝΗ
Ψηφοδέλτια λαϊκής μάχης

Του Στέφανου ΛΟΥΚΑ

Οσο πλησιάζει η "μέρα της κάλπης" για τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές, τόσο τα διάφορα επιτελεία της άρχουσας τάξης δοκιμάζουν μεθόδους και ταχτικές στην προπαγανδιστική τους δραστηριότητα, τέτοιες που να εμποδίσουν τη συνειδητή έκφραση της δυσαρέσκειας και αγανάκτησης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σε αμφισβήτηση της πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα στη χώρα. Η συνειδητοποίηση, από την πλευρά τους, ότι πλατιές λαϊκές δυνάμεις δεν ανέχονται την κυβερνητική πολιτική, είναι πιο φανερή και από τα διάφορα γκάλοπ που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και που δεν είναι ενθαρρυντικά για την κυρίαρχη πολιτική. Δεν έχουν άδικο που ανησυχούν. Πολιτική αναμέτρηση έχουμε, πολιτικές κρίνονται, και σκέπτονται την επόμενη μέρα... Επίσης η αυτοδιοίκηση, σαν μέρος της εξουσίας και στενά δεμένη μαζί της, δρα σε πλαίσιο προκαθορισμένο από το ίδιο το κράτος και την κυβέρνηση, τέτοιο που την προσαρμόζει στην εφαρμογή πολιτικής για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με τη δραστήρια συμμετοχή της στις συντελούμενες αναπροσαρμογές του καπιταλισμού, σε βάρος φυσικά των λαϊκών μαζών. Αυτή η πραγματικότητα υπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο από τις διοικήσεις σε δήμους και νομαρχίες, στις οποίες την πλειοψηφία έχουν πολιτικές δυνάμεις, που συμφωνούν με τη συμμετοχή και προσαρμογή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους επιμέρους διαφορές (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) και ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στην πλειοψηφία της διοίκησης ή όχι. Αλλωστε, οι όποιες μικροδιαφορές τους, δεν τις εμποδίζουν να συνεργάζονται με διάφορες μορφές, τόσο σε δήμους όσο και σε νομαρχίες ή σε άλλα όργανα των ΟΤΑ. Οπως δεν εμποδίζουν τον Κουλουμπή και τον Κατριβάνο να παίρνουν ομόφωνες αποφάσεις στην ΕΝΑΕ, ή την Δαμανάκη να είναι κοινή υποψήφια ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Είναι επίσης άξιο προσοχής το γεγονός ότι η προπαγάνδα της άρχουσας τάξης προσπαθεί, πάση θυσία, να αφαιρέσει από το επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης τα μεγάλα προβλήματα του λαού. Η λιτότητα, η φτώχεια, η ανεργία, οι ιδιωτικοποιήσεις, η κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, ο αντιεκπαιδευτικός νόμος, η χρεοκοπία της δημόσιας υγείας, αυτά αποτελούν το πραγματικό πεδίο αντιπαράθεσης των υποψηφίων και της πολιτικής που θα ασκήσουν στην αυτοδιοίκηση.

* * *

Η ανάδειξη αυτών των ζητημάτων, η προσπάθεια να βρεθούν στο επίκεντρο του προεκλογικού αγώνα, να γίνουν αντικείμενο και κριτήριο της εκλογικής αναμέτρησης, δημιουργεί δυσκολίες στην άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς της εκφραστές, ως προς το μονόδρομο προσαρμογής στην ΕΕ και την ανάγκη εφαρμογής ανάλογης πολιτικής. Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι αυτά τα προβλήματα αναδείχνονται μόνο από τους υποψήφιους που στηρίζει το ΚΚΕ, αφού καθορίζουν την ίδια τη ζωή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η ολιγαρχία θέλει οι δήμαρχοι, οι νομάρχες να δρουν στο πλαίσιο που η ίδια καθόρισε, να ασχολούνται με κάθε τι που δεν αμφισβητεί την πολιτική της, την κυριαρχία της, σε αντίθεση με τις λαϊκές δυνάμεις, που διεκδικούν λύση σε ζωτικά τους προβλήματα. Το ΚΚΕ, διαμόρφωσε την πολιτική και την ταχτική του στις εκλογές, ενάντια στο πλαίσιο που θέλει την αυτοδιοίκηση διαχειριστή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, άμεσο εξάρτημα του κράτους και της εξουσίας της άρχουσας τάξης και μοχλό εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής. Τοποθέτησε στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης τα μεγάλα προβλήματα της ζωής των εργαζομένων, ενάντια στη διαχείριση της κρίσης και τις εις βάρος τους συνέπειες και στη βάση αυτή διαμόρφωσε την ταχτική συμμαχιών και τους συνδυασμούς που στηρίζει. Καθοριστικό στοιχείο ήταν η ανάπτυξη των αγώνων, αυτών που έγιναν, αυτών που θα γίνουν και η αντίληψη για το ποιος πρέπει να 'ναι ο ρόλος της αυτοδιοίκησης, η θέση της σ' αυτά τα προβλήματα, σ' αυτούς τους αγώνες.

Μια από τα πάνω τεχνητή συγκόλληση ή συναλλαγή για μια διαχειριστική πολιτική, με δυνάμεις που υποκλίνονται και ανέχονται την ΟΝΕ, με κοινωνικό πρόσωπο ή όχι, που συμφωνούν με την ενσωμάτωση στην ΕΕ, που δεν εναντιώνονται στον πυρήνα των επιλογών και της πολιτικής της κυρίαρχης τάξης - όπως επιδίωξαν και πέτυχαν σε διάφορους δήμους ή νομούς, ο ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ, το ΔΗΚΚΙ με το ΣΥΝ ή τους "αντάρτες" - το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι η ανακοπή της λαϊκής πρωτοβουλίας και των διεκδικητικών αγώνων, κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική και η εναπόθεση κάλπικων ελπίδων για τη λύση τους στα πλαίσια της κοινωνικής συναίνεσης. Η αόριστη επιλογή μιας αντι-νεοφιλελεύθερης ή αντιΣημιτικής συνεργασίας, αποπροσανατολίζει από τις κύριες αιτίες των προβλημάτων, που είναι σύμφυτες με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τη δράση των πολυεθνικών, ανεξάρτητα από τη μορφή πολιτικής διαχείρισής τους.

* * *

Το ΚΚΕ επιδίωξε τη διαμόρφωση συνεργασιών στη βάση, στις κοινωνικές δυνάμεις, στη συσπείρωση εκπροσώπων των λαϊκών στρωμάτων που η δράση τους στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα, οι κοινωνικοί τους αγώνες ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, στα διάφορα μέτωπα πάλης, αποτελούν εγγύηση για τη δέσμευσή τους στα λαϊκά συμφέροντα. Δυνάμεις που μέσα στους αγώνες συμπαρατάχτηκαν με τους κομμουνιστές στους ίδιους στόχους και διεκδικήσεις του λαϊκού κινήματος, σε αντίθεση με την πολιτική και τις ηγεσίες των κομμάτων τους. Δυνάμεις που συνειδητοποίησαν από την ίδια τους την πείρα από τη συμμετοχή τους στα διάφορα μέτωπα πάλης, ότι δεν πάει άλλο μ' αυτή την πολιτική, χρειάζεται αντίσταση, χρειάζεται φρένο στον αντιλαϊκό κατήφορο. Χρειάζεται αντίσταση στο μονόδρομο, γιατί υπάρχει και ο δρόμος των λαϊκών δυνάμεων σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική και σ' αυτή την πορεία συμπαρατάσσονται με τους κομμουνιστές. Το παράδειγμα των αγροτικών κινητοποιήσεων και η συγκρότηση ψηφοδελτίων από τους πρωτοπόρους ηγέτες τους, στη βάση της σωτηρίας των φτωχομεσαίων αγροτών από το ξεκλήρισμα, είναι χαρακτηριστικό. Αυτές οι συνεργασίες, αποτελούν τον πυρήνα, τη μαγιά της ενωτικής δράσης στους συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ, όχι για να διεκπεραιώσουν μια στενά εκλογική αναμέτρηση, αλλά να συνεχίσουν στην πορεία μέσα και έξω από το θεσμό της αυτοδιοίκησης, σ' όλα τα μέτωπα πάλης, την ίδια και ακόμη πιο αποφασιστική δράση ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική.Να συνεχίσουν το άπλωμα και την κοινή δράση μέσα στο λαό για να δυναμώσει η συσπείρωση που επιτεύχθηκε, στην προοπτική του λαϊκού μετώπου πάλης. Να γεννηθούν και άλλες συσπειρώσεις στην πορεία ανάπτυξης της ταξικής πάλης, για την ενότητα δράσης της εργατικής τάξης, την κοινή δράση με άλλα λαϊκά στρώματα, για τα μεγάλα προβλήματα που οξύνει η πολιτική διαχείρισης του συστήματος - είτε πράσινη, είτε μπλε, είτε "κεντροαριστερή" είτε "κεντροδεξιά".

Στη βάση αυτών των συνεργασιών δε βρίσκεται η προσπάθεια κατάληψης θώκων αυτοδιοικητικής διαχειριστικής εξουσίας, αλλά η θέληση για στήριξη της λαϊκής αγωνιστικής πρωτοβουλίας, ενάντια στον αφοπλισμό - τη χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, τη συναίνεση, που επιχειρούν τα άλλα κόμματα και οι υποψήφιοί τους.

* * *

Μπροστά στα αντιδραστικά μέτρα της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, οι διοικήσεις των ΟΤΑ κρίνονται από τη δράση τους στα προβλήματα της ανεργίας, του χτυπήματος της κοινωνικής ασφάλισης της δημόσιας υγείας, της λιτότητας μισθών και συντάξεων, τον κίνδυνο της χρεοκοπίας χιλιάδων μικρομεσαίων, τις ιδιωτικοποιήσεις της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ, της ΕΑΣ, της "Ολυμπιακής Αεροπορίας", των λιμανιών και των αεροδρομίων, του ξεκληρίσματος των φτωχομεσαίων αγροτών. Τα ψηφοδέλτια συμπαράταξης που στηρίζει το ΚΚΕ, έχοντας στο επίκεντρο της προσοχής τους αυτά τα ζητήματα, διεκδικούν και φροντίζουν για την οργάνωση των λαϊκών αγώνων και δε μοιράζουν ρουσφέτια, εξαγοράς της υποταγής των εργαζόμενων στην αντιλαϊκή πολιτική. Επιλέγουν την αντίσταση στην αρπαγή των εργατικών λαϊκών κατακτήσεων, την απειθαρχία στις εντολές της κυβέρνησης να παραδώσει τις κοινωνικές υπηρεσίες στους επιχειρηματίες και αρνούνται να βάλουν φόρους.

Οι λαϊκές δυνάμεις στις 11 Οκτώβρη, μπορούν και πρέπει να φέρουν τους συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ στο δεύτερο γύρο, ώστε να υπάρξει δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές την Κυριακή 18 του Οκτώβρη. Να εκφράσουν τη θέλησή τους για αλλαγή πολιτικής υπέρ των συμφερόντων τους.

Το ΚΚΕ επιδίωξε τη διαμόρφωση συνεργασιών στη βάση, στις κοινωνικές δυνάμεις, στη συσπείρωση εκπροσώπων των λαϊκών στρωμάτων που η δράση τους στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα, οι κοινωνικοί τους αγώνες ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, στα διάφορα μέτωπα πάλης, αποτελούν εγγύηση για τη δέσμευσή τους στα λαϊκά συμφέροντα. Δυνάμεις που μέσα στους αγώνες συμπαρατάχτηκαν με τους κομμουνιστές στους ίδιους στόχους και διεκδικήσεις του λαϊκού κινήματος, σε αντίθεση με την πολιτική και τις ηγεσίες των κομμάτων τους


"ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ"
Μαζί για τη νικηφόρα διαδήλωση!

Χρειάζεται όλοι οι υποψήφιοι να προβάλλουν τις πολιτικές τους θέσεις και με βάση αυτές να συγκριθούν και να κριθούν από το λαό της Αθήνας, επανέλαβε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα" Λεων. Αυδής,σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη.

Αλλά την ίδια ώρα εντός και εκτός τηλεοπτικών σταθμών οι άλλοι τρεις συνυποψήφιοί του στην Αθήνα συνέχιζαν να καταφεύγουν στην τακτική του εύκολου εντυπωσιασμού, στην κουβέντα για ευκολοπούλητα στο γυαλί ζητήματα και όχι στη συζήτηση για τα ουσιαστικά προβλήματα της πόλης και του δημότη. Απλώς γιατί αν μιλήσουν για αυτά, θα προδοθούν. Και με την πασαρέλα προσπαθούν όσο τίποτα άλλο να αποφύγουν να παραδεχτούν πως δεν υπηρετούν παρά την ίδια πολιτική, την ίδια ομάδα συμφερόντων, αυτή των κυρίαρχων κύκλων και της αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Σ' αυτή την πραγματικότητα βρίσκεται η δυναμική της "Συμπαράταξης για την Αθήνα". Γιατί ο συνδυασμός του Λεων. Αυδή έχει εξ αρχής ξεκαθαρίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Δεν έχει καταφύγει σε βαρύγδουπες εξαγγελίες και σε λόγια που μοιράζονται αναιτιολόγητα. Προτάσεις έχει καταθέσει, κάθε μια από τις οποίες αποτελεί και ένα πεδίο αγώνα. Η Συμπαράταξη αποφεύγει συνειδητά να εμφανιστεί ως ένας ακόμα από τους "σωτήρες" της πόλης. Γιατί η πόλη μπορεί να σωθεί μόνο από τους κατοίκους της. Τους ανθρώπους που εργάζονται, κατοικούν, σπουδάζουν, δημιουργούν στις γειτονιές και στο κέντρο της και ενδιαφέρονται.

Και είναι αυτοί οι άνθρωποι που συνιστούν την τρίτη μεγάλη κατάκτηση της Συμπαράταξης. Η πρώτη ήταν η ίδια η συγκρότησή της. Γιατί τίποτα δεν ήρθε έτοιμο. Εκτός από την ανάγκη να διακηρυχτεί ότι οι άνθρωποι αυτής της πόλης- οι αριστεροί άνθρωποι, αυτοί που σκέφτονται ότι δεν πάει άλλο, ή όπως έχει πει ο Π. Κοροβέσης θέλουν να φωνάξουν "άι σιχτίρ" - έχουν λόγο με θέσεις για την πόλη που θέλουν, με γνώση ότι τίποτα δε χαρίζεται και με διάθεση για αγώνα και τώρα και μετά τις εκλογές.

Η δεύτερη κατάκτηση ήταν η κατάρτιση του ψηφοδελτίου του συνδυασμού. Ο Λεων. Αυδής λίγο πριν την παρουσίασή του είχε δηλώσει υπερήφανος γιατί οι υποψήφιοι, τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι της "Συμπαράταξης", παλιοί γνώριμοι σε κοινούς αγώνες - κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς ή πολιτικούς - ίσως από διαφορετικές αφετηρίες και πάντως με υπαρκτές τις διαφορές μεταξύ τους, δεν τις φοβήθηκαν, ούτε και τις απέκρυψαν υποκριτικά. Τις διατήρησαν μαζί με τις συμπτώσεις τους, μετατρέποντάς τες σε διαβατήριο αγώνα, ικανού να φέρει αποτελέσματα και να εγγυηθεί τη συνέχεια της δράσης.

Στην πορεία της "Συμπαράταξης" από τότε μέχρι σήμερα προστίθενται κάθε μέρα και άλλοι, απλοί άνθρωποι της πόλης, που πυκνώνουν τις γραμμές της, γιατί καταλαβαίνουν ότι μόνο έτσι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στο Δήμο της Αθήνας. Οταν μεταβληθούν οι εκλογές σε μια μεγάλη και νικηφόρα διαδήλωση.Την πρώτη, των πολλών που θα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές, γιατί, διάολε,δε θα τους αφήσουμε να φορολογήσουν και τα όνειρά μας.

Γ. Τ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ