Εκείνο που πάσχει είναι το σύστημα, το οποίο λειτουργεί προς όφελος των τραπεζιτών και όχι στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των κρίσεων, ενώ οι όροι με τους οποίους παρεμβαίνει το ΔΝΤ οδηγούν σε χειροτέρευση της ίδιας της κρίσης. Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα σημείωσε χτες ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ και πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤΝ. Κυριαζίδης,μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό ΦΛΑΣ με αφορμή τη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των 7 πλουσιοτέρων χωρών και τη σύνοδο του ΔΝΤ.

Αναφερόμενος στο τι μπορεί να περιμένει κανείς από τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο πρώην υφυπουργός δηλώνει "τίποτα" και συμπληρώνει: "Το πρόβλημα που έχει παρουσιαστεί είναι δομικό και συστημικό.Δηλαδή, πάσχει το σύστημα. Είδαμε όλα τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει η λεγόμενη "παγκοσμιοποίηση", δηλαδή, η ελευθερία της διακίνησης των βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων.Αυτή καταρρέει και έχει ξανακαταρρεύσει. Εχει ξανασυμβεί στο παρελθόν στη δεκαετία του 1920 - '30. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία. Και αυτό δεν αντιμετωπίζεται με τα θεσμικά συστήματα που έχουμε τώρα. Δηλαδή, το να δώσουμε μερικά χρήματα παραπάνω σε χώρες που είναι σε κρίση, δεν τους βγάζουμε από την κρίση. Απλώς τους επιτρέπουμε να πληρώσουν τους τραπεζίτες. Δεν είναι η λύση. Χρειάζεται μια άλλη συστημική διαμόρφωση, που να αποκλείει αυτού του είδους τις κρίσεις. Αν δεν αντιμετωπιστεί το συστημικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή καταρρέει η παγκοσμιοποίηση των χρηματαγορών".

Σχετικά με τη φιλολογία των ημερών περί χρηματοδοτήσεων του ΔΝΤ προς διάφορες χώρες που βρίσκονται σε κρίση, ο Ν. Κυριαζίδης είπε: "Το να δώσουμε στην Ιαπωνία 30 δισ. δολάρια παραπάνω ή στην Ταϊλάνδη, για την αντιμετώπιση της κρίσης αυτή τη στιγμή, δεν αναζωογονούνται οι οικονομίες αυτών των χωρών. Αλλωστε ήδη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει δώσει πάνω από 100 δισ. σε διάφορες χώρες. Τους δίνουμε αυτά τα χρήματα να πληρώσουν τις τράπεζες και ταυτοχρόνως τους επιβάλλουμε τέτοιους περιορισμούς λιτότητας που χειροτερεύει η κρίση.Βρίσκεται σε βαθιά κρίση όλη η Ανατολική Ασία, η Λατινική Αμερική, βεβαίως η Ρωσία. Αυτά δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Η κρίση, "βεβαίως", τόνισε ο Ν. Κυριαζίδης, επηρεάζει και τις εξελίξεις στην Ευρώπη και στα θέματα της ΟΝΕ. "Πρέπει, σημείωσε, να τροποποιηθεί η ΟΝΕ, διότι η ΟΝΕ όπως έχει διαμορφωθεί με το ζουρλομανδύα του Μάαστριχτ δεν μπορεί να επιζήσει σε μια τέτοια κρίση, γιατί μια τέτοια κρίση θα οδηγήσει σε ανατροπή όλων των δημοσιονομικών δεδομένων και πάντως σε αδυναμία τήρησης του "συμφώνου σταθερότητας". Θα χρειαστεί σοβαρή μεταρρύθμιση".

Απαντώντας σε όσους συνδέουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας με τις ιδιωτικοποιήσεις και το "πρόγραμμα σύγκλισης", το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ σημείωσε: "Αυτά είναι ξεπερασμένα και μη σοβαρά πράγματα. Πρέπει να σκεφτούν βαθύτερα τα προβλήματα της οικονομίας. Δεν είναι μόνο οι τακτικοί στόχοι. Οι τακτικοί στόχοι παραμένουν και ξεπερνιούνται. Βρισκόμαστε ακόμη στη φάση που συζητάμε καινούρια μέτρα... δημιουργικής λογιστικής για να συγκαλύψουμε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Τα ελλείμματα υπάρχουν, το αποτέλεσμα θα το δούμε μπροστά ό,τι και να κάνουμε με τη δημιουργική λογιστική. Μπορεί να αποκρύπτουμε δημόσιο χρέος 1.300 δισ. δραχμών από τόκους τους οποίους δεν πληρώνουμε για να μειώσουμε τα ελλείμματα, αλλά αυτό θα το βρούμε μπροστά μας. Κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να τους πληρώσουμε τους τόκους".

Και ο Ν. Κυριαζίδης κατέληξε: "Χρειάζεται περισσότερο από όλα η εφαρμογή κοινής λογικής. Να εγκαταλείψουμε τους παραλογισμούς και να εγκαταλείψουμε τα επιφανειακά μέτρα που συγκαλύπτουν την πραγματικότητα. Και αυτό είναι που κάναμε μέχρι τώρα. Στις διεθνείς χρηματαγορές νομίζω ότι φτάσαμε περίπου στο άκρο. Νομίζω ότι καταρρέει από μόνη της η οικονομία. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει τις δυνατότητες να παρέμβει, δεν έχει τις δυνατότητες να προτείνει. Το ΔΝΤ έχει κι αυτό παγώσει μέσα στην παγκοσμιοποίηση. Δεύτερον, το ΔΝΤ δίνει τη βοήθειά του υπό όρους και οι όροι τους οποίους επιβάλλει στην παρούσα φάση χειροτερεύουν την κρίση"...

Την εγκληματική τακτική ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αλλά και τα σοβαρά ερωτηματικά που προκύπτουν από τις συναλλαγές της κυβέρνησης με την κοινοπραξία SARESCO για την ιδιωτικοποίηση των Καταστημάτων Αφορολογήτων Ειδών (ΚΑΕ), επισημαίνει ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας σε Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

"Η κυβέρνηση στα πλαίσια της εγκληματικής πολιτικής της, των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, προχώρησε στην πώληση των Καταστημάτων Αφορολογήτων Ειδών (ΚΑΕ).

Πέρα από το ερώτημα, γιατί να πωληθεί μια από τις πιο κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, σοβαρά ερωτηματικά γεννιούνται και από την κυβερνητική συναλλαγή με την κοινοπραξία SARESCO:

• Ενώ η τιμή της μετοχής των ΚΑΕ στο χρηματιστήριο βρισκόταν στις 4.000 περίπου δρχ., η κοινοπραξία προσέφερε 3.250 δρχ. ανά μετοχή, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να αποδεχτεί σημαντικά χαμηλότερο τίμημα.
• Γράφτηκε, χωρίς να διαψευστεί, ότι λόγω έλλειψης χρηματοδότησης της SARESCO από ξένες ιδιωτικές τράπεζες, η Εθνική Τράπεζα ανέλαβε την κύρια χρηματοδότησή της με ποσό 50 δισ. Δηλαδή με χρήματα κρατικής τράπεζας, ιδιώτες αγοράζουν την πιο κερδοφόρα κρατική επιχείρηση.
• Αμφισβητείται η νομιμότητα της συναλλαγής, διότι εντός της νόμιμης προθεσμίας δόθηκε φωτοτυπία της εγγυητικής και το πρωτότυπο δόθηκε μετά τη λήξη της παραπάνω προθεσμίας".

Με τα παραπάνω δεδομένα ο αρμόδιος υπουργός ερωτάται, ποια είναι η θέση της κυβέρνησης σε όλα αυτά τα ερωτηματικά, που αφορούν τη σκανδαλώδη πώληση των ΚΑΕ".

Με κύριο χαρακτηριστικό τις έντονες διακυμάνσεις των τιμών στις διάφορες μετοχές, αλλά και στο Γενικό Δείκτη των τιμών εξελίχθηκε η χτεσινή συνεδρίαση στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Τελικά, ο δείκτης έκλεισε με απώλειες 0,15%, παρά το γεγονός ότι αρχικά η πτώση είχε φτάσει το 3,9%, ενώ περί τα μέσα της συνεδρίασης είχε δείξει και +0,2%. Ο τζίρος κινήθηκε στα 43 δισ. δρχ. Εντονο είναι το παιχνίδι που φαίνεται να γίνεται με τη μετοχή του ΟΤΕ, η οποία κάποια στιγμή είχε απώλειες της τάξης του 6,7%, ενώ στο τέλος έκλεισε σχεδόν στην τιμή της Παρασκευής. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο τζίρος μόνο του ΟΤΕ ξεπέρασε τα 7 δισ. δραχμές. Χτες πάντως από τις 250 μετοχές που διακινήθηκαν οι 130 βελτίωσαν την τιμή τους, ενώ 11 έμειναν σταθερές.

Στο μεταξύ, δημοπρασία εντόκων γραμματίων εξάμηνης διάρκειας ποσού ύψους 70 δισ. δραχμών διενεργείται σήμερα από το υπουργείο Οικονομικών. Η ημερομηνία έκδοσης και διακανονισμού θα είναι η Παρασκευή 9 Οκτώβρη 1998.

Η δημοπρασία θα γίνει από τους Βασικούς Διαπραγματευτές Αγοράς, οι οποίοι, σημειωτέον, όλο αυτό το διάστημα, αξιοποιώντας τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί από τη διεθνή αναταραχή, έχουν ανεβάσει τα επιτόκια των τίτλων του ελληνικού δημοσίου σε επίπεδα αρκετά υψηλότερα σε σχέση με τα προ της κρίσης επίπεδα.

Οπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, κατά τη σημερινή δημοπρασία θα γίνουν δεκτές και μη ανταγωνιστικές προσφορές από Βασικούς και μη Βασικούς Διαπραγματευτές, οι οποίες μπορούν να ικανοποιηθούν μέχρι συνολικού ύψους 20% του δημοπρατούμενου ποσού κατά κατηγορία τίτλων. Η προμήθεια που θα δοθεί ορίζεται σε 0,25%.

Κι όμως, είναι μια είδηση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τη μια όψη της "νέας τάξης πραγμάτων". Τους μεγάλους κερδισμένους της "παγκοσμιοποίησης" και της απελευθέρωσης των αγορών σ' Ανατολή και Δύση. Και το ενδιαφέρον δεν είναι ότι ο 42χρονος πρόεδρος και γενικός διευθυντής της "Microsoft", αύξησε τον τελευταίο χρόνο την κινητή και ακίνητη περιουσία του κατά 45,7%. Ενδιαφέρον έχει το πόσο μεγαλύτερη έγινε η κινητή και ακίνητη περιουσία του Αμερικάνου μεγαλοεπιχειρηματία.

Τα στοιχεία του αμερικανικού περιοδικού "Forbes" - όπως επίσης και οι ισολογισμοί με τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων σε φτωχές και πλούσιες χώρες του κόσμου - είναι αποκαλυπτικά. Δείχνουν τους μεγάλους κερδισμένους και χαμένους από την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και των αγορών. Τεκμηριώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι η εφαρμογή ενιαίου μοντέλου οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας σε όλες τις χώρες του κόσμου είναι μια πολιτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Είδες η "παγκοσμιοποίηση";

Λ. Τ.