Η ελληνική οικονομία, όπως προκύπτει από τους πίνακες της Κομισιόν έχει μια σειρά αρνητικές "πρωτιές"το 1998: Είναι το μόνο κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δεν πληρεί μια σειρά "κριτηρίων" του Μάαστριχτ για την ΟΝΕ, είναι η οικονομία με τον υψηλότερο πληθωρισμό σ' όλη την Κοινότητα και η χώρα με τη χειρότερη κοινοτική επίδοση, μετά τη Γερμανία, στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Αλλά, βέβαια, οι "κρίσιμες" προβλέψεις αφορούν το "έτος αναφοράς" (1999), στη βάση των επιδόσεων του οποίου θα γίνει, αρχές 2000, η "αυτόματη" εξέταση πλήρωσης των "κριτηρίων" του Μάαστριχτ. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις χτεσινές "προβλέψεις" της Κομισιόν, η ελληνική οικονομία το 1999 δε θα πληρεί το "κριτήριο" του πληθωρισμού. Για το 1998 προβλέπεται πληθωρισμός +4,8% και για το 1999 θα μειωθεί στο +2,9%, το οποίο όμως δεν αρκεί για την επανένταξη στην ΟΝΕ. Και αυτό, γιατί, σύμφωνα με το Μάαστριχτ, ο πληθωρισμός "καταγεγραμμένος επί ένα έτος πριν από τον έλεγχο" δεν πρέπει να υπερβαίνει "εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών - μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας τιμών, περισσότερο από μιάμιση (1 1/2 ποσοστιαία μονάδα)". Το 1999, σύμφωνα με την Κομισιόν, οι χαμηλότεροι πληθωρισμοί θα 'ναι της Γερμανίας (1,1%), της Γαλλίας (1,2%) και της Αυστρίας (1,3%). Κατά συνέπεια, το ανώτατο επιτρεπτό όριο για την ΟΝΕ θα 'ναι το 2,7%, και η ελληνική οικονομία θα κυμαίνεται περί το 2,9%, επίδοση που αποκλείει την επανένταξη. Η ελληνική οικονομία δε θα πληρεί ούτε το "κριτήριο" σύγκλισης επιτοκίων. Τα ονομαστικά μακροπρόθεσμα επιτόκια έπεσαν τον τελευταίο χρόνο στο 4,2% για την "Ευρώπη των 11" και στο 4,5% για την "Ευρώπη των 15". Η ελληνική οικονομία δε θα πληρεί ούτε το "κριτήριο" μείωσης του δημόσιου χρέους κάτω από το 60% του ΑΕΠ. Το 1998 θα 'χει χρέος 108,7% του ΑΕΠ και το 1999 107,0% του ΑΕΠ δηλαδή σχεδόν το διπλάσιο απ' ό,τι απαιτεί η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το "κριτήριο" του χρέους δεν πληρούν εφτά από τις έντεκα χώρες, που θα συμμετέχουν από την 1.1.1999 στην ΟΝΕ, αλλά η Ελλάδα δεν πληρεί ούτε καν ένα μισο-πολιτικό "κριτήριο" πτωτικής τάσης του χρέους. Αντίθετα, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Κομισιόν, η ελληνική οικονομία θα πληρεί το 1999 το "κριτήριο" του δημοσιονομικού ελλείμματος, αφού προβλέπεται -2,4% του ΑΕΠ το 1998 και -2,1% του ΑΕΠ το 1999. Αλλά κι αυτή η εξέλιξη "απειλείται" από την αρνητική συγκυρία. Ο αρμόδιος επίτροπος Γάλλος Ιβ ντε Σιλγκί δήλωσε ότι "ενδέχεται να παρατηρηθεί μια ελαφρά επιδείνωση στη Γερμανία, στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία". Υπενθυμίζεται ότι, όπως τονίζει η Κομισιόν, "οι προβλέψεις, ως συνήθως, βασίζονται μεταξύ άλλων στην τεχνική παραδοχή της αμετάβλητης πολιτικής. Αυτό σημαίνει ότι συγκεκριμένα μέτρα, ιδίως δημοσιονομικά, που δεν έχουν άποψη ακόμη ανακοινωθεί, δε λαμβάνονται υπόψη. Κατά συνέπεια, οι προβλέψεις για το 1999 αποτελούν ουσιαστικά παρεκτάσεις των τάσεων που αναμένονται για το 1998". Η οικονομική έκθεση της Κομισιόν, για πρώτη φορά, δεν κάνει ειδική αναφορά σε κάθε ξεχωριστή χώρα στα συμπεράσματα - ούτε, βέβαια, στην Ελλάδα. Ο αρμόδιος επίτροπος, ερωτηθείς, δήλωσε σχετικά ότι "η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να συμμετάσχει στο ΕΥΡΩ από το 2001, εκπληρώνοντας τα κριτήρια συμμετοχής, το ελληνικό πρόγραμμα σύγκλισης χαρακτηρίστηκε φιλόδοξο, αλλά όχι εξωπραγματικό και εμείς παρακολουθούμε την κατάσταση από κοντά". Αλλά, βέβαια, ούτε έκανε ούτε μπορούσε να κάνει πρόβλεψη της Κομισιόν για επανένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, γιατί αυτή είναι αρμοδιότητα του Συμβουλίου. Επανέλαβε τα ...αυτονόητα, ότι η συμμετοχή "προϋποθέτει πλήρωση των κριτηρίων". Επειδή όμως υπάρχει απόκλιση στις εκτιμήσεις του κυβερνητικού "προγράμματος σύγκλισης" και της Κομισιόν για τον πληθωρισμό, ο αρμόδιος επίτροπος αποκάλυψε ότι "η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να πάρει συμπληρωματικά μέτρα στον προϋπολογισμό του 1999, τα οποία δεν έχουμε λάβει υπόψη στις προβλέψεις μας". Ο ντε Σιλγκί δεν παρέλειψε να τονίσει και τη σημασία της δίχρονης μισθολογικής συμφωνίας, την οποία χαρακτήρισε "θετική εξέλιξη". Αντίθετα, δεν έκανε καμιά αναφορά στη δραματική πραγματικότητα που εξάγεται από τον πίνακα για την ετήσια ποσοστιαία μεταβολή της συνολικής απασχόλησης στη χώρα μας. Η Ελλάδα, μετά τη Γερμανία, είναι το κράτος - μέλος που επέδειξε τις χειρότερες επιδόσεις στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην αντιμετώπιση της ανεργίας. 1,7 εκατ. νέες θέσεις εργασίας υπολογίζονται ότι θα δημιουργηθούν το 1998 (+1,2%) ανεξάρτητα του ότι θα χαθούν λίγο ...περισσότερες. Υπάρχουν κράτη - μέλη με εντυπωσιακή μεταβολή ετήσιας απασχόλησης ιδιαίτερα από τις φτωχές "χώρες συνοχής": Η Ιρλανδία με +4,1%, η Ισπανία με +3,2% και η Πορτογαλία με +2,4%. Αντίθετα, στην Ελλάδα οι νέες θέσεις εργασίας είναι μόλις +0,2%,γεγονός που καταδείχνει και την εντυπωσιακή αύξηση της συνολικής ανεργίας στη χώρα μας, αφού οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας που χάνονται είναι πολύ περισσότερες. Τέλος, όσον αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης, η Κομισιόν προβλέπει αύξηση του ελληνικού ΑΠΕ κατά +3,4% το 1998 και κατά +3,5% το 1999. Υπενθυμίζεται ότι τα αντίστοιχα ποσοστά πρόβλεψης που κατέθεσε μόλις πριν μία βδομάδα ο ΥΠΕΘΟ Γ. Παπαντωνίου ήταν +3,5% και 3,7%. Η απόκλιση φαίνεται μικρή, αλλά είναι σημαντική, αφού οι επιδόσεις σ' όλους τους τομείς είναι τόσο ...λαχανιασμένες που ακόμη και αυτά τα ποσοστά είναι "μοιραία". Δυστυχώς και μετά από τόσα χρόνια κυβερνητικών ακροβασιών και λαϊκής εξαθλίωσης, η "κόλαση του Μάαστριχτ" δεν έχει τελειωμό.

Η Κομισιόν εξαναγκάστηκε να αναθεωρήσει προς τα κάτω τις "ανοιξιάτικες" προβλέψεις και μάλιστα κατά -0,6% στους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ. Ετσι για το 1999 προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ κατά μόλις +2,4%, για τους "15" της ΕΕ και +2,6% για τους "11". Το μεγαλύτερο ποσοστό ανάπτυξης αναμένεται στην Ιρλανδία +8,2% και το μικρότερο στη Βρετανία +1,3%. Ο αρμόδιος επίτροπος, Γάλλος Ιβ ντε Σιλγκί, έκανε λόγο για "μετεωρολογικές προβλέψεις εξαιτίας των κλυδωνισμών" της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά εξέφρασε την "αισιοδοξία" του ότι η Ευρώπη "μπορεί να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις για να τροφοδοτήσει τη δυναμική της οικονομικής της ανάπτυξης". Η Κομισιόν επιχαίρει γι' αυτή τη "συγκράτηση", αφού η παγκόσμια κρίση έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, το παγκόσμιο ΑΕΠ μειώνεται τελευταίο χρόνο από +4,1% σε +2,0% και το παγκόσμιο εμπόριο από +9,6% σε +4,7%. Βέβαια, παρόλο που η κρίση έχει πάρει πλέον "δομικά" χαρακτηριστικά, κανείς στις Βρυξέλλες δεν κάνει λόγο για "κυκλική κρίση" και όλοι ισχυρίζονται ότι είναι "περιστασιακή ύφεση". Ο κύριος λόγος εφησυχασμού, υπαρκτού ή φαντασιακού, αφορά τις "ευμενείς μισθολογικές εξελίξεις" οι οποίες επιτρέπουν ένα χαμηλό πληθωρισμό. Σύμφωνα με την Κομισιόν "οι ονομαστικοί μισθοί θα πρέπει να αυξηθούν κατά μέσο όρο 2-3% το χρόνο, εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος αυξημένο πιο αργά από τον πληθωρισμό, η μισθολογική εξέλιξη δε δημιουργεί πληθωριστικές πιέσεις και δεν είναι σε αντίθεση με την οικονομική πολιτική. Οι πραγματικοί μισθοί αυξάνουν κατά 1,5% ετησίως, γεγονός που στηρίζει την ιδιωτική κατανάλωση. Εξάλλου, η συνεχιζόμενη πτώση του πραγματικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, αυξάνει την απόδοση (του κεφαλαίου) και ευνοεί τις επενδύσεις".Γιατί είναι οι μισθοί που καλούνται να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος του "κόστους" της ΟΝΕ!

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Με δεδομένη την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, η Κομισιόν δημοσίευσε χτες στις Βρυξέλλες τις οικονομικές της "προβλέψεις" για το 1998 - 2000, αναθεωρώντας προς τα κάτω όλες τις εκτιμήσεις των οικονομικών επιδόσεων για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Ελλάδα δεν προβλέπεται να πληρεί το βασικό "κριτήριο" επανένταξης στην ΟΝΕ του Μάαστριχτ, τη μείωση του πληθωρισμού, και ο αρμόδιος επίτροπος Ιβ ντε Σιλγκί αποκάλυψε ότι υπάρχει κυβερνητική δέσμευση για "πρόσθετα μέτρα" στον προϋπολογισμό του 1999. Η Ελλάδα, μαζί με τη Γερμανία, έχει και τις χειρότερες επιδόσεις στην αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ενώ όμως για τα έντεκα κράτη - μέλη το 1999 αποτελεί το πρώτο έτος εφαρμογής της ΟΝΕ, για την Ελλάδα αποτελεί το "κρίσιμο" έτος, αφού στη βάση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 1999, θα κριθεί, αρχές του 2000, η επανένταξη ή μη στη "ζώνη ΕΥΡΩ". Για πρώτη φορά επίσης, η Κομισιόν στη χτεσινή "φθινοπωρινή" της οικονομική έκθεση ξεχωρίζει σ' όλους τους πίνακες οικονομικών δεικτών την "Ευρώπη των 11" από την "Ευρώπη των 15". Ο αρμόδιος επίτροπος Ιβ ντε Σιλγκί εξέφρασε την "αισιοδοξία" του για την "Ευρώπη των 11", παρά τους "κλυδωνισμούς".Μάλιστα, δικαιολόγησε τους ισχυρισμούς του, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις "ευμενείς μισθολογικές εξελίξεις",οι οποίες θα εξισορροπήσουν τους μειωμένους ρυθμούς ανάπτυξης, που επιβάλλει η παγκόσμια κρίση του κεφαλαίου στον ευρωπαϊκό χώρο. Επειδή, όμως, η κρίση μαστίζει τον παγκόσμιο καπιταλισμό, οι χτεσινές προβλέψεις της Κομισιόν αφορούν για μεν τους οικονομικούς δείκτες κάθε κοινοτική χώρα ξεχωριστά, για δε τα συμπεράσματα τέσσερις γεω-οικονομικές ενότητες - "Ευρώπη των 11" (Ε11), "Ευρώπη των 15" (Ε15), ΗΠΑ και Ιαπωνία. Ετσι, παρά την προπαγάνδα μερίδας του αθηναϊκού Τύπου, οι προβλέψεις της Κομισιόν δεν κάνουν ειδική αναφορά στην Ελλάδα.

Δυστυχώς για την κυβέρνηση, οι καπιταλιστικές κρίσεις δε λαμβάνουν επαρκώς υπ' όψιν τις επιθυμίες των υπουργών και, σ' αυτή τη φάση, η επανένταξη ή μη της χώρας στην ΟΝΕ μπορεί να "καίει" την κυβέρνηση, αλλά δεν αποτελεί παρά μια μόνο πτυχή της νέας "βουτιάς" της ευρωπαϊκής οικονομίας.