Το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να δώσει χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα ως προς την προσέγγιση των λαϊκών δυνάμεων στην πολιτική του κάθε κόμματος, εκφράζοντας σε σημαντικό βαθμό τις διεργασίες που συντελούνται σε συνδυασμό με τις συνθήκες που επιδρούν στη διαμόρφωση της συνείδησης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ενδεικτικά παρουσιάζουμε το εκλογικό αποτέλεσμα στη διευρυμένη υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά, και στους Νομούς Λάρισας και Καρδίτσας,

Σύμφωνα με τον πίνακα (2), στη διευρυμένη Νομαρχία Αθήνας - Πειραιά, συγκριτικά με τις νομαρχιακές εκλογές 1994, και πάντα σε σχέση με το ότι τα αντίστοιχα κόμματα στηρίζουν συνδυασμούς, το ΠΑΣΟΚ έχει πτώση κατά 66.148 ψήφους και σε ποσοστό πτώση κατά 5,02 μονάδες, ο ΣΥΝ μικρή αύξηση 571 ψήφων, ενώ σε ποσοστό είναι στάσιμος, το ΚΚΕ έχει αύξηση 1.838 ψήφους και σε ποσοστό άνοδο κατά 0,08 μονάδες και η ΝΔ με την ΠΟΛ. ΑΝ. από κοινού αύξηση 52.055 ψήφους, ενώ σε ποσοστό άνοδο κατά 1,14 μονάδες. Σε σύγκριση δε με τις βουλευτικές εκλογές 1996, και με μειωμένο αριθμό εγκύρων ψηφοδελτίων το 1998, η ΝΑΣ, συνδυασμός που στηρίχτηκε από το ΚΚΕ, είναι ο μόνος που αυξήθηκε σε ψήφους. Το ΠΑΣΟΚ έχει πτώση 131.872 ψήφους και σε ποσοστό κατά 2,82 μονάδες, η ΝΔ με την ΠΟΛ. ΑΝ. έχουν πτώση κατά 26.328 ψήφους, αλλά άνοδο σε ποσοστό κατά 4,61 μονάδες (οφείλεται στη μείωση των ψηφισάντων), ο ΣΥΝ έχει πτώση 20.922 ψήφους και σε ποσοστό 0,03 μονάδες, ενώ το ΔΗΚΚΙ έπεσε κατά 36.753 ψήφους και σε ποσοστό κατά 1,7 μονάδες. Το ΚΚΕ αυξήθηκε κατά 30.387 ψήφους και σε ποσοστό αυξήθηκε κατά 3,58 μονάδες. Η θετική τάση που εκφράζει το αποτέλεσμα στις δυνάμεις του ΚΚΕ έχει άμεση σχέση με την επίμονη δουλιά για την προώθηση της πολιτικής του λαϊκού μετώπου πάλης και τη δράση του στους αγώνες το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Εκφράζει μια δυναμική τάση για τη συνέχεια, για στέριωμα και ενίσχυση της λαϊκής συσπείρωσης, μπροστά στους αγώνες που έρχονται.

Σύμφωνα με τον πίνακα (3) για το Νομό Λάρισας, ο συνδυασμός που στήριξε το ΚΚΕ έχει άνοδο συγκριτικά με τις νομαρχιακές εκλογές 1994 17.344 ψήφους και σε ποσοστό άνοδο 9,85 μονάδες. Ολοι οι άλλοι συνδυασμοί, με εξαίρεση αυτόν του ΣΥΝ, που δεν πήρε μέρος στις εκλογές του 1994, έχουν πτώση και σε ψήφους και σε ποσοστό. Σε σχέση τώρα με τις βουλευτικές εκλογές 1996, το ΚΚΕ εμφανίζει άνοδο 17.609 ψήφων και σε ποσοστό άνοδο κατά 10,63 μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει άνοδο 2.115 ψήφων και σε ποσοστό 4,15 μονάδων. Η ΝΔ με την ΠΟΛ. ΑΝ. εμφανίζουν πτώση κατά 25.221 ψήφους και σε ποσοστό πτώση 11,3 μονάδες. Ο δε ΣΥΝ άνοδο 4.173 ψήφων και σε ποσοστό 2,64 μονάδων.

Στον πίνακα (4) για το Νομό Καρδίτσας, ο συνδυασμός που στήριξε το ΚΚΕ, συγκριτικά με το 1994, έχει άνοδο 7.339 ψήφους και σε ποσοστό άνοδο 7,10 μονάδων. Ολοι οι άλλοι συνδυασμοί έχουν πτώση και σε ψήφους και σε ποσοστά, με εξαίρεση τον "αντάρτικο" συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ, που δεν πήρε μέρος στις εκλογές του 1994. Σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές 1996, το ΚΚΕ εμφανίζει άνοδο 8.833 ψήφων και σε ποσοστό 9,04 μονάδων. Το ΠΑΣΟΚ, που στήριξε κοινό συνδυασμό με τον ΣΥΝ, μαζί με τον "αντάρτικο" συνδυασμό εμφανίζει πτώση 5.466 ψήφων και σε ποσοστό πτώση 0,08 μονάδων, στη σύγκριση του αποτελέσματος, των εκλογών 1998 με το αποτέλεσμα των εκλογών του 1996, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ μαζί. Αν συγκρίνουμε το αποτέλεσμα του κοινού συνδυασμού ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ το 1998, χωρίς τον "αντάρτικο" συνδυασμό, με το αποτέλεσμα των εκλογών του 1996, πάλι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ μαζί, οι απώλειες είναι ακόμη μεγαλύτερες. Η ΝΔ με την ΠΟΛ. ΑΝ. έχουν πτώση 10.434 ψήφων και σε ποσοστό 4,62 μονάδων.

Το αποτέλεσμα στους δύο νομούς, που αποτέλεσαν και βασικούς χώρους ανάπτυξης των αγροτικών κινητοποιήσεων, επιβεβαιώνει βασικά την τακτική του ΚΚΕ, αλλά και το γεγονός ότι οι αγώνες συντελούν σε θετικές διεργασίες. Συμβάλλουν στην προσέγγιση της πολιτικής του ΚΚΕ από πλατύτερες λαϊκές μάζες. Επιδρούν στη διαμόρφωση αγωνιστικών συσπειρώσεων για διεκδικήσεις με πολιτική και αγωνιστικό πρόγραμμα που να απαντά στις λαϊκές ανάγκες. Αυτά εκφράστηκαν μ' αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, δικαιώνοντας την τακτική να εκφραστούν "τα μπλόκα του αγώνα και στην Αυτοδιοίκηση".

Πολλά ειπώθηκαν τη βδομάδα, που πέρασε, σχετικά με τη στάση του ΚΚΕ στο δεύτερο γύρο των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών. Η ξεκάθαρη θέση της ΚΕ του Κόμματος, για την ακόμη μεγαλύτερη αποδοκιμασία και καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, για λευκό, άκυρο και αποχή, όπου ανταγωνίζονταν υποψήφιοι, υποστηριζόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ και τη ΝΔ, διαστρεβλώθηκε πολύμορφα και συκοφαντήθηκε από πολλούς και διάφορους. Τα περί "ανίερων συμμαχιών" έδιναν κι έπαιρναν και συνεχίζονται ακόμη, σε μια ολοφάνερη επιχείρηση, με πολλούς ταυτόχρονα στόχους. Μερικοί απ' αυτούς είναι οι εξής:

Η απόκρυψη των πραγματικών αιτιών της σοβαρής πτώσης, που σημείωσαν οι υποστηριζόμενοι από το κυβερνών κόμμα και τους συμμάχους του υποψήφιοι. Η υπονόμευση και η συκοφάντηση της σημαντικής επιτυχίας, που σημείωσαν οι υποστηριζόμενοι από το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις αγωνιστικοί συνδυασμοί. Η νεκρανάσταση και συντήρηση των "αντιδεξιών" συνδρόμων στους αριστερούς και προοδευτικούς ψηφοφόρους, όπως και η αναθέρμανση των γνωστών και από παλιότερα επιχειρημάτων, περί διαχωριστικών γραμμών, που θέλουν, σώνει και καλά, να τοποθετούν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την πολιτική της στο χώρο της προόδου, ελέω... της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη και ανεξάρτητα από το τι έχει κάνει από τότε μέχρι σήμερα και τι πολιτική εφαρμόζει ως κυβέρνηση για αρκετά χρόνια τώρα.

Πέρα και ανεξάρτητα, όμως, απ' όλα τα προηγούμενα και το τι και γιατί ειπώθηκε ενάντια στο ΚΚΕ τη βδομάδα που πέρασε. Πέρα και ανεξάρτητα από την πραγματική και αντιλαϊκή σύμπλευση και συμμαχία της κυβερνητικής πολιτικής, της ΝΔ και των υπόλοιπων οπαδών του "μονόδρομου" της ΟΝΕ, υποτίθεται πως οι "ανίερες συμμαχίες" αποδείχνονταν από τα ίδια τα εκλογικά αποτελέσματα. Για το σκοπό αυτό γράφτηκαν αρκετά στον ημερήσιο Τύπο κι έγιναν μπόλικες αλχημείες με διάφορα ποσοστά, αποκρύβοντας τα πραγματικά νούμερα.

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Ο "Ρ" δημοσιεύει σήμερα τα επίσημα νούμερα της αποχής, των λευκών και των άκυρων και στους 35 νομούς, όπου πραγματοποιήθηκε δεύτερος γύρος. Μια απλή και μόνο ματιά στους αριθμούς αυτούς πείθει και τον πλέον δύσπιστο, αλλά καλόπιστο πολίτη, ότι η προτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από τους ψηφοφόρους του Κόμματος και συσπείρωσε και ευρύτερες μάζες, είτε αυτές είχαν ψηφίσει τους αγωνιστικούς συνδυασμούς στον πρώτο γύρο είτε όχι.

Στεκόμαστε σε ορισμένες και μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

1. Η αποχή, το λευκό και το άκυρο, ανάμεσα στους δύο γύρους, αυξήθηκαν συνολικά στους 35 νομούς κατά 414.456 ψήφους, ενώ οι ψηφοφόροι, που ψήφισαν τους υποστηριζόμενους από το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις συνδυασμούς στον πρώτο γύρο και στους 50 νομούς της χώρας (μαζί με τις υπερνομαρχίες) ανέρχονται σε 493.428,και οι ψήφοι, που πήρε πανελλαδικά το ΚΚΕ, στις βουλευτικές εκλογές του 1996, στις 380.167.

2. Στην υπερνομαρχία Αθηνών - Πειραιώς, η αποχή, το λευκό και το άκυρο, ανάμεσα στους δύο γύρους, αυξήθηκαν κατά 121.000 και πλέον ψήφους, ενώ οι ψηφοφόροι που έδωσαν την ψήφο τους στη ΝΑΣ στον πρώτο γύρο ήταν 154.419 και οι ψήφοι του ΚΚΕ, στις εκλογές του 1996, 124.032.

3. Τα ίδια ακριβώς συμπεράσματα βγαίνουν και για τους υπόλοιπους νομούς, ακόμη και γι' αυτούς της Μαγνησίας ή των Χανίων, που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρο, από τους διάφορους "ποσοστολόγους" και "αριθμομάγειρους", για να στοιχειοθετήσουν την επίθεσή τους ενάντια στο ΚΚΕ. Και, μάλιστα, πρέπει να σημειώσουμε, ότι τα νούμερα των ψηφοφόρων, που στο δεύτερο γύρο προτίμησαν την αποχή, είναι ακόμη μεγαλύτερα απ' όσο δείχνει η διαφορά των δύο αντίστοιχων αριθμών. Και αυτό, επειδή η κινητοποίηση, τόσο της κυβέρνησης, όσο και της ΝΔ, για τη μετακίνηση ετεροδημοτών ανάμεσα στις δύο Κυριακές ήταν πολλαπλάσια εντονότερη του πρώτου γύρου. Οπως και η πολύμορφη και με κάθε θεμιτό - ακόμη και αθέμιτο - μέσο επιχείρηση "προσέλκυσης" των ψηφοφόρων, που πολλές φορές έπαιρνε ουσιαστικά το χαρακτήρα ολοφάνερου βιασμού της συνείδησής τους.

4. Εξίσου αβάσιμα είναι και τα επιχειρήματα ορισμένων, που, μιλώντας για σημαντικά μεγαλύτερα ποσοστά αποχής, στις φετινές νομαρχιακές εκλογές, σε σύγκριση μ' αυτές του 1994, επιχείρησαν να χρεώσουν τη σοβαρή αύξησή τους, στο δεύτερο γύρο, σε γενικότερες τάσεις απογοήτευσης, διαμαρτυρίας ή και αδιαφορίας μιας μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος. Οπως φαίνεται ολοκάθαρα στο δεύτερο πίνακα, όπου συγκρίνονται τα σχετικά μεγέθη του πρώτου γύρου, των νομαρχιακών εκλογών του 1994 και του 1998, στις φετινές εκλογές έχουμε μια σχετική αύξηση της συμμετοχής κατά 140.220 ψηφοφόρους. Μπορεί το ποσοστό της αποχής να εμφανίζεται αυξημένο, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός, πως ο αριθμός των εγγεγραμμένων δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό νούμερο του εκλογικού σώματος της χώρας, αλλά κάθε χρόνο αλλοιώνεται όλο και περισσότερο. Αν επιχειρήσει κανείς να προσεγγίσει τους πραγματικούς αριθμούς της συμμετοχής και της αποχής των ψηφοφόρων, τόσο το 1994 όσο και το 1998, εύκολα θα εκτιμήσει ότι η συμμετοχή στις πρόσφατες εκλογές ήταν τουλάχιστον ίση με αυτή των προηγούμενων εκλογών.

Μπορεί, άραγε, σε μια χώρα, το εκλογικό σώμα, το σύνολο δηλαδή των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους πολιτών, να υπερβαίνει το συνολικό πληθυσμό της; Το ερώτημα φαίνεται παράλογο, αλλά σε μερικά χρόνια και με τους σημερινούς ρυθμούς ετήσιας αλλοίωσης των εκλογικών καταλόγων, η Ελλάδα θα μπορεί με σιγουριά, να διεκδικήσει τον τίτλο της μοναδικής αυτής χώρας!

Ας δούμε, όμως, το φαινόμενο αυτό, πώς εκφράζεται μέσα από τις φετινές νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Σύμφωνα, με το υπουργείο Εσωτερικών το σύνολο των πολιτών, που τις δύο περασμένες Κυριακές είχαν δικαίωμα ψήφου, ανερχόταν στα 9.302.008 άτομα. Είναι ένα νούμερο που γεννά αμέσως αμφιβολίες, αφού ο συνολικός πληθυσμός της χώρας σήμερα, φτάνει και δε φτάνει τα 10,5 εκατομμύρια άτομα και αρκετοί, βέβαια, απ' αυτούς δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, αφού έχουν ηλικία μέχρι 17 χρονών.

Παρότι, όλα τα επίσημα στοιχεία των εκλογών, που έγιναν τις δύο περασμένες Κυριακές, συμπεριλαμβάνουν το προαναφερόμενο νούμερο των εγγεγραμμένων, η Διεύθυνση Εκλογών - του υπουργείου Εσωτερικών και πάλι - υπολογίζει τον πραγματικό αριθμό των πολιτών με δικαίωμα ψήφου στα 8.912.315 άτομα. Και αυτό το νούμερο, όμως, μπορεί σχετικά εύκολα να αμφισβητηθεί.

Αν, για παράδειγμα, απευθυνθεί κανείς στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας (ΕΣΥΕ) και ζητήσει το σημερινό πληθυσμό της χώρας, όπως και αυτόν μέχρι 17 χρόνων, θα πάρει αντίστοιχα τα νούμερα: 10.475.878 και 2.169.572.Κάνοντας μετά απλούς υπολογισμούς εύκολα προκύπτει, ότι το εκλογικό σώμα δεν πρέπει να ξεπερνά τους 8.307.000 πολίτες.

Εχουμε, επόμενα, μια σοβαρή διαφορά, με το συνολικό άθροισμα των εκλογικών καταλόγων, που φτάνει στο 12% περίπου και δίνει μια διαστρεβλωμένη εικόνα, όχι μόνο της παραμέτρου αυτής, αλλά και των ποσοστών συμμετοχής, αποχής κλπ.

Η Διεύθυνση Εκλογών του υπουργείου Εσωτερικών αποδίδει τη διαφορά αυτή, κυρίως στην πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία διαγραφής από τους εκλογικούς καταλόγους όσων πεθαίνουν. Φέρνει, μάλιστα, ως παράδειγμα τα σχετικά στοιχεία του 1997, για να τεκμηριώσει την άποψή της. Σύμφωνα, με τα στοιχεία αυτά, κατά το 1997, οι νέοι εκλογείς - όσοι δηλαδή έβγαλαν εκλογικό βιβλιάριο - έφτασαν τους 153.497,ενώ οι διαγραφές από τους εκλογικούς καταλόγους, λόγω θανάτου, δεν έφτασαν τις 80.000 άτομα, παρ' όλο που ο ετήσιος αριθμός θανάτων στη χώρα μας ξεπερνά τις 100.000.Ετσι, χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει ο αριθμός αυτός, με αποτέλεσμα να έχουμε μια πλαστή διόγκωση του εκλογικού σώματος.

Ανεξάρτητα, πάντως, από το αν οι δικαιολογίες των αρμοδίων του υπουργείου Εσωτερικών είναι βάσιμες ή όχι, η ανάγκη της ουσιαστικής και ριζικής εκκαθάρισης των εκλογικών καταλόγων έχει γίνει περισσότερο και από επιτακτική κι έχει πολλές φορές ζητηθεί από το ΚΚΕ. Το ίδιο και η εφαρμογή μιας διαδικασίας συνεχούς, γρήγορης και ουσιαστικής ενημέρωσής τους, με κάθε νέο στοιχείο. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, η κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες, πρέπει να καταλάβουν, πως η αξιοπιστία μιας εκλογικής διαδικασίας, δεν κρίνεται μόνο από ή κυρίως, από τις διάφανες κάλπες, αλλά κυρίως, από το αν οι εκλογικοί κατάλογοι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.