Συνειδητά και γνωρίζοντας το παντελώς αβάσιμο και άδικο των κατηγοριών του, ο Κ. Σημίτης τόλμησε να ισχυριστεί πως "το πρόβλημα είναι η ηθική διάσταση της στάσης τους" (του ΚΚΕ)! Ενώ, ξεπερνώντας τα όρια γελοιοποίησης, ανέφερε: "Το πρόβλημα είναι ο εναγκαλισμός του κ. Μπούτα με τον κ. Αναγνωστόπουλο, για να σταματήσουν πάση θυσία την κυβερνητική πολιτική...". Φυσικά, δεν παρέλειψε, κάνοντας ακόμα πιο φανερή την ανησυχία του για τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών και την καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, να επαναλάβει τα περί συμμαχίας ΚΚΕ - ΝΔ! Βεβαίως, δε χρειάζεται πολύ να επιχειρηματολογήσει κάποιος για το ποιος στηρίζεται από τη ΝΔ και ποιος συνεργάζεται πολιτικά μαζί της. Αρκεί και μόνο το αδιαμφισβήτητο και αποκαλυπτικό γεγονός πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συναγωνίζονται ποιος καλύτερα μπορεί να εφαρμόσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική της ΟΝΕ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οπως, απολύτως καθαρή είναι και η θέση του ΚΚΕ ενάντια στην πολιτική αυτή. Γεγονός, που προδικάζει και το αδιανόητο της οποιασδήποτε συνεργασίας του, είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα που συμφωνούν σ' αυτόν τον αντιλαϊκό "μονόδρομο". Καθαρά πράγματα! Ετσι, το τελευταίο αντικομμουνιστικό παραλήρημα Σημίτη δεν αποκαλύπτει παρά την αδυναμία του ίδιου και της κυβέρνησής του να αντιπαρατεθεί πειστικά στις σαφείς πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ, στο φιλολαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής του Κόμματος. Ταυτόχρονα, εκφράζει την ανησυχία της οικονομικής ολιγαρχίας μπροστά στη δυνατότητα να γίνει υπόθεση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων η πολιτική κατά της ΟΝΕ και κατά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.

Ανησυχεί όλους αυτούς το γεγονός, που φάνηκε καθαρά πλέον, πως μπορούν οι μεγάλοι λαϊκοί, αγροτικοί - εργατικοί - λαϊκοί αγώνες να βάζουν καθοριστικά τη σφραγίδα τους στις πολιτικές εξελίξεις, με τις θετικές διεργασίες που συντελούνται με την αποκάλυψη του χαρακτήρα της ΟΝΕ και των αντιλαϊκών συμφερόντων, που υπηρετεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική στην πορεία για την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση. Ανησυχεί το ΣΕΒ και τα κόμματα, που υπηρετούν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, η διαφαινόμενη τάση χειραφέτησης όλο και περισσότερων λαϊκών δυνάμεων - όπως έδειξε το αποτέλεσμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών - από τα εκβιαστικά, ψεύτικα διλήμματα για το μονόδρομο της ΟΝΕ. Τους ανησυχεί πως οι πλαστές διαχωριστικές γραμμές, που χρόνια τώρα οικοδομούν, ξεφτίζουν και καταρρέουν και ότι όλο και περισσότερες λαϊκές δυνάμεις δείχνουν να ξεπερνούν τη μοιρολατρία, το συμβιβασμό και την υποταγή στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΟΝΕ που τους συνθλίβει. Προσανατολίζονται στην αγωνιστική διεκδίκηση της άλλης φιλολαϊκής πολιτικής, που προτείνει το ΚΚΕ στον αντίποδα της ΟΝΕ, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Τους ανησυχεί ότι, μέσα από τους ενωτικούς εργατικούς, κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή τους πολιτική, ωριμάζει στη συνείδηση των λαϊκών δυνάμεων και προωθείται, βήμα το βήμα, η προοπτική του κοινωνικοπολιτικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού Μετώπου του λαού, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πολιτικές - κομματικές εντάξεις.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Οι αντικομμουνιστικές κραυγές του Κ. Σημίτη, περί "ανίερων συμμαχιών", ενώ την ίδια στιγμή διαγκωνίζεται με την ηγεσία της ΝΔ, για το ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος "οδηγός" στον αντιλαϊκό "μονόδρομο" της ΟΝΕ, θυμίζουν την παροιμία "φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης"

- Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το γνωστό ως "μίνι" ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ποιο είναι το στίγμα των ρυθμίσεων που προωθούνται με αυτό;

- Τα βασικά ζητήματα που προωθεί μέσα απ' αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση είναι, πρώτα απ' όλα, η μείωση των επικουρικών συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων και ορισμένων κλάδων του ιδιωτικού τομέα, όπως των μεταλλεργατών κ.ά. Το χτύπημα του θεσμού των κατωτέρων ορίων για τους αυτοαπασχολούμενους. Η ληστεία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, μέσα απ' το "τζογάρισμά" τους στο χρηματιστήριο, η διαιώνιση του συστήματος του εργατοπατερισμού και της εξαγοράς των συνειδήσεων. Οι περικοπές των δαπανών για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επίσης, το κυριολεκτικά βάρβαρο μέτρο του περιορισμού, που φτάνει ως και την κατάργηση, των συντάξεων γήρατος και θανάτου. Με αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δείχνει το πραγματικό "κοινωνικό" της πρόσωπο. Πρόκειται για μέτρα που συνιστούν μια βάρβαρη ταξική πολιτική, ενάντια στην εργατική τάξη της πατρίδας μας.

- Ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης;

- Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το μεγαλύτερο τμήμα απ' το λεγόμενο "μίνι" ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που οι ρυθμίσεις του αποκαλύπτουν ένα μέρος μόνο από τις αποφάσεις της για την κοινωνική ασφάλιση. Με πρόσχημα τη δήθεν εξυγίανση των Ταμείων, προχωρά σε μια άγρια επίθεση ενάντια σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Σε ρυθμίσεις που είναι επακόλουθο της πολιτικής που εφαρμόζει εδώ και χρόνια και η οποία υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις πολυεθνικές. Στόχο έχει, τελικά, και με τα νομοσχέδια που θα ακολουθήσουν, να ανατρέψει συνολικά τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης, να απαλλάξει τους εργοδότες και το κράτος απ' τις υποχρεώσεις για την κοινωνική ασφάλιση, με απώτερο στόχο την επιβολή της πλήρους ανταποδοτικότητας και τη μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά βοηθήματα. Γι' αυτή την κατάσταση ευθύνες έχουν οι πλειοψηφίες (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "Αυτόνομη Παρέμβαση") στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα, ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που βάζουν πλάτη για να περάσουν αυτά τα αντεργατικά μέτρα. Χρειάζεται οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας να καταδικάσουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης στα συνδικάτα.

- Ποια είναι εκείνα τα ζητήματα που δείχνουν και την κατεύθυνση των ρυθμίσεων, που θα ακολουθήσουν με το μεγάλο ασφαλιστικό νομοσχέδιο;

- Είναι φανερό και διακηρυγμένο ότι θα ακολουθήσουν και άλλα νομοσχέδια, όπως και ότι θα είναι στην κατεύθυνση του παραπέρα χτυπήματος των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων. Η μείωση των επικουρικών συντάξεων στους δημόσιους υπαλλήλους είναι η πρόβα τζενεράλε για συνολικό χτύπημα της επικουρικής ασφάλισης, ακόμα και της κατάργησής της. Η μείωση των κατώτερων ορίων στους αυτοαπασχολούμενους δρομολογεί το συνολικό χτύπημα του θεσμού, που αποτελεί και τη βάση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Με διάφορες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών επιβεβαιώνεται πως στόχος είναι η επιβολή της πλήρους ανταποδοτικότητας και η μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά βοηθήματα, όπως δείχνει και η δραστική μείωση των συντάξεων θανάτου. Οι ρυθμίσεις για τα αποθεματικά εξανεμίζουν τα κυβερνητικά επιχειρήματα περί δήθεν ενίσχυσης των Ταμείων, οδηγώντας τα ουσιαστικά στην οικονομική κατάρρευση. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται άμεσα να οργανώσουν την πάλη τους για την αποτροπή αυτής της προοπτικής, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου πάλης, για τη συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολυεθνικών.

Ντ. Ν.