Με την επίσκεψή του στην τουρκική πρωτεύουσα ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ουίλιαμ Κοέν, ολοκλήρωσε, την Παρασκευή, την περιοδεία του στις χώρες του Περσικού Κόλπου και της αραβικής χερσονήσου, με αφορμή τη νέα κρίση στις σχέσεις του Ιράκ με τα Ηνωμένα Εθνη. Σκοπός των αλλεπάλληλων επαφών του Αμερικανού υπουργού ήταν η εκμαίευση της υποστήριξης των αράβων συμμάχων της Ουάσιγκτον σε περίπτωση ανάληψης στρατιωτικής δράσης σε βάρος του Ιράκ. Οι αισιόδοξες εκτιμήσεις του ίδιου του Κοέν και οι κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του Μπιλ Κλίντον, όμως, δεν κατάφεραν να διαλύσουν το αρνητικό κλίμα και τις αντιρρήσεις που φέρεται να συνάντησε ο Κοέν στις αραβικές πρωτεύουσες, οι οποίες, όπως και κατά τον περασμένο Φλεβάρη, εμφανίζονται επιφυλακτικές και φέρονται διατεθειμένες να παράσχουν υποστήριξη στην Ουάσιγκτον μόνο εφόσον η όποια στρατιωτική δράση αποβλέπει στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, πρόταση που απέφυγε επισταμένα να σχολιάσει ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας.

Παρ' όλα αυτά, η Ουάσιγκτον εμφανίζεται αποφασισμένη να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με τη Βαγδάτη, αφήνοντας, πάντα, ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης. Στο πλευρό της έχει σταθερά πιστή τη Βρετανία, η οποία, μάλιστα, έσπευσε να διευκρινίσει ότι υφίσταται, ήδη, το νομικό πλαίσιο στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράκ και εκτός της δικαιοδοσίας των Ηνωμένων Εθνών. Οι αντιρρήσεις ορισμένων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, που αν και καταδίκασαν την απόφαση της Βαγδάτης να διακόψει τη συνεργασία της με την UNSCOM επιμένουν στη διπλωματική οδό, δε φαίνεται να πτοούν την Ουάσιγκτον, η οποία είναι έτοιμη να αναλάβει το ρόλο του παγκόσμιου "επιτηρητή" και του υπερασπιστή "της ανθρωπότητας".

Ε. Μ.

Απάντηση και προς την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ αποτελεί η ομόφωνη απόφαση του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, να καλέσει τους εργαζόμενους της περιοχής να συμμετέχουν σε 24ωρη απεργία και σε άλλες κινητοποιήσεις, μ' ένα πλαίσιο αιτημάτων, ουσιαστικό και διεκδικητικό, που αφορά στα εισοδηματικά, στα φορολογικά και στα συνταξιοδοτικά προβλήματα της εργατικής τάξης.

Η απόφαση αυτή απαντάει, επί της ουσίας, στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, όπως θα εκφραστεί και με την κατάθεση του νέου κρατικού προϋπολογισμού και, ταυτόχρονα, εκφράζει την αντίθεση της εργατικής τάξης σ' αυτή την πολιτική και αναδεικνύει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, οι οποίοι περιμένουν και απαιτούν από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να οργανώσουν και να συντονίσουν τους αγώνες τους κι όχι να αποτελούν κυβερνητικά φερέφωνα αντιλαϊκών πολιτικών με "απεργίες ντουφεκιές"...

Ενώ η κυβέρνηση και η στρατιωτική ηγεσία θριαμβολογούν για την εγκατάσταση των στρατηγείων του ΝΑΤΟ στη Λάρισα, "εφευρίσκοντας" πολλά οφέλη για τη χώρα γενικότερα και την περιοχή ειδικότερα, οι μαζικοί φορείς και ο λαός ανησυχούν, καταγγέλλουν και προετοιμάζουν αντιδράσεις.

Η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας συγκαλεί, για την ερχόμενη Τρίτη, σύσκεψη μαζικών φορέων, όπου θα συζητηθούν τρόποι αντίδρασης στην εγκατάσταση και λειτουργία των στρατηγείων, ενώ, ήδη, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, συζήτησε το θέμα σε συνεδρίασή της και εκφράζει την αντίθεση των εργαζόμενων στην εγκατάσταση των "γερακιών του πολέμου" στην περιοχή.

Ας μη βαυκαλίζεται, λοιπόν, η κυβέρνηση ότι έχουν υποχωρήσει και αλλοιωθεί τα αντινατοϊκά αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας και πως η απόφασή της για λειτουργία των στρατηγείων θα περάσει "αβρόχοις ποσί".

Οι Θεσσαλοί και όλοι οι Ελληνες πατριώτες δεν πρόκειται να αποδεχτούν τη μετατροπή μιας περιοχής, στο κέντρο της χώρας μας, σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ, διακυβεύοντας το ειρηνικό μέλλον και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Ούτε, βεβαίως, θα "πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο" για κάποιες πενταροδεκάρες που θα αφήνουν οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ που θα εγκατασταθούν στην περιοχή.

Σωστή, η προχτεσινή κίνηση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να παρέμβει με ανακοίνωσή της και να στηλιτεύσει την άγρια εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, όπως και να καταγγείλει τη "χωρίς αιδώ εμπορευματοποίηση των πάντων" από ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια και δημοσιογράφους, με αφορμή την τραγική πτώση του αεροπλάνου της Πολεμικής Αεροπορίας και τον άδικο χαμό του υποσμηναγού Ν. Παρούση.

Θέλουμε, όμως, να σημειώσουμε δυο ζητήματα. Για να γίνει η κίνηση αυτή χρειάστηκε "η συγκλονιστική διαμαρτυρία της οικογένειας Ν. Παρούση, για την ασφυκτική πίεση που ασκείται από δημοσιογράφους και τηλεοπτικά συνεργεία στο σπίτι του άτυχου υποσμηναγού", προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, όπως το ίδιο παραδέχεται στην ανακοίνωσή του. Τα φαινόμενα, όμως, αυτά είναι καθημερινά και, δυστυχώς, η ευαισθησία του δημοσιογραφικού συνδικαλιστικού οργάνου σχεδόν ανύπαρκτη. Και δεύτερο, οι ευθύνες δεν υπάρχουν μόνο ή κυρίως σε ορισμένους δημοσιογράφους. Την ασύδοτη και χυδαία εμπορευματοποίηση της είδησης και των γεγονότων την επιβάλλουν, πρώτα και κύρια, τα αφεντικά των ΜΜΕ και γενικότερα η πολιτική των "νόμων της αγοράς", του άκρατου και απάνθρωπου ανταγωνισμού και της ανύψωσης του κέρδους σε πρώτιστη αξία. Οι δημοσιογράφοι - ακόμη και όσοι υποτάσσονται στη λογική των αφεντικών - είναι θύματα αυτής της τακτικής και πολιτικής. Δυστυχώς, η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ αφήνει παντελώς στο απυρόβλητο τις βαθύτερες αυτές αιτίες και απειλεί με συνέπειες, αποκλειστικά και μόνο, όσους δημοσιογράφους βαδίζουν στον κατήφορο της ξεδιάντροπης εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου.

Η "εξασφάλιση"

Αχ, γυναίκα,

σαν πεθάνω,

πάει η έρμη συνταξούλα,

λωποδύτες,

διά νόμου,

θα στην κάνουν

πλέον ζούλα,

μα κουράγιο, επί ξύλου

δε θα μείνεις

εδώ πίσω,

αφού όλο μου το "έχει"

για να ζήσεις

θα σου αφήσω.

Σαν, λοιπόν,

θα έρθ' η ώρα

να τινάξω το ποδάρι,

με διαθήκη σου αφήνω

το... μακρύ μου

το "ζωνάρι"

κι επιπλέον σου αφήνω

το χαράτσωμα,

την πείνα,

δηλαδή, σου εξασφαλίζω

μια ζωή, γυναίκα,

φίνα!

Ο οίστρος