Η κλοπή είναι πάντα κλοπή.

Επομένως οι σαλταδόροι που έκλεβαν από τα γερμανικά φορτηγά τις κουραμάνες και τις πετούσαν στον πεινασμένο λαό, έκλεβαν.

Εκλεβαν, όμως;

Αφού ο κατακτητής είχε κλέψει συνολικά τη χώρα, φυσικό πλούτο και πολιτισμικό, είχε κλέψει τη ζωή των ανθρώπων, πόσο κλοπή ήταν η κλοπή του κατακτημένου που αφαιρούσε από τον κατακτητή αυτό που του είχε πάρει; Πολύ δε περισσότερο με τη βία, με το όπλο.

Βέβαια, η ζωή του ανθρώπου είναι το ύψιστο αγαθό. Οπότε μπορούσαμε να πουλήσουμε όλα τα υλικά αγαθά για να επιζήσουμε.

Αλλά τότε έγινε μια υπέρβαση πάνω στην ανθρώπινη ζωή. Το υψηλότερο αγαθό, πάνω και από την ίδια τη ζωή, ήταν η ελευθερία.

Μια ελευθερία που δεν περιοριζόταν στο άτομο, αλλά που το άτομο, θυσιάζοντας τη δική του ζωή, απέδιδε ζωή και ελευθερία στους άλλους, στην πατρίδα.

Για μας, μικρές μαθήτριες χωρίς αδελφό, αυτές οι έννοιες ήταν άγνωστες και τέτοιου είδους συλλογισμοί ξεπερνούσαν τις μαθητικές μας ικανότητες και επιδόσεις.

Οπότε υπάρχει το ερωτηματικό πότε η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι μεγαλύτερη; Σε καιρό πολέμου ή σε ειρηνικές εποχές;

Γι' αυτούς, σύμφωνα με τη θρησκεία τους, τη φιλοσοφία τους για τη ζωή, με την πολιτισμική κληρονομιά, τι είναι η ζωή και τι η ελευθερία;

Ζουν τώρα μια ειρηνική ζωή; Μια ελεύθερη ζωή, μια ανθρώπινη ζωή, χωρίς τραπέζι και κλίνη;

Καθώς είναι όλοι συγκεντρωμένοι στην πλατεία δίνουν μια εικόνα μιας φυλής με ανδρικό μόνο πληθυσμό. Τι προβλήματα συνακολουθούν την υπαίθρια διαβίωση αυτών των ανθρώπων που οι περισσότεροι είναι νέοι;

Βέβαια, κι εμείς οι Ελληνες, από προσωπικές εμπειρίες, από διηγήσεις φίλων και συγγενών, από τον κινηματογράφο, από αλληλογραφία, από τη λογοτεχνία ξέρουμε τι σημαίνει γκέτο. Φυλετικό, θρησκευτικό, μεταναστευτικό ή άλλο.

Επειδή μου λείπουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ελληνικής μετανάστευσης αυτού του αιώνα, και μερικές δεκαετίες πριν, φέρνω στο νου μου μόνο τη μετανάστευση προς τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία ή το Βέλγιο. Οι διαφορές ανάμεσά τους είναι γνωστές.

Ομως τέτοια γκέτο σαν της πλατείας δεν είδα πουθενά, ούτε έμαθα ότι υπήρξαν. Σκληρές συνθήκες δουλιάς και διαβίωσης αναμφισβήτητα υπήρξαν.

Αλλά για υπαίθρια μετανάστευση και εγκλωβισμένες γυναίκες από άνδρες εμπόρους λευκής σαρκός που κατακρατούνται από τους εκβιαστές τους τα διαβατήριά τους δεν έχω πληροφορίες, χωρίς ν' αποκλείω ότι μπορεί να υπήρξαν μεμονωμένες περιπτώσεις.

Τι κέρδισαν όλες αυτές οι νέες γυναίκες που βρίσκονται σε χώρους εκμετάλλευσης του κορμιού τους, των φυσικών τους ή άλλων προσόντων με την ελευθερία τους; Εχουν ελευθερία; Και τι είδους; Αφού στερούνται και της προσωπικής τους ελευθερίας.

Τα διάφορα ρεπορτάζ μας πληροφορούν ότι επιπλέον κινδυνεύει και η ζωή τους.

Το ερώτημα είναι πως αντιμετωπίζεται η πλατεία και η πορνεία χωρίς σύνορα και από ποιους;

Η μήπως όλα αυτά τα φαινόμενα που οδηγούν στην οποιαδήποτε μορφή εγκληματικότητας εξυπηρετούν κάποιους;

Ηθικοί προβληματισμοί εξακολουθούν να υπάρχουν;

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

Κλείσιμο 1.500 χιλιομέτρων σιδηροδρομικού δικτύου. Κατάργηση 5.000 θέσεων εργασίας. Τεμαχισμός του ΟΣΕ σε θυγατρικές και ξεπούλημα. Παραχώρηση σε ιδιώτες του δικαιώματος της αποκλειστικής εκμετάλλευσης δικτύων (αστικών, προαστικών, υπεραστικών). Παράδοση του εκσυγχρονισμένου δικτύου, που θα απομείνει σε λειτουργία, σε ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Κατάργηση του οχτάωρου και δωδεκάωρη διάρκεια της εργάσιμης μέρας με την παρεμβολή διαλειμμάτων..! Αυτά είναι μόνο μερικά από τα "φρούτα" του εκσυγχρονισμού, που νομοθετεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ.

Ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο, που δικαίως χαρακτηρίστηκε "ταφόπλακα του ελληνικού σιδηροδρόμου", διαδήλωσαν χτες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο χιλιάδες σιδηροδρομικοί, κατά τη διάρκεια της τρίωρης (12μ. - 3μ.μ.) στάσης εργασίας, στην οποία συμμετείχαν μαζικά οι 11.500 εργαζόμενοι στον ΟΣΕ.

Στην Αθήνα οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν χτες το μεσημέρι έξω από τα γραφεία της διοίκησης, στην οδό Καρόλου, και στη συνέχεια με πορεία κατευθύνθηκαν στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, όπου αντιπροσωπεία τους επέδωσε στον υφυπουργό, Ν. Σαλαγιάννη,ψήφισμα με τα αιτήματά τους.

Απευθυνόμενος στους συγκεντρωμένους ο πρόεδρος της ΠΟΣ, Επαμεινώνδας Κούκος,υπογράμμισε ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΟΣΕ και κανένας Ελληνας δεν μπορεί να συμφωνήσει. Τόνισε δε ότι η κυβέρνηση δεν έχει πάρει καμία λαϊκή εντολή για την περικοπή του δικτύου.

Με συνθήματα όπως "Τα τρένα στην Ελλάδα έχουν ιστορία, δεν τα παραδίδουμε στην ολιγαρχία", "Τρένο φθηνό, ΟΣΕ για το λαό", οι σιδηροδρομικοί αποτιμούσαν το μεγάλο ιστορικό και κοινωνικό ρόλο του σιδηροδρόμου για τη χώρα μας, αλλά και τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης. Την ώρα που οι απεργοί διαδήλωναν στη Σταδίου,η κυβέρνηση κατέθετε στη Βουλή το νομοσχέδιο. Τα πρώτα, εκτός της Βουλής, σχόλια, υπό τη μορφή συνθημάτων, "έπεφταν" στο κέντρο της πόλης; "Τα άρθρα του νόμου και οι ρυθμίσεις, μιλούν για το ξεπούλημα και τις απολύσεις" και σταθερά προειδοποιούσαν: "Σημίτη - Μαντέλη, ακούστε το καλά, όλοι σας οι νόμοι θα μείνουν στα χαρτιά".

Συγκέντρωση και μεγάλη πορεία στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης έκαναν οι σιδηροδρομικοί της Θεσσαλονίκης, ενώ συγκεντρώσεις στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και πορείες στις νομαρχίες πραγματοποίησαν και οι σιδηροδρομικοί της Λάρισας και του Βόλου.

Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου ο Σωτήρης Ραυτόπουλος,αντιπρόεδρος της ΠΟΣ, δήλωσε στο "Ρ"; "Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, μαζί με τους κανονισμούς εργασίας, αποτελούν την κορύφωση της επίθεσης που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση ενάντια στο δημόσιο σιδηρόδρομο, στο κοινωνικό του έργο και τα εργατικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι σιδηροδρομικοί από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Καλαμάτα δε θα αποδεχτούν τετελεσμένα. Δε θα επιτρέψουν το κλείσιμο και την απαξίωση 1.500 χιλιομέτρων του δικτύου και την παράδοση του υπόλοιπου στο πολυεθνικό κεφάλαιο. Η ύπαρξη και η ανάπτυξη του σιδηροδρόμου δεν πρέπει να είναι μόνο υπόθεση των σιδηροδρομικών. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των κοινωνικών οργανώσεων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και, πάνω απ' όλα, των ίδιων των επιβατών. Τίποτα δεν έχει κριθεί. Για το τι σιδηρόδρομο θα έχει η χώρα μας τον 21ο αιώνα, θα εξαρτηθεί από τους αγώνες μας. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε ενότητα και αγώνα και μαζική συμμετοχή στην 24ωρη απεργία και τις συγκεντρώσεις τη Δευτέρα 23 του μήνα".

• Την ίδια μέρα χιλιάδες σιδηροδρομικοί και από άλλες χώρες της Ευρώπης θα διαδηλώσουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών.

Από τη χτεσινή διαδήλωση των σιδηροδρομικών στην Αθήνα

Αντίσταση, για να συνεχίσει η χώρα μας να έχει δημόσιο σιδηρόδρομο