ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 13 Δεκέμβρη 1998
Σελ. /60
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Απαίτηση, η ταξική αντιπαράθεση

Για τη δουλιά και τους στόχους της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής μιλά στο "Ρ" ο Γιώργος Μαυρίκος

Σαράντα οκτώ ώρες πριν την έναρξη της 24ωρης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας,οι Απεργιακές Επιτροπές και τα ταξικά συνδικάτα εξαντλούν και την τελευταία δυνατότητα κινητοποίησης των εργαζομένων, με στόχο να σφραγιστεί αυτός ο αγώνας με τα χαρακτηριστικά της συνέχειας και μιας ουσιαστικής διεκδίκησης, κόντρα στις κατευθύνσεις των εργοδοτών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις πολιτικές της κυβέρνησης, που αφαιρούν, συστηματικά, δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων κερδισμένα κυριολεκτικά με αίμα.

Την ίδια στιγμή, οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αλλά και άλλες οργανώσεις, αναζητούν άλλοθι μέσα από ένα ισχνό, αλλά και προσχηματικό, πλαίσιο "διεκδίκησης", το οποίο δεν τολμά να έρθει σε ουσιαστική αντιπαράθεση με τις αιτίες που γεννούν αυτή την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και αποδέχεται στην ουσία του το "μονόδρομο" της ΟΝΕ, τους ευρύτερους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς σχεδιασμούς.

Στο "Ρ" μίλησε ο Γ. Μαυρίκος,αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ, για τους στόχους της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής, την απεργιακή συγκέντρωση που οργανώνει η Επιτροπή στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, την ανάγκη μαζικής και ταξικής αντιπαράθεσης με την ασκούμενη πολιτική και τις αιτίες που τη γεννούν.

Υπάρχει διέξοδος

- Πριν λίγο καιρό συγκροτήθηκε η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή, που με ιδιαίτερα έντονους ρυθμούς ρίχτηκε στη μάχη για τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία στις 15 του Δεκέμβρη. Ταυτόχρονα, δίνει άλλα χαρακτηριστικά σ' αυτή την κινητοποίηση, από αυτά των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

- Η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή με τη συγκρότησή της πριν δεκαπέντε μέρες δεν έφερε βέβαια τα πάνω - κάτω στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Θα γίνει κι αυτό, αλλά θέλει πολλή δουλιά και μεγάλη υπομονή. Ομως, με τη συγκρότησή της, κουνήθηκαν λίγο τα "λιμνάζοντα νερά". Με τη μαζική και μαχητική λοιπόν παρουσία των εργατοϋπαλλήλων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, των ανέργων και των μαθητών στην απεργία και στη συγκέντρωση που οργανώνει η Επιτροπή, τα νερά αυτά μπορούν να ταρακουνηθούν. Να δει η εργατική τάξη ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν είμαστε όλοι "στο κόλπο", ότι υπάρχει διέξοδος. Πως η αναζωογόνηση του κινήματος, το κέρδισμα της εμπιστοσύνης των εργαζομένων θα έρθει μέσα από τη σύγκρουση και τη ρήξη με τις πρακτικές του ΕΟΚικού - εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ταυτόχρονα με το στόχο αυτό, στο κέντρο της επίθεσής μας βρίσκεται το τρίπτυχο ΟΝΕ - κυβέρνηση - εργοδοσία.Ιδιαίτερα η τελευταία έχει αποθρασυνθεί. Απομυζά δισεκατομμύρια που έπρεπε να δίνονται στους ανέργους, τρομοκρατεί και απολύει, προκλητικά καταστρατηγεί το όποιο εναπομείναν θεσμικό πλαίσιο στις εργασιακές σχέσεις.

Μια άλλη απάντηση

- Ποια είναι η βάση των διεκδικήσεων που προβάλλεται στο πλαίσιο της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής για την απεργία;

- Πρώτη σημασία, το πλαίσιο της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής, δίνει στην ανάγκη να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι ότι δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί συνεπής και κύρια αποτελεσματικός αγώνας, δίχως να επικεντρώσεις την προσοχή του κινήματος στον πυρήνα, στη μήτρα που γεννά και αναπαράγει τα προβλήματα, που είναι η στρατηγική της ΟΝΕ, που αποτελεί το μονόδρομο για την εδραίωση της κυριαρχίας των μονοπωλίων και των πολυεθνικών. Δεν μπορείς να αντιπαλεύεις τη λιτότητα και να μην πολεμάς την ΟΝΕ που τη γεννά. Δεν μπορεί να υπερασπιστείς το 8ωρο, το ασφαλιστικό, τις συντάξεις, τη δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, χωρίς να χτυπηθείς με την ΟΝΕ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, είτε θα κοροϊδεύεις τον κόσμο είτε θα βρίσκεσαι σε λαβύρινθο.

Στο βασικό πλαίσιο επίσης, έχουμε εντάξει την αποκάλυψη της αντεργατικής θεωρίας και των οδυνηρών για την εργατική τάξη αποτελεσμάτων του "κοινωνικού διαλόγου". Υποστηρίζουν οι άλλες δυνάμεις ότι τώρα πλέον, στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης" και της νέας τάξης, οι αγώνες δε χρειάζονται. Δεν είναι "in" κλπ. Και το χτες και το σήμερα και το αύριο, όμως, θα επιβεβαιώνουν ότι χωρίς κοινωνικές συγκρούσεις πρόοδος δεν υπάρχει. Ο λαός μας λέει "αν δε σπάσεις αβγά, ομελέτα δεν τρως". Ολόκληρος ο αιώνας που κλείνουμε έδειξε ότι με τους ταξικούς αγώνες πετύχαμε παρά πάρα πολλά. Στα πέντε τελευταία χρόνια, με τους "κοινωνικούς διαλόγους", συνεχώς χάνουμε εμείς και κερδίζουν τα αφεντικά.

Τρίτος άξονας στο πλαίσιο που καθορίσαμε είναι η πλήρης αντίθεσή μας στον κρατικό προϋπολογισμό του 1999, που με τα ταξικά του χαρακτηριστικά και το περιεχόμενό του θα χειροτερέψει συνολικά τη ζωή της εργατικής οικογένειας και όχι μόνο. Η άμεση και έμμεση φορολόγηση μεγαλώνει, η αύξηση του αφορολόγητου ορίου και η τιμαριθμοποίηση της κλίμακας δίνονται "προίκα" στο πρόγραμμα σύγκλισης. Τα κονδύλια για τις κοινωνικές δαπάνες, με πρώτη τη δημόσια παιδεία αλλά και την υγεία, περιορίζονται ασφυκτικά για να βρίσκουν γήπεδο να παίζουν ελεύθερα οι βιομήχανοι και οι πολυεθνικές. Τα κονδύλια για την κοινωνική ασφάλιση και το πρόγραμμα των δημόσιων επενδύσεων έχουν από καιρό πάρει δρόμο κατηφορικό. Στην ίδια τροχιά είναι και το εισοδηματικό του μέρος που αφορά όλους τους δημόσιους υπάλληλους.

Ενας ακόμα από τους βασικούς άξονες του πλαισίου είναι το τρίπτυχο ιδιωτικοποιήσεις - ανεργία - κλείσιμο εργοστασίων.Τα παραδείγματα της Ιονικής, της ΛΑΡΚΟ, της ΣΟΦΤΕΞ, της ΟΑ,των ΔΕΚΟ συνολικά μιλούν από μόνα τους.

Με όσα αναφέραμε παραπάνω γίνεται καθαρό ότι στις 15/12 η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή ουσιαστικά κάνει μία άλλη απεργία και οργανώνει τη συγκέντρωση αυτής της άλλης απεργίας.

Ο εργατόκοσμος είναι μαζί μας

- Η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή διοργανώνει συγκέντρωση τη μέρα της απεργίας στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, ξέχωρα από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Γιατί πάτε μόνοι σε μια συγκέντρωση;

- Δεν είμαστε μόνοι μας. Δεν είναι βέβαια μαζί μας οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ - ΔΕΚΕ - ΣΥΝ, ούτε ο ΣΕΒ, ούτε υπουργοί, ούτε ο κ. Χριστόδουλος. Ολοι αυτοί και την Πρωτομαγιά ήταν με τις πλειοψηφίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ο πολύς εργατόκοσμος, οι απλοί άνθρωποι ήταν μαζί μας. Το ίδιο θα γίνει και την Τρίτη στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης και να πούμε ακόμα ότι η πρωτοβουλία μας είναι ανοιχτή σε κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, σε κάθε συνδικαλιστή που αποδέχεται ότι με κουβεντολόι δε γίνεται τίποτα κι ότι χρειάζονται στόχοι συγκεκριμένοι και αγώνας. Οσοι έχουν εργατική συνείδηση ή σε όσους την καλλιεργήσουμε και την ενισχύσουμε θα είναι μαζί μας και στις 15 του Δεκέμβρη και κυρίως στη συνέχεια, γιατί έχουμε δρόμο μακρύ και δύσκολο να διανύσουμε.

Δάκρυα υποκρισίας

- Με αφορμή την ξεχωριστή συγκέντρωση, αλλά και τους προβληματισμούς για τη συμμετοχή στα προεδρεία των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία περί "διάσπασης". Τι απαντάτε;

- Τα δάκρυα που εμφανίζονται να χύνουν οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ είναι υποκριτικά. Η δικιά τους ενότητα είναι και επικίνδυνη για την εργατική τάξη και ψεύτικη. Οταν μιλάνε για ενότητα μας καλούν "όλοι μαζί" να γίνουμε συμβιβασμένοι, "όλοι μαζί" να απεμπολήσουμε ιερά και όσια των λαϊκών κατακτήσεων, "όλοι μαζί" να στηρίξουμε την ΟΝΕ των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Είμαστε πολέμιοι αυτής της δήθεν ενότητας. Το ταξικό κίνημα παλεύει και χτίζει την ενότητα της ίδιας της εργατικής τάξης και την ενότητα στη δράση με συγκεκριμένους στόχους και άξονες πάλης, που δεν έχουν καμία σχέση με τους στόχους της ΟΝΕ, του ΣΕΒ, της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Και στο κάτω κάτω, είναι ψιλοδούλεμα να μας λένε αυτές οι ηγεσίες, ότι θέλουν ενότητα οργανωτική, αφού αυτές είναι που έχουν γεμίσει νομούς με άφθονα Εργατικά Κέντρα (Ημαθία, Πέλλα, Αττική, Ηλεία, Μεσσηνία κλπ.) και αρκετούς κλάδους παραγωγής με διασπαστικές Ομοσπονδίες (Συγκοινωνίες, Φάρμακο, Πετρελαιοειδή, Μέταλλο κλπ.). Κι όλα αυτά, εκτός των άλλων, στόχο έχουν και την εξασφάλιση της σύνταξης "εργατοπατέρα".

Κοντολογίς και στα ζητήματα αυτά συγκρούονται δυο γραμμές μέσα στο κίνημα. Απ' τη μία εμείς, που αγωνιζόμαστε για ενιαίο ταξικό συνδικαλισμό και απ' την άλλη οι ηγεσίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, που υποστηρίζουν και πασχίζουν για ΕΟΚικό - εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό!

Αναγκαίο το μέτωπο πάλης

- Υπογραμμίζετε ότι η απεργία θα αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων. Πώς σκοπεύετε να κάνετε πράξη αυτό το στόχο;

- Ναι, πιστεύουμε ότι στις 15 του Δεκέμβρη δεν κάνουμε απλώς μια απεργία και μια συγκέντρωση, αλλά βάζουμε τις βάσεις ή αν θέλετε χτίζουμε κάποιες καλύτερες προϋποθέσεις για να πορευτούμε στη συνέχεια. Με τη σημερινή κατάντια των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν μπορεί κανείς εργάτης να περιμένει πολλά. Χρειάζεται λοιπόν να βρούμε τρόπους και μορφές για να δώσουμε ελπίδα στην εργατική τάξη, να αξιοποιήσουμε και παλιότερη και πρόσφατη πείρα. Σ' αυτό θα βοηθήσει σημαντικά η μαχητική συμμετοχή στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση. Μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες ελπίζουμε και θέλουμε να γίνει πιο ορατή η αναγκαιότητα της αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, η ρεαλιστικότητα για τη συγκρότηση του μετώπου της εργατικής τάξης απέναντι στο μαύρο μέτωπο της ολιγαρχίας.Συμμετοχή και αγώνας

- Μέχρι τώρα έχουν γίνει εκατοντάδες περιοδείες σε χώρους δουλιάς. Ποια μηνύματα έρχονται από τη βάση των εργαζομένων για την απεργία και τους γενικότερους στόχους σας;

- Τις τελευταίες 20 ημέρες ως Απεργιακή Επιτροπή επισκεφτήκαμε πάνω από 350 χώρους δουλιάς στο Λεκανοπέδιο. Πήγαμε σε κάποιες συνοικίες και παραβρεθήκαμε σε Γενικές Συνελεύσεις και άλλες συγκεντρώσεις εργαζομένων και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Παντού όσοι μας άκουσαν συμφωνούν με τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα που κάνουμε και για τις ηγεσίες των κορυφαίων οργανώσεων και για την ανάγκη να αλλάξει η κατάσταση. Αγανάκτηση υπάρχει και για την πολιτική της κυβέρνησης. Μαρτυρούν όλοι ότι η εργοδοσία επιτίθεται στις κατακτήσεις με τη βοήθεια κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα μηνύματα λοιπόν που έχουμε μας κάνουν να αισιοδοξούμε βάσιμα.

Σ' όλη αυτή τη σημαντική δουλιά που έγινε και που δε θα σταματήσει στις 15 του Δεκέμβρη επιμέναμε σε κάτι πολύ κρίσιμο: ότι δε φτάνει σήμερα απλώς να αγανακτούμε, δεν ωφελεί και πολύ μονάχα να γκρινιάζουμε, δεν έχει σπουδαίο αποτέλεσμα αν κλειστούμε στο σπίτι. Σήμερα όσο ποτέ επιβάλλεται η συμμετοχή και ο αγώνας.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Δε φτάνει σήμερα απλώς να αγανακτούμε, δεν ωφελεί και πολύ μονάχα να γκρινιάζουμε, δεν έχει σπουδαίο αποτέλεσμα αν κλειστούμε στο σπίτι. Σήμερα όσο ποτέ επιβάλλεται η συμμετοχή και ο αγώνας

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Σε απόσταση αναπνοής

Στις 10 π.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, η κορυφαία απεργιακή συγκέντρωση. Πλούσιος ο απολογισμός παρέμβασης των δεκάδων απεργιακών επιτροπών, που έχουν συγκροτηθεί σε πόλεις, κλάδους και χώρους παραγωγής

Σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται πια η 24ωρη πανεργατική - πανυπαλληλική απεργία, που πραγματοποιείται μεθαύριο Τρίτη. Το ελάχιστο διάστημα που απομένει αξιοποιείται από τις απεργιακές επιτροπές που έχουν συγκροτηθεί σε οχτώ μεγάλες πόλεις της χώρας, αλλά και από την Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή στην Αθήνα, για την όσο το δυνατόν μαζικότερη συμμετοχή στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Οι απεργιακές επιτροπές τονίζουν ότι η μαζική συμμετοχή θα αποτελέσει ένα ηχηρό καταδικαστικό μήνυμα στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, στους αποπροσανατολιστικούς μονόδρομους της ΟΝΕ και στη γραμμή υποταγής και ενσωμάτωσης, που ακολουθούν οι πλειοψηφίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά κι ένα δυνατό μήνυμα αντίστασης στην εργοδοσία. Ταυτόχρονα, θα σηματοδοτήσει την απαρχή νέων αγώνων, με ταξικό προσανατολισμό και με προοπτική.

Στην Αθήνα, η απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιείται στις 10 το πρωί, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά), στην οποία συμμετέχει και καλεί και η Απεργιακή Επιτροπή του Πειραιά.

Να σημειωθεί ότι από τη μέρα συγκρότησης της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής, συγκροτήθηκαν στο Λεκανοπέδιο 20 ακόμα απεργιακές επιτροπές σε εργασιακούς χώρους, κλάδους και δήμους, ενώ πραγματοποιήθηκαν μέχρι στιγμής σχεδόν 400 περιοδείες σε χώρους δουλιάς. Επίσης, δεκάδες Ομοσπονδίες και σωματεία, με αποφάσεις, είτε των γενικών τους συνελεύσεων, είτε των διοικητικών συμβουλίων τους, υιοθέτησαν το διεκδικητικό πλαίσιο της Επιτροπής και εργάστηκαν για την επιτυχία της συγκέντρωσης.

Οι προσυγκεντρώσεις

Οι προσυγκεντρώσεις που έχουν προγραμματιστεί για την κορυφαία απεργιακή συγκέντρωση είναι:

- Στο Μουσείο,οι εργαζόμενοι των βορείων συνοικιών και του 5ου - 6ου - 7ου Διαμερίσματος, οι ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι του κλάδου τροφίμων, της υγείας και των ΔΕΚΟ.

- Στην πλατεία Βάθης,οι εργαζόμενοι των δυτικών συνοικιών, του Θριασίου, του 4ου Διαμερίσματος, των ΟΤΑ, των κλάδων ένδυσης, του μετάλλου, του φαρμάκου, οι ηλεκτρολόγοι και οι λιθογράφοι.

- Στην πλατεία Κάνιγγος,οι εργαζόμενοι των ανατολικών συνοικιών, του 1ου και 2ου Διαμερίσματος, του επισιτισμού, οι οικοδόμοι, οι λογιστές, οι συνταξιούχοι, οι εκπαιδευτικοί και οι καλλιτέχνες.

- Στο Μοναστηράκι,οι εργαζόμενοι του 3ου Διαμερίσματος, του Πειραιά, των νοτίων συνοικιών και οι εμποροϋπάλληλοι.

Στην υπόλοιπη χώρα

Στην υπόλοιπη χώρα, οι απεργιακές επιτροπές διοργανώνουν τις παρακάτω συγκεντρώσεις:

- Στη Θεσσαλονίκη, στις 10 π.μ., στο χώρο έξω από τη Διεθνή Εκθεση.

- Στη Χαλκίδα,στις 10 π.μ., στην πλατεία Αγοράς.

- Στη Λαμία,στις 9.30 π.μ., στην πλατεία Πάρκου.

- Στη Λιβαδειά, στις 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία.

- Στην Αμφισσα,στις 10 π.μ., στην πλατεία Λαού.

- Στα Τρίκαλα, στις 10 π.μ., στο Εργατικό Κέντρο.

- Στο Βόλο, στις 10 π.μ., στην πλατεία Ελευθερίας.

- Στην Κόρινθο, στις 10 π.μ., στα "Περιβολάκια".

- Στην Πάτρα, στις 10 π.μ., στην πλατεία Γεωργίου.

- Στην Καλαμάτα, στις 10 π.μ., στην πλατεία Σιδηροδρομικού Σταθμού.

- Στα Χανιά, στις 11 π.μ., στην πλατεία Αγοράς.

- Στην Καβάλα,στις 10 π.μ., στην πλατεία Καπνεργάτη.

Οι Απεργιακές Επιτροπές επεξεργάστηκαν και καθόρισαν το διεκδικητικό πλαίσιο της απεργίας, έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται πλήρως στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Τα βασικότερα αιτήματα που αυτό περιλαμβάνει είναι:

- Να σταματήσει η καταπάτηση του σταθερού ημερήσιου ωραρίου (8ωρου - 7ωρου). Ωράριο εργασίας 7 ώρες τη μέρα, 35ωρο, πενθήμερο, με αυξήσεις αποδοχών και πλήρη διασφάλιση των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. - Σταμάτημα των απολύσεων. Μέτρα τώρα για την προστασία των ανέργων.

- Επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ. Διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων για το 1999.

- Καταβολή σε όλους τους εργαζόμενους διορθωτικής αύξησης, που να καλύπτει τις απώλειες των αποδοχών τους την περίοδο 1990 - 1998.

- Επανασύνδεση από 1.1.99 του κατώτερου ορίου συντάξεων γήρατος και αναπηρίας του ΙΚΑ με τα 20 ΗΑΕ και του κατώτατου ορίου συντάξεων λόγω θανάτου με τα 18 ΗΑΕ, όπως αυτά καθορίζονται κάθε φορά από την ΕΓΣΣΕ.

- Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι 1759/88, 1902/90, 1976/91 και 2084/92. Να αποσυρθούν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα.

- Φορολόγηση των εισοδημάτων του 1998 με φορολογική κλίμακα, όπου τα κλιμάκια (και οι εκπτώσεις) να είναι αυξημένα τουλάχιστον κατά 65%.

- Θεσμοθέτηση ως αφορολόγητου ποσού του βασικού μισθού ή μεροκάματου. Αφορολόγητο όριο για την εργατική και λαϊκή οικογένεια, το όριο φτώχειας, όπως αυτό ορίζεται κάθε φορά. Αυτόματη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

- Αύξηση των κρατικών δαπανών για την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια.

- Κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 2525/97.

- Να σταματήσει το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας. Οχι στις ιδιωτικοποιήσεις κοινωφελών δημόσιων οργανισμών. Οχι στην κατάργηση της μονιμότητας.

- Να μη συμμετέχουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στον "κοινωνικό διάλογο" για την κοινωνική ασφάλιση.

Β. Ν.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς

Τη μέρα της απεργίας δε θα κυκλοφορήσουν:

- Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος και τα πράσινα λεωφορεία από την έναρξη της βάρδιας έως τις 9πμ και από τις 9μμ έως τη λήξη της βάρδιας.

- Τα τρόλεϊ όλο το 24ωρο.

- Τα μπλε λεωφορεία από την έναρξη της βάρδιας έως τις 9πμ και από τις 10μμ έως τη λήξη της βάρδιας.

- Τα πλοία θα μείνουν δεμένα στα λιμάνια από τις 10πμ έως τις 12μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ