Στις Εκθέσεις της ΚΕ και της ΚΕΕ και στις ομιλίες πολλών αντιπροσώπων τέθηκε με οξύτητα το ζήτημα των κανόνων της κομματικής ζωής, της εσωκομματικής πειθαρχίας, της στρατηγικής και τακτικής, των μορφών και των τρόπων πάλης, της αντιστοιχίας του ΚΕΚΡ με στις απαιτήσεις του κόμματος λενινιστικού τύπου. Οπως είναι γνωστό, μια σειρά κομμουνιστές της Οργάνωσης Μόσχας θεωρούν ότι, αν το ΚΕΚΡ ήταν απαγορευμένο και δουλεύοντας στην παρανομία, θα μπορούσε να δράσει αποτελεσματικότερα. Μια τέτοια άποψη διατυπώνεται και σε δηλώσεις της "μειοψηφίας" της Οργάνωσης Μόσχας που μοιράστηκαν στο Συνέδριο. Στην Εκθεση Δράσης αναφέρεται σχετικά μ' αυτό: Η απαίτηση να γίνει κόμμα λενινιστικού τύπου δεν "πετυχαίνεται με άλματα, φωνές, συνθήματα και, ακόμα περισσότερο, με ύβρεις, αλλά με επίμονη δουλιά. Γνωρίζουμε τις ελλείψεις μας καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Και σε ορισμένους ανυπόμονους και υπερεπαναστάτες συντρόφους, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτοί μόνο φροντίζουν για μια τέτοια ποιότητα του κόμματος, σύμφωνα με τη συμβουλή του Ιλιτς, θυμίζουμε τα λόγια του Ενγκελς: "Τι παιδική αφέλεια να προβάλλουν τη δική τους ανυπομονησία ως θεωρητικό επιχείρημα"" (Β. Ι. Λένιν. "Απαντα", τομ. 41, σελ. 51).

Απαντώντας στις εκκλήσεις για τη δημιουργία παράνομου δικτύου, διότι είναι αναπόφευκτη η χρεοκοπία, η ΚΕ αναφέρει στην Εκθεση Δράσης: "Δε χρειάζονται οι φωνές. Πρέπει να ασχοληθούμε με την αξιοποίηση των πιο διαφορετικών μορφών δουλιάς. Μόνο που αυτό δεν έχει τίποτα το κοινό με τον πόλεμο ενάντια σε γύψινα είδωλα ή με παιχνίδια με βάση το βιβλίο του Αρκάντι Γκαϊντάρ... Το να μην κάνει κανείς πρακτικά τίποτα, παρά μόνο να ετοιμάζεται για το μέλλον, είναι ο καλύτερος τρόπος συνωμοτικότητας "σοβαρών" ανθρώπων. Τίποτα ποτέ κανείς δε θα μάθει. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν και σε μας. Και αυτό δεν ταιριάζει σε μας". Η θέση της ΚΕ υποστηρίχτηκε θερμά από τους αντιπροσώπους. Το Συνέδριο κήρυξε τα έτη 1999-2000 ως "περίοδο της κομματικής οικοδόμησης, της ολόπλευρης αύξησης των δυνάμεων και των μέσων του ΚΕΚΡ". Ζήτησε από την ΚΕ, τις περιφερειακές κομματικές επιτροπές, απ' όλα τα μέλη του ΚΕΚΡ να ανεβάσουν την πολιτική επαγρύπνηση και να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας του κόμματος.

Ολη την πριν από το Συνέδριο περίοδο συνεχίστηκε η επεξεργασία της νέας σύνταξης του Προγράμματος του ΚΕΚΡ. Παρουσίασε σχετική εισήγηση για συζήτηση στο Συνέδριο ο γραμματέας της ΚΕ για ιδεολογικά προβλήματα Αλεξέι Σεργκέγεφ. Πριν απ' αυτό ο Τιούλκιν είπε: "Η ΚΕ είναι έτοιμη να υπερασπιστεί όλες τις θέσεις αρχών του Προγράμματος από στη σκοπιά της μαρξιστικής επιστήμης. Δε μιλάμε για συντακτικές προσεγγίσεις, αυτές μπορεί να είναι πολλές. Πρέπει να συμφωνήσουμε στο κύριο, τις λεπτομέρειες θα τις δείξει η ζωή". Πολλές "λεπτομέρειες" υπέδειξαν οι κομμουνιστές κατά την προετοιμασία της νέας σύνταξης του Προγράμματος. Ο Σεργκέγεφ ενημέρωσε ότι η Επιτροπή Προγράμματος έλαβε πάνω από 400 προτάσεις, περισσότερες όμως για την "καλλωπιστική" βελτίωση του κειμένου. Η Επιτροπή εργάστηκε με βάση την αρχή της τελειοποίησης του κειμένου. Διευκρινίστηκαν τα ζητήματα της στάσης απέναντι στη δικτατορία του προλεταριάτου, για τους δρόμους μετάβασης στο σοσιαλισμό, συζητήθηκαν οι αλλαγές που συνδέονται με τις απότομες στροφές στη δεκαετία του '90, για τους συμμάχους κ. λπ. Ολα αυτά και πολλά άλλα ζητήματα τέθηκαν και στο Συνέδριο. Το νέο πρόγραμμα υιοθετήθηκε και θα δημοσιευτεί. Η δε δουλιά πάνω στα θεωρητικά ζητήματα, για παράδειγμα η φύση του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού, η ανάλυση του σημερινού σταδίου και άλλα, θα συνεχιστεί.

Το ζήτημα "οι σύμμαχοι και οι συνοδοιπόροι" υπήρξε επίσης στο επίκεντρο της προσοχής των συνέδρων. Διατυπώθηκαν γνώμες, ορισμένες εντελώς αντίθετες. Ετσι, για παράδειγμα, ο αντιπρόσωπος Νόβικοφ από το Τβερ είπε: "Δεν πρέπει να παραιτηθούμε από τη συνεργασία με τους απλούς κομμουνιστές του ΚΚΡΟ. Δεν μπορεί όμως να μη βλέπουμε ότι τον κύριο κίνδυνο για το κομμουνιστικό κίνημα αποτελούν οι θέσεις της ηγεσίας του ΚΚΡΟ, ο δεξιός οπορτουνισμός, οι ιδέες για το όριο της επανάστασης. Εδώ δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός. Το ΚΚΡΟ εγκατέλειψε το διεθνισμό και κατρακύλησε στον εθνικισμό". Ο αντιπρόσωπος Ασέγεφ από το Κουρσκ δήλωσε κατηγορηματικά: "Κομμουνιστής και μέλος του ΚΚΡΟ δεν είναι το ένα και αυτό".

Η άποψη της ΚΕ διατυπώθηκε στην Εκθεση Δράσης: "Λαμβάνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις μας για την πολιτική του ΚΚΡΟ, που όλο και περισσότερο κλίνει προς τα δεξιά, η ΚΕ θεωρεί ότι η συνεργασία μαζί του πρέπει να γίνει όπως με ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (χωρίς να συμφωνούμε ότι έχουν κομμουνιστική ονομασία). Η τακτική τοπικά πρέπει να καθορίζεται από την κατάσταση. Με το ΚΚΡΟ έχουμε παραδείγματα θετικής συνεργασίας (Λένινγκραντ) και έχουμε εμπειρία ασυμφωνίας και μάλιστα εξαπάτησης (Σβερντλόφσκ, Τιουμέν). Η καλύτερη για μας εκδοχή είναι όταν θα γίνουμε ισχυρότεροι, τότε θα δίνουμε τον τόνο και την κατεύθυνση". Το Συνέδριο ενέκρινε την προσπάθεια του κόμματος να συνεχίσει τη δουλιά μέσα στην Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ και στην Κομμουνιστική Ενωση Ρωσίας. Σε ό,τι αφορά τη συνεργασία με μη κομμουνιστικές οργανώσεις, αναφέρθηκε η θετική πείρα δουλιάς με το Κίνημα Στήριξης του Στρατού, της Αμυντικής Βιομηχανίας και της Πολεμικής Τέχνης, αν και μετά το θάνατο του Λεβ Ρόχλιν "τα πράγματα είναι λιγότερο αποτελεσματικά". Ο Β. Τιούλκιν σημείωσε επίσης ότι φιλικές σχέσεις διαμορφώνονται με τη Ρωσική Παλλαϊκή Ενωση με πρόεδρο τον Σεργκέι Μπαμπούριν. Οι σχέσεις με τη Λαϊκοπατριωτική Ενωση Ρωσίας είναι ίδιες, όπως και με το ΚΚΡΟ, ενώ με το ΚΚΡΟ, όπως και με το κίνημα "Πνευματική Κληρονομιά". Γενικά σ' αυτό το φάσμα των οργανώσεων μια εποικοδομητική συνεργασία είναι δυνατή μόνο σε επιμέρους ενέργειες, ιδιαίτερα αντιΝΑΤΟικού χαρακτήρα και για την υπεράσπιση του ρωσόφωνου πληθυσμού στις άλλες Δημοκρατίες, έχοντας υπόψη τις τοπικές συνθήκες.

Σχετικά με τα παραπάνω, στην απόφαση του Συνεδρίου αναφέρεται: "Το ΚΕΚΡ θεωρεί συμμάχους στον αγώνα τα κόμματα της Κομμουνιστικής Ενωσης Ρωσίας, το κίνημα και τις οργανώσεις του συνασπισμού "Κομμουνιστές - Εργαζόμενη Ρωσία - Για τη Σοβιετική Ενωση" και άλλα τμήματα του εργατικού κινήματος, καθώς και κοινωνικές δυνάμεις που στην πράξη εκδηλώνονται ως αντιαστικές, ως σταθεροί υπερασπιστές των συμφερόντων των εργαζομένων". Το Συνέδριο πρότεινε στα κόμματα της Κομμουνιστικής Ενωσης Ρωσίας, σε άλλες κομμουνιστικές ομάδες την ενδεχόμενη ενοποίηση σε ενιαίο κόμμα. Το ΚΕΚΡ είναι έτοιμο να προχωρήσει σε συνομιλίες με τα καθοδηγητικά όργανα κάθε οργάνωσης για το μηχανισμό και τις προθεσμίες ενοποίησης των κομμουνιστών.

Η οργάνωση και η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ήταν και παραμένουν η κύρια κατεύθυνση της δραστηριότητας του ΚΕΚΡ, αναφέρεται στην Εκθεση Δράσης της ΚΕ. Το θέμα αυτό ήταν στο επίκεντρο της προσοχής και των εισηγητών, και των αντιπροσώπων του Συνεδρίου. Επισημάνθηκε ότι η σημερινή κατάσταση στη Ρωσία χαρακτηρίζεται από την όξυνση όλων των κοινωνικών, πριν απ' όλα, των ταξικών αντιθέσεων. Εγινε η πρόβλεψη ότι σα συνέπεια της συνέχισης της πολιτικής των αστών δημοκρατών στο άμεσο μέλλον θα αυξηθεί η απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των άλλων προλεταριακών στρωμάτων, θα αυξηθεί η ανεργία, οι τιμές των ειδών διατροφής, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών, θα αυξηθεί η θνησιμότητα των πολιτών της Ρωσίας. Φυσικά, σ' αυτή την κατάσταση μεγαλώνουν και θα μεγαλώνουν οι διαθέσεις δυσαρέσκειας, το κύμα των αυθόρμητων και οργανωμένων κινητοποιήσεων των εργατών και όλων των κατηγοριών των εκμεταλλευόμενων εργαζομένων. Αναφέρθηκαν στο Συνέδριο και ορισμένοι αριθμοί. Την περίοδο 1997 - 1998 στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και τις απεργίες συμμετείχαν πάνω από 20.000.000 άτομα. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων έχουν όλο και πιο οργανωμένο χαρακτήρα και διατυπώνονται όλο και πιο συχνά πολιτικά αιτήματα, μεταξύ τους κυρίαρχο παλλαϊκό σύνθημα είναι "Να παραιτηθεί ο Γιέλτσιν!". Οι αντιπρόσωποι επισήμαναν ότι στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την έλλειψη δικαιωμάτων των εργαζομένων αισθητό ρόλο δεν παίζουν πλέον μόνο τα τμήματα των εργατών, του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και διάφορα συνδικάτα. Αυξήθηκαν οι γραμμές των εργατικών συνδικάτων "Ζαστσίτα". Ενισχύθηκαν οι δεσμοί πολλών κομματικών οργανώσεων με τις απεργιακές επιτροπές και με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Βελτιώνεταιτο Πληροφοριακό - Μεθοδολογικό Κέντρο του ΚΕΚΡ για τη δουλιά στο εργατικό κίνημα. Αυτή την περίοδο οι περισσότερες οργανώσεις του ΚΕΚΡ εργάστηκαν εντατικά για την εκπλήρωση του κύριου καθήκοντος του κόμματος - την πρακτική οργάνωση της εργατικής τάξης. Πρόκειται πριν απ' όλα για τις κομματικές οργανώσεις Τιουμέν, Βλαντίμιρ, Σβερντλόφσκ, Λένινγκραντ, Περμ, Πριμόριε και άλλες οργανώσεις του ΚΕΚΡ. Στο Συνέδριο εκφράστηκε η ευγνωμοσύνη προς την ΚΕ του ΚΚ Ελλάδας, η οποία βοήθησε στη διοργάνωση της μελέτης της πείρας και της πρακτικής του αγώνα της εργατικής τάξης της Ελλάδας για τα δικαιώματά της. Η πρακτική και η μάθηση της ομάδας Ρώσων εργατών σ' αυτά τα "εργατικά πανεπιστήμια" βοηθούν σήμερα να ρυθμιστεί ο απεργιακός αγώνας στη Ρωσία.

Στην απόφαση του Συνεδρίου "Για τη σημερινή κατάσταση και τα καθήκοντα του ΚΕΚΡ" τονίζεται το συμπέρασμα ότι "η αστική τάξη και η αστική της δημοκρατία έχασαν την εμπιστοσύνη της τεράστιας πλειονότητας του εργαζόμενου λαού και, έχοντας ως σκοπό να ανακόψουν την αυξανόμενη αντίστασή του, ποντάρουν, πρώτο, στην τακτική του ελιγμού - προσέλκυση στην κυβέρνηση εκπροσώπων των αριστερών δυνάμεων και των ανακατατάξεων - αντικατάσταση ατόμων με τη διατήρηση της πολιτικής γραμμής. Δεύτερο, στην αύξηση των κατασταλτικών δυνάμεων και μέσων του κράτους. Τρίτη, στην ένταση της δημαγωγίας και της αποβλάκωσης των ανθρώπων μέσω των ΜΜΕ. Το αντιδραστικό μεταπρατικό καθεστώς όλο και περισσότερο κλίνει προς την παραλλαγή δικτατορίας φασιστικού τύπου". Σ' αυτές τις συνθήκες το κόμμα θέτει ως καθήκον να αυξήσει μέσα σε 1 - 2 χρόνια τις δυνάμεις και τα μέσα του, να διευρύνει την επιρροή του μέσα στο εργατικό κίνημα, στο μαζικό κίνημα όλων των τμημάτων των εργαζομένων. Το Συνέδριο καθόρισε ως βασικό καθήκον κάθε κομμουνιστή την ενίσχυση του ΚΕΚΡ, την επιλογή και τη διαπαιδαγώγηση νέων μελών του κόμματος, πριν απ' όλα από τις γραμμές των εργατών και ειδικών των επιχειρήσεων, καθώς και άλλων κατηγοριών εργαζομένων. Επίσης, κύριο κριτήριο της αποτελεσματικότητας της δουλιάς είναι η οργάνωση του εργατικού κινήματος, η ανάπτυξη των οργάνων αυτοδιοίκησης των εργαζομένων και η αύξηση της επιρροής των κομμουνιστών στα συνδικάτα. Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αξιοποίηση της πείρας δουλιάς για τη δημιουργία των εργατικών συνδικάτων"Ζαστσίτα", να ενισχυθεί η Εκτελεστική Επιτροπή του Συνεδρίου των Σοβιέτ Εργατών, Αγροτών, Ειδικών και Υπαλλήλων και να βελτιωθεί το σύστημαλειτουργίας του πληροφοριακού κέντρου της ΚΕ του ΚΕΚΡ για το εργατικό κίνημα. Ανατέθηκε στην ΚΕ να συνεχίσει τη δουλιά για την προώθηση στην Κρατική Δούμα του σχεδίου του Κώδικα Νόμων για την Εργασία που έχει προετοιμάσει το συνδικάτο"Ζαστσίτα" και το Ιδρυμα της Εργατικής Ακαδημίας.

Στις 28-29 Νοέμβρη συνήλθε στο Λένινγκραντ το 8ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, στο οποίο συμμετείχαν 155 αντιπρόσωποι από 56 περιοχές της Ρωσίας, που εκπροσώπησαν 49 περιφερειακές οργανώσεις του κόμματος. Η ημερήσια διάταξη είχε τα εξής θέματα:

1. Εκθεση Δράσης της ΚΕ του ΚΕΚΡ για την περίοδο από τον Απρίλη 1997 έως το Δεκέμβρη 1998 - "Η σημερινή κατάσταση και τα καθήκοντα του ΚΕΚΡ".

2. Εκθεση της Κεντρικής Εξελεγκτικής Επιτροπής.

3. Η νέα σύνταξη του Προγράμματος του ΚΕΚΡ.

4. Εκλογή της ΚΕ του ΚΕΚΡ.

5. Εκλογή της ΚΕΕ.

Την Εκθεση Δράσης της ΚΕ παρουσίασε ο πρώτος γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ Βίκτορ Τιούλκιν. Σημείωσε ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα προχωράει προς την κρίση του. Τα γεγονότα στην ΕΣΣΔ και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης βοήθησαν μόνο να παραταθεί η προθεσμία εξέλιξης των γεγονότων, αλλά αυτά είναι αναπόφευκτα. Στον καπιταλιστικό κόσμο παρατηρείται μια τεράστια υπερπαραγωγή οπλισμών, υπάρχει μια υπερένταση των θεμελίων των πυραμίδων του παγκόσμιου χρηματιστικού συστήματος. Αυξάνουν οι αντιθέσεις στο στρατόπεδο των πιο αναπτυγμένων χωρών, των μεγαλύτερων αρπακτικών. Η κατάσταση αυτή ωθεί το σύστημα στη δημιουργία εστιών έντασης (Ιράκ, Γιουγκοσλαβία) και αργά ή γρήγορα, αν δεν υπάρξει η πρέπουσα απόκρουση από μέρους των προοδευτικών δυνάμεων, θα μετατραπεί σε ανοιχτή ευρείας κλίμακας εστία πολεμικών επιχειρήσεων, με προοπτική να μετεξελιχθούν σε παγκόσμια πυρκαγιά. Και η Ρωσία έχει πιθανότητες να αποτελέσει μια τέτοια εστία. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα να ξεφύγει απ' αυτό το ετερογενές σύστημα, που για την ώρα σιγοκαίει και είναι έτοιμο για αυτοανάφλεξη, διότι η Ρωσία έγινε πάλι ο πιο αδύνατος κρίκος του ιμπεριαλισμού. Μπορεί όχι μόνο να ξεφύγει μόνη της, αλλά και να σώσει τον κόσμο. Ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από το άλμα (επανάσταση) στο σοσιαλισμό. Αυτό το αντιλαμβάνονται στον κόσμο, γι' αυτό και η αντίδραση κηδεμονεύει τόσο επιμελώς τη Ρωσία, χωρίς να λογαριάζει δαπάνες, ενώ προς αυτή στρέφουν επίμονα τα βλέμματά τους με ελπίδα οι προοδευτικές δυνάμεις.

Εκτιμώντας την εσωτερική κατάσταση της Ρωσίας, η ΚΕ του ΚΕΚΡ υπογράμμισε στην Εκθεση Δράσης ότι η δημοκρατική αντεπανάσταση στη χώρα προχώρησε πολύ, αλλά αντιμετωπίζει σήμερα όλο και περισσότερες δυσκολίες. Μιλώντας για την αναγκαιότητα σταθεροποίησης, οι αστικές δυνάμεις εννοούν μ' αυτό πριν απ' όλα "την εδραίωση του εγκαθιδρυμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος, την εδραίωση της κυρίαρχης θέσης τους ως τάξης". Ωστόσο, ο Τιούλκιν επισήμανε ότι "είναι πιθανό πως πολύ σύντομα θα είναι και αυτές έτοιμες να περιορίσουν τις δικαιοδοσίες και μάλιστα να θυσιάσουν τον Γιέλτσιν για να διατηρήσουν το πολιτικό σύστημα".

Η ΚΕ του ΚΕΚΡ θεωρεί ότι για να εμπεδώσει αυτό το στάδιο η αντεπανάσταση έφερε στη ζωή την κυβέρνηση των λεγόμενων πραγματιστών - του Πριμακόφ. Ακριβώς για την παραπέρα προώθησή της στις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές εμφανίζονται κεντρώοι, κεντροαριστεροί και άλλοι συνασπισμοί, ενώσεις, οργανώσεις. Η ΚΕ θεωρεί ως μεγάλο λάθος τη στήριξη αυτής της κυβέρνησης και της πολιτικής της (των μεταρρυθμίσεων) και, κάτι περισσότερο, τη συμμετοχή στην κυβέρνηση εκπροσώπων του κόμματος που αυτοαποκαλείται κομμουνιστικό. "Αν ληφθεί υπόψη ότι οι αναλυτές και η ίδια η κυβέρνηση προβλέπουν παραπέρα χειροτέρευση της κατάστασης, τότε είναι ευνόητο ότι η σταθεροποίηση θα γίνει σε βάρος του λαού. Δε θα γίνει επανεξέταση των ιδιωτικοποιήσεων, δηλώνουν Πριμακόφ και Μασλιουκόφ. Το θέλουν ή όχι αυτό "οι προστάτες του λαού" - οι κομμουνιστές της οικονομίας της αγοράς θα αναγκαστούν και να συγκρατούν και να καταστέλλουν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων (είναι τα ίδια τα καρφιά, τα οποία έχουν ήδη πατήσει οι κόκκινοι κυβερνήτες). Υπολογίζοντας αυτές τις κινήσεις, μπορούμε να πούμε ότι δεν πρόκειται απλώς για χοντρό λάθος, αλλά για πλήρη άρνηση του κομμουνισμού, για πισώπλατη μαχαιριά στο κομμουνιστικό κίνημα και προδοσία των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού", τονίζεται στην Εκθεση Δράσης. Αναλύοντας τα αίτια της υστερίας που ξεσηκώθηκε γύρω από τις ανάρμοστες δηλώσεις του Α. Μακασόφ, ο Τιούλκιν τόνισε ότι στην ουσία πραγματοποιείται εδώ η υποκατάσταση του ταξικού ζητήματος με εθνικές διαφορές. "Ολες αυτές οι ενέργειες γίνονται στο φόντο του εκτοπισμού των πραγματικά αριστερών δυνάμεων - του ΚΕΚΡ έξω από το πλαίσιο του επίσημου πολιτικού στίβου (αποσιώπηση, δυσφήμηση, προβοκάτσιες). Επομένως, το καθεστώς εργάζεται για τη σταθεροποίηση του συστήματος με τη δημιουργία μιας ιδιότυπης ρωσικής παραλλαγής του δικομματικού συστήματος - "δεξιοί" - "μετριοπαθείς δεξιοί". Προς αυτή την κατεύθυνση το καθεστώς στηρίζεται στη βοήθεια των οπορτουνιστών στο αριστερό κίνημα. Το καθεστώς όμως ετοιμάζεται και για τη δυνατότητα όξυνσης. Για το καθεστώς αυτό πραγματικά επικίνδυνες οξύνσεις είναι μόνο οι ευρείας κλίμακας οργανωμένες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, τις λαμβάνει υπόψη και ετοιμάζεται γι' αυτές το ΚΕΚΡ". Το Συνέδριο έκρινε αναγκαίο να εντείνει την αντιπροπαγάνδα ενάντια στη δεξιά εθνικιστική παρέκκλιση, στα φασίζοντα στοιχεία που προσπαθούν να αναπτυχθούν μέσα στο αντιπολιτευόμενο κίνημα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό παροτρύνονται από το καθεστώς με σκοπό τη δυσφήμηση των δυνάμεων της αντίστασης.

Στο Συνέδριο εξέτασε και το ζήτημα της στάσης απέναντι στις μελλοντικές βουλευτικές εκλογές για την Κρατική Δούμα. Από τη μια μεριά, το κόμμα απορρίπτει τον κοινοβουλευτικό δρόμο μετάβασης στο σοσιαλισμό, από την άλλη, επιμένει στη συμμετοχή στις εκλογικές εκστρατείες. Για το ζήτημα αυτό το Συνέδριο υιοθέτησε σχετική απόφαση, στην οποία, ειδικότερα αναφέρεται: "Να θεωρηθεί η δουλιά για την προετοιμασία και τη διεξαγωγή της εκλογικής εκστρατείας για την Κρατική Δούμα ως σημαντικότατο καθήκον του κόμματος, του κάθε κομμουνιστή, διότι το ΚΕΚΡ θα την αξιοποιήσει πριν απ' όλα για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης". Βασικοί στόχοι της συμμετοχής στις εκλογές: αξιοποίηση των δυνατοτήτων της εκλογικής εκστρατείας και στη συνέχεια των βουλευτών για την προπαγάνδιση των ιδεών του κομμουνισμού και της δράσης του ΚΕΚΡ, για την αύξηση της επιρροής του στο εργατικό κίνημα, μέσα στις μάζες των εργαζομένων, για την εκλογή στη Δούμα βουλευτών του ΚΕΚΡ τόσο με την κομματική λίστα, όσο και στις μονοεδρικής περιφέρειες. Το Συνέδριο τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενιαίου εκλογικού συνασπισμού των κομμουνιστικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων, του εργατικού κινήματος, με τη συμμετοχή των κομμάτων της Κομμουνιστικής Ενωσης Ρωσίας και όλων των κοινωνικών οργανώσεων που δρουν προς το συμφέρον των εργαζομένων, με βάση το κοινωνικοπολιτικό κίνημα "Κομμουνιστές - Εργαζόμενη Ρωσία - Για τη Σοβιετική Ενωση".

Το Συνέδριο υιοθέτησε και μερικές άλλες αποφάσεις: "Για τη δουλιά στη νεολαία", "Για τον κομματικό Τύπο", καθώς και δήλωση υποστήριξης των πολιτικών κρατουμένων στις χώρες της ΚΑΚ και άλλα ντοκουμέντα.

Εκλέχτηκε η νέα ΚΕ και ΚΕΕ. Στην πρώτη Ολομέλεια της ΚΕ εκλέχτηκε το Οργανωτικό Γραφείο. Πρώτος γραμματέας της ΚΕ εκλέχτηκε ο Βίκτορ Τιούλκιν.

Το Συνέδριο διεξήχθη οργανωμένα, πρακτικά ήταν ένα πραγματικό εργατικό συνέδριο - μαχητικό, με σύγκρουση ιδεών, ανταλλαγή πείρας και με ομογνωμοσύνη στα κύρια ζητήματα. Ο Β. Τιούλκιν στο κλείσιμο τόνισε: "Ελάτε να λύσουμε τα ζητήματα σύμφωνα με τον Μαρξ: όχι μόνο να εξηγήσουμε, γιατί είναι έτσι δημιουργημένος ο κόσμος, αλλά και πώς να τον αλλάξουμε. Γι' αυτό, πριν απ' όλα, πρέπει να γίνουμε δυνατότεροι. Η δύναμή μας έγκειται στην οργάνωση της εργατικής μας τάξης. Αν θα είμαστε δυνατοί, μαζί μας θα είναι όλοι οι εργαζόμενοι. Τότε ακριβώς θα νικήσουμε. Δε θα κλονιστούμε στο δρόμο που διαλέξαμε!"...

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Από πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Ρωσίας

O πρώτος γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ, Βίκτορ Τιούλκιν