Η συντριπτική πλειοψηφία των προσληφθέντων, μέσω του ΑΣΕΠ, για την κάλυψη των θέσεων του νοσηλευτικού προσωπικού στο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, είναι απόφοιτοι δύο ιδιωτικών ΤΕΛ από την Αρτα, των οποίων ο βαθμός απολυτηρίου ήταν 20. Συγκεκριμένα, οι 28 από τους 36 αριστούχους που προσλήφθηκαν, είναι απόφοιτοι ιδιωτικών ΤΕΛ και οι περισσότεροι απ' αυτούς προέρχονται από τα δύο ιδιωτικά ΤΕΛ της Αρτας. Ολοι, δε, αυτοί οι αριστούχοι πήραν το πτυχίο τους το 1999, την ίδια δηλαδή σχολική χρονιά! Εκ πρώτης όψεως, είναι αρκετά περίεργο το γεγονός ότι σ' ένα ιδιωτικό ΤΕΛ το σύνολο, σχεδόν, των αποφοίτων του αρίστευε την ίδια χρονιά, όλοι, σχεδόν, μετείχαν στον ίδιο διαγωνισμό, με τον οποίο, λόγω, κυρίως, της άριστης βαθμολογίας τους, προσελήφθησαν και, ταυτοχρόνως, το σύνολο, σχεδόν, των προσληφθέντων νοσηλευτών στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας προέρχονται από ιδιωτικά σχολεία. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τις υπόνοιες και τις αντιδράσεις ακόμα και της επιτροπής του νοσοκομείου, που ήταν υπεύθυνη για τις προσλήψεις, η οποία ζήτησε πρόσθετες πληροφορίες για το πώς μπήκαν αυτά τα 20άρια, αλλά δεν μπορούσε να παρέμβει περαιτέρω, καθώς αυτό προβλέπει ο νόμος...

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα 20άρια μπαίνουν εύκολα στα ιδιωτικά σχολεία, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η αξιοκρατία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, καθώς ο βαθμός του απολυτηρίου αποτελεί το πρώτο και βασικό κριτήριο, που συνυπολογίζεται στα «προσόντα» του κάθε υποψηφίου. Το παράδειγμα με τους προσληφθέντες στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας είναι χαρακτηριστικό, αλλά, προφανώς, δεν είναι και το μοναδικό πανελλαδικά. Πάντως, μια πρώτη ματιά στους βαθμούς που παίρνουν οι μαθητές της Β` και Γ` Λυκείου στα ιδιωτικά σχολεία της Λάρισας δείχνει πως αυτό το φαινόμενο λαμβάνει, πλέον, μεγάλες διαστάσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μαθητές δυο κατηγοριών κι αυτό να έχει επιπτώσεις και στη δυνατότητα πρόσβασης στις πανεπιστημιακές σχολές, αλλά και στο θέμα των διαγωνισμών και των προσλήψεων. Βεβαίως, απ' ό,τι φαίνεται, τελευταία, ακολουθείται η τακτική να μπαίνει υψηλή βαθμολογία και στους μαθητές των δημόσιων σχολείων, η οποία δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές επιδόσεις τους, ίσως, ως αντιστάθμισμα των υψηλών βαθμολογιών που δίνονται στα ιδιωτικά. Σε κάθε περίπτωση, είναι κι αυτό ένα αποτέλεσμα της εφαρμογής της περιβόητης «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης, η οποία, εκτός των άλλων, συνδέει άμεσα και καθοριστικά το βαθμό του απολυτηρίου με την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και, εκ των πραγμάτων, οδηγεί τους μαθητές σε βαθμοθηρία, εξαναγκάζοντας και τους εκπαιδευτικούς να «κάνουν τα στραβά μάτια» και να δίνουν εύκολα υψηλούς βαθμούς. Ιδιαίτερο φαίνεται να είναι το πρόβλημα στα ΤΕΛ, όπου οι επιδόσεις των μαθητών είναι χαμηλότερες σε σχέση με τα Γενικά Λύκεια και οι ιδιώτες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον τομέα, επιχειρούν, μέσω της υψηλής βαθμολογίας, να τραβήξουν προς αυτούς τη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών που πάει στην τεχνική εκπαίδευση, εκμεταλλευόμενοι, παράλληλα και το γεγονός ότι τα δημόσια ΤΕΛ υπολειτουργούν και, μάλιστα, σαν «αποθήκες» χαμηλών επιδόσεων μαθητών.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, βοηθά και το μεγάλο «ξεσκαρτάρισμα» που γίνεται στα δημόσια σχολεία, στα πλαίσια των ταξικών εμποδίων και φραγμών που τίθενται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Λάρισα, την περσινή σχολική χρονιά, έδωσαν εξετάσεις τον Ιούνη 2.400 μαθητές της Β` Λυκείου, εκ των οποίων οι 610 - ποσοστό 25% - απορρίφθηκαν. Σε αρκετά λύκεια υποβαθμισμένων περιοχών, το ποσοστό αποτυχίας έφτασε μέχρι και 80%. Στις επαναληπτικές εξετάσεις του Σεπτέμβρη, από τους 610 απορριφθέντες μαθητές, συμμετείχαν οι 475 και από αυτούς το 80% έμεινε στην ίδια τάξη.

Οι υψηλές βαθμολογίες που μπαίνουν στα ιδιωτικά λύκεια και το ποσοστό των απορριφθέντων μαθητών των δημοσίων σχολείων, αποκαλύπτουν με τον πιο τραγικό τρόπο τον αντιεκπαιδευτικό και ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης. Οποιος έχει χρήματα, δηλαδή, μπορεί να περάσει στο Πανεπιστήμιο ή να πετύχει πιο εύκολα σε διαγωνισμούς προσλήψεων, ενώ το παιδί του εργαζόμενου, του αγρότη και του κάθε βιοπαλαιστή βρίσκεται σε δυσμενή θέση, αφού δεν έχει να πληρώσει ούτε για τα φροντιστήρια που χρειάζεται αν πάει στο δημόσιο σχολείο, ούτε για τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία...

Την έντονη αντίθεσή της στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να κατεδαφίσει το ασφαλιστικό σύστημα, με πρόσχημα τη δήθεν σωτηρία των ασφαλιστικών Tαμείων, εκφράζει σε ανακοίνωσή του το ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας, αφού έλαβε υπόψη του το πλήθος δημοσιευμάτων, τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, που στοχεύουν στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος αποφάσισε:

* Να επισημάνει τις τεράστιες ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, που κακοδιαχειρίστηκαν την τεράστια ακίνητη περιουσία των ταμείων, που κατασπατάλησαν τ' αποθεματικά τους και ετοιμάζονται να τα ρίξουν στο χρηματιστηριακό τζόγο.

* Να υπενθυμίσει ότι το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό καθεστώς, που διαμορφώθηκε από το 1990 έως το 1997, επιδείνωσε δραματικά τη θέση των παλιών και νέων δημοσίων υπαλλήλων και ιδιαίτερα των καθηγητών, οι οποίοι διορίζονται αργά.

* Να μη δεχτεί καμία συρρίκνωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και οι καθηγητές να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω.

* Να ζητήσει από την κυβέρνηση και απ' όλα τα πολιτικά κόμματα να δεσμευτούν ότι δε θα υλοποιήσουν τις κατευθύνσεις των διαφόρων οργανισμών για την πλήρη ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος.

* Να γίνει δεκτό το αίτημα για πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, χωρίς όριο ηλικίας και με διατήρηση του δικαιώματος στη 15ετία και 20ετία.

* Η σύνταξη ν' αποτελεί το 80% του συνόλου των αποδοχών και να υπολογίζεται στη βάση του τελευταίου μισθού.

* Να καταργηθεί η εισφορά για την κύρια σύνταξη.

* Να απαιτήσει την πλήρη κάλυψη από το κράτος της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ κάνει έκκληση σ' όλα τ' ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα, αλλά ιδιαίτερα στους ίδιους τους εργαζόμενους να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του προβλήματος και να είναι σε ετοιμότητα, ώστε συντονισμένα ν' αντιδράσουν σ' αυτά τα αντιασφαλιστικά μέτρα.