Οριστικά στην κοινοπραξία της "Λόκριτς" παραδίδεται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ΣΟΦΤΕΞ. Αν και μέχρι αργά χτες δεν είχε ανακοινωθεί τίποτα, παράγοντες από το ίδιο το υπουργείο Ανάπτυξης πληροφορούσαν ότι έχει υπογραφεί συμφωνία με τους αγοραστές για την πώληση της εταιρίας, η οποία όμως τελεί υπό την αίρεση της αποδοχής της διοίκησης του σωματείου των εργαζομένων και των πιστωτών, αλλά και της επίλυσης μιας σειράς... εκκρεμοτήτων. Εκκρεμότητες που ουσιαστικά είναι όροι και αξιώσεις των εκπροσώπων της πολυεθνικής και πρέπει να ικανοποιήσει η κυβέρνηση. Παράγοντες του υπουργείου Ανάπτυξης, πάντως, εκτιμούν ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων η ιδιωτικοποίηση θα έχει ολοκληρωθεί στην καλύτερη των περιπτώσεων στο τέλος Γενάρη και στη χειρότερη στο τέλος Μάρτη. Για το μεγάλο ζητούμενο ωστόσο της συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησης που υποτίθεται ότι θα έλυνε με τον καλύτερο τρόπο η ιδιωτικοποίηση, όχι μόνο κανείς δεν εγγυάται τη βιωσιμότητα, αλλά αρμόδιοι παράγοντες δηλώνουν ότι δεν είναι σίγουρο εάν οι αγοραστές θα τη λειτουργήσουν. Διευκρινίζουν ότι στο πλαίσιο συμφωνίας που υπέγραψαν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες για τη δυνατότητα των αγοραστών να μην τη λειτουργήσουν ποτέ. Η δυνατότητα αυτή που παρέχεται από την κυβέρνηση αποτελεί το επιστέγασμα μιας σειράς σκανδαλωδών χειρισμών στο θέμα της ΣΟΦΤΕΞ, πέρα από αυτή καθ' αυτή απόφαση για ιδιωτικοποίηση της εταιρίας.

Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η τροπολογία που σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση αναμένεται να περάσει προσθήκη σε νομοσχέδιο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη. Πρόκειται για μια σειρά από ρυθμίσεις που καθ' όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αποτελούσαν αιτήματα των αγοραστών και τώρα πήραν τη μορφή τροπολογίας με τις εύλογες ερμηνείες για τη στάση της κυβέρνησης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής:

• Το Δημόσιο συναινεί στη διαγραφή ή και ρύθμιση των απαιτήσεών του κατά της εταιρίας βάσει του άρθρου 44 του Ν. 1892/1990, σε ποσοστό που θα αποφασίσει η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων.
• Εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για την κάλυψη του συνόλου των συμβατικών υποχρεώσεων, δηλώσεων και εγγυήσεων που ανέλαβε ο ΟΑΕ για λογαριασμό της εταιρίας.
• Σύμπραξη του Ελληνικού Δημοσίου για την ανάληψη εκ μέρους του των απαιτήσεων των ασφαλιστικών ταμείων, σε ποσοστό που δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί από το προσφερθέν τίμημα εξαγοράς.
• Παράταση των αδειών λειτουργίας των εργοστασίων στο Μεγάλο Πεύκο και την Αθήνα για τρία χρόνια.
• Παράκαμψη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, με τη μη όπως αναφέρεται γνωστοποίηση σε αυτή της πώλησης, προκειμένου να απλοποιηθούν οι διαδικασίες μεταβίβασης.
• Επέκταση των φορολογικών απαλλαγών που ισχύουν για τις μεταβιβάσεις επιχειρήσεων που βρίσκονται σε καθεστώς εκκαθάρισης και για τη ΣΟΦΤΕΞ, αλλά και για όλες τις υπό αποκρατικοποίηση επιχειρήσεις.

ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας).-

"Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη. Τα μέτρα που ανακοίνωσε η Διοίκηση της ΛΑΡΚΟ (μείωση παραγωγής και εξόρυξης, σταμάτημα καμίνων και διαθεσιμότητες) οδηγούν στην απαξίωση και το κλείσιμο της επιχείρησης.Γι' αυτό ο αγώνας για τη διάσωση και τη διασφάλιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, καθώς και των θέσεων εργασίας, είναι υπόθεση όλων μας". Με αυτή την εκτίμηση, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ προχωρούν σε κινητοποιήσεις, με "αφετηρία" 24ωρη απεργία στις 29/12 και μετάβαση στα διόδια Σχηματαρίου. Οι αποφάσεις πάρθηκαν σε δύο απανωτές συσκέψεις των σωματείων των εργαζομένων στην επιχείρηση και των Εργατικών Κέντρων της Περιφέρειας Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας, που πραγματοποιήθηκαν στη Λάρυμνα το Σαββατοκύριακο που πέρασε.

Στη σύσκεψη των σωματείων της ΛΑΡΚΟ (από Λάρυμνα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη και Κεντρικά Γραφεία), ομόφωνα απορρίφθηκαν τα "μέτρα" της Διοίκησης, που, επικαλούμενη την πτώση των τιμών του νικελίου, ανακοίνωσε τα συγκεκριμένα μέτρα "για να υπάρξουν ζημιές 13 δισεκατομμύρια δραχμές στο τέλος του 1999"!

Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν στη σύσκεψη του Σαββάτου από τον πρόεδρο του Σωματείου της Λάρυμνας και εκπρόσωπο των εργαζομένων στο ΔΣ της ΛΑΡΚΟ, ακολουθεί δεύτερο χτύπημα, που προβλέπει επιπλέον διαθεσιμότητες, αν οι τιμές Νικελίου πέσουν κάτω από το 1,70 δολάρια ανά λίμπρα, ή και κλείσιμο της επιχείρησης, αν δεν υπάρξει ανάκαμψη.

Το ότι το ξεπούλημα ή και το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ είναι ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης και γι' αυτό θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να "πείσει" τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη ότι η ΛΑΡΚΟ είναι "βαρέλι χωρίς πάτο", φαίνεται και από το εξής γεγονός. Ενώ διοίκηση και υπουργείο "κλαίγονται" ότι οι τιμές Νικελίου πέφτουν συνεχώς, δε λένε όλη την αλήθεια. Και αυτό, γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας μας, μπορεί σήμερα η τιμή Νικελίου να βρίσκεται στο 1,75 δολάρια ανά λίμπρα, αλλά η ΛΑΡΚΟ έχει κλείσει συμφωνίες για πώληση στην τιμή των 2,12 - 2,30 δολάρια ανά λίμπρα, ενώ τα σκαμπανεβάσματα στην τιμή του Νικελίου είναι συνηθισμένα.

Με αφετηρία, λοιπόν, την Τρίτη 29/12, σωματεία και εργαζόμενοι, τα Εργατικά Κέντρα της περιφέρειας παίρνουν την υπόθεση στα χέρια για τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ και τη διασφάλιση της λειτουργίας της, γιατί τα μέτρα που ανακοίνωσε η διοίκηση της εταιρίας, όχι μόνο δε λύνουν το πρόβλημα της στήριξης της επιχείρησης, αλλά θα το οξύνουν.

Ετσι, μαζί με τους εργαζόμενους, τα Εργατικά Κέντρα της περιφέρειας, η ΠΟΕΜ και η ΟΜΕ, σε σύσκεψη που έγινε την Κυριακή, αποφάσισαν ομόφωνα τη στήριξη του αγώνα, τη συμμετοχή όλων των ΔΣ στον αποκλεισμό της Εθνικής οδού στα διόδια Σχηματαρίου στις 29/12, τη συμβολική προειδοποιητική κατάληψη της Περιφέρειας Στερεάς την Τετάρτη 30/12 και την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας σ' όλους τους νομούς, στο μέταλλο την Πέμπτη 14/1/99,μέρα που θα πραγματοποιηθεί το συλλαλητήριο στην Αθήνα.

Γ. Π.