ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 29 Δεκέμβρη 1998
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΜΑΘΗΤΕΣ
Αγωνιστική ετοιμότητα και στις γιορτές

Οι δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου εκφράζουν την προσήλωση της κυβέρνησης στα αυταρχικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα, επισημαίνουν εκπρόσωποι των μαθητών

Αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, στη διάρκεια των γιορτών, αλλά και μετά, δηλώνουν οι μαθητές, οι οποίοι δεν ικανοποιήθηκαν από τις "ψευτορυθμίσεις", όπως τις χαρακτήρισαν για τη Β Λυκείου, που απλόχερα "πρόσφερε", και όχι τυχαία πριν τα Χριστούγεννα, με εξαγγελίες του ο υπουργός Παιδείας, επιδιώκοντας την εκτόνωση των μαθητικών αγώνων.

Οι μαθητές όχι μόνο δεν έπεσαν στην παγίδα του υπουργείου, αλλά γύρισαν την πλάτη στους κυβερνητικούς "ελιγμούς" και τις δήθεν "υποχωρήσεις" του υπουργείου στο νόμο 2525/97, κάνοντας σαφές το αίτημά τους για κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων 2525/97 και 2640/98. Σπάζοντας το "άβατον" της Ηρώδου Αττικού, οι μαθητές την παραμονή των Χριστουγέννων έψαλαν τα δικά τους κάλαντα, τα κάλαντα του αγώνα, στον πρωθυπουργό της χώρας, απαιτώντας κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων και την καθιέρωση ενιαίας 12χρονης δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Χτες, οι μαθητές, απαντώντας στις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Θ. Πάγκαλου, δήλωσαν ότι τέτοιου είδους απειλές θυμίζουν άλλες εποχές, ενώ "αναμασήματα" του τύπου "υποκινούμενων", δεν πρόκειται να κάμψουν την ενότητα και τον παλμό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων τους, επισημαίνοντας ότι θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους και ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού τους για τις 15 Γενάρη 1999, ημέρα που οι μαθητές προγραμματίζουν πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια σε κάθε πόλη και δήμο της χώρας, με τη συμμετοχή όλων των φορέων της εκπαίδευσης, εργατικών σωματείων, δασκάλων και καθηγητών.

Συγκεκριμένα, ο Θ. Πάγκαλος, φανερώνοντας τον πανικό της κυβέρνησης, για την ενότητα και τη μαζικότητα και τον πανελλαδικό συντονισμό των μαθητικών κινητοποιήσεων, έκανε λόγο για "για μερικές δεκάδες παιδιά που ταλαιπωρούν τον κόσμο", ενώ σε μια προσπάθεια να υποβιβάσει τις δημοκρατικές διαδικασίες και τις συλλογικές αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, των μαθητικών συμβουλίων και των Συντονιστικών Αγώνα, αναμασώντας τα περί "υποκινούμενων" μαθητών από τους "εγκάθετους" του ΚΚΕ στα σχολεία, μίλησε για μειοψηφία μαθητών που παίρνει αποφάσεις.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, εκπρόσωποι των μαθητών τόνισαν ότι πρόκειται για αναμάσημα των όσων ήδη έχουν ακουστεί περί "υποκινούμενων" μαθητών και ότι δηλώσεις αυτού του τύπου εκφράζουν την προσήλωσή του στα αυταρχικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης.

Με τους μεγαλειώδεις αγώνες τους, σε πάνω από 50 πόλεις της χώρας, τις πολύμορφες αγωνιστικές συντονισμένες κινητοποιήσεις τους (παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, συναυλίες, καταλήψεις σχολείων, καταλήψεις δρόμων και μαθητικά μπλόκα σε κεντρικούς δρόμους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας), την ενότητα, τη συντονισμένη δράση τους, την ωριμότητά τους και τις δημοκρατικές συλλογικές αποφάσεις που πάρθηκαν μέσα από τις μαζικές γενικές συνελεύσεις μέσα στις Μαθητικές Κοινότητες, τα Μαθητικά Συμβούλια, τα Συντονιστικά Πόλεων και τον Πανελλαδικό Συντονισμό τους, οι μαθητές έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν την καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση, που με τη συκοφαντία, την τρομοκρατία και τη δυσφήμηση προσπαθεί να πλήξει την ενότητα και τον αγωνιστικό παλμό των μαθητικών κινητοποιήσεων που επεκτείνονται σε όλη τη χώρα, δίνοντας την υπόσχεση ότι "στους δρόμους θα μας δείτε το '99". Ταυτόχρονα, οι μαθητές, με τη συντονισμένη δράση τους, απάντησαν με τον καλύτερο τρόπο σε όλους εκείνους που τους θέλουν "υποκινούμενους", "τεμπέληδες", αλλά πάνω απ' όλα αμόρφωτους, εκτός Λυκείου και με μοναδικό εφόδιο στη ζωή τη φτηνή κατάρτιση των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (ΤΕΕ).

"Μπορούμε να νικήσουμε! Με αγώνα συνεχή, αγώνα διαρκείας, συντονισμένα σε κάθε δήμο, πόλη, σε όλη την Ελλάδα" δηλώνουν οι μαθητές, που παρά το εορταστικό κλίμα των ημερών δεν το βάζουν κάτω, γιατί όπως είπαν "οι αγώνες δεν πάνε διακοπές", ενώ όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας, "εμείς οι μαθητές δε θα αποδεχτούμε να μας πετάξουν έξω από το Λύκειο και να μας σπρώξουν σε φτηνές σχολές επαγγελματικής κατάρτισης για ένα φτηνό, μισο-μορφωμένο, μισο-αμόρφωτο εργατικό δυναμικό δίχως δικαιώματα στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή.

Δεν υπερασπιζόμαστε απλά το σχολείο που υπάρχει σήμερα. Το σχολείο της παπαγαλίας, του φροντιστηρίου, του άγχους, των φραγμών στη μόρφωσή μας με τα ξεπερασμένα βιβλία, του αναχρονισμού και της μιζέριας".

Τα αιτήματα:

Οι μαθητές ζητούν:

  • Την κατάργηση των νόμων Σημίτη - Αρσένη.
  • Την κατάργηση των Πανελλήνιων Εξετάσεων του Αρσένη στη Β και Γ Λυκείου.
  • Την αποσύνδεση του Λυκείου από τον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ - ΤΕΙ.
  • Διεκδικούμε:
  • Ενιαίο 12χρονο Δημόσιο και Δωρεάν Σχολείο για όλους. Που να δίνει σύγχρονες γνώσεις και εφόδια στη ζωή.
  • Σύγχρονα βιβλία όλα δωρεάν (και τα ξενόγλωσσα και τα ειδικότητας).
  • 15% για την Παιδεία.
  • Δημοκρατία στα Σχολεία - Οχι στην ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων - Οι μαθητικές εκλογές να γίνονται ενιαία.
"ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ"
Μερικές απλές αλήθειες για την κυβερνητική παραπληροφόρηση

5ο μέρος

Συχνά πυκνά, τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Παιδείας και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες επιχειρούν να εμφανίσουν ως βασική αιτία των κινητοποιήσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας, τη λειψή ενημέρωση και την παραπληροφόρηση. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ριζικά διαφορετική. Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι εργαζόμενοι έχουν σωστά συλλάβει τις βασικές πλευρές της λεγόμενης μεταρρύθμισης. Εχουν σωστά καταλάβει το αντιεκπαιδευτικό και βαθιά ταξικό περιεχόμενο και στόχους της. Και το 'χουν κατορθώσει αυτό, παρά την πολύμορφη και τεράστια επιχείρηση παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού, που έχει εξαπολύσει το υπουργείο Παιδείας. Μια επιχείρηση, που στηρίζεται σε ανέξοδες, αλλά ψεύτικες, υποσχέσεις και στη δημιουργία μιας ονειρικής, αλλά τεχνητής και ανύπαρκτης εικόνας για τη δημόσια εκπαίδευση. Μια επιχείρηση, που αποσκοπεί στην απόκρυψη του πραγματικού περιεχόμενου και στόχων της κυβερνητικής μεταρρύθμισης.

Ο "Ρ" ξεχώρισε τα δώδεκα "ατού" της κυβερνητικής διαφήμισης και με τη βοήθεια συνεργατών του, παρουσιάζει την πραγματικότητα, που επιχειρούν να κρύψουν.

Σήμερα το 5ο και τελευταίο μέρος.

* * *

Και καταλήγει το υπουργείο Παιδείας στο απόφθεγμα:

"ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: Να μπει η νέα γενιά του τόπου μας στον 21ο αιώνα πανέτοιμη".

Και αναρωτιέται "αφελώς" το υπουργείο Παιδείας, σαν να μην έχει ακούσει τι φωνάζουν κατά χιλιάδες οι μαθητές, αλλά και σπουδαστές σε όλη την επικράτεια αν:

"ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ"; και τέλος πάντων "ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ";

Η αλήθεια είναι πως:

ΠΟΤΕ ΤΟΣΟΙ ΛΙΓΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΨΟΥΝ ΤΟΣΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ. Η "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΤΑΞΙΚΗ.

ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ:

ο Ν. 2525 δεν έχει λάθη. Είναι λάθος.

Η θα ανατραπεί ή θα ανατρέψει κάθε δυνατότητα για μόρφωση και εργασία με δικαιώματα.

Δε θέλουμε αυτοί που "τόσα χρόνια μας έλεγαν ψέματα", όπως κυνικά ομολογεί ο υπουργός, άλλη μια φορά να μας ξεγελάσουν. Αυτοί "που μας κλέψαν το βιβλίο να μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι".

Δε θέλουμε το σχολείο του "ανταγωνισμού" που μας μαθαίνει "τον πεινασμένο, που μας άρπαξε το τελευταίο ψωμί, σαν εχθρό να αντιμετωπίζουμε, αλλά τον κλέφτη, που δεν πείνασε ποτέ του, να μην τολμάμε ν' αρπάξουμε απ' το λαρύγγι".

Δε θέλουμε τη διαμεσολάβηση των κομμάτων της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, που το καθένα με τον τρόπο του αλλοιώνει τα αιτήματα του κινήματος, προσπαθώντας να βγάλει την κυβέρνηση από το αδιέξοδο, για να περισωθεί ο πυρήνας της αντιδραστικής εκπαιδευτικής της πολιτικής.

* * *

Η κυβέρνηση παραμένει κουφή στις απαιτήσεις του κινήματος γιατί έχει αυτιά μόνο, για να ακούει και να υπακούει τους μεγαλοβιομήχανους και τα επιτελεία τους που θέλουν να "εκπαιδεύσουν" τους αυριανούς "απασχολήσιμους" ώστε να περιπλανώνται αδιαμαρτύρητα στην ανεργία και ν' αποδέχονται σαν αναπόφευκτη την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση.

Γι' αυτό άλλη μια φορά θα επαναλάβουμε αυτά που ΘΕΛΟΥΜΕ.

ΘΕΛΟΥΜΕ, λοιπόν:

* Ολόπλευρη και ουσιαστική μόρφωση για όλους χωρίς φραγμούς και διακρίσεις ως τα 18 χρόνια που βασικά ολοκληρώνεται η ωρίμανση του νέου ανθρώπου, ώστε να μπορεί να ανοίξει και να χαράξει προοπτική στη ζωή του. Εγιναν αγώνες για να φτάσουμε από τη δίχρονη, τρίχρονη, τετράχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση στην εξάχρονη και στη συνέχεια στην εννιάχρονη. Με αγώνες θα επιβάλουμε και το Ενιαίο για όλους 12χρονο σχολείο βασικής, υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σαν προαπαιτούμενο της όποιας παραπέρα επιλογής ζωής. Σαν αναγκαίο υπόβαθρο, για να μπορεί καθένας να ανανεώνει τις γνώσεις του και να παρακολουθεί ανεμπόδιστα την εξέλιξή τους.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η γενική μόρφωση στην εποχή μας, (που αυτοί που μας στερούν τη μάθηση αποκαλούν εποχή τάχα της γνώσης και της πληροφόρησης), εξαντλείται για τους πολλούς στα 9 χρόνια, ενώ κάποιοι λιγότεροι χρειάζεται να την παρατείνουν έως τα 12, μέσα από μια άλλη βαθμίδα που κι αυτή γενική μόρφωση έρχεται να δώσει. Θέλουμε γενική μόρφωση για όλους μέσα από ΕΝΑ και ΕΝΙΑΙΟ σχολείο, χωρίς τον ταξικό διαχωρισμό σε διάφορους τύπους σχολείων, σε δημόσια και ιδιωτικά, σε "καλά" και "δευτερότερα", χωρίς την ξεπερασμένη ιστορικά διάκριση σε δημοτικό - γυμνάσιο - λύκειο.

  • Σχολείο με νέα σκέψη και παιδαγωγική αντίληψη, που μέσα από τα βιβλία, το πρόγραμμα και όλη τη λειτουργία του, θα βοηθά τους μαθητές να κατανοούν την ουσία της ροής της γνώσης και της ζωής: τις αιτίες, τους νόμους και την εξέλιξη των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων, του κόσμου συνολικά, για να μπορούν να τον αλλάξουν.
  • Σχολείο, που συνδυάζοντας θεωρία και πράξη θα καλλιεργεί όλες τις ικανότητες (πνευματικές και χειρωνακτικές) και τα γνωστικά και ψυχικά εφόδια που μορφώνουν ισόρροπα μια προσωπικότητα με συναίσθημα, συντροφικότητα, θέληση και δυναμισμό, για να πάρει τη ζωή στα χέρια της.
  • Σχολείο γενικής εκπαίδευσης που δε θα εξοστρακίζει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν κατώτερη ενασχόληση της μελλοντικής "μαστοράντζας". Αντίθετα, θα τη θεωρεί αναπόσπαστη πλευρά της σφαιρικής προετοιμασίας του νέου ανθρώπου για την εργασία και τη ζωή. Γι' αυτό θέλουμε την κατάργηση των ΤΕΕ και την αναβάθμιση της δημόσιας τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης στην προοπτική του Ενιαίου Σχολείου.
  • Σχολείο, που αντί για την ταξική στην ουσία διαλογή των "επιτυχημένων" και "ικανών" από τους "κουτούς" και "ανίκανους" θα 'ναι προσηλωμένο στον παιδαγωγικό του ρόλο να μορφώσει όλους τους μαθητές, γιατί ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ. Γι' αυτό πρέπει να είναι ανεξάρτητο από όποιο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Γι' αυτό ζητάμε να καταργηθεί το νέο σύστημα - λαιμητόμος του "Ενιαίου" Λυκείου με τις πανελλαδικές εξετάσεις στη Β και Γ τάξη του.
  • Σχολείο που θα ολοκληρώνει το εκπαιδευτικό του έργο και θα αντιμετωπίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε μαθητή μέσα από τη σχολική πράξη, (με παιδαγωγικά μέτρα και μείωση του αριθμού των μαθητών στην τάξη), χωρίς την ανάγκη φροντιστηρίων. Που θα αντεπεξέρχεται σε όλες τις ανάγκες της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας. Τη γνώση, την άσκηση της κοινωνικής ζωής, τον αθλητισμό, την καλλιτεχνική παιδεία και την ψυχαγωγία, με διαδικασίες που θα ξεπηδούν μέσα από τις ανάγκες και την ίδια τη συλλογική οργάνωση της σχολικής ζωής.
  • Εκπαιδευτικούς που να βγαίνουν από τα Πανεπιστήμια και όχι από εξεταστικές επιτροπές, που "αξιολογούν" την υποταγή και το συμβιβασμό με τα αντιεκπαιδευτικά και γενικότερα αντιλαϊκά σχέδια των εντολοδόχων των Βρυξελλών. Που θα εκπαιδεύονται σε Παιδαγωγικά τμήματα και σχολές και θα διορίζονται από την επετηρίδα, που είναι ο δημοκρατικότερος τρόπος επιλογής. Που θα επιμορφώνονται περιοδικά και ετήσια από τα πανεπιστήμια, θα είναι μόνιμοι και θα αμείβονται ουσιαστικά, για να μπορούν να είναι απερίσπαστοι στο δύσκολο ρόλο τους.
  • Αύξηση των κρατικών δαπανών τουλάχιστον στο 15% του Προϋπολογισμού, ώστε να πάψουμε επιτέλους να είμαστε οι τελευταίοι σε χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης (106οι σε παγκόσμια κατάταξη). Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της έμμεσης ιδιωτικοποίησης του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Ιδρυση δημόσιων επαγγελματικών σχολών ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα που να εξασφαλίζουν επαγγελματική μόρφωση και όχι ληξιπρόθεσμη φτηνή κατάρτιση. Κατάργηση των ΙΕΚ, ΚΕΚ.
  • Ενιαία, δημόσια, δωρεάν και πραγματικά ανώτατης στάθμης εκπαίδευση, που θα αναπτύσσει τη συνολική αντίληψη του φυσικού και κοινωνικού κόσμου, την επιστημονική επάρκεια στον κάθε επιστημονικό τομέα και την ερευνητική ικανότητα στους αυριανούς επιστήμονες. Που δε θα μορφώνει τεχνοκράτες ειδικούς στην υπηρεσία του μονοπωλιακού ανταγωνισμού, αλλά επιστήμονες με συνολική συγκρότηση, με ικανότητα επιστημονικής σκέψης και δράσης στο βηματισμό της κοινωνικής εξέλιξης και των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Στα πλαίσια αυτής της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης πρέπει να ενταχθούν και τα τμήματα των ΤΕΙ που από άποψη αντικειμένου σπουδών πληρούν τις προϋποθέσεις, για να πάψει να αναπαράγεται και σε τριτοβάθμιο επίπεδο ο αντεπιστημονικός και ταξικός διαχωρισμός "τεχνολογικής" και "πανεπιστημιακής" εκπαίδευσης. Σ' αυτή την εκπαίδευση δε χωρούν τα ΠΣΕ, τα δήθεν ανοιχτά Πανεπιστήμια, οι πολλαπλοί μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί κύκλοι σπουδών που αποσκοπούν στη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στους λίγους υψηλά ειδικευμένους και ελεγχόμενους επιστήμονες, από τη μεγάλη μάζα μισοειδικευμένων αποφοίτων, χωρίς επιστημονικές γνώσεις και επαγγελματικά δικαιώματα. Η διεύρυνση της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζεται με ΠΣΕματα και αποκλεισμό των αδύναμων κοινωνικά. Αλλά με την εξασφάλιση όμοιων προϋποθέσεων σ' όλους να διεκδικήσουν ανώτατες σπουδές, για όσο διάστημα το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο ανάπτυξης δεν επιτρέπει σε όλους να τις αποκτήσουν. Και οι προϋποθέσεις αυτές περνούν μέσα από την αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και των κοινωνικών παροχών, την εξασφάλιση ουσιαστικής 12χρονης γενικής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές και τους εργαζόμενους, την καταπολέμηση της ανεργίας και την ευνοϊκή, προνομιακή αντιμετώπιση όλων των κοινωνικά αδικημένων, ιδιαίτερα των παιδιών της εργατικής τάξης και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων.

* * *

Ξέρουμε τι θέλουμε. Γι' αυτό ούτε η κατασυκοφάντηση, ούτε η ποινικοποίηση, ούτε οι προσπάθειες διάσπασης, ούτε οι ψευτοπαραχωρήσεις της κυβέρνησης θα κάμψουν τον αγώνα των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονιών, του λαού γενικότερα, που θα συνεχιστεί πιο δυναμικά και συντονισμένα ως την κατάργηση του ν.2525/97 και την καθιέρωση Ενιαίας Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας για όλο το λαό.

Τρομοκρατία στην ΕΘΕΛ

Πριν λίγες μέρες ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΑΣΑ, Ευστράτιος Παπαδημητρίου, απαιτούσε μέσω του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΘΕΛ την τιμωρία οδηγού γιατί άφησε το λεωφορείο, όταν ένιωσε άσχημα και στη συνέχεια πήγε στο πλησιέστερο ΙΚΑ, όπου οι γιατροί του διέγνωσαν "κρίση πανικού". Αυτή η ιατρική γνωμάτευση αμφισβητήθηκε από τον διευθύνοντα του ΟΑΣΑ, ο οποίος ζήτησε να τιμωρηθεί ο οδηγός με πρόστιμο 45.000 δραχμών. Αυτή η πρακτική είναι ο καθρέφτης, για το τι σημαίνει στην πράξη ο "εκσυγχρονισμός", που ευαγγελίζονται ορισμένοι. Η νοοτροπία αυτή έχει εμποτίσει όλα τα διοικητικά κλιμάκια της εταιρίας και έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες στην ασφαλή μεταφορά των επιβατών, αλλά και στην υγεία των εργαζόμενων οδηγών.

Το "δόγμα", με το λιγότερο κόστος (κοινώς ξεζούμισμα εργαζομένων), να πετύχουμε το μεγαλύτερο έργο, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ποιοτική και ασφαλή μεταφορά των επιβατών ή τη διεύρυνση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το "δόγμα" αυτό είναι μία από τις βασικές παραμέτρους της ΟΝΕ, που λέει ιδιωτικοποιήστε τα πάντα και για να διευκολύνετε την ιδιωτικοποίηση, αποδυναμώστε τους εργαζόμενους. Τρομοκρατήστε τους, έτσι που τα νέα αφεντικά, ντόπια ή ξένα, να έχουν σίγουρα λεφτά, μεγάλα κέρδη και σκλάβους στη δούλεψή τους.

Αυτή η πρακτική και η απαίτηση της διοίκησης να τιμωρηθεί ο οδηγός εντάσσονται στα πλαίσια της σταδιακής τρομοκράτησης των εργαζομένων και της πλήρους υποταγής τους στις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Τα πρώτα σημάδια αυτής της επιχείρησης "τρόμου" και "μαστιγίου" έχουν αρχίσει να φαίνονται. Την ίδια στιγμή οι συνδικαλιστικές ηγεσίες "ψυχή τε και σώματι" έχουν δοθεί στο προσκύνημα του "εκσυγχρονισμού", έχοντας μετατρέψει τα σωματεία σε διοικητικές υπηρεσίες υποστήριξης των "ευρωπαϊκών ιδεών", ενώ καλλιεργούν ανάμεσα στους εργαζόμενους κλίμα φόβου, την γκρίνια και τον ατομικισμό.

Στις 23.12.98 άλλος οδηγός (Καρανίκας Κώστας Α. Μ. 5775) στο τέρμα της λεωφορειακής γραμμής 222, αισθάνθηκε άσχημα. "Καλώς ή κακώς" πήρε το δρομολόγιο προς αφετηρία (Ακαδημίας), όπου φθάνοντας ζήτησε εσπευσμένα ασθενοφόρο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον "Ευαγγελισμό" και εισήχθη στην εντατική με συμπτώματα εμφράγματος!!!

Αυτή η πολιτική της εταιρίας - έτσι όπως εκφράζεται από τους εκάστοτε διευθύνοντες κατ' εντολή των κυβερνήσεων - παίζει κορόνα - γράμματα τη ζωή επιβατών και οδηγών. Εχει κάνει αυτοσκοπό τους οικονομικούς στόχους και δείκτες, στέλνοντας την ανθρωπιά και κάθε αξία στη χωματερή. Και αυτά τα περιστατικά δεν είναι τα μόνα, είναι πολλά. Βέβαια, να σημειώσουμε το τι σημαίνει ανθρώπινη ζωή και αξία για την εταιρία φαίνεται και από το ότι οι αρμόδιοι της ΕΘΕΛ δεν μπήκαν στον κόπο ούτε την οικογένειά του να ενημερώσουν. Το να πεις τώρα: "Μα τι κάνει ο εισαγγελέας;", μάλλον κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, γιατί στο μόνο που μας έχει συνηθίσει είναινα βγάζει απεργίες παράνομες, να στήνει συνδικαλιστές στο σκαμνί, να τρομοκρατεί μαθητές ή να στήνει "αγροτοδικεία".

Ταυτόχρονα πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι και καθήκον του Ιατρικού Συλλόγου (ΙΣΑ) να ασχοληθεί με το θέμα της υγείας των εργαζομένων κι όχι να θυμούνται το ρόλο τους, μόνο όταν κάνουν απεργία οι εργάτες δήμου και τότε "νοιάζονται" για την υγεία των πολιτών από τη μη αποκομιδή των σκουπιδιών!!! Και ούτε βέβαια, μπορεί να αποτελεί δικαιολογία η υλοποίηση του... ψυχιατρικού ελέγχου (!) των επαγγελματιών οδηγών, έτσι ώστε να μην τους μένει χρόνος για την πραγματική υγεία - ασφάλεια κλπ. οδηγών - επιβατών...

Οχι, δε μεταθέτω ευθύνες αλλού, ούτε ψάχνω σανίδα σωτηρίας, γιατί τέτοια δεν μπορεί να είναι ούτε ο εισαγγελέας, ούτε ο ΙΣΑ. Αντίθετα, εισαγγελέας και ΙΣΑ πρέπει να γίνει ο ίδιος ο αγώνας όλων των εργαζομένων, όχι αγώνας απλά και μόνο για κάποιες βελτιώσεις ή θετικές ρυθμίσεις, αλλά αγώνας για ανατροπή αυτής της πολιτικής, που μπορεί να ξεκινά από τέτοια επιμέρους προβλήματα, αλλά που δεν μπορεί όμως να σταματά σε αυτά.

Χρήστος ΣΤΑΜΟΥΛΟΣ

Μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου ΟΑΣΑ

Πανελλαδική Σύσκεψη ΕΣΑΚ - ΔΕΕ

Η Γραμματεία της ΕΣΑΚ και η Δημοκρατική Ενότητα Εκπαιδευτικών (ΔΕΕ) διοργανώνει Πανελλαδική Σύσκεψη το Σάββατο 9 Γενάρη 1999, στις 11 π.μ., στην αίθουσα Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όροφος).

Στη σύσκεψη θα συζητηθούν θέματα που αφορούν τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις και τις εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας, την προώθηση του πανελλαδικού συντονισμού των αγωνιστικών και ταξικών δυνάμεων στο εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα. Επίσης, στη σύσκεψη θα συζητηθούν οι στόχοι πάλης, οι μορφές αγώνα, καθώς και οι τρόποι παρέμβασης στο κίνημα, οι εκλογικές μάχες για την ανάδειξη αντιπροσώπων (συνέδρια ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) κ. ά.

Ευρεία σύσκεψη της ΟΛΜΕ

Η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) διοργανώνει στις 5 του Γενάρη 1999 στις 6 μ.μ. στα γραφεία της Ομοσπονδίας (Ερμού - Κορνάρου 2), ευρεία σύσκεψη - συζήτηση για την Παιδεία και καλεί σε συμμετοχή όλους τους φορείς της εκπαίδευσης και του ευρύτερου εργατικού μαζικού κινήματος.

Η σύσκεψη θα γίνει με αφορμή τις πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας και τις "ρυθμίσεις" που πρότεινε για τη Β Λυκείου, με στόχο την εκτόνωση των μαθητικών αγώνων, τα οξυμένα προβλήματα της παιδείας και την εμμονή της κυβέρνησης να εφαρμόσει το αντιεκπαιδευτικό πλαίσιο του νόμου 2525/97 για τη "μεταρρύθμιση" στην Παιδεία, παρά τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και του μαθητικού κινήματος.

Ετη γενικών απογραφών το 2000 και 2001

Γενική απογραφή πληθυσμού, κατοικιών και οικοτεχνιών θα διενεργηθεί το έτος 2001, ενώ το 2000 γενική απογραφή οικοδομών - κτιρίων. Σύμφωνα με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για επεξεργασία, οι γενικές απογραφές θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό με 18,5 δισ. δρχ. και θα γίνουν από τη γενική γραμματεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, με σκοπό τη συγκέντρωση στατιστικών στοιχείων για τον οικοδομικό πλούτο της χώρας, το μέγεθος, τη σύνθεση και τα δημογραφικά - οικονομικά - πολιτιστικά κλπ. χαρακτηριστικά του πληθυσμού, καθώς και για τον αριθμό και τη διάρθρωση των οικοτεχνιών.

Ως αυτοτελής οικισμός ορίζεται από το σχέδιο ΠΔ "ένα σύνολο οικοδομών, οι οποίες γειτονεύουν και τα κτίρια των οποίων δεν απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από 200 μέτρα, αν δεν υπάρχει εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως και μέχρι 1.000 μέτρα αν υπάρχει και περιλαμβάνουν 10 τουλάχιστον κατοικίες νοικοκυριών ή μία συλλογική κατοικία ή κατοικίες νοικοκυριών και συλλογικές κατοικίες, στις οποίες μπορούν να κατοικήσουν κανονικά 50 τουλάχιστον άτομα, ανεξάρτητα αν αυτά κατοικούν όλο το έτος ή μία ορισμένη εποχή". Τονίζεται, επίσης, ότι "ως αυτοτελείς οικισμοί ορίζονται και οι μικρονησίδες", ανεξάρτητα από τις όποιες άλλες προϋποθέσεις.

Οι μαθητές ψάλλουν τα κάλαντα στο Μέγαρο Μαξίμου



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ