Λόγω χώρου, περιοριστήκαμε σε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Παρόμοιες περιπτώσεις έχουμε και με την ΕΚΚΑ του Ψαρρού και με άλλες οργανώσεις. Υπενθυμίζουμε και μερικές τοποθεσίες μαρτυρίου στους "ιστορικούς" συντάκτες της ΔΙΣ/ΓΕΣ: 1) Στρατόπεδο Γεωργάκου του Ζέρβα, όπου μαρτύρησαν εκατοντάδες ΕΑΜίτες - ΕΛΑΣίτες και πολλοί δολοφονήθηκαν. 2) "Περιστερότρυπα", μεγάλη τρύπα στην Ηπειρο, όπου οι Ζερβικοί έριχναν νεκρούς και μισοπεθαμένους μέσα (υπάρχουν και περιπτώσεις που επέζησαν) αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. 3) "Τρύπα του Αλάτρου" στη Λευκάδα, όπου δεκάδες ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες δολοφονήθηκαν το 1944 από ΕΔΕΣίτες και ταγματασφαλίτες και ρίχτηκαν μέσα.

Υστερα από τις παραπάνω διαπιστώσεις, φαίνεται ποιοι ήταν οι υπαίτιοι του διχασμού της Εθνικής Αντίστασης και πώς ενήργησαν κατοπινά για την επέκταση του εμφυλίου πολέμου και την επάνοδο της μοναρχίας και τη συνέχεια της αγγλοαμερικανικής εξάρτησης της Ελλάδας.

Το κεντρικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι, ότι οι ίδιες οι δυνάμεις που έδρασαν από το 1943 και μετά, επιχειρούν τώρα να αμαυρώσουν και να μειώσουν τον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, με συκοφαντίες και παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων. Γι' αυτό και επιτακτικό χρέος της ΠΕΑΕΑ και των άλλων ΕΑΜογενών οργανώσεων είναι να παρουσιάσουν συγκεντρωμένη τη δράση του ΕΛΑΣ. Είναι απαραίτητο να καταγραφούν, σε συντομία, οι 600 και πάνω μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών, σε ένα εγκόλπιο με τα κύρια χαρακτηριστικά για την κάθε περίπτωση.

Να γίνει προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα στοιχεία, όπου τμήματα του ΕΛΑΣ και άλλων οργανώσεων πολέμησαν μαζί κατά των κατακτητών. Καταγράφω δυο περιπτώσεις που διάβασα: α) Στις 5 Ιούλη 1943, μεικτή δύναμη ανταρτών του ΕΛΑΣ Ηπείρου και του ΕΔΕΣ χτύπησε ιταλική φάλαγγα αυτοκινήτων στο δρόμο Γιάννενα - Πρέβεζα. Απώλειες του εχθρού 1 νεκρός και 17 αιχμάλωτοι. 8 αιχμάλωτοι δόθηκαν στον ΕΔΕΣ. β) Στις 5 Νοέμβρη, τμήμα του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και τμήμα του ΕΔΕΣ πολέμησαν στο χωριό Βέλλιανη Πρέβεζας κατά των Γερμανών. Στη μάχη αυτή έπεσαν ηρωικά δυο συγχωριανοί: Ο ομαδάρχης του ΕΛΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΙΤΣΟΣ και ο αντάρτης του ΕΔΕΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ. Μάχες κοινές παρόμοιες, κατά των κατακτητών, έχουν γίνει κι άλλες πολλές. Πρέπει να βρεθούν και να καταγραφούν.

Τέλος, θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί μια επιτροπή που θ' αποτελείται από άμεμπτους, σοβαρούς καθηγητές και αντιστασιακούς εκπαιδευτικούς που θα καταπιαστούν με τη σύνταξη κατάλληλων εγχειριδίων και διδαχτικών βιβλίων με θέμα την Εθνική Αντίσταση που θα διδαχτούν στα σχολειά και στο στρατό.

Στους δε συντάχτες της Ιστορικής Επισκόπησης της Εθνικής Αντίστασης του ΔΙΣ/ΓΕΣ, αν σέβονται τον εαυτό τους και το λειτούργημά τους, να καταγράψουν και να εκδώσουν όλες τις μάχες που έδωσε η καθεμιά αντιστασιακή οργάνωση με στοιχεία: πότε, που, ποιο τμήμα τις έδωσε και ποια τα αποτελέσματα (απώλειες εχθρού, απώλειες ημετέρων, λάφυρα κλπ.). Οπότε θα λείψει η θολούρα και η γενικότητα που έντεχνα υπάρχει γύρω απ' αυτό το θέμα.

Και κάτι άλλο, που αφορά τα μέσα ενημέρωσης και τον Τύπο (εκτός μερικών τιμητικών εξαιρέσεων). Εννοούμε το εξής: Οταν έρχεται η 5η του Μάρτη ή η 22η Ιούλη, είτε άλλες ιστορικές επέτειοι, να μη μας λένε ότι τη μέρα αυτή γεννήθηκε η τάδε πορνοστάρ ή ο δείνα ψευτομουσικός έκανε το ντεπούτο του. Αν έχουν φιλότιμο, να πουν ότι στις 5 Μάρτη 1943 ο λαός της Αθήνας, του Πειραιά και άλλων πόλεων, χύνοντας το αίμα του, ματαίωσε τη χιτλερική επιστράτευση. Κι όταν μιλούν ή γράφουν για τις 22 Ιούλη 1943, να εξάρουν τον αγώνα του λαούΑθήνας - Πειραιά - Καλαμάτας - Σπάρτης κλπ., κατά της επέκτασης της βουλγάρικης κατοχής, τη θυσία της ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ, της ΚΟΥΛΑΣ ΛΙΛΗ και δεκάδων άλλων ηρώων αγωνιστών.

Οσο ζούμε, όλοι οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης να παλέψουμε ενάντια στην κατάφωρη παραχάραξη των αντιστασιακών γεγονότων, ώστε οι νέοι να τη μάθουν σωστά και όσο γίνεται πιο σύντομα. Οι καιροί ου μενετοί.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα της "δράσης" του "Ελληνικού Στρατού" ("Ε.Σ."):

3 Οκτώβρη 1943.Τμήμα του "Ε.Σ." που διοικούσε ο ίλαρχος Τηλέμαχος Βρεττάκος (35 μέρες μετά την υπογραφή του συμφώνου συνεργασίας "Ε.Σ." - ΕΛΑΣ της 28.8.43) πέρασε από το χωριό Βάγγου Μεγαλόπολης. Οι κάτοικοι του χωριού και η οργάνωση του ΕΑΜ το υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Κι επειδή δεν υπήρχε άλλη οργάνωση, η επιτροπή του ΕΑΜ του χωριού ανέλαβε να τους τροφοδοτήσει. Για το "ευχαριστώ" οι τραμπούκοι του Βρεττάκου, με το πρόσχημα ότι επιβραδυνόταν η παρασκευή του συσσιτίου ξυλοκόπησαν τον Παναγιώτη Ξηνταβελώνη, υπεύθυνο του ΕΑΜ, και τους μαγείρους του συσσιτίου. Και την άλλη μέρα εκτέλεσαν εν ψυχρώ τα στελέχη του ΕΑΜ ΗΛΙΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟ, ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΡΑ και ΝΙΚΟ ΧΡΟΝΗ. Καθώς εγκατέλειπαν το χωριό διέταξε ο Βρεττάκος να μην ταφούν τα πτώματα των αδικοσκοτωμένων. Την ίδια μέρα ο ίδιος βρέθηκε με άνδρες του στη Βυτίνα. Συναντήθηκε απρόοπτα με γερμανική φάλαγγα καταμεσής στην πλατεία. Οι κάτοικοι με αγωνία περίμεναν ν' αρχίσει η σύγκρουση. Αντ' αυτού ο Βρεττάκος πλησιάζει τον Γερμανό αξιωματικό. Ανταλλάσσει θερμή χειραψία και του παραδίδει το πιστόλι του.

10 Οκτώβρη 1943.Ο Βρεττάκος γράφει στο ημερολόγιό του για μια άλλη συνάντηση στα Τρόπαια. "10 Οκτωβρίου. Τμήμα Γερμανών μένουν ενταύθα απέδωσε τιμές εις σημαία μας. Το ίδιο και στην Κατσουλιά (Γορτυνία). Στο Μοναστηράκι συναντήθηκε με τον Καραχάλιο, τον Καστόρη και τον λήσταρχο Καραλή. Ολοι μαζί σχημάτισαν δύναμη από 350 αντάρτες. Μαζί τους βρίσκονταν και ο Πήτερ...".

Την ίδια περίοδο ο "Ε.Σ." δολοφόνησε στη Μάνη το στέλεχος του ΕΑΜ Λακωνίας ΚΟΥΡΟΥΝΗ ΚΛΕΑΡΧΟ καθηγητή, που κατάγονταν από την Κω.

24 Οκτώβρη 1943.Στο χωριό Ισιωμα - Καρυών Αρκαδίας στη θέση "Ραχούλια" τμήματα του "Ε.Σ." μ' επικεφαλής τους: ίλαρχο Τ. Βρεττάκο και ταγματάρχη Καραχάλιο, δολοφόνησαν 14 παλικάρια του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Οι άνδρες του "Ε.Σ." είχαν βάλει στα πηλήκιά τους το σήμα του ΕΛΑΣ και ξεγέλασαν τους 16 εφεδροΕΛΑΣίτες του φυλακίου καλώντας τους να τους μιλήσουν. Ενας έμεινε στο φυλάκιο. Αντί για ομιλία, εν ψυχρώ άδειασαν οι παλικαράδες του "Ε.Σ." τ' αυτόματά τους πάνω στους 15 εφεδροΕΛΑΣίτες, που είχαν στο μεταξύ καθίσει κατάχαμα στη γη σταυροπόδι για ν' ακούσουν τους ομιλητές. Απ' τα 15 παλικάρια σώθηκε ένα, ο ΔΗΜ. ΤΟΓΚΑΣ, που καταπλακώθηκε από τα σώματα των νεκρών συναγωνιστών του. Μάλιστα οι δολοφόνοι μετά το έγκλημά τους λαφυραγώγησαν τα πτώματα. Ο ΤΟΓΚΑΣ το αντιλήφθηκε και άφησε το ρολόι του να λασκάρει, το οποίο και πήραν οι πλιατσικολόγοι χωρίς ν' αντιληφθούν ότι ήταν ζωντανός.

Υστερα από λίγες μέρες ο ΕΛΑΣ έπιασε το τμήμα αυτό του "Ε.Σ." και το αφόπλισε. Οι οπλίτες αφέθηκαν ελεύθεροι και οι επικεφαλής αξιωματικοί παραπέμφθηκαν σε ανταρτοδικείο του ΕΛΑΣ για να δικαστούν για το παραπάνω έγκλημά τους. Ομως επενέβη η αγγλική αποστολή και η δίκη τους αναβλήθηκε. Απόδειξη πως πίσω από το έγκλημα στο Ισιωμα βρισκόταν αυτή, μ' επικεφαλής τον Ριντ. Σε συνδυασμό μ' αυτό το έγκλημα του "Ε.Σ." τις μέρες εκείνες τμήματα του ΕΛΑΣ Αρκαδίας και Μεσσηνίας δέχονταν συνδυασμένες επιθέσεις από τμήματα του "Ε.Σ.", των νεοσυγκροτημένων Ταγμάτων Ασφαλείας και των Γερμανών. Χιλιάδες πατριώτες, στην πλειοψηφία τους μέλη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, συλλαμβάνονταν σε Καλαμάτα, Σπάρτη, Τρίπολη κ.α. και πολλοί απ' αυτούς εκτελέστηκαν στο Μονοδένδρι και σ' άλλους τόπους εκτελέσεων.

Και μερικά άλλα εγκλήματα σ' άλλες περιοχές:

Στις 17 Αυγούστου 1943 το βράδυ στη θέση Προφήτη Ηλία Ταϋγέτου τμήμα από 35 άνδρες του ΕΛΑΣ μ' επικεφαλής τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΙΑΝΗ, μόνιμο ανθυπολοχαγό από την Καλαμάτα, σταμάτησε εκεί να ξεκουραστεί. Σε λίγο από αυτό το σημείο περνούσε τμήμα 200 ανδρών του "Ε.Σ.". Οταν συναντήθηκαν, στο παράγγελμα "Αλτ!" από μέρους του "Ε.Σ.", ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΙΑΝΗΣ απάντησε: "Εδώ ΕΛΑΣ!". Αμέσως δέχτηκε πυρά από τον "Ε.Σ." και έπεσε νεκρός. Μαζί σκοτώθηκε και ο έφεδρος ανθυπολοχαγός ΕΛΑΣίτης ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ενώ οι 35 ΕΛΑΣίτες αιχμαλωτίστηκαν, καθώς κοιμούνταν.

ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ή ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΩΤΗΡΗΣ. Μόνιμος ανθυπολοχαγός. Πήρε μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου με τα τμήματα του ΕΔΕΣ. Δολοφονήθηκε στις 23 Μάη 1943, την ώρα που κοιμόταν, γιατί αντιδρούσε στην πολιτική του Ν. Ζέρβα και είχε ταχθεί υπέρ της ενότητας ΕΛΑΣ - ΕΔΕΣ.

19 Μάρτη 1943.Στην τοποθεσία "Καλτσώνα" του χωριού Χώσεψη ο αξιωματικός του ΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΟΥΔΑΣ δολοφονήθηκε από ΕΔΕΣίτικο τμήμα του οπλαρχηγού Παπαδόπουλου, ενώ πήγαινε να συναντήσει αξιωματικό του ΕΔΕΣ για να συζητήσει την απελευθέρωση ΕΛΑΣιτών αιχμαλώτων που κρατούνταν από τον ΕΔΕΣ.

Αύγουστος 1943.Στην τοποθεσία "Τουρλί" Γαρδίτσας στην Πελοπόννησο σκοτώθηκε από τμήμα της "Εθνικής Οργάνωσης Βασιλοφρόνων" που διοικούσε ο λοχαγός Καραχάλιος, ο ΕΛΑΣίτης ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ή ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ ΣΠΥΡΟΣ από τη Δραϊνα Ιθώμης.

Μάης 1943.Ο τροχιοδρομικός ΠΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ (ΝΙΚΟΠΑΝΟΣ) από το Περδικάρι της επαρχίας Βάλτου, στέλεχος του ΚΚΕ και οργανωτής του ΕΛΑΣ πιάστηκε και δολοφονήθηκε από ΕΔΕΣίτικο τμήμα οπλοφόρων του Χούτα.

Με την υπογραφή στις 5.7.43 Αγγλων - ΕΛΑΣ - ΕΔΕΣ, που επέτρεπε να συγκροτεί η μία οργάνωση δικές της οργανώσεις στην περιοχή της άλλης ο "Παπακουμπούρας" (ΤΖΙΒΕΛΕΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ), αντάρτης στην ομάδα του Αρη Βελουχιώτη από το 1942, πήγε στο Βάλτο (περιοχή του ΕΔΕΣ) και έφτιαξε οργανώσεις της Εθνικής Αλληλεγγύης. Ομως οι Αγγλοι "έσπασαν" μονομερώς στις 9.10.43 αυτή τη συμφωνία με αιφνιδιαστική επίθεση κατά του ΕΛΑΣ Ηπείρου. Τότε έγιναν συλλήψεις ΕΑΜιτών μαζί με τον Παπακουμπούρα, ο οποίος δολοφονήθηκε αργότερα από τον ΕΔΕΣ (τμήματα Χούτα) στο χωριό Χαλκιόπουλου Βάλτημα.

Κι ενώ συνέβαιναν αυτά τα εγκλήματα από τον ΕΔΕΣ, σημειώνουμε για την ιστορία, στην περιοχή της Δ. Θεσσαλίας ο ΕΔΕΣ ίδρυε οργανώσεις ελεύθερα. Τμήμα του, στρατιωτικό, υπήρχε στην Καρδίτσα και πολλές φορές βλέπαμε τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, τότε παπά αντάρτη του ΕΔΕΣ να γυρνάει ελεύθερα στην περιοχή και να στήνει οργανώσεις του ΕΔΕΣ. Και το κυριότερο, σ' όλη την περιοχή έγιναν ελεύθερες κοινοτικές εκλογές και σε μερικά χωριά την πλειοψηφία πήρε ο ΕΔΕΣ. Αυτά για την ιστορία...

Φθινόπωρο 1943.Ο αντάρτης του 85ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΓΡΑΤΣΟΥΝΑΣ πρώην "κλαρίτης", σε μια αποστολή πιάστηκε από τμήμα του ΕΔΕΣ και εκτελέστηκε εν ψυχρώ. Μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα είπε: "Δε φοβάμαι τώρα, ρε σκυλιά, που πεθαίνω, γιατί δεν πεθαίνω σαν κλέφτης, αλλά σαν αντάρτης του ΕΛΑΣ".

4 Νοέμβρη 1943.Στην αρχή της οδού Αιόλου στην Αθήνα δολοφονήθηκε από το δοσίλογο τμήμα του ΕΔΕΣ ο δικηγόρος διευθυντής της εφημερίδας του ΕΔΕΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ" ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, γιατί αγωνίστηκε για τη συνεργασία με το ΕΑΜ.

25 Δεκέμβρη 1943.Στον Κασιδιάρη Ηπείρου πιάστηκε αιχμάλωτος ο ΕΛΑΣίτης ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ κατά την αιφνιδιαστική επίθεση του ΕΔΕΣ και εκτελέστηκε. Γεννήθηκε το 1914 στα Κάτω Ραβένια Ιωαννίνων.

15.4.1943.Στα Ιμερα Κοζάνης. Σε ενέδρα ενόπλων της ΥΒΕ - ΕΚΑ - ΠΑΟ, μ' επικεφαλής τον Μιχάλαγα Πέρδικα και τον ταγματάρχη Παπαβασιλείου, πιάστηκαν δέκα στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ μ' επικεφαλής τον Σίμο Κερασίδη. Οι οχτώ αγωνιστές ήταν ένοπλοι και μπορούσαν ν' αμυνθούν, αλλά για να μη χυθεί ελληνικό αίμα δεν πρόβαλαν αντίσταση. Μάλιστα εκείνη την περίοδο γίνονταν επαφές του ΕΑΜ και προσπάθεια να τραβηχτούν στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ορισμένοι απ' τους αντιπάλους του και ν' αποτραπεί η συνεργασία τους με τους κατακτητές. Δυστυχώς, έπεσαν έξω. Οι αιμοβόροι οπλοφόροι τους έσφαξαν ύστερα από φριχτά βασανιστήρια κοντά στο χωριό Σκάφη.

Τέλος, αναφέρουμε μια ακόμα ανατριχιαστική περίπτωση. Πρωτοχρονιά του 1944. Στο βουνό Τσαλ - Νταγ της Ανατολικής Μακεδονίας δρούσε το τμήμα του ΕΛΑΣ "ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ" μ' επικεφαλής τον Σπάρτακο, πολεμώντας τους Βούλγαρους κατακτητές. Για την αποτελεσματικότερη πάλη κατά του κατακτητή, ο ΕΛΑΣ πρότεινε συνεργασία στο ένοπλο τμήμα του Αντών - Τσαούς (Φοστερίδη) που βρισκόταν σ' εκείνη την περιοχή. Αφού έγιναν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη, αποφασίστηκε να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά του 1944 με κοινό τραπέζι, να γνωριστούν μεταξύ τους καλύτερα, να ιδρύσουν ενιαίο συγκρότημα. Στη χαράδρα Μποέβας - Οβατζίκ οι ΕΛΑΣίτες, αφού έκαναν τις σχετικές προετοιμασίες, περίμεναν τους καλεσμένους. Χαράματα της Πρωτοχρονιάς οι επισκέπτες έφτασαν στο λημέρι και ενεργώντας με υπόδειξη του Αγγλου Μίλερ, πρώτα έσφαξαν τον ανύποπτο ΕΛΑΣίτη σκοπό, κύκλωσαν τα καλύβια και εξόντωσαν 17 ΕΛΑΣίτες, που κοιμούνταν (σύμφωνα με άλλη πληροφορία 29).

Σε συνέχεια ο Μίλερ με τις ομάδες του Αντών - Τσαούς πέρασαν στο Μποζ - Νταγ. Εστειλε σημείωμα στον έφεδρο ανθυπολοχαγό ΑΓΗ (Ζαχαρία Χαρτοματζίδη) να πάει κοντά του να "συνεννοηθούν" για τα σημεία που θα γίνονταν ρίψεις οπλισμού. Ο ΑΓΗΣ, που αγνοούσε τη δολοφονία των ΕΛΑΣιτών της ομάδας Σπάρτακου, πήγε στη συνάντηση με 10 ΕΛΑΣίτες. Ο Μίλερ προσπάθησε να τον πείσει να γίνει όργανό του. Ο ΑΓΗΣ αρνήθηκε. Τότε ο Μίλερ με τους ένοπλους του Αντών - Τσαούς (Παντελή, Μικρόπουλο, Πετράκη, Αναστάς - Αγά) τον συνέλαβαν και ακόμα 8 απ' τους συντρόφους του (δυο μπόρεσαν και ξέφυγαν) τους βασάνισαν φριχτά και τους εκτέλεσαν.

Στην εφημερίδα "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" της 1.11.98, σε δυο σελίδες, δημοσιεύονται περιληπτικά υλικά που υπογράφονται από τον κ. Κώστα Τσαπάκη, από μια 8τομη "Ιστορική Επισκόπηση" που εξέδωσε η ΔΙΣ/ΓΕΣ σχετικά με την Εθνική Αντίσταση, που όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα, αποσύρθηκε με εντολή του υπουργείου Αμυνας.

Από την πρώτη ματιά στα σημειώματα της εφημερίδας φαίνεται καθαρά ότι ξαναζωντάνεψαν οι χιλιοειπωμένες συκοφαντικές επινοήσεις κατά της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης.

Μάταια ψάξαμε να βρούμε κάτι στις δυο σελίδες που ν' αναφέρεται στις τόσες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών. Δεν είδαμε τίποτε για τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του λαού της Αθήνας - Πειραιά και των άλλων πόλεων της 5.3.1943 κατά της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο, μιλάει χωρίς αιδώ για αντεθνική δράση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. "Ερμηνεύει" περιφρονητικά το δεύτερο γράμμα του τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδη, που διατύπωνε την άποψη να σταματήσει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος με τη μεσολάβηση της Σοβιετικής Ενωσης, λες και θα 'ταν κακό, από θέση ισχύος που βρίσκονταν τότε η Ελλάδα, να σταματούσε ο πόλεμος και να δινόταν έτσι χρόνος για τη διαφύλαξη των υπόλοιπων βορείων συνόρων.

Ετσι, η νεολαία, που δεν έζησε τα γεγονότα, δε θα μάθει τίποτε για την πραγματική ιστορία, για το μεγαλούργημα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Για τις ανταρτομάδες "ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ" και "ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ" που συγκρότησε το ΚΚΕ το καλοκαίρι του 1941 στην Κεντρική Μακεδονία. Για τις 600 νικηφόρες μάχες του ΕΛΑΣ όπως στο Γοργοπόταμο, στο Μικρό χωριό, στο Σνίχοβο Γρεβενών (όπου στις 8.2.43 διέλυσε λόχο Ιταλών). Για τη μάχη στην Οξύνεια (Μερίτσα) Καλαμπάκας, όπου εξόντωσε ιταλικό τάγμα. Για την τριήμερη μάχη 4-6 Μάρτη 1943 στο Μπουγάζι και στο Φαρδύκαμπο Σιάτιστας, όπου αιχμαλώτισε ολόκληρο ιταλικό τάγμα 603 ανδρών. Για τη μάχη στο Λεόντιο Πελοποννήσου, όπου εξόντωσε ιταλικό τάγμα στις 14.7.1943. Για τη μάχη στα Δερβενοχώρια στις 16.10.1943. Για τις μάχες της Πόρτας, της Καλαμπάκας, της Κερπινής, όπου εκμηδενίστηκε γερμανικός λόχος και πιάστηκαν 72 αιχμάλωτοι. Τίποτε για τις μάχες της σοδειάς. Για τη μάχη της Στυμφαλίας στις 3.7.44, όπου σκοτώθηκαν 120 χιτλερικοί, πνίγηκαν στη λίμνη 300 και αιχμαλωτίστηκαν 56. Για τις μάχες στη Γλόγοβα, στις Καρούτες, στην Αμφιλοχία, όπου ο ΕΛΑΣ είχε 85 νεκρούς, στις μάχες του Εβρου το καλοκαίρι του 1944 που απελευθέρωσαν όλο το νομό. Για τα μεγάλα σαμποτάζ στα Τέμπη. Για τη μάχη στην Παναγιά Κρήτης στις 12-14 Νοέμβρη 1944 και για εκατοντάδες άλλες, τίποτε απ' αυτά τα γεγονότα. Θα δούμε όμως αναφορικά με τη μάχη της Αμφιλοχίας να θρηνούν για νεκρούς χωροφύλακες που πολέμησαν τον ΕΛΑΣ στο πλευρό των Γερμανών. Ετσι μεταφέρονται στις νέες γενιές τα ιστορικά γεγονότα, μονόπλευρα, με πολλές διαστρεβλώσεις, αλλά και αποσιώπηση της αποφασιστικής δράσης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Γίνεται προσπάθεια να παρουσιάσουν το άσπρο - μαύρο και να εμφανίσουν τον ΕΛΑΣ ως διώχτη κάθε άλλης αντιστασιακής οργάνωσης. Κι ας είναι γνωστό τοις πάση ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ κατέβαλε προσπάθειες απ' την αρχή για την ενοποίησή τους. Πρότεινε ακόμα ν' αναλάβει την ηγεσία της Εθνικής Αντίστασης ο Γ. Παπανδρέου και την ενοποίηση τω ανταρτικών δυνάμεων με επικεφαλής τον Ν. Ζέρβα. Κι οι δυο απέρριψαν τις προτάσεις. Αλλα είχαν κατά νου και ενεργούσαν με τις υποδείξεις των Αγγλων και της κυβέρνησης του Καϊρου - "... τελικώς θα επιβληθώ αν μη πολιτικώς, τουλάχιστον στρατιωτικώς" (βλ. Ημερολόγιο Ν. Ζέρβα 30.11.43).

Με τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας ο Ζέρβας και η Αγγλική Αποστολή πίστευαν ότι επίκειται αγγλική απόβαση στην Ελλάδα, γι' αυτό έκαναν το παν να διαλύσουν τον ΕΛΑΣ και να κυριαρχήσουν οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ στη Δ. Ελλάδα, γι' αυτό και πέρασαν σε απρόκλητη επίθεση κατά του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Παρακάτω με την παράθεση μερικών γεγονότων φαίνεται αυτό καθαρά.

Στα μέσα Οκτώβρη 1943 ο Ζέρβας, προχώρησε σε απροκάλυπτη αιφνιδιαστική επίθεση και διέλυσε το 3/40 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ και μέρος του 24ου, ενώ ταυτόχρονα ετοιμαζόταν για ένα άλλο εγχείρημα. Η φωτογραφία που παραθέτουμε μας θυμίζει πολλά. Τραβήχτηκε στη Δυτική Θεσσαλία και στη λεζάντα της εφημερίδας διαβάζουμε: "Αντάρτες του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ έχοντας στη μέση τον συνταγματάρχη Κρις Γκουντχάους και τον υπολοχαγό Αντερσον της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής. Μετά τη συνάντηση αυτή ο ΕΛΑΣ επετέθη στις δυνάμεις του Ζέρβα (Οκτώβρης 1943)". Η φωτογραφία (δεξιά) τραβήχτηκε τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη 1943. Δεν απεικονίζεται κανένας αντάρτης του ΕΛΑΣ. Είναι ο Ζέρβας, μια κυρία, ο συνταγματάρχης Κρις Γκουντχάους και ο υπολοχαγός Αντερσον της βρετανικής αποστολής. Στο μέσον φαίνεται πολύ καθαρά και με τα διακριτικά του ο στρατηγός Ινφάντε, διοικητής της Μεραρχίας Πινερόλο, που μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μπαντόλιο προσχώρησε στον ΕΛΑΣ. Μάλιστα κρατά και τη σπάνια πατερίτσα - μπαστουνάκι, που όπως μου είπε ανθυπολοχαγός της Α Σειράς της Σχολής του ΕΛΑΣ, μετατρεπόταν και χρησιμοποιούνταν για κάθισμα.

Είναι ακριβώς εκείνες οι μέρες που Αγγλοι, Ζέρβας και ο Ιταλός Ινφάντε συνωμοτούσαν κατά του ΕΛΑΣ. Επιδίωκαν να μεταφέρουν τους χιλιάδες Ιταλούς στρατιώτες της μεραρχίας Πινερόλο και του συντάγματος Ιππικού της Αόστης από την περιοχή Μουζακίου που ήταν καταυλισμένοι, με όλο τον οπλισμό και να τους χρησιμοποιήσουν για τη διάλυση του ΕΛΑΣ. Ομως, ο ΕΛΑΣ πληροφορήθηκε τους σκοπούς τους. Με κατάλληλη διαφωτιστική δουλιά ανάμεσα στους Ιταλούς στρατιώτες και με κινητοποίηση των δυνάμεών του ο ΕΛΑΣ κύκλωσε τον καταυλισμό της ιταλικής μεραρχίας και μέσα σε δυο ώρες τα όπλα πέρασαν στα χέρια του. Ετσι αποσοβήθηκε ο κίνδυνος να χάσει τον πολύτιμο οπλισμό και γρήγορα δημιούργησε αξιόμαχα τμήματα από χιλιάδες νέους που έτρεξαν να καταταγούν στις γραμμές του. Και μακροπρόθεσμα απέφυγε συνδυασμένη επίθεση ΕΔΕΣ και Ιταλών της μεραρχίας Πινερόλο.

Γράφει, λοιπόν, η "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" στη σελίδα 6: "Τελικά οι ιδεολογικές διαφορές με τις οργανώσεις του ΕΔΕΣ, οδήγησαν τον ΕΛΑΣ σε γενική επίθεση στην Πελοπόννησο και στη διάλυση όλων των άλλων οργανώσεων, στις 6 Αυγούστου 1943".

Ας δούμε, με παραδείγματα, πώς έχουν τα γεγονότα, που τόσο κατάφωρα παραχαράσσονται ύστερα από 55 χρόνια:

Ο "Ελληνικός Στρατός" (Ε.Σ.), που στην αρχή εμφανίστηκε στην Πελοπόννησο σαν στρατός που θα πολεμήσει για τη λευτεριά και ενισχύθηκε και από το ΕΑΜ, δεν έχει να παρουσιάσει καμιά μάχη κατά των κατακτητών. Σύντομα με την προτροπή των Αγγλων, της κυβέρνησης του Καϊρου και την κατοχική κυβέρνηση, μεταβλήθηκε σε πολέμιο του ΕΛΑΣ και πέρασε σε ανοιχτά εγκλήματα. Ετσι ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε να αυτοαμυνθεί και στη συνέχεια να βάλει τέρμα στην αντεθνική δράση του "Ε.Σ.". Εκτός από λίγες περιπτώσεις, η πλειοψηφία του "Ε.Σ." μετά τη διάλυσή του πήγε στη Σπάρτη και τη Καλαμάτα κι άλλες πόλεις και συγκρότησε τα Τάγματα Ασφαλείας που έκαναν χιλιάδες εγκλήματα μαζί με τους Γερμανούς.

Ούτε λέξη δεν υπάρχει στο δισέλιδο της "Ακρόπολης" για τις αναρίθμητες και ηρωικές μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών

Τα κείμενα έγραψε ο Τάκης ΨΗΜΜΕΝΟΣ