Τα κόμματα αυτά όπως και η οικονομική ολιγαρχία, αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι με τη διενέργεια, αλλά και αυτή ακόμα την προκήρυξη δημοψηφίσματος ανοίγει μια διαδικασία όπου το Μάαστριχτ, ένα από τα βάθρα της αντιλαϊκής πολιτικής τους, θα βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας,της αντιπαράθεσης και του προβληματισμού. Μια τέτοια εξέλιξη την απεύχονται, τη φοβούνται. Γιατί κατανοούν ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα σπάσει, εξ αντικειμένου, σε μεγάλο βαθμό το φράγμα σιωπής που έχουν επιβάλει τα ΜΜΕ και αυτά τα ίδια τα κόμματα για την επαίσχυντη αυτή συνθήκη και ο ελληνικός λαός θα έχει πολλές δυνατότητες να ενημερωθεί ουσιαστικά για τις καταστροφικές συνέπειες του Μάαστριχτ, για το τι σημαίνει και σε τι αντιδραστικούς δρόμους τον οδηγεί το συγκεκριμένο οικοδόμημα της ΕΕ.

Φοβούνται γιατί αντιλαμβάνονται ότι μέσα από μια τέτοια διαδικασία και την αντιπαράθεση για το Μάαστριχτ, που έτσι ή αλλιώς θα κυριαρχήσει, πολύ πιο εύκολα θα αποκαλυφθεί ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η πολιτική τους. Γιατί θα δείξει ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΧΑΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, ποιοι ωφελούνται και ποιοι όχι από το πρόγραμμα σύγκλισης. Γιατί θα γίνει καθαρό σε πλατιά λαϊκά στρώματα ότι οι "4 ελευθερίες" (κεφαλαίου, εργασίας, εμπορευμάτων, υπηρεσιών) είναι οι ελευθερίες και οι μοχλοί του πολυεθνικού κεφαλαίου για μια πιο αχαλίνωτη επέλασή του, για καταστρατήγηση των θεμελιακών εργατικών δικαιωμάτων και εγκαθίδρυση εργασιακών σχέσεων τύπου Ταϊβάν. Γιατί θα συνειδητοποιηθεί πλατιά ότι οι πολυδιαφημισμένες "εισροές" από την ΕΕ δεν πάνε παρά στις τσέπες της ντόπιας πλουτοκρατίας και των παρατρεχάμενών της.

Ανησυχούν γιατί γνωρίζουν, ότι στην αντιπαράθεση για το Μάαστριχτ, οι απολογητές του θα υποχρεωθούν χωρίς μισόλογα, υπεκφυγές, αοριστολογίες να επιχειρηματολογήσουν συγκεκριμένα, να πάρουν θέση ανοιχτά και καθαρά γι' αυτή τη συνθήκη. Γεγονός που θα τους φθείρει και θα τους εκθέσει πολιτικά ακόμα περισσότερο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η αντίθεση για το Μάαστριχτ όλο και δυναμώνει. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για πολιτική αποδυνάμωσή τους, πολύ περισσότερο που πολλοί από τους ψηφοφόρους τους είναι ήδη αντίθετοι στον α ή β βαθμό στο Μάαστριχτ και την ΕΕ. Γιατί θα ξεσκεπάσει το πραγματικό πρόσωπο της Κεντροαριστεράς, θα αποκαλύψει τη φυσιογνωμία, τον χαρακτήρα και το ρόλο της που, όπως σ' όλη την Ευρώπη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το κεντροαριστερό δεκανίκι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Αλλά αν φοβούνται τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, άλλο τόσο φοβούνται τη δυναμική που θα έχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Ο φόβος της λαϊκής εναντίωσης στους σχεδιασμούς του πολυεθνικού κεφαλαίου, που πιλότο αποτελεί το Μάαστριχτ, μετατρέπει το αίτημα για δημοψήφισμα σε εφιάλτη για την εγχώρια πλουτοκρατία, τους πολιτικούς εκφραστές της, τους απολογητές αυτής της αντιλαϊκής και αντιδραστικής συνθήκης. Φόβος που δυναμώνει συνεχώς, γιατί η αντίληψη του ΟΧΙ κερδίζει διαρκώς έδαφος, καθώς οι συνειδήσεις αφυπνίζονται σε μαζικότερη κλίμακα κάτω από τη γενικότερη επίδραση των πρόσφατων κινητοποιήσεων, αλλά και την προετοιμασία αυτών που έρχονται.

Οσο περισσότερο θα αναπτύσσεται η ενημέρωση των εργαζομένων, όσο θα εκλαϊκεύεται η ανάγκη για δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ, τόσο περισσότερο θα στριμώχνονται οι πολιτικοί και κοινωνικοί βαστάζοι του, τόσο θα πέφτουν στο κενό οι προσπάθειες των διάφορων μηχανισμών αποσιώπησης και παραπληροφόρησης, τόσο θα αποκαλύπτεται ότι πίσω από τα παχιά λόγια αυτών των κομμάτων για "δημοκρατία", "θεσμούς", "λαϊκή κυριαρχία" κλπ βρίσκεται μια βαθιά αντιδημοκρατική πρακτική. Οσο δυναμώνει η πάλη και η εναντίωση συνολικά στο Μάαστριχτ τόσο περισσότερες προϋποθέσεις θα δημιουργούνται για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης. Ταυτόχρονα, όμως, τόσες περισσότερες δυνατότητες θα δημιουργούνται για το λαό να αντιστέκεται στην καθημερινή επίθεση κυβέρνησης και πλουτοκρατίας, να παρεμποδίζει νέα αντιλαϊκά μέτρα, να κερδίζει. Αποτελούν και αυτά κατακτήσεις και μάλιστα σημαντικές.

Γνωρίζουν ότι το ΟΧΙ στο Μάαστριχτ - ανεξάρτητα από το αν θα είναι πλειοψηφικό - θα εκφραστεί από μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Γνωρίζουν ότι η επίδραση του ΟΧΙ στις πολιτικές εξελίξεις θα είναι σημαντική γιατί θα διαλύσει το μύθο ότι το Μάαστριχτ έχει κυριαρχήσει πλήρως, ότι είναι παντοδύναμο

ΠΕΝΤΕ χρόνια Μάαστριχτ και η καμπάνια του Κόμματος για την ενημέρωση του λαού γύρω από τις συνέπειες της συνθήκης και την απαίτηση διενέργειας δημοψηφίσματος συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς. Ο "Ρ", στο σημερινό του αφιέρωμα, αποκαλύπτει το "δούναι και λαβείν" της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Πώς από φτωχοί γινόμαστε φτωχότεροι, αλλά ...τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας και στο 4ο μέρος του άρθρου του Γ. Ιμβριώτη τονίζεται: "Ας αντικρίσουν οι προπαγανδιστές της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς και την όξυνση που θα προέλθει από την πανωλεθρία των μεσαίων και των μικρών επιχειρήσεων. Ας ιδούν και την απαθλίωση όλου του λαού που θα φέρει ο συγκεντρωτισμός της οικονομικής δραστηριότητας στους λίγους επιχειρηματίες. Ενώ η εργασία δε θα πάψει να έχει τον κοινωνικό της χαραχτήρα, η ιδιοποίηση από τα άτομα ή τις λίγες μικρές ομάδες θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη..." (σελίδες 6 - 7, 24 - 25).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Ασφάλιση. Η κυβέρνηση σχεδιάζει την ..."κατεδάφισή της". Ενα αφιέρωμα του "Ρ" ενόψει του διαβόητου "εθνικού κοινωνικού διαλόγου" και των κυβερνητικών σεναρίων, που οδηγούν στην ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Ο Β. Τιρτιράκης, υπεύθυνος του Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, σε συνέντευξή του τονίζει: "Εμείς πιστεύουμε ότι ο χαρακτήρας της ασφάλισης πρέπει να είναι κοινωνικός, δημόσιος και υποχρεωτικός.Να ασκείται από το δημόσιο ή ΝΠΔΔ και να στηρίζεται στις αρχές αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων σήμερα και μεταξύ των γενεών των εργαζομένων, καθώς και στην ανταποδοτικότητα. Είμαστε ριζικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης" (σελίδα 11).

ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ πλήττονται από τις κυβερνητικές επιλογές στον τομέα της ασφάλισης. Τον κώδωνα του κινδύνου προς όλες τις Ελληνίδες έκρουσε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, στην πρόσφατη εκδήλωσή της με θέμα "Κοινωνική ασφάλιση και γυναίκα", στα πλαίσια του φετινού γιορτασμού της "Μέρας της Γυναίκας", που αφιερώνει στην κατεδάφιση της κοινωνικής πολιτικής. Αποκαλυπτικές οι ομιλίες για τη λαίλαπα της κατάργησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που θα πλήξει ιδιαίτερα τις γυναίκες (σελίδες 12 - 13, 14).ΑΛΛΑ και η ληστεία της περιουσίας των δημόσιων ταμείων συνεχίζεται. Ο Χρ. Ρουπακιώτης σ' ένα αποκαλυπτικό άρθρο του αποκαλύπτει το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις και τονίζει: "Το μέγα θέμα που ανακύπτει είναι ότι οι κυβερνήσεις, άσχετα από τις οποιεσδήποτε προθέσεις τους, δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν οικονομική πολιτική με τις εισφορές των εργαζομένων, που προέρχονται από σκληρή εργασία" (σελίδα 15).

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ των αναπήρων δεν είναι εμπορεύσιμο είδος. Η μείωση του δημόσιου τομέα και στην πρόνοια, όπως υποτάσσει το Μάαστριχτ, ανοίγει το δρόμο στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης και της αποκατάστασης των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Οι προτάσεις της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης έχουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο και τις ανάγκες του (σελίδα 16).

ΑΓΡΙΑ θάλασσα τα λόγια ναυτεργατών, που εφοπλιστές και κυβέρνηση τους πέταξαν στην "ξέρα" της ανεργίας. Αντρες που "στύβουν την πέτρα" υποχρεώνονται να καταφεύγουν στα συσσίτια, ενώ κάθε μέρα που περνά κλείνουν μπροστά του οι "πόρτες" για μια θέση εργασίας (σελίδα 38).

ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ απομυζούν από τους οικονομικά αδύνατους τα ιδιωτικά καζίνο. Ο μόνος ευνοημένος από τη λειτουργία των ιδιωτικών καζίνο, όπως άλλωστε φαίνεται και από τους ψυχρούς αριθμούς, είναι οι ιδιώτες εκμεταλλευτές τους, που καρπώνονται υπέρογκα κέρδη από τις χαριστικές συμβάσεις και τη μη τήρηση των συμβατικών όρων εκχώρησης αδειών (σελίδες 34 - 35).

Γνωρίζουν ότι το ΟΧΙ στο Μάαστριχτ - ανεξάρτητα από το αν θα είναι πλειοψηφικό - θα εκφραστεί από μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Γνωρίζουν ότι η επίδραση του ΟΧΙ στις πολιτικές εξελίξεις θα είναι σημαντική, γιατί θα διαλύσει το μύθο ότι το Μάαστριχτ έχει κυριαρχήσει πλήρως, ότι είναι παντοδύναμο