Τα κόμματα αυτά όπως και η οικονομική ολιγαρχία, αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι με τη διενέργεια, αλλά και αυτή ακόμα την προκήρυξη δημοψηφίσματος ανοίγει μια διαδικασία όπου το Μάαστριχτ, ένα από τα βάθρα της αντιλαϊκής πολιτικής τους, θα βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας,της αντιπαράθεσης και του προβληματισμού. Μια τέτοια εξέλιξη την απεύχονται, τη φοβούνται. Γιατί κατανοούν ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα σπάσει, εξ αντικειμένου, σε μεγάλο βαθμό το φράγμα σιωπής που έχουν επιβάλει τα ΜΜΕ και αυτά τα ίδια τα κόμματα για την επαίσχυντη αυτή συνθήκη και ο ελληνικός λαός θα έχει πολλές δυνατότητες να ενημερωθεί ουσιαστικά για τις καταστροφικές συνέπειες του Μάαστριχτ, για το τι σημαίνει και σε τι αντιδραστικούς δρόμους τον οδηγεί το συγκεκριμένο οικοδόμημα της ΕΕ.

Φοβούνται γιατί αντιλαμβάνονται ότι μέσα από μια τέτοια διαδικασία και την αντιπαράθεση για το Μάαστριχτ, που έτσι ή αλλιώς θα κυριαρχήσει, πολύ πιο εύκολα θα αποκαλυφθεί ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η πολιτική τους. Γιατί θα δείξει ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΧΑΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, ποιοι ωφελούνται και ποιοι όχι από το πρόγραμμα σύγκλισης. Γιατί θα γίνει καθαρό σε πλατιά λαϊκά στρώματα ότι οι "4 ελευθερίες" (κεφαλαίου, εργασίας, εμπορευμάτων, υπηρεσιών) είναι οι ελευθερίες και οι μοχλοί του πολυεθνικού κεφαλαίου για μια πιο αχαλίνωτη επέλασή του, για καταστρατήγηση των θεμελιακών εργατικών δικαιωμάτων και εγκαθίδρυση εργασιακών σχέσεων τύπου Ταϊβάν. Γιατί θα συνειδητοποιηθεί πλατιά ότι οι πολυδιαφημισμένες "εισροές" από την ΕΕ δεν πάνε παρά στις τσέπες της ντόπιας πλουτοκρατίας και των παρατρεχάμενών της.

Ανησυχούν γιατί γνωρίζουν, ότι στην αντιπαράθεση για το Μάαστριχτ, οι απολογητές του θα υποχρεωθούν χωρίς μισόλογα, υπεκφυγές, αοριστολογίες να επιχειρηματολογήσουν συγκεκριμένα, να πάρουν θέση ανοιχτά και καθαρά γι' αυτή τη συνθήκη. Γεγονός που θα τους φθείρει και θα τους εκθέσει πολιτικά ακόμα περισσότερο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η αντίθεση για το Μάαστριχτ όλο και δυναμώνει. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για πολιτική αποδυνάμωσή τους, πολύ περισσότερο που πολλοί από τους ψηφοφόρους τους είναι ήδη αντίθετοι στον α ή β βαθμό στο Μάαστριχτ και την ΕΕ. Γιατί θα ξεσκεπάσει το πραγματικό πρόσωπο της Κεντροαριστεράς, θα αποκαλύψει τη φυσιογνωμία, τον χαρακτήρα και το ρόλο της που, όπως σ' όλη την Ευρώπη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το κεντροαριστερό δεκανίκι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Αλλά αν φοβούνται τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, άλλο τόσο φοβούνται τη δυναμική που θα έχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Ο φόβος της λαϊκής εναντίωσης στους σχεδιασμούς του πολυεθνικού κεφαλαίου, που πιλότο αποτελεί το Μάαστριχτ, μετατρέπει το αίτημα για δημοψήφισμα σε εφιάλτη για την εγχώρια πλουτοκρατία, τους πολιτικούς εκφραστές της, τους απολογητές αυτής της αντιλαϊκής και αντιδραστικής συνθήκης. Φόβος που δυναμώνει συνεχώς, γιατί η αντίληψη του ΟΧΙ κερδίζει διαρκώς έδαφος, καθώς οι συνειδήσεις αφυπνίζονται σε μαζικότερη κλίμακα κάτω από τη γενικότερη επίδραση των πρόσφατων κινητοποιήσεων, αλλά και την προετοιμασία αυτών που έρχονται.

Οσο περισσότερο θα αναπτύσσεται η ενημέρωση των εργαζομένων, όσο θα εκλαϊκεύεται η ανάγκη για δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ, τόσο περισσότερο θα στριμώχνονται οι πολιτικοί και κοινωνικοί βαστάζοι του, τόσο θα πέφτουν στο κενό οι προσπάθειες των διάφορων μηχανισμών αποσιώπησης και παραπληροφόρησης, τόσο θα αποκαλύπτεται ότι πίσω από τα παχιά λόγια αυτών των κομμάτων για "δημοκρατία", "θεσμούς", "λαϊκή κυριαρχία" κλπ βρίσκεται μια βαθιά αντιδημοκρατική πρακτική. Οσο δυναμώνει η πάλη και η εναντίωση συνολικά στο Μάαστριχτ τόσο περισσότερες προϋποθέσεις θα δημιουργούνται για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης. Ταυτόχρονα, όμως, τόσες περισσότερες δυνατότητες θα δημιουργούνται για το λαό να αντιστέκεται στην καθημερινή επίθεση κυβέρνησης και πλουτοκρατίας, να παρεμποδίζει νέα αντιλαϊκά μέτρα, να κερδίζει. Αποτελούν και αυτά κατακτήσεις και μάλιστα σημαντικές.

Γνωρίζουν ότι το ΟΧΙ στο Μάαστριχτ - ανεξάρτητα από το αν θα είναι πλειοψηφικό - θα εκφραστεί από μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Γνωρίζουν ότι η επίδραση του ΟΧΙ στις πολιτικές εξελίξεις θα είναι σημαντική γιατί θα διαλύσει το μύθο ότι το Μάαστριχτ έχει κυριαρχήσει πλήρως, ότι είναι παντοδύναμο