Εκτακτο Συνέδριο του ΚΕΚΡ

Ο αγώνας συνεχίζεται

Συνέντευξη στο "Ρ" του πρώτου γραμματέα της ΚΕ του ΚΕΚΡ, Βίκτορ Τιούλκιν Η εργατική τάξη της Ρωσίας θυμίζει σήμερα κοπέλα για παντρειά, με την έννοια ότι σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα επιδιώκουν να προσελκύσουν τους εργαζόμενους με το μέρος τους και να εξασφαλίζουν την υποστήριξή τους. Είναι σαφές ότι τα αστικά κόμματα θα ήθελαν να έχουν στον εργατικό χώρο το δυνητικό τους εκλογικό σώμα, πέρα απ' αυτό δεν πάνε τα συμφέροντά τους. Οι κομμουνιστές, όμως, πηγαίνουν στους εργάτες με άλλο σκοπό - να βοηθήσουν στη διάρθρωση του εργατικού κινήματος και να συνενωθεί με το κομμουνιστικό κίνημα, ώστε να αγωνιστούν από κοινού για την επανεγκαθίδρυση της εξουσίας των Σοβιέτ των εργαζομένων, του σοσιαλισμού και της Σοβιετικής Ενωσης. Γύρω απ' αυτό το επίκαιρο θέμα περιστράφηκε η συζήτηση με τον Β. Τιούλκιν.

"Το κόμμα μας ονομάζεται "Κομμουνιστικό Εργατικό" και δεν πρόκειται απλώς για λόγια. Από τις πρώτες μέρες ύπαρξής του, το ΚΕΚΡ άρχισε να ασχολείται με τη διάρθρωση του εργατικού κινήματος και στις αρχές Φλεβάρη πραγματοποιήσαμε το 5ο Συνέδριο των εργατών, αγροτών, ειδικών, υπαλλήλων, απεργιακών επιτροπών, εργατικών συνδικάτων, που ασχολούνται με την άμεση οργάνωση της αντίστασης του εργατικών κολεκτίβων, Στο συνέδριο έγινε ανταλλαγή πείρας του απεργιακού αγώνα. Η πείρα είναι μικρή, αλλά για μας και συνολικά για το εργατικό κίνημα είναι πολύτιμη. Απεργιακές επιτροπές δρουν ενεργά στο εργοστάσιο τρακτέρ του Τσελιάμπινσκ, στο εργοστάσιο βιομηχανικών τρακτέρ του Τσεμποξάρι, σε εργοστάσια του Γιαροσλάβλ, Λένινγκραντ κ.α. Οταν βρέθηκαν μαζί, συμφώνησαν να ανταλλάσσουν πληροφορίες, σκέψεις για κοινή δράση και να αναπτύξουν την αλληλεγγύη".

- Η δεύτερη κατεύθυνση είναι η δουλιά στα συνδικάτα. Εδώ προσπαθούμε να μελετήσουμε την κατάσταση στα δρώντα, δηλαδή στα επίσημα συνδικάτα. Καταλαβαίνουμε, όμως, πως αυτός ο δρόμος είναι ζήτημα, αν μας οδηγήσει σε επιτυχία. Στα παλιά ή επίσημα συνδικάτα, ανήκουν και οι εργοδότες, και οι μισθωτοί εργάτες που υφίστανται την εκμετάλλευση. Γι' αυτό, η κατάσταση ωθεί τους εργαζόμενους να δημιουργήσουν δικά τους εργατικά συνδικάτα, αυτών που υφίστανται την εκμετάλλευση. Από την άποψη αυτή, το ΚΕΚΡ έχει πείρα, πρόκειται για τα συνδικάτα "Ζαστσίτα" και "Εντίνστβο".

Θεωρώ πολύ σημαντικό το ότι στο Συνέδριο των Σοβιέτ εξετάστηκε ο Κώδικας Νόμων για την Εργασία στη Ρωσική Ομοσπονδία. Το ζήτημα είναι ότι το 1995 το καθεστώς δοκίμασε να θέσει για συζήτηση στην Κρατική Δούμα το δικό του Κώδικα Νόμων για την Εργασία, ο οποίος απορρίφθηκε τότε, αλλά είναι σαφές ότι θα ξαναπροσπαθήσει. Ξέρουμε, επίσης, ότι επεξεργάζεται Κώδικα και η ΚΟ της Κρατικής Δούμας του "Γιάμπλοκο" του Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι. Αποφασίσαμε να επωφεληθούμε από την κατάσταση και να προλάβουμε αυτό το ζήτημα. Το σχέδιο Κώδικα Νόμων για την Εργασία επεξεργάστηκαν ειδικοί της Εργατικής Ακαδημίας, διαφόρων κομμάτων, το συνδικάτο "Ζαστσίτα" και θα κατατεθεί στην Κρατική Δούμα.

- Στις 15-16 Φλεβάρη το ΚΕΚΡ διοργανώνει στη Μόσχα την Επιστημονικο-πρακτική Σύνοδο "Ο οπορτουνισμός στο κομμουνιστικό κίνημα: Θεωρία και πρακτική, ιστορία και σύγχρονη εποχή". Θέμα, φυσικά, πολύ επίκαιρο...

- Ναι, και θέλουμε να παραβρεθούν όσοι ασχολούνται με το πρόβλημα αυτό, αυτοί που κατανοούν την ουσία του ζητήματος και θέλουν να πουν τη γνώμη τους. Με βάση τα συμπεράσματά της θα εκδοθούν οι εισηγήσεις, οι συνεισηγήσεις και άλλα υλικά. Η Σύνοδος έχει, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετική σημασία. Ο παγκόσμιος αντικομμουνισμός είναι σοβαρό γεγονός. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν αποκτήσει τεράστια πείρα στο χειρισμό αυτής της διαδικασίας. Δεν ποντάρουν πλέον στο "απαγορεύω", "κλείνω", "καταστέλλω", δοκίμασαν αυτό το δρόμο και ξέρουν ότι δε βγαίνει τίποτα. Αυτοί ποντάρουν στο να ηγηθούν στο κομμουνιστικό κίνημα και να του αλλάξουν κατεύθυνση. Γνωρίζουμε, ήδη, ένα τέτοιο φαινόμενο, ως ευρωκομμουνισμό. Στον κόσμο υπάρχουν πολλά κόμματα, που αποκαλούνται κομμουνιστικά, αριστερά ή εργατικά, αλλά στην ουσία δεν είναι τέτοια. Αντίθετα μάλιστα, παίζουν το παιχνίδι των καπιταλιστών και του κεφαλαίου. Γι' αυτό πρέπει να μελετήσουμε αυτή τη διαδικασία.

Και αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας, επιβεβαιώνει τα λόγια του Βαντίμ Μπακάτιν, ο οποίος είπε περίπου τα εξής, με την ευκαιρία των 10 χρόνων της περεστρόικα: "Αποτύχαμε, γιατί δεν κατορθώσαμε να αλλάξουμε αρμονικά στο ΚΚΣΕ τους προγραμματικούς στόχους σε σοσιαλδημοκρατικούς. Προσπαθήσαμε, αλλά δεν μπορέσαμε. Μας εμπόδισαν οι ορθόδοξοι και το κίνημα "Κομμουνιστική Πρωτοβουλία"". Λέγοντας "εμείς", εννοούσε τον Γκορμπατσόφ και την ομάδα του. Με την αποχώρηση του Γκορμπατσόφ, αυτές οι διεργασίες δε σταμάτησαν, τώρα αυτές παρατηρούνται στο κομμουνιστικό κίνημα, μαζί και προς τις κατευθύνσεις που ήδη ανέφερα.

- Πέστε μας λίγα λόγια για το επικείμενο Συνέδριο του ΚΕΚΡ.

- Το συνέδριο θα γίνει στη Μόσχα στις 29-30 Μάρτη. Είναι τακτικό προγραμματισμένο συνέδριο. Σύμφωνα με το Καταστατικό μας, τα συνέδρια συγκαλούνται κάθε χρόνο. Από την άποψη, όμως, της σημασίας του, είναι έκτακτο, διότι ένα από τα βασικά θέματα θα είναι η κατάσταση που δημιουργήθηκε στο κόμμα, συμπεριλαμβανομένης και της ομάδας του Βίκτορ Ανπίλοφ.

- Πέρσι το καλοκαίρι, ο Ανπίλοφ και οι οπαδοί του είχαν αρχίσει τη συγκέντρωση υπογραφών για τη σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου. Κατόρθωσε να συγκεντρώσει το 1/5 των υπογραφών των μελών του ΚΕΚΡ, όπως προβλέπει το Καταστατικό;

- Οχι. Οι περισσότερες οργανώσεις δήλωσαν: "Γιατί να συγκαλέσουμε έκτακτο συνέδριο, αφού το τακτικό είναι προ των θυρών;". Κάτι περισσότερο, ο Ανπίλοφ και η ομάδα του, όχι μόνο δε συγκέντρωσαν τον απαραίτητο αριθμό υπογραφών, αλλά πολύ γρήγορα εγκατέλειψαν αυτή την ιδέα, αντιλαμβανόμενοι ότι η κατάσταση στο κόμμα δεν τους ευνοεί. Και μετά, όπως θυμόσαστε, δήλωσαν ανοιχτά ότι προχωρούν στην ίδρυση δικού τους κόμματος. Καλό ή κακό θα είναι αυτό, είναι άλλο ζήτημα, ο χρόνος και τα έργα θα δείξουν. Αφού εγκατέλειψαν τον αγώνα μέσα στο κόμμα, με βάση την κομματική δημοκρατία και το διάλογο, παραδέχτηκαν έτσι την ήττα τους και ακολούθησαν άλλο δρόμο.

- Και όμως, είπατε ότι το συνέδριο είναι έκτακτο...

- Σύμφωνα με την κατάσταση στη χώρα, τους στόχους και τα καθήκοντα που έχουν μπροστά τους οι κομμουνιστές. Στην ημερήσια διάταξη θα είναι η πολιτική ανάλυση της κατάστασης στη Ρωσία, η Εκθεση Δράσης της ΚΕ, θα εξεταστούν τα καθήκοντα του κόμματος σ' αυτές τις συνθήκες. Δεύτερο ζήτημα θα είναι οι τροποποιήσεις και οι προσθήκες στο Καταστατικό και το Πρόγραμμα του κόμματος.

- Φέτος είναι τα 80χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης. Τι εκδηλώσεις προγραμματίζει το ΚΕΚΡ, με την ευκαιρία αυτή;

- Ξέρουμε ότι, ενόψει αυτής της ιστορικής επετείου, ετοιμάζονται όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του κυβερνώντος καθεστώτος. Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνώντες αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις στην κοινωνία και θα προσπαθήσουν να πάρουν την πρωτοβουλία, αλλά, εξυπακούεται, στην κατεύθυνση που επιθυμούν. Ο Γιέλτσιν ακόμα πέρσι είχε κηρύξει την 7η Νοέμβρη μέρα της συναίνεσης, αλλά ο σοβιετικός λαός αντέκρουσε επάξια αυτή την προσπάθεια. Το ΚΕΚΡ σχεδιάζει ακριβώς αυτές τις μέρες και ακριβώς στο Λένινγκραντ - το λίκνο του Μεγάλου Οχτώβρη - να διοργανώσει Διεθνή Διάσκεψη των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, διαδήλωση των εργαζομένων και γιορτινή συναυλία. Καλούνται, επομένως, όλα τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα.

- Βίκτορ Αρκάντιεβιτς, πέρσι οι δημοτικές αρχές του Λένινγκραντ είχαν κυριολεκτικά πετάξει στο δρόμο την ηγεσία του κόμματος από τα γραφεία της. Τώρα, όμως, μπορούμε να σας συγχαρούμε για τα νέα γραφεία του ΚΕΚΡ;

- Ναι, το ζήτημα αυτό, επιτέλους, λύθηκε χάρη στον αγώνα των συντρόφων μας και στο Λένινγκραντ, και στη Ρωσία, και στο εξωτερικό. Στο Λένινγκραντ πραγματοποιήθηκαν πικετοφορίες, οργανώθηκαν μπλόκα στις λεωφόρους και, μάλιστα, υπήρξαν και δυναμικές αναμετρήσεις. Από παντού κατέφθαναν τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας και συμπαράστασης. Πάνω από 30 εκκλήσεις έγιναν προς τον κυβερνήτη της περιοχής Λένινγκραντ και την Κρατική Δούμα. Τελικά, ο κυβερνήτης αναγκάστηκε να συνομιλήσει μαζί μας και να δώσει εντολή να μας παραχωρηθούν γραφεία, όπου και μεταφερθήκαμε. Ενα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλους που μας στήριξαν, ειδικότερα στο ΚΚΕ, που μας παρείχε πολύ μεγάλη βοήθεια. Η νέα έδρα του ΚΕΚΡ βρίσκεται κοντά στο Σμόλνι, στην οδό Οτσακόφσκαγια 7. Πρόκειται για το ιστορικό κέντρο του Λένινγκραντ. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Λευκορωσία

"Σώσαμε την τιμή του Κόμματος"

Συνέντευξη με τον Βίκτορ Τσίκιν, πρώτο γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας

Στην Ολομέλεια του Γενάρη 1997 του Συμβουλίου της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ πλήρες μέλος αυτής της οργάνωσης έγινε το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας.

Εκ μέρους του "Ρ" κουβεντιάσαμε με τον Β. Τσίκιν, πρώτο γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας, για την κατάσταση και τα γεγονότα στη Λευκορωσία και τη ζωή και δράση των κομμουνιστών της χώρας, προς την οποία είχε στραφεί τελευταία η προσοχή της Ρωσίας και, χωρίς υπερβολή, ολόκληρου του κόσμου.

- Βίκτορ Βαλεντίνοβιτς, ο χωρισμός με το Κόμμα των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας είναι τετελεσμένο γεγονός. Γνωρίζουμε ότι η διαδικασία αυτή ωρίμαζε από καιρό. Ποιες οι αιτίες;

"Στη Λευκορωσία συνέβη ένα γεγονός, το οποίο, κατά τη γνώμη μου, υπερβαίνει τα όρια των περιφερειακών προβλημάτων και δεν είναι δυνατό να περιοριστεί στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Εχω υπόψη μου το δημοψήφισμα, το οποίο έγινε στις 24 Νοέμβρη 1996. Για πρώτη φορά στο μετασοβιετικό χώρο η Δύση και τα δυτικά ΜΜΕ δεν μπόρεσαν να επιβάλουν τη θέλησή τους στο λαό της Λευκορωσίας. Αυτά που είχαν κατορθώσει τον Αύγουστο και το Δεκέμβρη 1991, τον Οκτώβρη 1993 και πέρσι, όταν ο μισοζωντανός Γιέλτσιν επανεκλέχτηκε Πρόεδρος της Ρωσίας, στη Λευκορωσία δεν πέρασαν. Ο λαός απέδειξε ότι απαλλάσσεται από τη θολούρα των συμφωνιών του Μπελοβέζσκ και από την περεστροϊκική αποβλάκωση. Σαν αποτέλεσμα απομακρύνθηκε από την εξουσία η ομάδα ανθρώπων που θεωρούνταν πολιτική ελίτ και η οποία δυνάστευε επί 10 χρόνια τη Δημοκρατία μας. Οι άνθρωποι αυτοί επέβαλαν τη διάλυση της ΕΣΣΔ, την ανατροπή του σοσιαλισμού και προσπάθησαν να κάνουν στη Λευκορωσία μεταρρυθμίσεις με βάση τις συνταγές του κυρίου Τσουμπάις και του ΔΝΤ. Ολα αυτά δεν πέτυχαν και η Δημοκρατία νίκησε. Οπως κάποτε όλος οκόσμος απορούσε με πόση ανδρεία και παλικαριά οι συνετοί και σοβαροί Λευκορώσοι αντιστέκονταν στους γερμανοφασίστες κατακτητές κι είχαν αναπτύξει έναν πρωτοφανή για τα χρόνια εκείνα παρτιζάνικο αγώνα στα λευκορωσικά δάση, έτσι και σήμερα ο κόσμος μπορεί να μείνει έκπληκτος με το ότι, παρά την έντονη πλύση εγκεφάλου με τη βοήθεια των ρωσικών ΜΜΕ - κυρίως του τηλεοπτικού δικτύου ΝΤΒ - ο λαός πρακτικά ομόφωνα ψήφισε στο δημοψήφισμα κατά των θέσεών τους. Για τη νίκη αυτή, όμως, χρειάστηκε, δυστυχώς, να πληρώσουμε ακριβό τίμημα: Σαν αποτέλεσμα όλων των γεγονότων, σχετικών με το δημοψήφισμα, έγινε η διάσπαση στο κομμουνιστικό κίνημα. Δηλαδή το δημοψήφισμα αποτέλεσε ακριβώς την αιτία, που ρωτήσατε, η οποία οδήγησε στη διάσπαση".

- Κι όμως τα αίτια της διάσπασης δεν είναι εντελώς σαφή. Ο Πρόεδρος Αλεξάντρ Λουκασένκο ακολουθεί τη γραμμή της ενοποίησης, της ολοκλήρωσης! Σε τι μπορεί να διαφωνούν εδώ οι κομμουνιστές;

"Βλέπετε, στην αρχή η διάσπαση ακολουθούσε καθαρά λόγους τακτικής. Ενα μέρος της ηγεσίας του Κόμματος των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας θεωρούσε αυταρχικό, δικτατορικό τον Πρόεδρο Λουκασένκο και γι' αυτό στην πάλη εναντίον του μπορούμε να ενωθούμε με οποιονδήποτε, ακόμα και με τέτοιες οργανώσεις όπως το Λαϊκό Μέτωπο Λευκορωσίας (ΛΜΛ) ή το κόμμα του πρώην τραπεζίτη Μπογκντάνκεβιτς (είναι κάτι σαν την "Επιλογή της Ρωσίας" του Γεγκόρ Γκαϊντάρ). Τι είναι το ΛΜΛ, νομίζω ότι δεν είναι σαφές σε άλλες Δημοκρατίες και κράτη, διότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Πρόκειται για φιλοφασιστική εξτρεμιστική εθνικιστική οργάνωση, η οποία συντέλεσε στη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και τώρα, φυσικά, αντιτάσσεται στις ενοποιητικές διαδικασίες. Και, να, μ' αυτό ακριβώς αποφάσισε να συνασπιστεί η ηγεσία του Κόμματος των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας. Το άλλο τμήμα των μελών της ΚΕ θεωρούσε ότι κυρίως κίνδυνος για την ειρήνη και την ηρεμία στη Δημοκρατία προερχόταν ακριβώς απ' αυτές τις εθνικιστικές - εξτρεμιστικές και φιλελευθεροδημοκρατικές δυνάμεις. Γι' αυτό και στην πάλη εναντίον τους έπρεπε να ενωθούμε με κείνους που αντιδρούσαν σ' αυτές, πρώτα απ' όλα με τον Πρόεδρο Λουκασένκο, ο οποίος από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία ξεκίνησε έντονη πάλη ενάντια στους εθνικιστές - εξτρεμιστές όλων των ειδών και παλεύει για την ενοποίηση. Μια και το 'φερε η κουβέντα, ο Λουκασένκο είναι ο μοναδικός ανάμεσα στους προέδρους των χωρών της ΚΑΚ, που τάχθηκε κατά των συμφωνιών του Μπελοβέζσκ".

- Οι διαφωνίες, όμως, στις εκτιμήσεις, στην τακτική και σε άλλα ζητήματα πρέπει οπωσδήποτε να οδηγήσουν στη διάσπαση; Δεν είναι άραγε μια ακραία ενέργεια;

"Πιθανόν, θα μπορούσαμε και έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε τις διαφωνίες μας με πολιτισμένο τρόπο. Να συγκληθεί έκτακτο Συνέδριο του Κόμματος μ' ένα και μόνο θέμα: Τη στάση μας απέναντι στον Πρόεδρο Λουκασένκο και το επικείμενο δημοψήφισμα. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας αρνήθηκε να συγκαλέσει Συνέδριο, αν και, σύμφωνα με το Καταστατικό, έπρεπε να γίνει αυτό. Τη σύγκληση του Συνεδρίου ζητούσαν πρακτικά όλες οι ΚΟΒ. Οι "ηγέτες", όμως, ακολούθησαν άλλο δρόμο. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Στην πόλη Μινσκ 10 διαμερισματικές οργανώσεις ζήτησαν στις συνελεύσεις τους τη σύγκληση έκτακτου Συνεδρίου, την ανάκληση της υπογραφής του πρώτου γραμματέα της ΚΕ του Κόμματος των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας Καλιάνκιν από τη λεγόμενη "Εκκληση των Εφτά" για τη δημιουργία "Στρογγυλής Τραπέζης", όπου οι κομμουνιστές κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τους φασίστες και τα πιο μανιασμένα αστικά κόμματα. Και όμως, μετά από λίγο καιρό, συνήλθε η Ολομέλεια της Κομματικής Επιτροπής Μινσκ (24 άτομα) και με πλειοψηφία παίρνει την απόφαση να εγκρίνει τη δράση της ηγεσίας του κόμματος. Το ίδιο επαναλήφθηκε σε όλες τις Ολομέλειες των Νομαρχιακών Επιτροπών του Κόμματος. Δηλαδή όλο το κόμμα ήταν κατά, ενώ η ηγεσία υπέρ. Επαναλαμβανόταν η ιστορία που είχαμε ζήσει ήδη επί Γκορμπατσόφ. Κι εμείς καταλάβαμε πως ο μοναδικός τρόπος να σώσουμε όχι μόνο το κόμμα, αλλά και την τιμή του κόμματος, των κομμουνιστών, ήταν να δημιουργήσουμε ένα νέο κόμμα, διότι ήταν πλέον αδύνατο να αγωνιστούμε μέσα στο κόμμα. Οι "πάνω" και οι "κάτω" διαφώνησαν απόλυτα στις εκτιμήσεις, τις προσεγγίσεις, τους στόχους, τη στρατηγική και την τακτική δράσης. Η ζωή έδειξε πως είχαμε δίκιο. Πρόσφατα διεξήχθηκε το συνέδριο αυτού του κόμματος και δεν έγινε καμία αλλαγή. Και η ηγεσία έμεινε η ίδια, και η πολιτική γραμμή της εγκρίθηκε".

- Γιατί, όμως, βιαστήκατε να ιδρύσετε νέο κόμμα;

"Είχε αρχίσει η μαζική έξοδος των απλών κομμουνιστών από εν λόγω κόμμα. Διαφωνώντας με τη στάση και την πολιτική της ηγεσίας, απλώς πήγαιναν στο πουθενά. Επρεπε να λάβουμε επειγόντως μέτρα για να μη χάσουμε αυτούς τους ανθρώπους, για να έχουν πού να πάνε. Και συγκροτήσαμε το νέο κόμμα. Ωστόσο, βλέπετε, 4.000 άτομα "περιφέρονται" ακόμα ανάμεσα στα δυο κόμματα. Η ενέργειά μας είχε κι άλλη μια θετική σημασία. Μετά το χωρισμό, εντάχθηκαν στο κόμμα μας πάνω από 1.000 μέλη του ΚΚΣΕ. Είχαν φυλάξει τα κομματικά τους βιβλιάρια, αλλά είχαν μείνει όμως εκτός κόμματος".

- Γιατί;

"Για διάφορους λόγους. Κάποιοι το 1991 είχαν απογοητευτεί, κάποιοι απλώς είχαν φοβηθεί ή λιγοψύχησαν. Σήμερα δε δίνουμε σημασία σ' αυτό. Αν οι άνθρωποι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς επιθυμούν να είναι με το κόμμα, να αγωνιστούν μαζί με το κόμμα για τα συμφέροντα του λαού, αφού διατήρησαν τα κομματικά τους βιβλιάρια, τους θεωρούμε μέλη του κόμματος. Στην περιοχή Μινσκ ξανάρχισε τη λειτουργία της η Νομαρχιακή Επιτροπή (ΝΕ) του κόμματος που είχε εκλεγεί το 1990. Εγινε κουβέντα με το κάθε μέλος της ΝΕ: Η θα κάνει αίτηση ότι βγαίνει από το κόμμα ή θα ανασκουμπώσει τα μανίκια και θα ριχτεί στη δουλιά, εκπληρώνοντας τα κομματικά καθήκοντα. Πρακτικά, πολύ λίγοι ήταν αυτοί που αρνήθηκαν. Από τις 22 επαρχίες της περιοχής Μινσκ 17 πρώην πρώτοι γραμματείς του κόμματος επικύρωσαν ήδη την ιδιότητα του μέλους του κόμματος και καταπιάστηκαν με την επαναλειτουργία των κομματικών οργανώσεων. Γενικά, αυτή η διαδικασία έχει πολύ εντατικό χαρακτήρα. Γι' αυτό δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το δικό μας νεοσύστατο Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας θα γίνει το πρώτο και κύριο κόμμα στη Δημοκρατία. Το Κόμμα των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας, ίσως, διατηρηθεί ως μια πολύ μικρή οργάνωση. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Δημοκρατίας, ένα κόμμα δεν πρέπει να έχει λιγότερο από 500 μέλη. Φρονώ ότι θα έχει 500 μέλη ή κάτι περισσότερο και θα υπάρχει, αλλά δε νομίζω ότι θα παίξει κάποιον αισθητό ρόλο στη ζωή της Λευκορωσίας".

- Πριν από το δημοψήφισμα σας επισκέφτηκε ο σύντροφος Γκενάντι Ζιουγκάνοφ. Τίνος τη θέση υποστήριξε ο ηγέτης του ΚΚΡΟ;

"Ξέρετε, δεν κατάλαβα τότε τη θέση του Ζιουγκάνοφ, φέρθηκε ως ένας πολύ έξυπνος και έμπειρος διπλωμάτης. Στην έδρα της κυβέρνησης, περιμένοντας το τέλος της συνέντευξης Τύπου, που παραχώρησε, ρώτησα γνωστούς μου δημοσιογράφους: "Ε, τι είπε εκεί ο Ζιουγκάνοφ;". Ορισμένοι έλεγαν ότι υποστήριξε το Κοινοβούλιο, άλλοι ότι, αντίθετα, υποστήριξε τον Πρόεδρο. Φυσικά, ως διπλωμάτης ενήργησε πολύ έξυπνα, χωρίς να υιοθετεί μια σαφή θέση. Αυτό μπορώ να πω για τον Ζιουγκάνοφ, διότι από τότε δε συναντήθηκα μαζί του. Οι ηγέτες του άλλου κόμματος εξακολουθούν να έχουν στενή συνεργασία με το ΚΚΡΟ. Το γνωρίζουμε. Ακόμα και στην κλειστή Ολομέλεια του Δεκέμβρη της ΚΕ του ΚΚΡΟ παρευρέθηκε ο πρώτος γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας Καλιάνκιν, ενώ στο συνέδριο του κόμματος αυτού συμμετείχε εκπρόσωπος του ΚΚΡΟ".

- Μια και το 'φερε η κουβέντα, ήσασταν σ' αυτό το συνέδριο;

"Οχι, αλλά διαβάζω τώρα τα υλικά του και εκπλήσσομαι. Σε συνέδριο κόμματος, που ονομάζεται κομμουνιστικό, δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη για το σοσιαλισμό, ούτε για τη Σοβιετική Ενωση. Αποδείχτηκε ότι κύριοι στόχοι του είναι, πρώτο, η πάλη για τη δημοκρατία και, δεύτερο, η πάλη ενάντια στο καθεστώς Λουκασένκο".

- Πώς εκτιμάτε τις προοπτικές ενοποίησης αυτή τη χρονιά και ποιοι, κατά την άποψή σας, τις εμποδίζουν;

"Την ενοποίηση εμποδίζει πρώτα απ' όλα η Ρωσία και αυτό ξεκινάει από το άμεσο περιβάλλον του Προέδρου Γιέλτσιν. Ακόμα και η επιστολή που έλαβε ο Πρόεδρός μας από τον Γιέλτσιν ως προς τη μορφή της γενικά δεν είναι κακή και οι εκκλήσεις για ενοποίηση είναι καλές. Αν, όμως, αναλύσουμε τους όρους, που θέτει ο Γιέλτσιν για την ενοποίηση, τότε προκύπτει μια διαμετρικά αντίθετη εικόνα, διότι όλοι αυτοί οι όροι είναι ανεφάρμοστοι. Και όμως, νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να σταματήσει αυτή τη διαδικασία. Η ατμομηχανή βρίσκεται πάνω στις σιδηροτροχιές της ενοποίησης. Μένει μόνο να την κουνήσουμε από τη θέση της και θα κυλήσει μόνη της".

- Η Πολιτική Εκτελεστική Επιτροπή και η Ολομέλεια του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ αποφάσισαν να διεξαχθεί το 3ο Συνέδριο των Λαών της ΕΣΣΔ στο Μινσκ. Πώς δεχτήκατε αυτή την απόφαση;

"Για πρώτη φορά ένα τέτοιο Συνέδριο δε θα διοργανωθεί στη Μόσχα, αλλά στο έδαφος πρώην ενωσιακής Δημοκρατίας. Είμαστε περήφανοι που θα πραγματοποιηθεί ακριβώς στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας και θα προσπαθήσουμε να υποδεχτούμε εγκάρδια, αδελφικά τους εκπροσώπους των λαών της ΕΣΣΔ, όπως συνηθιζόταν στην ενιαία χώρα μας".

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Για πρώτη φορά στο μετασοβιετικό χώρο η Δύση και τα δυτικά ΜΜΕ δεν μπόρεσαν να επιβάλουν τη θέλησή τους στο λαό της Λευκορωσίας. Αυτά που είχαν κατορθώσει τον Αύγουστο και το Δεκέμβρη 1991, τον Οκτώβρη 1993 και πέρσι, όταν ο μισοζωντανός Γιέλτσιν επανεκλέχτηκε Πρόεδρος της Ρωσίας, στη Λευκορωσία δεν πέρασαν