Με αποφασιστικότητα και με πείσμα συνεχίζουν τον αγώνα τους, κόντρα στην τρομοκρατία, οι μαθητές που σήμερα συζητούν για τη συνέχιση του αγώνα τους. Σήμερα, στις 11 το πρωί, στην Γκράβα, συνεδριάζει το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας, ενώ χτες και σήμερα έχουν προγραμματιστεί να γίνουν συνεδριάσεις των κατά τόπους συντονιστικών. Πάντως, όπως φάνηκε και από το προχτεσινό πανελλαδικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα και στις κατά τόπους συγκεντρώσεις προχωρούν με αποφασιστικότητα, έχοντας το δίκιο, αλλά και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, με το μέρος τους, στέλνοντας μήνυμα αισιοδοξίας και προοπτικής.

Από την άλλη πλευρά, το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνησης επιμένουν... αδιάλλακτα και αποφεύγουν να τοποθετηθούν στο ουσιαστικό ζητούμενο των μαθητών, αλλά και όλου του λαού, για ένα σχολείο αυτοτελές, για όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, με σκοπό του τη σφαιρική και κοινωνική μόρφωση της προσωπικότητας.

Οι μαθητές, μέσα από τον πολύμηνο αγώνα τους, ήδη έχουν να μετράνε όπως διαπιστώνουν και οι ίδιοι μια σειρά κατακτήσεις: Τη χρεωκοπία της κυβερνητικής "μεταρρύθμισης" στη συνείδηση του λαού, την ενότητα και το συντονισμό τους σε όλα τα επίπεδα και με όλο το λαό, ενώ ανέδειξαν τα σημερινά χάλια της εκπαίδευσης, καταδεικνύοντας παράλληλα τους υπευθύνους και τις αιτίες.Παράλληλα, με τους αγώνες, το πείσμα και τη συμπαράσταση των γονιών και των εκπαιδευτικών τους, οι μαθητές δεν άφησαν το κλίμα της τρομοκρατίας να κυριαρχήσει μέσα στα σχολεία και δεν επέτρεψαν σε κανέναν να συκοφαντήσει και να διασπάσει τον αγώνα τους.

Την ίδια στιγμή, οι νόμοι 2525/97 για το "ενιαίο λύκειο" και 2640/98 για τα ΤΕΕ μένουν ανενεργοί εδώ και τρεις μήνες, που οι μαθητές αγωνίζονται και σήμερα είναι πολύ περισσότεροι εκείνοι που ξέρουν, που έχουν ενημερωθεί (και όχι "παραπληροφορηθεί" όπως διατείνεται το υπουργείο Παιδείας) για την ουσία και τους στόχους της μεταρρύθμισης. "Εχουμε τη δύναμη, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, έχουμε την αλληλεγγύη του λαού",διαπίστωναν στο ψήφισμα της πρόσφατης συνάντησής τους οι μαθητές που δηλώνουν πεπεισμένοι ότι οι νέοι νόμοι χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο τους όρους της μόρφωσής τους και γι' αυτό αγωνίζονται για την κατάργησή τους. Ενα ακόμα ποιοτικό στοιχείο του αγώνα των μαθητών, είναι ότι δε ζητούν μόνο την κατάργηση της "μεταρρύθμισης", αλλά ζητούν και μια άλλη Παιδεία σύγχρονη - δημόσια - δωρεάν - για όλους.

Απέναντι σε αυτά τα αιτήματα, τα οποία υιοθετεί η ελληνική κοινωνία καθώς βλέπει τα παιδιά της να εγκαταλείπουν το λύκειο και να καταφεύγουν στα φροντιστήρια, όπου "εξαργυρώνουν" έναντι πολλών χιλιάδων την κυβερνητική "μεταρρύθμιση", η απάντηση της κυβέρνησης είναι η αδιαλλαξία. Παράλληλα το υπουργείο Παιδείας, σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού, προχώρησε σε μικρο-αλλαγές, που όμως, όπως διαπιστώνουν οι μαθητές, "αναπαράγουν τα αδιέξοδα". Χαρακτηριστική της κυβερνητικής αδιαλλαξίας ήταν η εμφάνιση του υπουργού Παιδείας την περασμένη Τρίτη, ο οποίος εκτιμώντας ότι "ξεμπέρδεψε" με τους μαθητές, δήλωνε προκλητικά ότι ο διάλογος για τροποποιήσεις στη μεταρρύθμιση τελείωσε.

Οι ίδιοι οι μαθητές δηλώνουν αποφασισμένοι για συνέχιση του αγώνα μέχρι την κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων - για τη διεκδίκηση μιας άλλης παιδείας που θα παρέχεται δωρεάν και θα δίνει στους νέους ουσιαστικά εφόδια για τη ζωή.

• Τη συμπαράστασή του στον δίκαιο αγώνα των μαθητών ενάντια στην "εκσυγχρονιστική" μεταρρύθμιση του υπουργείου Παιδείας, που μετατρέπει τους μαθητές σε φτηνά εργατικά χέρια για τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, εκφράζει με ανακοίνωσή του, το Παράρτημα της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ) Ραφήνας - Ν. Μάκρης.Παράλληλα, καταδικάζει τις κυβερνητικές "προβοκατόρικες" μεθοδεύσεις, την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό.

Τρεις βδομάδες υπολείπονται από την τελευταία Κυριακή του Φλεβάρη που διεξάγονται οι εκλογές στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας (ΔΣΑ). Οι υποψήφιοι υπόσχονται ανεξάρτητο συνδικαλισμό, μακριά από κομματικές δεσμεύσεις και αναλαμβάνουν δεσμεύσεις ότι θα βρουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του κλάδου. Δίνουν αφειδώς υποσχέσεις πως θα βελτιώσουν τις συνθήκες άσκησης της δικηγορίας, ρίχνουν στο τραπέζι των εκλογών διάφορες προτάσεις για την απονομή της Δικαιοσύνης και υπόσχονται πως θα σταθούν δίπλα στους νέους δικηγόρους.

Τα προβλήματα, όμως, υπάρχουν και καθημερινά συσσωρεύονται όλο και περισσότερο. Οι επίδοξοι "σωτήρες" που εμφανίζονται στο ΔΣΑ, συνήθως περνούν από το θώκο του προέδρου του συλλόγου, για να αναδειχτούν στη συνέχεια ως υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς υπουργείων και παράγοντες του κοινωνικού κατεστημένου.

Η κατάσταση στους δικηγόρους χειροτερεύει, ενώ την ίδια στιγμή που κάποια μεγαλοδικηγορικά γραφεία κερδίζουν τεράστια ποσά, η πλειοψηφία των δικηγόρων ζει στα όρια της επιβίωσης. Παράλληλα, η ηγεσία του ΔΣΑ - όπως αναφέρει στη διακήρυξή της η Δικηγορική Αγωνιστική Κίνηση (ΔΑΚ) - δεν έκανε τίποτα και πέτυχε το θλιβερό ρεκόρ για μια τριετία να μην πραγματοποιηθεί ούτε μια γενική συνέλευση του συλλόγου!

Ξεκινώντας από τη διαπίστωση, ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο και πρέπει ν' ανατραπεί, η ΔΑΚ πρότεινε ανοιχτά, με βάση ένα ριζοσπαστικό, διεκδικητικό πλαίσιο υπεράσπισης των συμφερόντων των δικηγόρων των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων και των νέων δικηγόρων, τη συγκρότηση κοινού ψηφοδελτίου με τη φιλοδοξία αυτό να εκφράσει τον πόλο της αντίστασης και διεκδίκησης, ικανό να δημιουργήσει ένα δυναμικό ρεύμα ριζοσπαστικής αλλαγής στο ΔΣΑ με νικηφόρα προοπτική. Δυστυχώς, βρέθηκε αντιμέτωπη με προκαταλήψεις και μικροπαραταξιακούς υπολογισμούς αυτόνομης παρουσίας. Ετσι συγκροτήθηκε ο συνδυασμός της ΔΑΚ, με επικεφαλής και υποψήφιο πρόεδρο τον Β. Δημόπουλο,μέλος του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΑ. Ο συνδυασμός της ΔΑΚ αποτελεί αγωνιστική απάντηση των μαχόμενων δικηγόρων και είναι ένα ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο αντίστασης και ανατροπής του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων στο ΔΣΑ.

Στη διακήρυξή της η ΔΑΚ αναφέρει ότι οι επερχόμενες εκλογές βρίσκουν το δικηγορικό Σώμα της Αθήνας σε συνθήκες βαριάς κρίσης. Με τη μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων να βιώνουν με δραματικό τρόπο τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και το βίαιο μετασχηματισμό του χαρακτήρα του δικηγορικού λειτουργήματος και της σύνθεσης του Σώματος. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια γιγαντώνονται τα μεγαλοδικηγορικά γραφεία, συγκεντρώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της δικηγορικής ύλης, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός δικηγόρων, μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, και ιδιαίτερα οι νέοι να οδηγούνται σε επαγγελματική περιθωριοποίηση, υποαπασχόληση, υπαλληλοποίηση, με εξευτελιστικούς όρους εργασίας και τελικά στον εξοβελισμό από το επάγγελμα

Για τις δυνάμεις που βρίσκονταν στο προεδρείο και την πλειοψηφία του ΔΣΑ, η ΔΑΚ επισημαίνει ότι όχι μόνο δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τα μεγάλα, καυτά και οξυμένα προβλήματα του κλάδου, όχι μόνο δεν κατέθεσαν καμία συγκεκριμένη πρόταση διεκδίκησης, κινητοποίησης ή διαμαρτυρίας, αλλά συστηματικά εμπόδισαν και απέκρουσαν κάθε προσπάθεια συλλογικής δράσης και αντίστασης.

Η ΔΑΚ στην τριετία που πέρασε, πάλεψε με συνέπεια. Εθεσε τα μεγάλα προβλήματα και ανέδειξε τις αιτίες τους, πρόβαλε καθαρές θέσεις και πρότεινε μέτρα για την επίλυσή τους, επιδίωξε επίμονα την οργάνωση διεκδικητικών αγώνων για την προάσπιση των συμφερόντων των νέων συναδέλφων, των μαχόμενων δικηγόρων των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων.

Προσπάθησε με επιμονή και σταθερότητα να προωθήσει κοινές πρωτοβουλίες και συσπειρώσεις μ' εκείνες τις δυνάμεις που μέσα και έξω από το ΔΣ, διαφοροποιούνται και αντιδρούν - έστω και φραστικά - στην αποτελμάτωση, την αδράνεια και το συμβιβασμό που επέβαλαν τα κυρίαρχα συνδικαλιστικά ρεύματα στο ΔΣΑ.

Στις προσεχείς εκλογές, όπως επισημαίνει η ΔΑΚ, υπάρχουν δύο αντιλήψεις."Από τη μια, αναφέρεται στη διακήρυξη της ΔΑΚ, η αντίληψη που θέλει το ΔΣΑ διαχειριστή και εντολοδόχο της κυρίαρχης κάθε φορά συντηρητικής πολιτικής, "φιλόξενη εστία" των μεγαλοδικηγορικών συμφερόντων. Και από την άλλη, η ριζοσπαστική αντίληψη που βλέπει το σύλλογο όργανο αγωνιστικής διεκδίκησης, αντίστασης στην κυρίαρχη πολιτική, υπερασπιστή των συμφερόντων των δικηγόρων των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων και θεσμικό συμπαραστάτη των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών".

Η ΔΑΚ καλεί τους δικηγόρους, ανεξάρτητα από πολιτικές τοποθετήσεις και κομματικές εντάξεις να συσπειρωθεί με την ψήφο του γύρω από το συνδυασμό, για να περάσει ο ΔΣΑ στα χέρια των μαχόμενων δικηγόρων των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων.

στη νέα (α) ταξία

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

Οι μαθητές των κινητοποιήσεων άντεξαν στη στρέψη, στην κάμψη και στην κρούση που δέχτηκαν, όπως γίνεται στη δοκιμασία του ατσαλιού και βγήκαν δυνατοί και υπερήφανοι και συνεχίζουν. Δοκιμάστηκαν, in vitro, στο "εργαστήριο" των εκπαιδευόμενων μάγων της κυβέρνησης, που κινείται και στον τομέα αυτό στα πλαίσια της περιοριστικής εκπαιδευτικής πολιτικής των Βρυξελλών. Γιατί εκείνο που θέλουν οι υποταγμένοι στη λαγνεία της σύγκλισης, δεν είναι η ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας, αλλά η παραγωγή κλωνοποιημένων απασχολήσιμων, στα όρια των δραματικά περιορισμένων θέσεων εργασίας και των αντίστοιχων επιλογών.

Δοκιμάστηκαν όμως οι νέοι - και αυτό αποτελεί εγγύηση και ελπίδα για το παρόν και για το μέλλον, in vivo, δηλαδή στη ζωή, στη διαμόρφωση των αιτημάτων και στην υπεράσπισή τους στο παρόν και στο μέλλον.

Στη δημοκρατική πρόσκληση, "τις αγορεύειν βούλεται", δηλώνουν έτοιμοι να υπερασπιστούν τη γνώμη τους και τη ζωή τους. Εδειξαν, όλο αυτόν τον καιρό, αυτοσυνείδηση, αυτογνωσία και αυτενέργεια. Εδειξαν και δείχνουν παλικαριά και φιλότιμο.

Αντιμετωπίζουν ασφυκτικές πιέσεις, απειλές, προβοκάτσιες, μεθοδευμένη παραπληροφόρηση. Τους έφεραν αντιμέτωπους - και αυτό αποτελεί τραγικό λάθος - με εκείνους τους γονείς που μπορούν να εξασφαλίσουν ιδιωτικά θερμοκήπια εκπαίδευσης, εκείνους, τέλος, που ξέχασαν τα δικά τους νιάτα και επιχείρησαν να αναχαιτίσουν τις μαθητικές κινητοποιήσεις.

Αντίθετα μ' αυτήν τη συμπεριφορά που ένας ψυχολόγος - σύμβουλος θα χαρακτήριζε παιδαριώδη, τα παιδιά βρίσκουν παραστάτες σε προβληματισμένους γονείς, σε δασκάλους, εργαζομένους, ανέργους και συνταξιούχους, σε συνδικαλιστικές οργανώσεις, σε κοινωνικούς φορείς και πνευματικές προσωπικότητες που αναγνωρίζουν στις εκπαιδευτικές ακροβασίες της κυβέρνησης την ίδια άτεγκτη αντίληψη που συνοδεύει την πορεία προς την οικονομική και νομισματική ολοκλήρωση του αυταρχισμού. Και είναι τα παιδιά νικητές, ενώ ορισμένοι κυβερνητικοί "παράγοντες" βρίσκονται ακόμη στο νηπιαγωγείο της γνώσης σε ό,τι αφορά την πύρρειο νίκη!

Τα προβλήματα και μόνον είναι αυτά που "υποκινούν".